ก่อนอื่นต้องขออภัยที่ตั้งกระทู้ซ้ำ แต่เราจะมาสปอยพร้อมภาพและเนื้อหาค่ะ
แปลผิดพลาดยังไงขออภัย

เปิดหน้าด้วย




เป็นฉากย้อนอดีตของมามูระตอนเด็กๆ ตรงนี้จะขอข้ามนะคะ

หลังจากที่ชิชิโอะพูดความในใจออกไป ผลก็ออกมาเป็นเช่นนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


จุนจุน : ฉัน...เคยชอบอาจารย์ ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถตอบรับความรู้สึกของอาจารย์ได้
ตอนนี้ ฉันมีคนที่คอยหวงแหนจากก้นบึ้งของหัวใจฉัน ไม่ว่าสิ่งนั้นมันจะคืออะไร
ฉันตระหนักในเรื่องนี้ช้าเกินไป เห็นได้ชัดว่าช่วงเวลาเหล่านั้นฉันควรจะตระหนักถึงมัน
ความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน ฉันไม่สามารถตอบรับความรู้สึกของคุณได้ ฉันขอโทษ


ชิชิโอะจึงพูดขึ้นมาว่า....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ชิชิโอะ : ใช่ ที่จริงฉันเตรียมใจไว้แล้วละ สำหรับคำตอบที่จะออกมาแบบนี้
ในที่สุดฉันก็บอกมันออกไป ฉันโล่งใจมากเลย แล้วก็ความจริงที่ว่าเธอเป็นห่วงฉันและรีบมาหาฉัน
ฉันมีความสุขมากจริงๆ "ในที่สุด"


จุนจุน : อาจารย์ แม้ว่าคุณจะเคยบอกฉันว่าความรู้สึกที่ฉันมีให้ต่อคุณมันคือหลงใหล
แต่ฉันแน่ใจว่ามันคือความรู้สึกรัก ไม่ว่าคนอื่นจะพูดอย่างไร แต่คุณคือรักครั้งแรกของฉัน
ชิชิโอะ : อย่าร้องไห้สิ งั้น... แล้วเจอกันเทอมต่อไปนะ


ชิชิโอะ : บาย!

หลังจากคุยกับจุนจุนเสร็จชิชิโอะก็เดินออกมาคุยกับซึโบมิ และเริ่มคิดเรื่องต่างๆ ก่อนที่คุณอาจะ
เดินเข้ามา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คุณอา : ถ้าเป็นเบียร์สัก2แก้ว ตอนนี้ฉันจะไม่คิดค่าบริการก็ได้นะ
ชิชิโอะ // ต่อจากนี้ไปเธอจะเป็นคนที่น่าจดจำของฉัน

จุนจุนกลับมาหามามูระ ขอข้ามตรงคุยยาวๆน้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จุนจุน : ฉันรักนาย ครั้งนี้ให้ฉันเป็นคนที่มอบความสุขให้แก่นายนะ กรุณาดูแลฉันด้วย
มามูระ : เธอ.... ไม่ได้พูดโกหก?
จุนจุน : ฉันจะโกหกไปทำไมเล่า
มามูระ : แล้ว....พูดมาอีกครั้งสิ
จุนจุน : เอ่อ....นั้น


จุนจุน : ฉันรักนาย

และ........................................



- สักวันหนึ่งเมื่อลองหันมองความมืด คุณก็จะมองเห็นเส้นทางแห่งแสงสว่าง ในช่วงเวลาแห่งความสุข
หรือในช่วงเวลาแห่งการเสียใจ ไม่ว่าอะไรนายก็จะอยู่เคียงข้างฉัน มือของนาย รอยยิ้มของนาย ทุกอย่างของนาย
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน -

จุนจุน : การมีชีวิตอยู่ของนายเปรียบเสมือนดาวตกในตอนกลางวันของฉัน

-จบ-

[เพิ่มเติมข้อความจากผู้แต่ง]
วันนี้เป็นวันเปิดตัวMargaretรวมถึงบทสุดท้ายของHirunaka ฉันได้รับความคิดเห็นที่แตกต่างอย่างมากมาย
อย่างไรก็ตามขอขอบคุณสำหรับการติดตามมาจนถึงจุดสิ้นสุดนี้ ฉันคิดว่ามีคนจำนวนมากที่ไม่เห็นด้วยกับ
บทสุดท้าย มันเป็นเพราะการขาดความสามารถของฉัน ฉันต้องขอโทษด้วย! นอกจากนี้ฉันต้องการให้ชิ้นงาน
ที่ฉันพยายามมาให้พวกคุณได้อ่านกัน! บทพิเศษจะได้รับการปล่อยในเดือนมกราคม ดังนั้นฉันจะประกาศอีก!
สุดท้ายในเดือนกุมภาพันธ์!

กองเชียร์อาจารย์แบบเราถึงกับพูดไม่ออก บอกไม่ถูกกันเลย ตอนแปลก็เกือบจะร้องไห้กับคำพูด
และรอยยิ้มอันแสนเศร้าของอาจารย์ ยินดีด้วยกับกองเชียร์มามูระนะคะ ต้องขอตัวไปทำใจต่อแล้วล่ะ