ที่มาชวนคุยนี่ ไม่ได้เพราะว่าเจ้าของกระท้อนไปแอบมองใครแล้วพลาดโดนเขาจับได้นะครับ
แต่เป็นฝ่ายถูกกระทำต่างหาก
เลยมานั่งคิดว่า ถ้าเจ้าของกระท้อนไปทำแบบนี้กับคนอื่นบ้าง แล้วพลาด จะทำไงดีหละทีนี้

เจ้าของกระท้อนคิดว่าไม่ได้คิดไปเองนะ
เขาคงมองมาที่เจ้าของกระท้อนจริงๆ

พอดีมีคนรู้จักอยู่คนหนึ่ง เรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่ไม่ได้เป็นเพื่อนกันนะ แต่เรียนที่เดียวกัน เรียนห้องเดียวกันบางวิชา
มีอยู่วันหนึ่งเมื่อปีก่อน ก่อนการเรียนการสอนจะเริ่มขึ้น ระหว่างรออาจารย์ จขกท.ก็นั่งเล่น มองนั่นมองนี่ มองไปรอบๆตัว มองไปมองมาดันไปสะดุดสายตาคู่หนึ่ง ดูเหมือนเขาจะมองมาที่จขกท. จขกท.ผู้มีอัทธยาศัยดี ก็กะว่าจะยิ้มจะทักเขาสักหน่อย แต่ยังไม่ทันที่จขกท.จะอ้าปาก ยิ้มโชว์ฟันสวยๆ
คู่กรณีก็ดันรีบหันหน้าหนีไปด้วยความเร็วแสงก้มไปจ้องหนังสือที่อยู่ตรงหน้าเขาแทน จขกท.ก็เลยเก้อไม่รู้จะทำยังไง เปลี่ยนจากเจตนาที่จะยิ้มให้ไปเป็นแอบขำอยู่เงียบๆ ตาก็ก้มดูหนังสือไป นึกในใจว่าอีกฝ่ายจะคอเคล็ดไหมนะ นี่หน้าตาเราไม่น่าคบขนาดนั้นเลยเหรอ

หลายเดือนต่อมา บังเอิญเจอคนๆนี้เดินสวนมาไกลๆ น่าจะสักร้อยเมตรได้มั้ง แต่ก็จำได้ว่าเป็นคนๆนั้นแน่ จขกท.ก็ไม่รู้นะว่าเขาสังเกตเห็นจขกท.หรือปล่าว แต่จขกท.เห็นเขาแน่ๆ เห็นเขาเดินก้มหน้าก้มตาเดินอย่างคร่ำเครียด ส่วนจขกท.เดินมาคนเดินไม่รู้จะทำตัวยังไง เลยแกล้งมองซ้ายมองขวา มองนกมองไม้ มองตึกใหญ่ มองไฟแดง หวังว่าจะเดินสวนกันไปเฉยๆแล้วกัน แต่พอถึงสี่แยก เจ้าคนนั้นก็เดินเลี้ยวซ้าย เดินหันหลังให้จขกท. แล้วเดินจากไป
จขกท.เลยคิดในใจว่าเขาคงไม่อยากผูกมิตรกับเรามั้ง ไม่ก็มองไม่เห็น ไม่เป็นไร ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างไป คิดแล้วจขกท. ก็มุ่งหน้าเดินต่อไป
หลังจากที่คนๆนั้นเดินหันหลังๆไป 1-2 นาที อยู่ๆเขาก็หันหลังกลับมา แล้วสายตาสบกับจขกท.อีกครั้ง เขาดูตกใจนิดๆ แล้วก็บิดคอกลับแล้วเดินต่อไป
จขกท. ก็หันหน้าหันหลังมองรอบๆตัวนะ แถวนี้ก็ไม่มีใครเดินผ่านไปผ่านมานะ มีจขกท.คนเดียว กับสุมทุมพุ่มไม้ แล้วเขาหันมามองใคร
แล้วเขาตกใจอะไร รึว่ามีผี เย้ยยย นึกแล้วขนลุก

และแล้ววันนั หลายเดือนผ่านมาหลังจากปะทะสายตาครั้งนั้น จขกท.ก็หันไปสบสายตาเขาอีกครั้ง ครั้งนี้เกิดในห้องบรรยายอีกแล้ว แต่เป็นห้องใหม่ วิชาใหม่ แต่ช่วงเวลาเดิมคือระหว่างรออาจารย์ จขกท.นั่งด้านหน้า แต่ประตูสโลปอยู่ด้านหลัง จขกท.เลยชะเง้อคอไปมองหาว่าเพื่อนสนิทมายัง วันนันั่งตรงไหน แต่สายตาดันเผลอไปเห็นว่ามีลูกตาหนึ่งคู่กำลังจ้องมองมาที่จขกท. เป็นสายตาของคนที่เคยหันหน้าหนีไปสองครั้งก่อน แต่ครั้งนี้เขาควบคุมอาการดีขึ้น ไม่ตื่น ไม่รน แต่แกล้งมองไปที่อื่นแทน

ปล. ขอฝากกระท้อนลูกนี้วางไว้ที่พันทิป เผื่อคู่กรณีผ่านมาเห็น
คืออยากจะบอกว่า จขกท.ก็เรียนลูกเสือมานะครับ ลูกเสือเป็นมิตรของคนทุกคนและเป็นพี่น้องกับลูกเสืออื่นทั่วโลก
แต่จขกท.แค่ไม่กล้าทักใครก่อนแค่นั้นเอง