ลองทำดูเมื่อเช้า จำได้ตอนไปปฎิบัติ พระท่านสอนมาแบบนี้

ให้กินอย่างพิจารณา ค่อยๆเคี้ยว อย่าให้เร็วเกิน อย่าให้รีบกลืน

เมื่อเช้า ฉีกครัวซอง ที่โปรดปรานมากๆ ปกติกินได้หลายๆอัน เพราะมันหอม และอร่อย

ตัดสินใจเด็ดมาคำนึง เอาเข้าปาก

ดูที่ปากโดยใช้ความรู้สึกดู เคี้ยวช้าลง 1ใน100 เท่า โอ้..เออ น้ำลายเราเยอะจัง อยากจะกลืน อยากจะเอาหนมปังนี้เข้าตัวเร็วๆ อยากรีบๆกลืน อยากมากๆ
ทั้งหอม ทั้งอร่อย โหย

แต่ก็ตัดสินใจ เอาวะ ลองสู้ตามดูมันสักตั้ง อยากจะรู้ว่าจะเป็นยังไง

แต่บอกก่อนว่า ยากมากที่จะห้ามตัวเองกลืน แต่ถ้าห้ามได้ มันจะเละในปาก ผสมน้ำลาย รสชาติเปลี่ยน แทบจะทิ้ง มีรสเปรี้ยวๆ พ่วงมาด้วย

แต่เราก็ยังไม่ทิ้ง ก็พิจารณาต่อ จนเห็นว่า มันเปลี่ยนแปลงอย่างไร

เรื่องแบบนี้เราไม่คิดว่ามันจะยากมาก่อนในชีวิต แต่มันก็ยาก เพราะ "ความอยาก" ของเรานั่นเอง

สรุป กินได้ 3 คำ โยนไว้ที่เดิม

สิ่งที่เราทำอยู่นี่ มันโอเครึเปล่า? เราไม่อยากกินข้าวเลย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เรามีปัญหาเรื่องการกินมาตลอด คือกินเยอะ แพ้ของกินอร่อยๆ