ผมไม่เข้าใจจริงๆนะครับว่า ผญ สมัยนี้เค้าจะแต่งตัวฟิตๆสั้นๆน้อยชิ้นไปเพื่ออะไร ใส่กระโปรงสั้นก็เดินขึ้นบันไดต้องคอยเอามือปิดๆลมพัดทีก็ปลิวที แล้วจะใส่กันทำไม?
ส่วนตัวผมเป็นคนนิ่งๆครับ เรียกได้ว่าเป็นคนเรียบร้อย แต่ทุกวันที่ผมต้องขึ้นบันไดสะพานลอยผมลำบากใจมากครับ ผมต้องสงบสติอารมณ์แล้วเดินก้มหน้า ต้องคอยห้ามใจไม่ให้มอง
แต่มีบางครั้งผมก็แอบเงยหน้ามอง (แอบหื่น 555+) แต่ก็เงยมากไม่ได้เด่วก็โดนหาว่าเป็นพวกโรคจิตถ้ำมองอีก ไม่มองเดี่ยวก็หาว่าเป็นเกย์บ้างหละแอ็ปแมนบ้างหละ บางครั้งผมก็หมั่นไส
ใส่มาให้ดูนักใช่ไหม(หึหึ) ก็เงยดู พอเราเงยดูก็ทำมือปิดๆ ผมหละไม่เข้าใจเลยจริงๆครับ คิดว่าจะไม่ข้ามสะพานลอยก็กลัวโดนรถชน ทุกวันนี้ลำบากใจจริงๆครับ
อีกเรื่องที่ผมไม่เข้าใจคือ ผญ ควรจะถือตัวหรือระวังตัว(ในความคิดผม)แต่ที่ผมเจอคือ แม่นางไม่เกรงใจใครใครขวางข้าชน ผมนี่หักหลับแทบไม่ทัน ผมต้องค่อยเดินหลบให้ทุกครั้ง
ทางแคบๆถ้าต่างคนต่างหลบก็ผ่านได้ง่ายๆ แต่แม่นางเดินทางเป็นเส้นตรงยิ่งกว่าไม่บรรทัด คือผมต้องหลบชิดมุมก่อนเพื่อให้แม่นางเดินไปก่อน เดินเหมือนพ่อเป็นคนสร้างถนน
ที่ผมจะบอกไม่ใช้เพราะแค้นหรืออะไรหรอกครับ  ใช้ว่าผมไม่อยากชนนะ ใจนี่ก็อยากชนแต่ติดที่ผมเป็นคนดีเกินไป(ชมตัวเองก็เป็นเนอะ 555) ไม่ใช่ว่าคนสองคนนะ ผมนี่เจอทุกวัน
ทุกวันนี้เก็บกดมากครับ อยากระบาย  แม่นางทั้งหลายที่อ่านแล้วช่วยอธิบายให้ผมหน่อยครับไม่เข้าใจจริงๆ