กาพย์ทัณฑิกา ๕๖

เดินทางคนเดียว  ไม่คิดเปล่าเปลี่ยว  แม้เพียงเอกา
ชมนกเพลินไม้    ระหว่างกลางป่า    หลากพันธุ์นานา  เขียวงามขจี
ร่มรื่นชื่นสุข        ไร้เคืองคลายทุกข์  สดใสฤดี
รื่นรสสุคนธ์         ดอกขาวมาลี         กลิ่นโชยจำปี    อีกจำปางาม

ลำธารใสเย็น        มองเห็นมัจฉา   แหวกว่ายล้นหลาม
เกาะกลุ่มเพลินตา  น่ายลทุกยาม    ดูไม่ครั่นคร้าม       กับมวลสิ่งใด
ลัดเลาะโขดหิน     แว่วแว่วได้ยิน    เสียดสีใบไม้
ลมโชยพัดผ่าน     เย็นกายเย็นใจ    เอมอิ่มทรวงใน     กับไพรพนา

ธรรมชาติสร้าง       สล้างงามจริง    ทุกสิ่งมีค่า
ร่วมรักษ์จรรโลง     ช่วยกันนำพา     รักษ์น้ำรักษ์ป่า     คุณค่าแผ่นดิน
อีกให้ชีวิต            มากมายชนิด     กล่าวไม่จบสิ้น
มากคุณอนันต์       ดลใจถวิล         ทุกคนยลยิน        ร่วมรักษ์ดูแล.
  

(หนึ่งบทมี ๕๖ คำ)
จังหวะ บาทคี่     ๔ - ๔ - ๔      
จังหวะบาทคู่      ๔ - ๔ - ๔ - ๔