แค่รู้ว่ารัก ก็พอ :)

กระทู้สนทนา
สวัสดีคะ เราติดตาม ชอบอ่านกระทู้ต่างๆในพันทิพมาได้ซักพักแล้ว วันนี้เลยจะขอแปะเรื่องตัวเองบ้าง กิกิ
                  แค่รู้ว่ารัก ก็พอ^______^ รักของเราเป็นรักที่ไม่สมหวังนะ แอบรักน่ะ 555+ แต่!!!เราไม่เคยลืมเขาได้เลย มีความสุขที่ได้รักยิ้ม เรื่องมีอยู่ว่า เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง ตั้งแต่สมัย มอ 3 เทมอ 2 จำได้เลย วันนั้นไปตลาดนัดแถวบ้านกับแม่ เป็นจังหวะที่รถขับสวนกันออกจากนัด แล้วเราหันไปเห็นพอดี ปิ๊ง!!! คือแบบปิ๊งเลย รักแรกพบไรงี้555+ ใช่เลยสเป็ก สเป็กเลย หน้าตาดี ขาว รูปร่างok ดูสุขุม คือตั้งแต่วันนั้น ก็จำใบหน้าเขาได้เรื่อยมา ไปตลาดนัดก็เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง บางทีเขาก็มาช่วยตาเขาหิ้วของ พอถึงกีฬาจังหวัด ถึงได้เห็นเขาอีกครั้ง ก็เลยรู้ว่าเรียนโรงเรียนมีชื่อในตัวเมือง ส่วนโรงเรียนเราหรอ โรงเรียนประจำตำบลเล็กๆ (พอเอ่ยชื่อใครๆก็ส่ายหัว จังหวัดเรา ทุกรร.จึงถึงกันหมด =0= คือแบบ ทำไมต้องเหมารวม โรงเรียนตูก็มีเด็กดีนะว๊อยยย) เราเลยถอย เตรียมใจล่ะ เขาคงไม่มอง T^T (เออยิ้มก็ไม่มองจริงๆ 55555+)
                 จบมอ 3 เราเลือกเรียนต่อวิทยาลัยเทคนิคในตัวจังหวัด เอาๆๆๆๆแล้วเว้ยยยยยยยย โลกสีชมพู ^++++++++++++^ เราเรียนแผนกคอมพิวเตอร์ธุรกิจ วันนั้นเป็นวันจ่ายค่าเครื่องแต่งกาย สำหรับเด็กปวช 1 ซื้อชุดซื้อไรเสร็จออกมา ก็มานั่งริมบ่อน้ำหน้าสหกรณ์รอเพื่อน สายตาก็มองไรไปเรื่อย แล้ว!!! ก็ต้องหยุดมอง อร๊ายยยยยยยย ใจเต้นตุ๊บๆเลย “พ่อรักแรกพบ” ก็มาเรียนที่นี้วุ้ยยยยยยยยยย โอ๊ยยยยยย บุพเพอาละวาด กับชั้น5555+ กลับบ้านแบบปลื้มปริ่มคะวันนั้น ^0^
                 จากนั้นสืบไปเรื่อยคะ เริ่มจากFacebook ลุยโดยไม่ข้อมูลอะไรเลย ไม่รู้ว่าชื่อไร เรียนแผนกอะไร เจอเฟซเพื่อนเขาก่อนเพราะจำหน้าได้ ก็@ไปคิดว่าต้องมีเฟซเขา ที่สุดก็เจอแว้ววววว เลยรู้ชื่อเล่น............(แหม่ ได้ยินล่ะนึกถึง ถั่วเหลืองเลย) เรียนแผนกอิเล็กทรอนิคส์ เท่เข้าไปอี๊กกกกกทีนี้ เพ้อใหญ่เลยชั้น
             นับจากวันนั้นเหมือนคนบ้าคะ เข้าวิทยาลัย ต้องมองลานจอดรถทุกเช้า ว่าเขาอยู่ในนั้นเปล่า ซึ่ง=..= นานๆๆๆๆๆๆจะเห็นที เขาน่าจะมาใกล้ๆ เข้าแถว วิทลัยเราเข้าแถว 7.50 นาที...........ทางเดินเข้าวิทยาลัยทั้งตอนเช้าและเลิกเรียนต้องผ่าน 3 ตึก ตึกอิเล็กจะอยู่ตรงกลาง มองดิ มีมั๊ยน๊า มีมั๊ยน๊า นั้นไง!!! ขอแค่เห็นนิดเดียวก็ดีใจ ยิ้มหน้าบานแล้ว >0<.........เข้าแถวเคารพธงชาติ แผนกเรายืนท้ายสุด คนละฝั่ง ช่วงคนเริ่มทยอยมา ก็ได้เห็นบ้าง (อยากจะขอเปลี่ยนที่กับแผนกบัญชีจริงๆ 555+)...........ขึ้นรถสองแถวของวิทยาลัย ช่วงปวช 1 เขายังไม่เอารถมา จะเห็นเขานั่งรอรถกับเพื่อน วันไหนขึ้นคันเดียวกัน ตูนี้อยากจะกริ๊ดดด............เวลาเรียนลูกเสือสมัยปวช 1  ก็แอบมอง ช่วงหลังเขาเรียน รด ก็ไม่ค่อยได้ฟิน555+..........กินข้าวที่โรงอาหาร จะนั่งฝั่งตรงข้ามเด็กช่าง เห็นแว๊บๆ ก็ยังดี กิกิ............ฟินนาเล่ ที่สุดคือ ปวช 1 เวลาเลิกเรียน ก็นั่งรถสองแถวกลับบ้าน ถึงได้รู้ว่าบ้านเราอยู่ทางเดียวกัน บ้านเขาจะถึงก่อน อยู่ใกล้โรงเรียนเก่าเราอีก เขาจะยืนท้ายรถ เราก็แอบมองดิ จะเหลือหรอ นี่คือใกล้สุดล่ะ ได้มองหน้าชัดๆ น่ารักดีเนอะ เวลาเขาไม่ยิ้มจะดูสุขุม แววตาเศร้านิดๆดูอบอุ่น เขาจะรู้ตัวมั๊ยว่าเวลาเขายิ้ม มันมีเสน่ห์
                   3 ปี ในรั้ววิทยาลัยเทคนิค เราทำแบบนี้ทุกวัน มองหา!!! ขอให้ได้เห็นหน้าเขาอ่ะ 5555+ มีความสุข วันไหนไม่เห็นหน้าก็ดูเฟซเอา เขาไม่ค่อยโพสไร (ก็ปลื้มไงไม่ไรเคลื่อนไหวก็จะดู คุคิมุมิ ^0^) แน่นอนคะ ว่าเขาก็ไม่ได้โสดตลอด 3 ปี วันนึ่งเห็นเขาโพสต์เรื่องความรักกกกก อ้าววววววเอาแว้ว (T^T)  เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไง แต่เราจับใจความได้ประมาณว่า เขาชอบผู้หญิงคนนึ่ง เจอกันตอนเรียน รด. น่าจะใช่ ผู้หญิงคนนี้เรียนมัธยมอยู่อีกจังหวัด แต่เขตมันติดต่อกัน คงคุยกัน เข้าไปดูเฟซ ผู้หญิงคนนี้น่ารักนะคะ ขาวๆ หมวยๆ ดูร่าเริง หุ่นนางแบบหน่อยๆ (ไอ้เรานี้ 153 ซม. เลยหลักกิโลมานิสนึ่ง ตาโต ผิวสีน้ำผึ่ง =0= คนนั้นสวยกว่าเราตรงไหน ไหนพูดซิคะ......ทุกตรง!!! okนะ 55555+) แต่ก็ไม่เห็นตั้งสถานะคบกัน เราก็ยังปลื้ม ไม่เป็นไร เห็นเขามีความสุข เราก็สุขอ่ะ
                  พอใกล้จบปวช. ก็แอบดูนะว่าเขาจะไปต่อมหาลัยไหน เขาเลือกไปสอบทหารเรือคะ (เราก็แอบส่งแรงเชียร์ขอให้ติด แบบห่างๆๆๆ ห่างมาก 5555+) แล้วเขาก็สอบติดทหารเรือ จริงๆ ไปเรียนที่ชลบุรี  ส่วนเราพอจบปวช. อยากเป็นครู ก็ลองมาสอบมหาลัยแห่งหนึ่ง ติดคะ เรียนเลย คณะที่ใช่ สาขาที่ชอบ 5555+ สองสามอาทิตย์หรือเดือนก็กลับบ้านที..........เจออยู่ 2 ครั้งจำได้ ครั้งแรก เดินสวนกันในตลาดตัวเมือง ตั้งแต่เรามาเรียนมหาลัยใหม่ๆ ครั้งสอง เมื่อประมาณมิถุนา-พฤษภาที่ผ่านมา เขามาเดินตลาดนัดแถวบ้าน แอบมองมองจนสุดสายตา น่ารักเหมือนเดิม ^_________________^
    มีครั้งนึ่ง เคยรวบรวมความกล้า ทักเฟซเขา ทำใสๆ นายเคยเรียนเทคนิคใช่มั๊ย??? คุ้นหน้าจัง ตอนนี้เรียนที่ไหนหรอ??? เขาตอบด้วย มีความสุขคะวันนั้น (คุยกันครั้งแรกและครั้งเดียว) ตอนนี้จะไปแอบมองเหมือนปวชก็ไม่ได้ ได้แต่ตาม like ทุกตัสล่ะคะ 5555+  

                      จนปัจจุบันนี้จะ 5ปีครึ่งแล้ว “เราไม่เคยลืมเขา ทำไม่รู้ทำไม เขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราแอบชอบ” 5555+ มีความสุขเวลาเห็นเขา ชอบเวลาเขายิ้ม เขาเป็นคนน่ารักนะ เรียนเก่ง ดูนิ่งๆ สุภาพบุรุษ ยิ้ม เขาเรียนจบ รับราชการแล้ว สักวันคงเจอผู้หญิงที่ดี ^__________^  สำหรับเรา “ทุกความรัก มันคือรอยยิ้ม ที่ทำให้หัวใจพองโต แม้ไม่ได้ครอบครอง แต่ก็มองให้เป็นความสุขได้” เราไม่เคยเสียใจที่แอบชอบเขา เรารู้สึกดีตลอด เห็นเขามีความสุข เราก็รู้สึกดีไปด้วย พอเข้ามหาลัยมีคนเข้ามาจีบเรื่อยๆ(เพราะสาวขึ้นมั้ง แต่งตัวเก่งขึ้น) เราก็เฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร ไม่เศร้า ไม่เหงา อาจเพราะเรามีครอบครัวที่ดีอบอุ่น และโชคดีในเรื่องการคบเพื่อน ตั้งแต่ปวช. ก็ชวนกันเรียน มหาลัยเพื่อนเราก็น่ารัก ดึงกันในทางที่ดี.......

หัวใจ ว่าฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า มากมายจนข้างใน ต้องระบายออกมาให้เธอ ได้ยิน หัวใจ

#ยินดีที่ไม่รู้จักนะ นายถั่วเหลือง ><' เมี๊ยววววว 5555+
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่