เราคับกับแฟนเราทตั้งแต่ปี1 แต่แฟนเราอยู่ปี2 ตอนเราก็ปี4แล้วค่ะแต่แฟนเรายังไม่จบ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ปีที่แล้วเราท้องกับแฟน ตอนนั้นก็กว่าเขาจะยอมรับได้ก็ปาไป4 เดือน
เราก็เครียดนะค่ะ เพราะเราพลาดอย่างมากพ่อแม่เราก็เสียใจมาก แต่เราก็เลือกที่จะเก็บเขาไว้
พอเขาบอกให้ครอบครัวเขารู้เราก็แต่งงานงานให้เร็วที่สุดตอนท้องใด้5เดือน และตอนนี้ลูกเราก็9เดือนแล้ว
แต่ปัญหามันอยู่ที่เมื่อก่อนแฟนเราชอบเที่ยว เจ้าชู้ ติดเพื่อน สูบบุหรี่ ซึ่งเป็นอะไรที่เราไม่ชอบ เราเป็นผู้หญิงซื่อ
เรามีแฟนเป็นผู้ชายและเค้าเป็นคนแรกของเรา (เมื่อก่อนเราคบทอม) มีคนจีบเราเยอะนะแต่ไม่รู้อะไร
ดลใจให้เราเลือกเค้า เค้าไม่หล่อ หุ่นก็ผอม ไม่ใช่สเป็กเราเลยค่ะ เราเราเลือกเค้าเพราะเค้าตื้อเรามาก เพราะตอนนั้น
เราก็ไม่มีคัย เลยทำให้คุยกับเค้าแล้วรู้สึกดี แต่พอคบกันไปสันดานเริ่มออกค่ะ เที่ยวบ่อย เพื่อนชวนไปกินเหล้าก็ไปแทบไม่กลับ
มีแอบคุยกับผู้หญิง และแฟนเก่าด้วย บ่อยนะที่ทะเลาะกัน แต่เมื่อก่อนเราโงมากค่ะที่ทำตามหัวใจมากไป
รักคำเดียว แค่เขาง้อฉันก็หายโกรธ ความเชื่อใจหมดไปก็สร้างขึ้นมาใหม่ เจ็บแล้วเจ็บอีก
แต่ตอนนี้มันสุดจะทนค่ะ  ทะเลาะกันแต่กัยเรื่องเดิมๆ เขาเป็นพ่อคนแล้วค่ะแต่ยังชอบเที่ยวชอบสังสรรค์
โทรหาไม่รับ กลับบ้านดึก พอทะเลาะกันเขาไม่ง้อ  ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ ยิ่งพาลด่าไปถึงพ่อแม่เรา เพราะครอบครัวเราแยกทางกัน
ไม่สมบูนณ์แบบเหมือครอบครัวเขา เราก็เก็บกดมาก
นะค่ะ เพราะเวลาเรามีปัญหาก็ไม่รู้จะคุยกับคัย ส่วนเขาก็จะพูดกับพ่อแม่เขาซึ่ง็คล้อยตามกันไป
และปัญหาแบบนี้ก็มาอยู่บ่อย จนทุกวันนี้กลายเป็นต้องทนอยู่เพื่อลูก หลายครั้งที่เขาไล่เราออกจากบ้าน  แต่เราต้องอยู่เพื่อลูก แต่กลับถูกหาว่า
เป็นแม่ที่ ไม่รักลูกเพียงเพราะว่าเราไปเรียน บางครั้งกลับดึกแต่ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลย เราควรทำยังงัยดีค่ะ เราคิดว่าคู่เรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว
แต่เราต้องทนเพื่อลูกคำเดียว ยังรักเค้านะค่ะ แต่เหนื่อยกับการกระทำของเขาเหลือเกิน เราต้องทำอย่างรัดีค่ะ ควรทนอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน หรือว่าเรา
ควรจบทุกอย่างไปซะเลย