จริงๆแล้วตัวจริงของกันคือวัยรุ่นปกติค่ะ ต่างแค่ว่าเค้าเป็นศิลปินเท่านั้นเอง ถามว่าตัวจริงหยิ่งมั๊ย ถ้าใครบอกว่าหยิ่งคงไม่เคยเจอตัวจริงแล้วค่ะ เพราะตัวเราเองได้มีโอกาสตามกันไปหลายงานอยู่บางทีก็พาลูกสาวไปด้วยบ้าง คิดเอาแค่ว่าจะมีศิลปินคนไหนที่เดินเลยเราไปแล้วแต่เดินกลับมาจับมืออีก โดยส่วนตัวแล้วประทับใจกันหลายอย่างค่ะ แต่เมื่อล่าสุดคือถ้าไม่ได้กันเราคงแย่ คือไปงานอีเว้นท์ที่ห้างแห่งหนึ่งย่านบางกะปิ ซึงคนเยอะมากแล้วมันอาจเป็นธรรมเนียมไปแล้วว่าพวกเราจะไปส่งศิลปิน แต่เหตุการณที่เกิดขึ้นคือลูกสาวเราโดนเบียดจนมือหลุดออกจากเรา(เด็กอายุ4ขวบ)ระหว่างที่กันเดินมาเห็นน้องว่ากำลังจะล้มเพราะมือหลุดออกจากเราแล้วถ้าล้มคือไม่คิดไรเลยลูกเราโดนเหยียบจากมวลมหาประชาชนแน่ แต่พี่กันเห็นแล้วเอามือมมาจับแขนน้องไว้ พร้อมกับเสียงตะโกนว่าเด็กๆครับ เด็กครับ แล้วส่งลูกเรามือมาให้เรา คือแค่นี้ก็เห็นแล้วว่าเค้าใส่ใจที่จะมอง ที่จะรับรู้ว่าใครรออยู่ใครรอจับมือไม่เคยละเลยเมื่อพอที่จะมีเวลาเหลือ และพอไปส่งต่อที่ลานจอดรถเห็นน้องร้องไห้ก็บอกว่าโอ๋ไม่ร้องนะ แค่นี้จริงที่มันอธิบายไม่ถูกว่าทำไมถึงชอบ ทำไมถึงรักกัน