เราเริ่มหัดขี่รถมีครัชจากโซนิค ตอนแรกก็เฉยๆ เพราะไม่มีรถใช้ตอนปี 1 เราเลยจำเป็นหัด เออ หัดก็หัดวะ จากนั้นเราก็ขับรถมีครัชเป็น ก็รู้สึกว่ามันสนุกดีแหะ แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก จนผ่านมาเราอยู่ปี 3  ตอนนั้นมีเพื่อนเริ่มซื้อรถบิ๊กไบค์มาขับ เราก็เห็นมาว่ามันเท่ดี ทำไปทำมา เพื่อนคนนี้เขามีเพื่อน มีรุ่นพี่ที่ขับบิ๊กไบค์ ทำให้เราได้บังเอิณและรู้จักใครหลายๆคนที่ขี่บิ๊กไบค์ เราเริ่มรู้สึกตื่นเต้นกับมันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ จนชอบและอยากจะเป็นเจ้าของเลยทีเดียว ช่วงนั้นฝันมาก แต่ประเด็นคือ เรียนอยู่ เงินเก็บก็น้อย ที่บ้านก็ไม่สนับสนุนด้วย เราก็อยากได้มากกก เพราะยิ่งเห็นเขาออกทริปกัน มีเพื่อน มีพี่ มีน้อง เรายิ่งรู้สึกดีมาก ยิ่งทำให้ความอยาก มันหยุดไม่ได้จริงๆ อ๊ากกกกกกกกก ตอนนั้นถึงขั้นกินไม่ได้ นอนไม่หลับ นอนคิดทุกวัน ทำยังไงถึงจะมีบิ๊กไบค์กะเขาบ้าง  เราเลยตัดสินใจ ไปซื้อ CBR 150 cc มือสองมา ตอนนั้น เราได้มา 60000 นั่งรถทัวร์ไปนครปฐม ไปขับกลับมาเองเลย ครั้งแรกตื่นเต้นมาก คือแบบไม่ตงไม่ต่อเขาเลย มีเพื่อนเชียร์ให้ซื้อ  ccสูงอีกหน่อย ไปเลย เพิ่มเงินอีกนิดหน่อย แต่ตอนนั้น เราคิดว่า เราพึ่งหัด พึ่งเริ่ม ถึงเราจะขี่มีครัชเป็น แต่สำหรับเรา เรารู้สึกว่า CBR มันก็ใหญ่มากสำหรับเราแล้ว  ซึ่งเราเจียมตัวเองว่า เราอาจเอารถไม่ไหว เกิดทำล้มขึ้นมา หรืออะไรอีกมากมาย ต้องเข้าใจนะ ตอนนั้น คือใหม่มาก อะไรก็ตื่นเต้น กังวล กลัวไปหมด ความรู้เรื่องรถก็ไม่มีเลย รู้อย่างเดียว กูชอบ กูอยากได้ 555  แต่เราโชคดีมาก เรามีเพื่อน พี่ น้องที่ขี่บิ๊กไบค์ เขาคอยช่วยเรา ดูแลเรา แนะนำเราตลอด เวลาไปทริป เขาจะCC สูงๆกัน เรานี่น้องเล็กสุดเลยย เขาก็รอเรา คือรู้สึกดีมากๆ  แอบเกรงใจลึกๆตลอดเวลา แต่ก็นะ ก้เราตามไม่ทันจริงๆนี่นะ  ช่วงนั้น มันส์มากเลย ออกทรืปแทบทุกวัน เย็นออก เสาร์อาทิตย์ร่อน สนุกมากกกกก...............เข้าประเด็นเลยละกัน   คือเราอะ น้อยใจ จนบางทีไม่อยากจะไปไหนเลย  คือ เราอะ เวลาเราขี่ไปไหน ใกล้ไกล  ถ้าเราเห็นเขาขี่รถบิ๊กไบค์สวยๆ เท่ๆ เราก็ตื่นเต้น ก็มองด้วยความชื่นชมนะ จริงๆ แต่เราไม่เข้าใจ  บางคนนะ ย้ำ บางคน เรายิ้มให้ พยักหน้าทัก ยกนิ้วให้  เขากลับดึงหน้าใส่เราบ้าง  หันหน้าหนีเราบาง ไม่ก็มองด้วยสายแบบว่า อะไรของ มองรถเราแล้วมองเราด้ววยสายตาเฉยชาบ้าง  เราเฟลมากเลยนะ บอกตรงๆ เราอะชื่นชมเขาและรถของเขา กับใจจริงๆ ของเรา  แต่เราก็แบบว่า เห้อออ  น้อยใจอะ เฟลลลลลล  พอหลายๆครั้งเข้า เราก้กลัวการทักทาย กลัวการมองบิ๊กไบค์สวยๆเท่ๆ ที่มีคนขับมาไปเลยอะ คือถ้าไม่รู้จักกัน เรานี่ ก้มหน้าก้มตาไปเลยอะ  เราก็ไม่รู้นะ ว่าเป็นเพราะว่า CC เรามันน้อย หรือยังไง  แต่คือตอนนี้ เราไม่ขี่ไปไหนเลยจริงๆ นานๆๆๆทีมาก ใช้แต่รถยนต์เลย ขนาดไม่อยากไปไหนกะเพื่อนๆพี่ๆน้องๆไปด้วยเลย  คือจะไปเจอกันนี่ก็ ขี่เวฟ100ที่ใช้ตอนสมัยเรียนไปเจอกัน ยังสบายใจกว่าเลยอะ  คือมันเฟลไปหมด แต่เราก็ยืนยันความรู้สึกเดิมนะ เราชอบ และชอบมากๆ แต่กลายเป็นแบบ ชอบเงียบๆ ฝันเบาๆไป   ตอนนี้เราพึ่งเรียนจบ มีงานทำแล้ว  มีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง  มีแผนจะถอย 650F  ของพี่ฮอนด้า   คือเห็นแวบแรกจากยูทูปเปิดตัวก็กร๊ดกร้าดดดดดดด ถูกชะตา อยากแต่งด้วยเลยทันที  เลยเริ่มเก๋บเงินจริงจังตั้งแต่ตอนนั้นมาเลย         ตอนนี้เราไปคุยกับไฟแนนซืเรียบร้อยยย  ตั้งมั่นในใจแล้วว  สิ้นปีนี้ ต้องจัดให้ได้!!!!!!!!!   คิดว่า คงจะมีความรู้สึกดีขึ้นเวล่าขี่ไปไหนมาไหน  และเราสัญญาข้อนึงกับตัวเอง  ว่าเราจะไม่ลืม 150 cc รถรัฐบาลของเราเลย(รถคันแรก)  เราจะยิ้ม เราจะทัก  โดย เฉพาะ 150 cc  จะยิ้มมมมมหวานๆๆๆๆๆใส่เลยย  ฮี่ๆๆๆ   ปล. ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการขับขี่นะจ้าาาาาาา