คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 12
เราเชื่อเสมอว่า "ความรัก ไม่ต้องใช้ความพยายามที่จะรัก"
เพราะการที่"ต้องพยายาม" ทำอะไร มักจะมาพร้อมกับ ความรู้สึกฝืนใจ และไม่เป็นตัวเอง
ความพยายามจึงไม่ควรเกิดขึ้นกับการที่ต้องรักใครสักคน
เพราะสุดท้าย รักแบบนั้น ก็อาจจะไม่ใช่ รักที่แท้ กับคนที่ใช่จริงๆ
(ความคิดส่วนตัว)
นั่นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องที่สุด แต่เราก็ยินยอมปล่อยรักแบบนั้นไป
เพราะการที่"ต้องพยายาม" ทำอะไร มักจะมาพร้อมกับ ความรู้สึกฝืนใจ และไม่เป็นตัวเอง
ความพยายามจึงไม่ควรเกิดขึ้นกับการที่ต้องรักใครสักคน
เพราะสุดท้าย รักแบบนั้น ก็อาจจะไม่ใช่ รักที่แท้ กับคนที่ใช่จริงๆ
(ความคิดส่วนตัว)
นั่นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องที่สุด แต่เราก็ยินยอมปล่อยรักแบบนั้นไป
สมาชิกหมายเลข 1659498 ถูกใจ, GNSKRW ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1355488 ซึ้ง, Prometius ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5344110 ถูกใจ, Choihayoo ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2220008 ถูกใจ, ฝากข่าว ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 4441635 ซึ้ง, ขบวนการมดเรนเจอร์ ถูกใจรวมถึงอีก 207 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
เข้าใจความรู้สึกจขกท. เพียงแต่..เราไม่คิดวิ่งตามเค้าอีกต่อไปค่ะ เพราะเคยทำเหมือนคุณ และเป็นตัวเราเองที่ดูไม่มีค่าอะไรเลย
คนไม่เคยวิ่งตามใคร จะไม่รู้หรอกว่าเวลามันเหนื่อย เวลามันท้อ จากการง้อขอความรักจากใครมันแย่ขนาดไหน
รู้สึกแย่..ที่เค้าเห็นข้อความเราส่งไป ได้แค่อ่านแต่ไม่ตอบ
รู้สึกแย่..ที่เราพิมพ์ไปทักทายตั้งแต่เช้า แต่จนดึกดื่นเค้าก็ไม่เคยคิดเปิดอ่าน ถึงเปิดอ่านก็ไม่คิดตอบ ถึงตอบก็แค่สั้นๆเหมือนไม่อยากตอบ
รู้สึกแย่..ที่เค้าตอบคนอื่นทั้งหมด แต่ยกเว้นเรา พอเราถามก็อ้างว่าไม่ว่าง แต่ตอบคนอื่นได้ คุยกับคนอื่นได้ มันคืออะไร??
รู้สึกแย่..ที่ต้องทนเห็นเค้ากดถูกใจสาวอื่นในกระทู้แห่งนี้และรู้สึกมาตลอดว่าเค้ามีใจให้กัน แต่กลับบอกเลิกเราเพียงเพราะเราไม่ใช่
รู้สึกแย่..ที่ทั้งหัวใจเรามีแต่เค้า แต่เค้าไม่เคยมีหัวใจให้เราเลย..
รู้สึกแย่..ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงเราจะพยายามแค่ไหน แต่คนมันไม่ใช่ ก็คือไม่ได้ตลอดกาล
ตอนนี้เราพอแล้วค่ะ...เราถอยออกมาแล้ว เราถอยมารักษาหัวใจตัวเอง ถอยออกมาตั้งหลัก ถอยออกมารักตัวเองให้มากกว่าเดิม
ทุกการสื่อสารเราเลิกเล่น เราเลิกติดต่อ เราเลิกเข้าไปดู เลิกเข้าไปอ่าน เลิกเข้าไปรับรู้ความเคลื่อนไหวทุกๆอย่าง เพราะรู้ตัวดีว่า
ขืนเรายังตามเค้าต่อไป..เราก็เป็นได้แค่ผู้หญิงน่ารำคาญที่ไปตามง้อเค้า และก็เป็นเราที่เสียใจอยู่ทุกๆวันค่ะ
Edit:ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ล้นหลามจริงๆ^^ ตอนเรามาตอบจขกท.ยังมีคนมาตอบแค่หลักสิบเอง ตอนนี้ขึ้นหลักร้อยแล้ว...
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ "ไม่ว่าความรักที่คุณมีจะมอบให้ใคร แม้ว่าเค้าจะรับรักตอบหรือทิ้งขว้างมันไป ก็ขอให้ดีใจและภูมิใจ
ว่าอย่างน้อย คุณก็ได้แสดงความจริงใจ ได้ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก ได้ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเองอย่างดีที่สุดแล้วค่ะ ทุกคนทำดีที่สุดแล้วนะ"
สักวันคุณจะเจอคนที่ดีพอในความรักของคุณค่ะ สู้ๆค๊า
เข้าใจความรู้สึกจขกท. เพียงแต่..เราไม่คิดวิ่งตามเค้าอีกต่อไปค่ะ เพราะเคยทำเหมือนคุณ และเป็นตัวเราเองที่ดูไม่มีค่าอะไรเลย
คนไม่เคยวิ่งตามใคร จะไม่รู้หรอกว่าเวลามันเหนื่อย เวลามันท้อ จากการง้อขอความรักจากใครมันแย่ขนาดไหน
รู้สึกแย่..ที่เค้าเห็นข้อความเราส่งไป ได้แค่อ่านแต่ไม่ตอบ
รู้สึกแย่..ที่เราพิมพ์ไปทักทายตั้งแต่เช้า แต่จนดึกดื่นเค้าก็ไม่เคยคิดเปิดอ่าน ถึงเปิดอ่านก็ไม่คิดตอบ ถึงตอบก็แค่สั้นๆเหมือนไม่อยากตอบ
รู้สึกแย่..ที่เค้าตอบคนอื่นทั้งหมด แต่ยกเว้นเรา พอเราถามก็อ้างว่าไม่ว่าง แต่ตอบคนอื่นได้ คุยกับคนอื่นได้ มันคืออะไร??
รู้สึกแย่..ที่ต้องทนเห็นเค้ากดถูกใจสาวอื่นในกระทู้แห่งนี้และรู้สึกมาตลอดว่าเค้ามีใจให้กัน แต่กลับบอกเลิกเราเพียงเพราะเราไม่ใช่
รู้สึกแย่..ที่ทั้งหัวใจเรามีแต่เค้า แต่เค้าไม่เคยมีหัวใจให้เราเลย..
รู้สึกแย่..ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงเราจะพยายามแค่ไหน แต่คนมันไม่ใช่ ก็คือไม่ได้ตลอดกาล
ตอนนี้เราพอแล้วค่ะ...เราถอยออกมาแล้ว เราถอยมารักษาหัวใจตัวเอง ถอยออกมาตั้งหลัก ถอยออกมารักตัวเองให้มากกว่าเดิม
ทุกการสื่อสารเราเลิกเล่น เราเลิกติดต่อ เราเลิกเข้าไปดู เลิกเข้าไปอ่าน เลิกเข้าไปรับรู้ความเคลื่อนไหวทุกๆอย่าง เพราะรู้ตัวดีว่า
ขืนเรายังตามเค้าต่อไป..เราก็เป็นได้แค่ผู้หญิงน่ารำคาญที่ไปตามง้อเค้า และก็เป็นเราที่เสียใจอยู่ทุกๆวันค่ะ
Edit:ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ล้นหลามจริงๆ^^ ตอนเรามาตอบจขกท.ยังมีคนมาตอบแค่หลักสิบเอง ตอนนี้ขึ้นหลักร้อยแล้ว...
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ "ไม่ว่าความรักที่คุณมีจะมอบให้ใคร แม้ว่าเค้าจะรับรักตอบหรือทิ้งขว้างมันไป ก็ขอให้ดีใจและภูมิใจ
ว่าอย่างน้อย คุณก็ได้แสดงความจริงใจ ได้ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก ได้ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเองอย่างดีที่สุดแล้วค่ะ ทุกคนทำดีที่สุดแล้วนะ"
สักวันคุณจะเจอคนที่ดีพอในความรักของคุณค่ะ สู้ๆค๊า
สมาชิกหมายเลข 1659498 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 758671 ถูกใจ, บรึ๋ยศักดิ์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1355488 ซึ้ง, Prometius ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1170656 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2388307 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 972072 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5208230 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5375207 ถูกใจรวมถึงอีก 252 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 18
เขาเข้ามาในหัวใจเราแล้วอยู่ ๆ วันนึงเขาก็จะไป
มันดูง่ายมากกับการจากไปของคนคนนึงที่ไม่รู้สึก
แต่สำหรับอีกคนมันทรมาน มันยังคิดถึง
แต่กลับทำอะไรไม่ได้
อยู่ดี ๆ คนที่เคยสำคัญ ก็หมดความสำคัญ
ใจหายเหมือนกันนะคะ ที่เรากลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปเลย
วันนึงบทสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไป
เฉยชา ว่างเปล่า ไร้ความรู้สึก
มีแต่เราที่อยากคุย อยากตอบ
คนที่เคยคุยกันทุกวัน
แค่คำพูดบางคำที่เปลี่ยนไป ใครจะดูไม่รู้
พูดอะไรก็ผิดไปหมด ดูไม่ดี น่ารำคาญ
จนเราคิดว่าเขาไม่รักเราแล้วจริง ๆ ไม่เหลือแม้แต่ความรู้สึกดี ๆ
แต่เรายังไม่อยากให้เขาจากไป
เราก็ยังคุยกับเขา คุยแบบที่เรารู้สึกกับเขาแค่ฝ่ายเดียว
จนวันนึงที่เราคิดว่าถ้ายื้อไป คงมีแค่เราที่เจ็บ
อยู่ก็เจ็บ ไปก็เจ็บ แต่ตอนนั้นก็ทำอะไรไม่ได้จริง ๆ
ตอนแรกเราคิดว่าเขาอาจจะอยากทบทวนกับเรื่องที่ผ่านมา
แล้วกลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม
แต่เราคิดผิด
เขาหายไปเราเกือบตาย เจ็บ ทรมาน
แต่เขากลับมีความสุขดีทุกอย่าง
ดีกว่าตอนที่ยังมีเรา
แต่เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ถ้าเราเห็นคุณค่าของตัวเอง
มันดูง่ายมากกับการจากไปของคนคนนึงที่ไม่รู้สึก
แต่สำหรับอีกคนมันทรมาน มันยังคิดถึง
แต่กลับทำอะไรไม่ได้
อยู่ดี ๆ คนที่เคยสำคัญ ก็หมดความสำคัญ
ใจหายเหมือนกันนะคะ ที่เรากลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปเลย
วันนึงบทสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไป
เฉยชา ว่างเปล่า ไร้ความรู้สึก
มีแต่เราที่อยากคุย อยากตอบ
คนที่เคยคุยกันทุกวัน
แค่คำพูดบางคำที่เปลี่ยนไป ใครจะดูไม่รู้
พูดอะไรก็ผิดไปหมด ดูไม่ดี น่ารำคาญ
จนเราคิดว่าเขาไม่รักเราแล้วจริง ๆ ไม่เหลือแม้แต่ความรู้สึกดี ๆ
แต่เรายังไม่อยากให้เขาจากไป
เราก็ยังคุยกับเขา คุยแบบที่เรารู้สึกกับเขาแค่ฝ่ายเดียว
จนวันนึงที่เราคิดว่าถ้ายื้อไป คงมีแค่เราที่เจ็บ
อยู่ก็เจ็บ ไปก็เจ็บ แต่ตอนนั้นก็ทำอะไรไม่ได้จริง ๆ
ตอนแรกเราคิดว่าเขาอาจจะอยากทบทวนกับเรื่องที่ผ่านมา
แล้วกลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม
แต่เราคิดผิด
เขาหายไปเราเกือบตาย เจ็บ ทรมาน
แต่เขากลับมีความสุขดีทุกอย่าง
ดีกว่าตอนที่ยังมีเรา
แต่เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง ถ้าเราเห็นคุณค่าของตัวเอง
สมาชิกหมายเลข 1355488 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1170656 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5509023 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 972072 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 707156 ถูกใจ, ฝากข่าว ซึ้ง, มนุษย์ผอมอยากเป็นแมวอ้วน* ถูกใจ, Whitz ซึ้ง, ทิ้งมันไป ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4128653 ถูกใจรวมถึงอีก 80 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 77
นี่พูดตรงๆ ว่า คือเป็นแบบนี้ทุกประโยค ไม่น่าเชื่อว่า จะมีคนที่เจอแบบเดียวกันกับเราเยอะเหมือนกัน
เราโดนทุกอย่างแบบนี้ จนคิดว่านี่เราหรือเปล่า เราไปตั้งกระทู้ไว้แล้วลืมหรือเปล่า
ของเราลำบากตรงที่ต้องเจอกันทุกวัน อยากจะหนีไปไกลๆ ก็หนีไม่ได้ครับ มันจำเป็น
เหนื่อยมากๆ เหนื่อยกับการที่เราเหมือนเป็น ก้อนหิน เหมือนเป็นอากาศ
เราทำอะไรผิดหรอ ถึงต้องปฏิบัติกับเราแบบนี้ จะบอกว่า อารมณ์ไม่ดี แต่ก็เห็นคุยกะคนอื่นดี๊ดี
การที่ต้องเห็นอะไรแบบนี้ ต่อให้เป็นการรักแบบไม่หวังผลตอบแทน มันก็เจ็บพอตัวนะครับ
เหนื่อยกับการที่ต้องเจอหน้าทุกวัน แล้วทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร
เหนื่อยที่ตัวเองบอกจะตัดใจ แต่ก็ไม่เคยจะทำได้
เหนื่อยกับการที่บางทีเค้าก็ สนใจเราเวลาเราเหมือนจะหายไป แล้วสุดท้ายทุกอย่างก็เหมือนเดิม
เหนื่อยที่เจอแบบนี้มาไม่รู้กี่คน กี่ครั้งแล้ว เจ็บทีก็กลัวการรักใครซักทีนึง แต่สุดท้าย ก็หลงรักอีกจนได้
เหนื่อยที่ไม่เคยจะเป็นคนสำคัญของใคร..... เหนื่อยจนบางทีก็อยากจะไปไหนไกลๆ ถ้ามีต้นทุนชีวิตดีๆ คงหนีออกจากตรงนี้ไปแล้ว
........
แต่มีอย่างนึงที่เราต่าง จาก จขกท
พอถอยออกมา ลดการคุย ลดทุกอย่างที่ทำให้นึกถึงเค้าลง กลับกลายเป็นว่า เค้าเหมือนจะใส่ใจเราเพิ่มขึ้นกว่าเดิม อาจด้วยเพราะว่า ยังต้องเจอกันทุกวัน เค้าจึงรักษา ความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ก็ได้ พอกลับมาใส่ใจ ที่เคยคิดไว้ว่าจะใจแข็ง จะเลิกนึกถึง กลับกลายเป็นว่า กลับไปสู่ Loop เดิมๆ
เราไม่เข้าใจว่าทำไม ตัวเองต้องเป็นคนแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าคงเปลี่ยนเป้าหมายไปชอบใครคนอื่น ได้สบายๆ แต่สำหรับเรามันยากเหลือเกิน
ทุกวันนี้ เราดีขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่กลายเป็นว่า จิตใจมัน พลอยชาไปด้วย ชาไปกับทุกๆเรื่องๆ เรื่องที่ควรมีความสุข มันก็ไม่มีความสุข เหมือนมันเตรียมตัวไว้รอกับความเศร้าในอนาคต มันคงรู้ว่า ถ้าเราปล่อยใจให้มีความสุข ต่อไปมันจะต้องเจอกับความเจ็บปวดที่มากขึ้นกว่าเดิม
ไม่รู้ว่าตอนนี้กลายเป็นคนไร้หัวใจไปหรือยัง แต่ไม่แน่ การเป็นคนไร้หัวใจอาจทำให้ไม่ต้องมาเจ็บอยู่กับ ลูปเดิมๆก็ได้นะครับ...
สู้ๆครับ เราก็จะพยายาม...
เราโดนทุกอย่างแบบนี้ จนคิดว่านี่เราหรือเปล่า เราไปตั้งกระทู้ไว้แล้วลืมหรือเปล่า
ของเราลำบากตรงที่ต้องเจอกันทุกวัน อยากจะหนีไปไกลๆ ก็หนีไม่ได้ครับ มันจำเป็น
เหนื่อยมากๆ เหนื่อยกับการที่เราเหมือนเป็น ก้อนหิน เหมือนเป็นอากาศ
เราทำอะไรผิดหรอ ถึงต้องปฏิบัติกับเราแบบนี้ จะบอกว่า อารมณ์ไม่ดี แต่ก็เห็นคุยกะคนอื่นดี๊ดี
การที่ต้องเห็นอะไรแบบนี้ ต่อให้เป็นการรักแบบไม่หวังผลตอบแทน มันก็เจ็บพอตัวนะครับ
เหนื่อยกับการที่ต้องเจอหน้าทุกวัน แล้วทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร
เหนื่อยที่ตัวเองบอกจะตัดใจ แต่ก็ไม่เคยจะทำได้
เหนื่อยกับการที่บางทีเค้าก็ สนใจเราเวลาเราเหมือนจะหายไป แล้วสุดท้ายทุกอย่างก็เหมือนเดิม
เหนื่อยที่เจอแบบนี้มาไม่รู้กี่คน กี่ครั้งแล้ว เจ็บทีก็กลัวการรักใครซักทีนึง แต่สุดท้าย ก็หลงรักอีกจนได้
เหนื่อยที่ไม่เคยจะเป็นคนสำคัญของใคร..... เหนื่อยจนบางทีก็อยากจะไปไหนไกลๆ ถ้ามีต้นทุนชีวิตดีๆ คงหนีออกจากตรงนี้ไปแล้ว
........
แต่มีอย่างนึงที่เราต่าง จาก จขกท
พอถอยออกมา ลดการคุย ลดทุกอย่างที่ทำให้นึกถึงเค้าลง กลับกลายเป็นว่า เค้าเหมือนจะใส่ใจเราเพิ่มขึ้นกว่าเดิม อาจด้วยเพราะว่า ยังต้องเจอกันทุกวัน เค้าจึงรักษา ความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ก็ได้ พอกลับมาใส่ใจ ที่เคยคิดไว้ว่าจะใจแข็ง จะเลิกนึกถึง กลับกลายเป็นว่า กลับไปสู่ Loop เดิมๆ
เราไม่เข้าใจว่าทำไม ตัวเองต้องเป็นคนแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าคงเปลี่ยนเป้าหมายไปชอบใครคนอื่น ได้สบายๆ แต่สำหรับเรามันยากเหลือเกิน
ทุกวันนี้ เราดีขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่กลายเป็นว่า จิตใจมัน พลอยชาไปด้วย ชาไปกับทุกๆเรื่องๆ เรื่องที่ควรมีความสุข มันก็ไม่มีความสุข เหมือนมันเตรียมตัวไว้รอกับความเศร้าในอนาคต มันคงรู้ว่า ถ้าเราปล่อยใจให้มีความสุข ต่อไปมันจะต้องเจอกับความเจ็บปวดที่มากขึ้นกว่าเดิม
ไม่รู้ว่าตอนนี้กลายเป็นคนไร้หัวใจไปหรือยัง แต่ไม่แน่ การเป็นคนไร้หัวใจอาจทำให้ไม่ต้องมาเจ็บอยู่กับ ลูปเดิมๆก็ได้นะครับ...
สู้ๆครับ เราก็จะพยายาม...
สมาชิกหมายเลข 4650536 ถูกใจ, Midnight_of_love ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1007154 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6257206 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3533579 ถูกใจ, Prometius ถูกใจ, ศตายุพบู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4298877 ซึ้ง, ฝากข่าว ซึ้ง, IamPJ ถูกใจรวมถึงอีก 55 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 99
ยังเหนื่อยจนถึงทุกวันนี้ เข้าใจความรู้สึก จขกท. เลยครับ
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะสิ้นสุดเมื่อไหร่
คงรอจนหมดแรง แล้วจะเดินออกมาด้วยตัวเอง
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะสิ้นสุดเมื่อไหร่
คงรอจนหมดแรง แล้วจะเดินออกมาด้วยตัวเอง
สมาชิกหมายเลข 1007154 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6257206 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1355488 ซึ้ง, Prometius ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2388307 ซึ้ง, Choihayoo ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 707156 ถูกใจ, ฝากข่าว ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1053099 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1976125 ถูกใจรวมถึงอีก 43 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 58
เพื่อความปลอดภัย ><
สมาชิกหมายเลข 1007154 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2040679 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 786410 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 1162131 ซึ้ง, Pretty Short Girl ถูกใจ, domenook ถูกใจ, ตกไรอะไรนัก ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1294860 ถูกใจ, กาลครั้งหนึ่งในฝัน ถูกใจ, G.เรื่อยเปื่อย ถูกใจรวมถึงอีก 18 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ขอระบายครับ ..ไม่เคยอยากหายไปจากชีวิตใครเลยจริงๆ แต่ความเป็นจริงก็ทำไม่ได้
- เหนื่อยกับการทักไปตั้งแต่เช้าแต่มาตอบอีกทีเที่ยง
- เหนื่อยกับการทักไปตั้งแต่เที่ยงแต่มาตอบอีกทีเย็น
- เหนื่อยกับการต้องเปิดโทรศัพท์ดูตลอดว่าเขาตอบกลับมารึยัง
- เหนื่อยกับการชวนไปไหนแล้วก็ไม่ค่อยไป
- เหนื่อยกับการวิ่งเข้าหาตลอด
- เหนื่อยกับการแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกโกรธเมื่อเวลาเขาตอบกลับมา
- เหนื่อยกับการเห็นเขาตอบคนอื่น แต่ในตอนนั้นไม่ตอบเรากลับมา
- เหนื่อยกับการฝืนความรู้สึกตัวเองเวลาอยู่ใกล้กัน
- เหนื่อยกับการที่เราพยายามทำตัวเหมือนว่าเราหายไป . . . แต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย
- เหนื่อยกับการคิดไปเอง เข้าข้างตัวเองว่าเขายังมีใจให้เราอยู่
- เหนื่อยกับการหลอกตัวเองว่าเขาอาจจะไม่ว่าง เขาอาจจะยุ่ง เขาอาจจะไม่สะดวก
- เหนื่อยกับการโกหกตัวเองว่า ถ้าพยายามกว่านี้ ใช้เวลากว่านี้อีกสักนิด อะไรๆก็อาจจะดีกว่านี้
- เหนื่อยกับการเกลียดตัวเองที่ให้คำปรึกษาคนอื่นในเรื่องนี้ได้อย่างดี แต่กับตัวเองกลับทำไม่ได้
- เหนื่อยกับการรอคอยที่ผมรู้สึกว่ามันไม่มีค่าและความหมายแล้ว
- เหนื่อยกับการนั่งโทษตัวเองที่เราเผลอให้ความรู้สึกของหัวใจทั้งหมดไปเต็มๆ
- เหนื่อยกับการที่ต้องเหนื่อยแบบเดิมๆทุกวัน
- สุดท้ายผมเหนื่อยกับการที่จะต้องหายไปจริงๆ
มีใครในตอนนี้ที่กำลังเหนื่อยแบบผมบ้างมั้ยครับ ...
ส่วนที่ Edit ครับ :
ผมขออนุญาตมาอัพเดทครับ ขอบคุณทุกคนมากเลยครับที่มาให้กำลังใจและมาเตือนอะไรให้ผมได้ฉุกคิด
ตั้งแต่วันที่ผมตั้งกระทู้ ผมก็ตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตเขาแล้วครับ
ผมไม่อยากเสียแรงที่จะเหนื่อยหรืออดทนอีกต่อไปแล้ว ช่วงแรกที่เดินออกมายอมรับตรงๆว่าก็เจ็บน่าดูเหมือนกัน
แต่ใครจะเชื่อว่าในนาทีนี้ ตอนนี้สภาพจิตใจผมเกือบ 100 % แล้วครับ
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นอีกทีครับ ผมไม่คิดว่าจะได้เพื่อนที่เหนื่อยในแบบเดียวกันเยอะขนาดนี้ (น่าภูมิใจไหมเนี่ย 555)
สู้ๆนะครับทุกคน