เราชอบผู้ชายคนหนึ่งคะ

ก็บอกชอบเค้าไป หลักจากที่เค้าเลิกกับแฟน
ตอนแรก เค้าก็บอกว่า เรายังรู้จักกันไม่มากพอ

แต่ต่อมา เค้าก็บอกว่า โอเค เรามาลองคบกันดู

แต่อีกสักพักเค้าก็มาบอกว่า เค้าเพิ่งเลิกกับแฟน คบกับเราตอนนี้ คงจะดูไม่ดี

ก็โอเค ตัดสินใจเป็นเพื่อนกัน แต่เราก็รู้สึกนะคะ ว่า
เราทั้งสองคนเริ่มมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน

เราเลย ลองรออีกสักพัก
เค้ากับเรา ก็เริ่มรู้สึกต่อกันมากขึ้นนะ

จนสุดท้าย เราก็ถามเค้าว่า อยากจะเริ่มคบกันไหม?

เค้าก็บอกเราว่า

เค้าชอบเรานะ แต่เค้ายังไม่คิดถึงเรื่องคบกัน

เหตุผลคือ เค้ากำลังจะหางานใหม่ แล้วช่วงนี้เค้าก็ยุ่งๆ
เค้าต้องการเวลาส่วนตัว เหมือน สำหรับเค้า เค้ารู้สึกว่าการคบใครสักคน
เป็นยุ่งยาก ต้องแบ่งเวลาให้ อะไรแบบนี้ ซึ่งเค้ายังไม่พร้อม

ส่วนเราก็กลับมาดูตัวเอง
เรารู้สึกว่า ระหว่างที่เราชอบและรอเค้า เราเสียใจหลายครั้ง และเริ่มเหนื่อย
เพราะเค้าเองก็ไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเอง
โอเค เค้าอาจจะชอบเรา แต่ชอบเราไม่มากพอที่จะทุ่มเทให้เรา
เหมือนที่เราทุ่มเทให้เค้าโดยไม่ลังเล

เราเลยตัดสินใจถอยออกมา บอกเค้าว่ากลับมาเป็นเพื่อนได้นะ
แต่เราขอเวลา ตัดใจ สักพัก

คิดว่าเรา ทำถูกแล้วใช่ไหมคะ?

เอาจริงๆ อีกใจหนึ่งก็เสียดายนะ เพราะเราสองคนรู้สึกเหมือนกัน
แค่มันยังไม่เท่ากัน เท่านั้นเอง

คือ ตอนนี้เราก็ยังทำงานด้วยกันอยู่นะคะ
แต่ก็เว้นระยะห่างนิดหนึ่ง แต่คือ ต่างคนต่างก็รู้ว่า เราทั้งสองคนยังมีความรู้สึกให้กัน
แต่มันไม่ได้รุนแรง เหมือนต่างฝ่ายต่างรู้สึกว่า

เออ หวั่นไหวนะ แต่เดี๋ยวมันก็หายไป อะไรแบบนี้

แต่อีกใจเราก็กลัวค่ะ
ตอนนี้พอถอยออกมา รู้สึกว่า เค้าก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีคนเดิมที่เราเคยรู้จัก
แต่พอรู้สึกมากกว่าเพื่อน ความสัมพันธ์เริ่มมีความคาดหวัง เค้ากลายเป็นผู้ชายที่ทำให้เราเสียใจ

ตอนนี้ดีขึ้นแล้วนะคะ
แต่ถามว่า ยังหวั่นไหวกับเค้าไหม ก็ยังรู้สึกอยู่

คือค่อนข้าง งงๆ ซับซ้อน

ขอคำแนะนำด้วยนะคะ