ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่าผมพื่งตั้งกระทู้ครั้งเเรก ภาษาในการใช้,ศัพท์เทคนิค,หรืออาจจะพิมพ์ตกหล่นไปบ้างก็ขออภัยไว้ก่อนเลยน้ะครับ
ขอบอกก่อนเลยว่านี่คือเรื่องจริงทุกประการณ์ครับ ไม่ได้เเต่งหรือใส่สีตีไข่เเต่อย่างใด เริ่มต้นจากคนรอบตัวผมได้นำกระทู้หลายๆหัวข้อมาให้ผมนั่งอ่าน
ส่วนมากจะเป็นเรื่องความรักครับ ซึ่งก็เเน่นอนตัวผมเองก็ต้องมี ที่ผมนำมาเล่าเพราะอยากแชร์ประสบการณ์ เพื่อเป็นแนวคิดให้กับหลายๆ คนที่อาจจะกำลังมีปัญหาเดียวกันกับผมนะครับ ไม่ได้มีจุดประสงค์ร้ายใดๆกับใครทั้งสิ้น

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะครับ ตอนนั้นเป็นสมัยที่ผมเรียนอยู่มัธยมปลาย ก็ขอบอกก่อนว่า ผมไม่ได้หล่อหรือเจ้าชู้เเต่อย่างใด เเต่ผมจะเคยผ่านประสบการณ์การมีเเฟนมาเเล้วหลายครั้ง ก็อย่างว่านะครับ มันก็เหมือนรักในวัยเรียน คงไม่จริงจังอะไรมาก เเต่สำหรับผม ป่าวเลยผมจริงจังกับเรื่องนี้มากครับ เเล้วเวลาเลิกกับเเฟน ผมจะเป็นฝ่ายโดนทิ้งตลอด (สงสัยจะห่วยมากจนเค้าต้องทิ้ง 555) ก็ว่ากันไปนะครับ ครับ จนกระทั้งผมได้มาเจอเธอคนนี้ เธอชื่อ น้ำทิพย์ ครับ ผมได้เจอเธอครั้งเเรกที่ร้านขายน้ำร้านประจำของผมหน้าโรงเรียน ผมกับเพื่อนสนิทอีกสองคนกำลังยืนวุ่นวายอยู่กับหน้าร้านขายน้ำน้ะครับ ด้วยความที่ว่า กลุ่มผมจะเป็นพวกบ้าๆบอๆ ตลกเฮฮาอะนะครับ มันมีน้ำเเข็งละลายอยู่ก้นถุงเยอะมาก เพื่อนผมมันเเก้ปัญหาโดยการ ดูดกินให้หมด 555 เเล้วน้ำทิพย์เธอก็ยืนอยู่ข้างๆครับ เธอเอามือบีบปากถุงไว้เเล้วเทน้ำเเข็งที่ละลายออก ผมก็หันมาบอกเพื่อน โถ่ ทำไมไม่ทำเเบบพี่เค้า โอ่ยย ซาหม๊องงง (ขออนุญาตใช้คำวัยรุ่นเเละคำหยาบนี๊สนืงนะครับ) น้ำทิพย์เธอก็อมยิ้มเเล้วก็ยืนหัวเราะอยู่คนเดียว ตอนนั้นก็ยอมรับเลยว่า เธอน่ารักเริ่มตกหลุมรักเธอซะเเล้วสิ เเต่เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาดีครับ ผมก็คิดว่าเธอคงมีเเฟนเเล้วตัดใจซะเถอะ (ใครหลายๆคนคงเป็นเหมือนกันสินะครับ = =) ครับนั้นเป็นครั้งเเรกที่เราเจอกัน

หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องเธออีกเลยเพราะคิดว่าเราคงไม่มีหวังได้รู้จักกับเธอ เเต่เเล้วเพื่อนสนิทผมที่ไปกับผมวันนั้น เพื่อนผมชื่อ โก้ นะครับ เค้าก็มาพูดถึงเรื่องเธอกับผมว่า เห้ยเนี้ย กุรู้เเล้วพี่เเกชื่ออะไร ชื่อน้ำทิพย์เว้ย ไอ้เบสรู้จัก (เบสนี่คือเพื่อนผมในห้องครับ) ผมเลยไปถามเบสว่าเห้ย มืงรู้จักหรอ เป็นใครยังไงมีเฟสมั้ย เบสก็เล่าให้ฟังว่า เอ้าาา พี่น้ำทิพย์อะ เเฟนเก่าไอ้โอ็ต อะ เพื่อนสมัย ม.ต้นไง ผมปิ๊งขึ้นมาในหัวทันทีครับ เธอคือคนเดียวกันกับเเฟนเก่าเพื่อนผม ตอนนั้นฌอ็ตกับน้ำทิพย์เลิกกัน โอ็ตมาเล่าให้เพื่อนๆฟังว่า น้ำทิพย์จะฆ่าตัวตาย ท่าโอ็ตจะบอกเลิก ผมเลยคิดในตอนนั้นที่ได้ฟังว่า เห้ออ ผู้หญิงอะไร จะทำถึงขนาดนี้เลยหรอ เเย่หวะ รู้สึกไม่ชอบทั้งๆที่ได้เห็นหน้า ตกใจมากพอเจอตัวจริง เเล้วดันเป็นคนที่ผมเเอบปลื้ม วันนั้นกลับไปบ้าน ผมตัดสินใจ เสิร์ชชื่อเฟสเธอ ผลก็คือเจอครับ นั่งนิ้วเกร็งตั้งนานว่าจะเเอ็ดไปดีมั้ย สุดท้ายเเล้วก็เเอ็ดไปครับ ปรากฏว่า เธอรับเพื่อนผมครับ ดีใจมากกก จนไม่รู้จะทำยังไง จะคุยยังไง จะทักยังไง ผมเลยคิดขึ้นมาได้ อ๋อ เรื่องร้านน้ำไง นี่เเหละตัวเปิดประเด็น 555 ผมก็ทักไป เธอเฟรนรี่มากกก ครับ น่าร๊ากกก ชอบบ 555 ครับ คุยกันถูกคอ เเล้วผมก็ทักไปทุกวัน คุยกันทุกวัน สนเราสนิทกันยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

เอาหละครับ ตอนนี้เราจะเริ่มได้เจอตัวจริงกันซักที ผมเริ่มต้นด้วยการ ท้าทายเธอครับว่า กล้าหรือป่าวววว มาทักผมตัวจริงอ่าาาา เธอก็ตอบกลับมาว่า ด๊ายยยย วันต่อมาครับ ผมกำลังปรุงอาหารที่ซื้อมารับประทานในตอนกลางวัน มีคนมาสกิดหลังเเร้วเรียกชื่อผม ตอนเเรกคิดว่าเพื่อนครับ หันไป ตกใจมากกก คือน้ำทิพย์ครับ เธอมาทักผมจริงๆ เเล้วเธอก็ยิ้มเเล้ววิ่งหนีไป ตอนนั้นรู้สึกดีใจอ่ะ 5555 ครับพอตกเย็นเราก็คุยกันเหมือนเดิมนะครับ เราก็คุยกันถึงเรื่องเมื่อกลางวันนี้ ว่าเนี่ย ไม่คิดเลยว่าจะมาทักจริงๆ เราก็คุยกันไปปกติ

#เดทเเรก
หลังจากเราสนิทกันมากพอสมควรเเล้ว ผมได้สังเกตครัย วาทุกเย็นเธอจะขึ้นสองเเถว คันเดิม เวลาเดิม บ่อยๆ เพราะผมก็ขึ้นเหมือนกัน ผมเลยถามเธอในเฟสว่าไปไหน กลับบ้านหรอ เธอบอกว่าเปล่าครับ เธอไปนั่งอ่านหนังสือที่ห้างเเห่งนึง ผมเลยลองถามไปเล่นๆ ว่า เนี่ย ขอไปด้วยได้มั้ย ผมก็คิดว่าเธอคงตอบว่าไม่เพราะตอนนั้นเรายังไม่เป็นอะไรกันเลย เเต่ผิดคาดครับ เธอให้ผมไปด้วย เรานัดเจอกันหน้า โรงเรียนตอนเย็น เเล้วเดินไปขึ้นรถด้วยกัน ระหว่างเดิน เธอเขิลครับ อ๊ากกก น่าย๊ากกก >< 555 เธอยิ้มหัวเราะตลอดทั้งการเดินเลยครับ เเละเราก็ได้ไปอ่านหนังสือกัน หื๊มมม อ่านหนังสือจริงๆครับ เเละวันนั้นก็จบลงด้วยดีครับ

จากนั้นมานะครับ เราก็สนิทกันขึ้นเลื่อยๆ มีวันนึงเธอไปงานรับปริญญาของพี่สาวเธอ เธอโดนใช้วิ่งทำนู่นนี่นั้น เธอเหนื่อยมากก เเล้วมาบ่นกับผม บลาๆๆ ก็เหงา เอย คิดถึงบ้าน เอย เหนื่อย เอย ผมเลยถามเล่นๆอีกนั้นหละ อิอิ ว่าเหงาหรอ คุยกับผมมั้ย คุยโทรสัพท์กันหนะ เธอตกลงอย่างไม่น่าเชื่อครับ เธอก็ให้เบอร์โทรผมมา เราก็โทรคุยกันครับ ตอนเเรกก็ไม่กล้าคุยเท่าไรหรอกเเต่ด้วยความที่ว่าเคยไปไหนด้วยกันเเล้ว ก็เลยพอคุยได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันทุกวัน สนิทกันขึ้นมาอีกสเต็ปนึงครับ จนกระทั่งมีฉายาให้กัน เธอจะเรียกผมว่า "หมา" ผมจะเรียกเธอว่า "เหม่ง" ความสัมพันธ์เราดีขึ้นเรื่อยๆครับ เวลาเธอทำงานดึก จนเเทบจะเช้า ผมจะนั่งเฝ้าเธอ ออนเฟสให้เธอมีเพื่อนคุยครับ ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเทคเเคร์เเฟนมากพอสมควรครับ เราเริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น จะมีเรื่องนึงที่เราเกี่ยงกัน คือเรื่องกินข้าวครับ เกี่ยงกันจ่าย ผมเลยตัดปัญหาโดยการ สลับกันเลี้ยงคนละมื้อครับ เธอก็โอเคกับไอเดียนี้ วันเเรกที่ไปกินข้าวกัน เราไปตลาดนัดคนเดินครับ วันนั้นไม่คิดเลยจะได้ยินคำนั้นจากเธอ เธอเดินอยู่กับผมเเล้วพูดเรื่องโอ็ตขึ้นมา เธอถามผมว่า ท่าเจอโอ็ตจะทำไง ผมตอบไปว่าไม่รู้สิ เเต่คำต่อไปนี้ผมอึ้งมาก เธอบอกผมว่าไม่เป็นไรหรอกเค้าเดินอยู่กับเเฟนเค้าหนิ ผมหันไปมอง คิดในใจ ห้ะจริงดิ เราได้เป็นคนนั้นของเธอเเล้วหรอ ตกใจมากครับ เพราะดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไง เเต่ด้วยความที่ผมปากเเข็งเเล้วกวนตีน ผมเลยตอบไปว่า ไหน คนไหนเเฟนเหม่ง เป็นเเฟนกันตอนไหนเนี่ย เธอก็บอก เอ๊อออ ไม่ได้เป็นนน !! เเล้วก็เดินหนีเฉยยย ผมวิ่งตามเเล้วบอกเป็นน้ะะๆ เป็นๆ เธอก็บอก ไม่ ! เเต่อารมณ์ไม่ได้มีอะไรนะครับ เเกล้งกันเล่นเฉยๆ เราก็ไปสั่งข้าวกิน วันนั้นผมจำไม่ได้ผมกินอะไร เเต่เธอกินข้าวผัดหมู เธอกินเค็มมากกก เธอใส่น้ำปลาซะเยอะเลย ผมเลยขอชิม หื้มมม เข็มจัง เดี๋ยวก็เป็นโรคใตหรอก ผมเลยตีมือเบาๆ บอกพอเเล้ว มันเยอะเกินน้ำปลาอะ หลังกินเสร็จเราก็ไปนั่งเล่นกัน จู่ๆเธอหยิบครีมขึ้นมา เเล้วบอกผมว่า ม่ะ ทาครีมให้ เธอก็ทาให้ผมที่เเขน ผมก็เออ ออ ไป เเต่ก็งง ทำไมเธอถึงทา หรือเธอรู้ว่า ปกติผมไม่ชอบดูเเลตัวเอง ผมเป็นคนง่ายๆครับ ครีมไม่ทา ไม่ค่อยดูเเลตัวเองเท่าไร ขี้เกียจนั้นหละครับ 555 วันนั้นก็จบลงด้วยดีครับ

#จับมือครั้งเเรก
เราก็ไปเที่ยวกันบ่อยขึ้นน้ะครับ เริ่มรู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ (เเต่ ยังไม่มากถึงทั้งหมด) สิ่งที่ผมจดจำได้อีกครั้ง วันนั้นเธอโทรตามให้ผมไปหาที่ห้างเเห่งนึง ผมก็บอกไปไม่ได้ (พ่อเเม่ผมหวงผมมากยังกับลูกสาวเเหนะครับ) เธอก็เหมือนจะโกรธผมเลยตัดสินใจ โกหกพ่อเเม่ อุ๊ปส์ บาปป 555 บอกว่าไปกินวันเกิดเพื่อน วันนี้นเธอสวยมากครับ ผมเดินกับเธอมีเเต่คนมอง มองเธอนะครับ เราก็ได้ไปกินข้าวมันไก่กัน เธอเขียนใส่กระดาษว่า คนข้างหลังหมามองเค้าอะ ผมก็หันไปประมานว่า ไหนใครว้าาา กล้ามองเเฟนตูหราา ไรงี้ เเต่พอหันไป เป็นชายวันสัก 30-40 หน้าเข้มตัวใหญ่ น่าลัวมากครับ ผมนี่รีบหันกลับมาเลย เเล้วผมก็เขียนกลับไป เค้าจะกินตับเหม่งอะเเหละ 555 (ตับนี่คือตับจริงๆนะครับ เหมือนกระสือกินตับไรงี้ = =) ขากลับเราเดินผ่านหลังรถทัวร์เธอคว้ามือผมไปจับครับ กำซะเเน่นเลย ผมพ้นรถทัวร์เธอก็ปล่อยออก ตอนเเรกผมก็ไม่เข้าใจว่า อายคนอื่นหรอที่เดินกับเรา เเต่ผมเข้าใจเเล้วหละครับว่า เค้าเป็นผู้หญิงคนอื่นจะมองไม่ดี ครับก็ผ่านไปกับการจับมือครั้งเเรก

#หอมเเก้มครั้งเเรก
ตอนนี้ก็ไม่มีไรมากน้ะครับ ผมก็ไปเที่ยวกับเธอหลังเลิกเรียนตามปกติ ไปนั่งอ่านหนังสือกันสองคน มันจะนั่งที่พื้นอะครับ วันนั้นผมไม่รู้นึกอะไรไม่ได้หื่นไม่ได้อะไรนครับผมไปนั่งข้างหลังเเล้วบอกเธอว่าขอกอดได้มั้ย เธอก็ไม่ให้หรอกครับเพราะเดียวคนอื่นมาเห็น คือตอนนั้นผมรู้สึกว่า อยากกอดเธอเพราะผมรักเธอผมกลัววันนึงเธอจะไปจากผม อยากกอดเธอไว้ทั้งวันเลย ไม่ได้คิดหื่นน้ะครับ เเล้วผมก็เอาหน้าไปซบที่ไหล่เธอจากด้านหลัง เราก็ไม่คุยอะไรกัน เธอก็อ่านหนังสือไป ผมเงยหน้าขึ้นมา ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร ผมหอมเธอครับ เธอก็หันหนีนิสหน่อยเเต่ก็ไม่พูดอะไร ผมก็ลงไปซบไหล่เธออีก อันนี้ช็อคครับ ไม่เกิน 20 วิ เธอหันกลับมาหอมหน้าผากผม เเอร๊ยยยย ฟินนน 5555 อ๊อ !! เเละยังมีครั้งนึงเธอไปกับเพื่อนก่อนจะมาหาผม ผมก็นั่งรอเป็นสองสามชั่วโมงเเหนะ สุดท้ายเธอก็มาจนได้ เเล้วก็ขอโทษผมที่ทำให้รอนาน วันนั้นเรานั่งอยู่ด้วยกัน เจออาจารย์ด้วย ตกใจสิครับ 5555 เเต่อาจารย์คงเข้าใจเเหละครับก็ไมไ่ด้ว่าอะไร เรื่องเดทเรื่องเที่ยวพอไว้เท่านี้ก่อนละกันน้ะครับ ผมจำได้ทุกวันทุกเรื่องราวกำเธอ ในตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน มันเป็นช่วงชีวิตที่พิเศษสุดของผม เเต่เล่าทั้งหมดคงเบื่อกันเเย่เลย

#ปัญหาครั้งเเรก
เอาระครับ เริ่มต้นฉากดราม่า หลังจากสวีทหวานกันมานาน ตอนนั้นเราก็เหมือนจะคบกันจริงจังเเล้วครับ เเต่ ! เพื่อนสนิทเธอ ซึ่งเป็นสาวประเภทสอง เธอชื่อเซฟครับ เธอชอบผมมาตั้งเเต่ ม.1 รวมระยะเวลาเเล้ว 4 ปี กว่า ครับ ผมรู้ผมตกใจมาก เห้ยจริงหรอ ทำไมเราไม่เคยรู้เเล้วเรามาคบกับน้ำทิพย์ เเย่เเน่ๆ เเล้วเธอเหมือนจะโกรธน้ำทิพย์ด้วยว่าทำไมมาคุยกับผม เรื่องนี้ทำให้น้ำทิพย์คิดมากมากครับ เธอบอกเธอไม่อยากเสียเพื่อน เเต่ท่าจะให้ผมไปก็ไม่ได้ วันนั้นเธอพูดกับผมคำเดียว หมาอย่าไปจากเค้าน้ะ... ผมสงสารเธอมากเเละรู้สึกผิด ผมตัดสินใจไปคุยกับพี่เซฟ ว่าอย่าโกรธน้ำทิพย์ได้มั้ย น้ำทิพย์เเคร์พี่มากน้ะ เเล้วผมก็ไม่อยากให้มันเกิดเรื่องเเบบนี้ด้วย ผมเลยถามเธอไปว่า ถึงเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็เป็นพี่น้องกันไม่ได้หรอครับ ผมเเคร์ทุกคนนั้นหละครับ ตอนเเรกพี่เค้าก็เหมือนจะไม่โอเคครับ เเต่ไปมาพี่เค้าก็บอกขอเวลาครับ หลังจากวันนั้นพอผมไปเที่ยวกับน้ำทิพย์ เธอจะคุยเรื่องนี้เเล้วร้องให้ วันนั้นเราไปนั่งร้านกาเเฟกันครับ มันจะมีชั้นสองเป็นโต้ะญี่ปุ่นนั่งพื้น เธอร้องให้ เเล้วอยู่ดีๆก็เข้ามาซบที่อกผม ผมรู้สึกสงสารเธอเเล้วก็ดีใจที่เธอไว้ใจผม อบอุ่นมากครับช่วงเวลานั้น เธอเงยหน้าขึ้นมามองตาผม เราซบตากันอยู่เเบบนั้นนานพอสมควร หากเป็นในหนังคงจูบกันเเล้ว 555 เเต่ไม่ครับ ผมไมไ่ด้ทำอะไรเกินนั้น (ผมไม่เคยกอด จูบ มีเซ็กส์ กับเเฟน ไม่ได้เป็นตุ๊ดน้ะครับ เเต่ผมทำไม่ลง เขิลอายด้วยมั้ง T T) ครับเเต่เรื่องนั้นมันก็ผ่านมาได้ด้วยดีครับ พี่เซฟก็คุยกับน้ำทิพย์เหมือนเดิม ผมก็ได้คุยได้คบกับเธอต่อไป

#จุดจบ...
ครับเราคบกันได้ไม่นานเท่าไหร่นัก จู่ๆก็มีปัญหาอะไรมากมายมาทำให้เราจบกัน เธอเป็นคนคิดมาก เชื่อมันในความคิดตัวเอง นี่คือข้อดีเเละข้อเสียอย่างมากของเธอ เธอนอยด์ผมทุกวัน ผมก็ไม่ทราบว่าเรื่องอะไร พยายาบถาม พยายามขอโทษ พอผมอยากห่างมาให้เธออยู่คนเดียวให้เธอสบายใจ เธอก็กลับมาบอกผมว่าจะไม่สนใจเเล้วใช่มั้ย เป็นอย่างนั้นอยู่เป็นเดือนๆครับ ผมอึดอัดมาก ผมรู้จักเพื่อนเธอคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเเฟนกับพี่ที่ห้องซ้อมดนตรีที่ผมไปซ้อมประจำ ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมเลยไปปรึกษา เท่านั้นหละครับ ได้มาอีกกระทง เธอโกรธ ที่เอาเรื่องของเธอไปคุยกับคนอื่น หนักกว่าเดิมครับทีนี้ ก็เป็นอย่างนั้นได้สักพัก วันสุดท้ายของความรักครับ ผมส่งข้อความไปในเฟสเป็นพันๆ เธออ่านไม่ตอบ เเล้วเธอตอบมาคำเดียว เลิกยุ่งกับพี่...สักที (เธอไม่เคยเเทนตัวเองว่าพี่เลย) วันนั้นผมจากคนที่ร้องให้ยากมาก มากถึงมากที่สุด น้ำตาลูกผู้ชายไหลครับ ผมกลั้นไม่อยู่ วิ่งเข้าห้อง พ่อเห็นพ่อก็ถามเป็นอะไร ผมเสียใจมากไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึง เธอบล็อคทุกอย่างเกี่ยวกับผม เธอคือหลายๆอย่างในชีวิตผม ช่วงนั้นผมดูเเย่มาก