เป็นเรื่องจากประสบการณ์จริง

พิมเคยมีแฟนคนนึงค่ะ ชื่อ โอ๊ต ตอนนั้นพิมอยู่ม.6 พี่โอ๊ตเรียนวิศวะอยู่ปี2 คบกันมาตั้งแต่พิมอยู่ ม.4ละ ก็รู้มาตลอดว่าพี่โอ๊ตเป็นคนเจ้าชู้ เคยเลิกกันไปหลายครั้ง และทุกครั้งเป็นเรื่องผู้หญิง แต่เลิกกันได้ไม่ถึง2เดือน พี่โอ๊ตก็กลับมาขอคืนดีตลอด มาขอโทษ นู่นนี่นั่น ให้แม่ ให้เพื่อนมาคุย ไอเราก็ใจอ่อนสิ ตอนแรกคิดไว้ ว่าจะไม่กลับไปแน่นอน แต่สุดท้ายแพ้ทุกที ตอนที่แม่พี่โอ๊ตเห็นเราครั้งแรก แม่เค้าพูดว่า "อย่างหนู อยู่กับไอโอ๊ตไม่ได้หรอก ตามมันไม่ทัน ทนๆมันหน่อยนะลูก" เพื่อนพี่โอ๊ตที่เห็นเราก็พูดว่า "ไม่ปล่อยน้องเค้าไปเจอคนดีๆวะ555" เรานี่เงิบ คิดผิดปะวะ55555
แต่ก็คบกันมาได้เกือบสองปี

และก็มาถึงวันนึง ที่ทำให้เลิกกัน แต่เลิกแบบไม่ทะเลาะไม่พูดไม่อะไรทั้งนั้น ...คือช่วงนั้น พ่อพี่โอ๊ตป่วยต้องนอนโรงพยาบาล พี่โอ๊ตก็ต้องไปนอนเฝ้าทุกวัน อาจมีบางวันสลับกับน้องเค้าบ้าง ช่วงแรกๆ ก็จะโทรมาหาพิมตลอด ว่าทำไรอยู่ ถ่ายรูปส่งไลน์มาให้ดูตลอด พอว่างก็มารับพิมไปกินข้าว ไปดูหนังปกติ (ตอนนั้นรู้สึกดีมาก เหมือนเค้าพยายามหาเวลาให้เรา ^^) ทำอย่างงี้ได้ประมาณเดือนนึง
หลังๆเริ่มหายไป คือ ไม่โทรมาก่อน ไม่บอกว่าจะไปไหน เวลาบอกให้มาหา ก็จะหงุดหงิด แล้วบอกว่า
"เข้าใจมั้ยว่าเหนื่อย พี่ต้องเฝ้าพ่อ เห็นใจกันบ้าง"
พิมก็งงเลยค่ะ เมื่อก่อนยังพาไปได้เลย แล้วปกติเค้าไม่เคยพูดแบบนี้ แต่อีกใจก็คิด เออพี่เค้าคงเหนื่อย ไม่ไปก็ได้วะ  เวลาพี่โอ๊ตไปไหนก็ไม่เคยมาบอก เหมือนเมื่อก่อน รู้อีกทีคือเห็นเพื่อนเค้าแท็กเวลาเช็คอินในเฟสบุ๊ค คุยกันน้อยลงมาก ก็เริ่มทะเลาะกันละ

พิมถามว่า "พี่เปลี่ยนไปนะ หลายๆเรื่อง พ่อป่วย พิมเข้าใจ พิมรู้ว่าพี่เหนื่อย แต่พิมก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน พี่มีคนอื่นรึป่าว"
นิสัยผู้ชายค่ะ ใครรู้ทัน จะโมโห  กลบเกลื่อน เค้าตอบมาเหมือนเดิมเลยค่ะ "พี่เหนื่อย อย่าหาเรื่อง อย่างี่เง่า"
เราก็เงียบ วางสายเลย

ตอนนั้นเล่นเฟสอยู่ เลยลองนั่งเดารหัสเฟสพี่โอ๊ต รอบที่สามเดาถูก !!!

อันแรกที่กดเข้าไปอ่านคือ แชท เลยค่ะ
อ่านทุกอัน จำได้ทุกคำ
เซ้นผู้หญิงแรงมาก เรื่องแบบนี้ ทุกอย่างเป็นเหมือนที่คิดเลย
คือ...เค้าคุยผู้หญิงคนอื่น เป็นรุ่นน้องปีหนึ่งที่มาชอบพี่โอ๊ต และก็ไม่ใช่แค่คุย คือ มีเรื่องแบบนั้นแล้วว18+ เพิ่งคุยกันได้ไม่ถึงเดือนผญ.พลีกายให้ขนาดนี้ !! ช๊อคเลย เรารู้ทุกอย่าง ตลอดเวลาที่ไม่โทรหาพิมคือ อยู่กับผญ.นั่น พาไปนู่นนี่ ไปรับไปส่ง บางทีผญ.ไปกินเหล้ากับเพื่อน อีพี่โอ๊ตก็เสนอหน้าไปรับจ้าา เป็นห่วงกันเหลือเกิน ! นี่หรอ คนที่บอกเหนื่อย พ่อป่วย

แต่เราก็เงียบ ทำเป็นไม่รู้อะไรเลยย ก็ห่างๆกันอยู่อย่างงั้น แต่ก็ยังไม่เลิกกัน
เพราะเห็นว่าพ่อเค้าป่วยอยู่ ก็ไม่อยากเอาอะไรไปงี่เง่าใส่อีก ก็เลยเงียบๆไปก่อน จนมาถึงวันที่พ่อเค้าเสีย เค้าก็โทมาบอกพิม พิมก็คิดทันทีว่า นี่แหละ ถ้าช่วยงานพ่อพี่โอ๊ตเสร็จ ทุกอย่างเรียบร้อย พิมจะเลิกกับพี่โอ๊ตเลย เลิกแบบหายไปเลย ไม่ทะเลาะ และไม่บอกด้วยว่า เราไปรู้ไปเห็นอะไรมา ก็จบๆกันไป.

แล้วพิมก็ไปช่วยงานที่วัดทุกวันค่ะ อยู่เป็นเพื่อนแม่พี่โอ๊ตทุกวัน  
วันแรก  พิมได้นั่งข้างหลังผญ.คนนั้นเลยค่ะ ตอนฟังพระสวด  แต่พิมก็นิ่งๆนะคะไม่ได้แสดงอาการไม่พอใจอะไร แล้วพี่โอ๊ตก็มานั่งข้างพิม เอาน้ำมาให้ เทคแคร์ตลอด..จนถึงตอนกลับบ้าน พี่โอ๊ตก็เดินมาส่งขึ้นแท็กซี่
พอถึงบ้านพิมเปิดเฟสพี่โอ๊ต ก็เห็นผญ.คนนั้นคุยกับพี่โอ๊ตว่า  "ผญ.คนที่นั่งข้างหลัง คือใคร ทำไมต้องเทคแคร์ขนาดนั้น"
พี่โอ๊ตตอบว่า "อ๋อ หลานของแม่อะ  ต้องเทคแค แม่สั่งมา"

เรานี่ ความรู้สึกแบบ เหมือนโดนตบหน้าเลย อยู่ด้วยกันมาจะสองปี  นี่กูเป็นหลานแม่หรอ?!!!!
แต่เราก็ยังไม่พูดอะไรนะคะ เก็บ เงียบ
จนเสร็จงานพ่อพี่โอ๊ต เราหายไปเลยค่ะ หายไปประมาณอาทิตย์กว่า เชื่อมั้ยคะ พี่โอ๊ตไม่เคยโทรมาเลย เฟส ไลน์ไม่เคยทัก
มีแต่แม่เค้าที่โทรมาถามเราว่า "เดี๋ยวนี้ไม่มาหาแม่เลย ทะเลาะกับโอ๊ตหรอลูก"
เรา "เปล่าค่ะ หนูยุ่งอะค่ะ ขอโทษนะคะแม่"
(คิดในใจ พี่โอ๊ตให้แม่โทรมาอ๋อวะ? ) ทำไมไม่โทรเอง แต่ไม่ใช่ค่ะ..
พิมถามแม่พี่โอ๊ตว่า "แล้วพี่โอ๊ตไม่อยู่หรอคะ"
แม่พี่โอ๊ต "โอ๊ตบอกช่วงนี้มีงานที่มหาลัย เลยไม่กลับบ้าน ไปนอนหอเพื่อนน่ะ..แล้วไม่ได้คุยกันหรอ"
พิม "ค่ะ ไม่ได้คุยเลย"

คือช่วงนั้น มันปิดเทอมค่ะ สอบเสร็จแล้ว งานที่ ม.ไม่มีแน่นอน เพราะเพื่อนพี่โอ๊ตเกือบทุกคน ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน
พิมเลยดูเฟสพี่โอ๊ต เลยรู้ว่า ไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น ผญ.คนนั้น อยู่คนเดียว อยู่หอนอก พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด พี่โอ๊ตเลยไปนอนด้วย

ตอนที่ดูอยู่ พี่โอ๊ต โทรมาค่ะ..พูดว่า "รู้เรื่องทุกอย่างแล้วใช่มั้ย?"
พิม "เรื่องอะไรคะ"
พี่โอ๊ต "ที่หายไปแบบนี้ จะเลิกกับพี่ใช่มั้ย"
พิม "ใช่ค่ะ"
พี่โอ๊ต "พี่ขอโทษ พี่รู้ว่าพี่ผิด แต่พี่ก็คิดมาตลอด มาพี่ไม่สามารถดูแลพิมได้ดีหรอก พิมดีเกินไปสำหรับผู้ชายอย่างพี่ ขอให้พิมเจอคนที่ดีกว่าพี่นะ ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้นะ พิมดีกับพี่มาก อยากให้รู้ว่า พี่รักพิมนะ"
พิม "ค่ะ มีความสุขกับเค้าให้มากละกัน พิมเข้าใจ"

นาทีนั้นโมโหจนร้องไห้อะ ไม่ได้เสียใจหรือเสียดายอะไรนะ แต่แบบ คำพูดนี่ สรรหามาให้ดูดีเนอะ แต่บอกเลยโคตรทุเรศ ดีอย่างงั้นดีอย่างงี้ แล้วผช.ไม่ชอบผญ.ดีๆกันอ่อวะ?

พิมคิดว่าพี่โอ๊ตรู้ว่าพิมมีรหัสเฟสพี่เค้า แต่ไม่ใช่ค่ะ พี่โอ๊ตยังไม่รู้..และทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้
ที่พี่โอ๊ตโทรมาวันนั้นคงเพราะ มีเพื่อนพี่โอ๊ตคนนึง พิมมาในแชทเฟสพี่โอ๊ต ว่า "กูว่าไปบอกเลิกน้องเค้าเหอะ ถ้าจะทำแบบนี้ กูสงสารน้องเค้าว่ะ งานพ่อ กูเห็นน้องเค้ามาทุกวันอะ ดีแค่ไหนแล้ววะ คิดดีๆนะ"

แล้วที่คิดอีกอย่างคือ รักแท้แพ้เรื่องอย่างว่า..
คบกันมาสองปี ไม่เคยมีไรเกินเลย เลยค่ะ พี่โอ๊ตเคยขอนะ แต่พิมบอก "พิมไม่พร้อม รอก่อนนะ รักจริงก็รอก่อน"
หลายคนอาจจะคิดว่าพิมหัวโบราณนะคะ แต่ ความคิดพิมคือ อยากให้สิ่งนี้เป็นของขวัญกับคนที่แต่งงานกับพิม คนรักจริงมันก็ต้อง รอได้อยู่แล้ว.
แล้วอีกอย่าง อยากบอกผู้หญิงหลายๆคนว่า "ถ้าพลาดมา คนที่เสียหายที่สุดคือ ผู้หญิงนะคะ ถึงผู้ชายมันจะรับผิดชอบก็เหอะ คนที่เสียใจก็คือพ่อแม่ของคุณ จะทำอะไร คิดดีๆนะคะ : ) "
รักก็รักแบบพอดีนะคะ อย่าทนอะไรมากมายเหมือนพิม

แล้วก็อยากบอกผู้ชายเจ้าชู้หลายๆคนว่า "ถ้าคุณเจอคนที่ใช่ คนที่อยู่กับคุณในวันที่คุณมีปัญหา หรือลำบาก รักษาคนๆนั้นไว้ให้ดีๆ"

ทุกวันนี้ คิดว่าตัวเองโชคดีแล้ว ที่เลิกกับผู้ชายคนนี้..55555555