ผมกับภรรยาแต่งงานกันมาได้ 4ปีแล้วมีลูกด้วยกัน1คน ชีวิตก็ปกติเรียบง่าย

จนกระทั่งวันหนึ่งภรรยาผมมาขอหย่า ด้วยเหตุผลที่ว่า เค้าไม่รักผมแล้ว แล้วก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วย เค้าบอกผมว่า ที่ยอมแต่งงานเพราะผู้ใหญ่คุยกันไว้หมดแล้ว งานแต่งก็จัดเตรียมไว้หมด แล้วเค้าก็สงสารผม เพราะเค้าบอกว่า เคยขอเลิกตั้งแต่ก่อนแต่งแล้ว แต่ผมไม่ยอม
สุดท้ายเค้าก็เลยยอมแต่งงาน เพราะความเกรงใจผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายและคิดว่าเผื่ออะไรๆอาจจะดีขึ้นก็ได้

แต่หลังจากแต่งงานมาได้ระยะหนึ่ง เค้าก็บอกว่า เค้ารู้สึกว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนกัน เค้าขอเลิกผมทุกปีตั้งแต่แต่งงานกันมา แต่ผมก็ไม่เลิกเพราะผมยังรักเค้าอยู่ ภรรยาผมบอกว่า เค้าพยายามทน พยายามทำดีเพื่อที่จะให้ทุกอย่างมันดีขึ้นมาตลอด แต่สุดท้ายความรู้สึกเค้าก็ยังเหมือนเดิม คืออึดอัด ที่เค้าทนอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะลูก แต่ชีวิตเค้าไม่มีความสุขเลย

ผมควรจะทำยังไงดีครับ ในเมื่อผมยังรักเค้าอยู่ และต้องการให้ครอบครัวอยู่กันครบหน้าพ่อแม่ลูก ผมเป็นห่วงลูกผม กลัวเป็นเด็กมีปัญหาขาดความอบอุ่น
โดยเฉพาะช่วงหลังมานี้ ผมกับภรรยาแทบจะไม่ได้คุยกัน ถามคำตอบคำ และตอนนี้เค้าก็แยกห้องนอนกับผมไปแล้ว โดยลงไปนอนกับลูกข้างล่าง ไม่ยอมนอนห้องเดียวกับผม

ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมจะต้องทำยังไงแล้ว