เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนสนิทของแฟนเรามานอนด้วยที่ห้อง เรากับแฟนนอนเตียง เพื่อนกับแฟนเพื่อนนอนโซฟาค่ะ(มันจะแบออกนอนได้พูดไม่ถูก)
เราก็คิดว่านอนวัน สองวัน ที่ไหนได้ ปาไปสองวีคกว่าๆ เอาเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า มาไว้เลยค่ะ
เรารู้สึกอึดอัด ไม่เป็นส่วนตัวแต่ไม่กล้าพูดกับแฟนว่าเรารู้สึกแบบนี้ๆ นะ บางทีก็พูดเหน็บๆ ไปบ้าง แต่ก็คิดว่าเราพูดขำๆ หึหึ
อ่ะ ถึงเวลาที่เราต้องพูดแล้วล่ะ รวบรวมพลังงาน และความกล้าที่มีอยู่มาพูด
เรา - ตัวเองๆ เพื่อนจะกลับเมื่อไหร่
แฟน - ไม่รู้สิ ทำไมหรอ
เรา - อ๋อ ถามเฉยๆ (นับ 1 2 3) เค้าไม่ค่อยโอเคอ่ะ ไม่ค่อยเป็นส่วนตัวเลย เวลาเพื่อนกลับห้องมาดึกๆ เค้าก็ตื่นมาดู กลัวเพื่อนอยากได้อะไร
จะได้ซัพพอร์ต
แฟน - มันอยากมาอยู่เอง ไม่เห็นจะต้องซัพพอร์ตอะไรมันเลย ไว้จะบอกให้ก็แล้วกัน
หลังจากที่คุยกันหนึ่งวัน เพื่อนต้องกลับบ้านที่ ตจว. เรานี่ดีใจ แต่ดีใจไม่นานเหมือนว่าจะมาอยู่ด้วยอีกแล้ว

เหตุผลของเพื่อนที่มานอนด้วย
- เบื่อไม่อยากนอนที่บ้าน - -*

เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราเป็นคนที่ไม่พูดแต่จะแสดงออกทางสีหน้าเอามากๆ อีกอย่างเราไม่ซีเรื่องการใช้ไฟ หรือของในห้อง buffet ได้เลย
** เราเป็นผู้หญิงกันหมดค่ะ **
** แท็กถูก / แท็กผิด ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ **