[CR] Taiwan Revealed นอนบ้านคนแปลกหน้า ลัดเลาะเกาะฮิปสเตอร์ ปั่นจักรยานริมแปซิฟิก เทศกาลholi (ตอนที่1)

TAIWAN REVEALED

168 ชั่วโมงบนเกาะมันเทศ, เดินทางเพียงลำพังแต่ไม่เคยอยู่คนเดียว
ไม่เดินตามไกค์บุ๊คแต่เดินตามคำบอกเล่า, ไม่นอนโรงแรมแต่นอนบ้านคนท้องถิ่น
ใช้เวลาร่วมกับคนแปลกหน้ามากกว่าอยู่ลำพังกับหูฟัง

Taiwan Revealed ตอนที่ 1 http://ppantip.com/topic/32793784
Taiwan Revealed ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/32798389
Taiwan Revealed ตอนที่ 3 http://ppantip.com/topic/32808018

ขออนุญาติฝากเพจบันทึกการเดินทางส่วนตัว
www.facebook.com/iworkfortravel




แมส แมสมาก
วันที่ 1 ของการเดินทาง ผมถึง Taoyuan Int. Airport ในเวลา 00:10 am แอร์สนามบินเย็นเท่าช่องฟรีซ ฝนที่โปรยปรายยังเพิ่มให้เย็นขึ้นไม่รู้จบ ... ผมรีบหยิบแผนที่ ลงไปชั้นหนึ่งซื้อตั๋วรถบัสเข้าเมืองรอบสุดท้าย ค่ารถราคา 120-125 TWD ผมไม่แน่ใจ นั่งมาสักพักใหญ่ผมก็มาถึง Taipei Main Station พร้อมความเงียบสงัดที่ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหวช่างแตกต่างกับสยามหรือสุขุมวิท ผมเสี่ยงดวงเดินหาที่พักโดยไม่ได้จองล่วงหน้าชื่อ Backpacker’s Inn ตั้งตรงข้าม National Taiwan Museum นอนพักหนึ่งวันเต็มที่หลังผจญภัยอย่างบ้าคลั้งที่ มะนิลา

วันที่ 2 ของการเดินทาง Chunyen เพื่อนชาวไต้หวันเรารู้จักกันในเกสต์เฮาท์อาสาพาทัวร์ไทเป เราเริ่มต้นที่ Chiang Kai-sek Memorial Hall พื้นที่ใหญ่โตอลังการงานสร้าง ความยาวมากกว่าสนามหลวง ประวัติศาสตร์ถ้ารู้แล้วจะขนลุก หาอ่านในบลูแพลเน็ตได้เลย
[/img]

เราขึ้นรถไฟ ต่อรถบัส จนจบด้วยการเดิน มาทันเวลาเปลี่ยนเวรทหารที่สุสาน Taipei Martyr’s Shrine

เราเดินย้อนกลับเส้นทางขามาเพื่อชมวิวเมืองไทเปฟรีไม่ง้อตึก taipei 101 ที่โรงแรม The Grand Hotel Taipei อาคารเปิดเมื่อ 1952 ถูกจดบันทึกเป็นอาคารที่สูงที่สุดในไทเปช่วง 1973 - 1981 โครงสร้างเป็นสถาปัตยกรรมจีนโบราณ สูง 87 เมตร ราคาที่พักห้องเริ่มต้นเบาๆ ที่ 5,700 TWD ด้วยโลเคชั่นบนยอดเขาหมายความว่าคุณสามารถเก็บวิว 360 องศาได้สบายๆ ในวันอากาศแจ่มใส ขากลับมีรถ shuttle bus ฟรีส่งถึงสถานีรถไฟ Yuanshan MRT


Ximending ย่านที่หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าฮาราจูกุไต้หวัน แหล่งช็อปปิ้ง fast fashion และ street fasion ตรงข้ามกันเป็น The Red House มิวเซียมและครีเอทีฟเซ็นเตอร์ ด้านหลัง the red house ยังเป็นคอมมิวนิตี้กลุ่ม LGBT อีกด้วย Ximending ถูกรีวิวไว้เยอะแล้วผมขออนุญาติไม่พูดซ้ำแต่ให้ภาพถ่ายเล่าความน่าสนใจด้วยตัวมันเองแล้วกัน


ความมืดเข้าปกคลุมเราทั้งคู่ออกปืนเขา Elephant Mountain ผมแนะนำว่าควรไปถึงยอดเขาก่อน 5 โมงเย็นดีที่สุด สำหรับคนกลัวผีโปรดหลีกเลี่ยงไปคนเดียว ผมไต่ระดับท่ามกลางไฟทางที่ค่อยริบรีจนสุดท้ายมืดสนิท จากตีนทางเข้าถึงยอดใช้เวลาเฉลี่ยขาละ 20-30 นาทีขึ้นอยู่กับความพร้อมร่างกาย วิวบนยอดเขาสวยจนลืมหายใจผมเก็บภาพที่แสดงถึงความสำเร็จไว้เล่าให้ลูกหลานฟัง เขาลูกนี้ชื่อ 象山 (Elephant Mountain) ที่นี้มาง่ายเพียงนั่งรถไฟฟ้าลงสถานี Taipei 101 ต่อรถบัสสาย 33 ... ออ นี่เป็นการปืนเขาครั้งแรก


นอนบ้านคนแปลกหน้าครั้งแรก

ในหมู่นักเดินทาง Couchsurfing เป็นทางเลือกกับคนใจกล้า couchsurfer ต้องอาศัยบ้านคนท้องถิ่นเป็นที่พักแทนเกสต์เฮาท์ 90% เป็น Solo Traveler ชอบดื่มสังสรรค์ รักการพบปะผู้คน เป็นมิตรกับผู้คนรอบข้างโดยไร้ข้อกังขาเรื่องความแตกต่างทางภาษาและวัฒนธรรม Couchsurfing สำหรับผมเองเป็นเหมือนโรงเรียนสอนวัฒนธรรมและทำให้เข้าใจไลฟ์สไตล์คนท้องถิ่นโดยไม่ต้องดัดจริต อันดับแรกคุณต้องสมัครสมาชิกเขียนโปรไฟล์มุมมองการใช้ชีวิต รสนิยมการเดินทาง ความสนใจส่วนตัว เปิดบ้านให้ผู้อื่นเข้าพักหรือไม่ เสร็จแล้วกดเสิร์ชเมือง เลือกเจ้าของบ้านที่คุณถูกใจแล้วส่งข้อความบรรยายเป้าหมายการเดินทาง จะไปวันที่เท่าไร ไปยังไง ข้อที่สำคัญมากคุณต้องเขียนบอกเจ้าของบ้านว่า ทำไมคุณถึงสมควรให้เขาอนุญาติให้คุณมากพัก (ผมชอบทำอาหาร เลยเขียนว่าสามารถทำอาหารไทยได้นะ)

วันที่ 3 ของการเดินทาง ผมนัดหมายเจ้าของบ้านที่ Daan Park สวนสาธารณะขนาดยักษ์ Poven Hsiao เจ้าของบ้านปรากฏตัวพร้อมหลานของเขา ใช่ครับ! ผมกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กไปโดยปริยายหนึ่งวันแต่ก็สนุกมากเด็กผู้ชายชื่อ ออตี้ อายุ 5 ขวบ เด็กผู้หญิงอายุ 7 ขวบ


อากาศอุ่นขึ้นเล็กน้อยเราทั้ง 4 แวะร้านอาหารใกล้บ้าน Poven สำหรับมื้อเที่ยง บ้านของ Poven ซ้อนตัวอยู่ในชุมชนที่น่าอยู่ที่สุดแห่งหนึ่งในไทเป เงียบสงบ คลาคลำด้วยคาเฟ่ ร้านเบียร์โฮมเมค ถนนสะอาดสะอ้าน ปลอดภัยไร้โจรและผี เด็กๆชักชวนเข้าบ้านด้วยความนอบน้อม ห้องนอนไซส์กระทัดเล็ก ห้องน้ำและห้องครัวเป็น share bathroom - share kitchen โดยรวมนับว่าโอเคไม่น้อยเลยทีเดียวหากเทียบกับประสบการณ์ couchsurfing ที่ผ่านมา




ผมใช้เวลานิดหน่อยบอกลา Chunyen และ นั่งรถบัสไปส่งออตี้กลับบ้านพ่อแม่พวกเขาที่ห่างไปไม่ไกลมากนัก

Poven ยื่นบัตร EasyCard เพื่อเช่าจักรยาน UBike เราเริ่มปั่นจากตัวเมืองจนโผล่ถนนช็อปปิ้ง Zhongshan North Road ไล่มาจนถึงแม่น้ำ Keelung พื้นที่พักผ่อนคนไทเป โซนนี้มีพื้นที่กิจกรรม สนามบาส เส้นทางปั่นจักรยานที่ไกลสุดลูกหูลูกตาลัดเลาะไปตามององศาแม่น้ำ บรรยากาศร่มรื่นมีคู่รักออกมาออกเดทให้ปั่นไปอิจฉาไป


เราหยุดชั่วครู่หนึ่ง หอบจักรยานขึ้นจากแม่น้ำรู้ตัวก็มาโผล่ย่านชุมชนเก่าแก่ประจำเมืองชื่อ Songshan มีวัดสำคัญในภาพชื่อ Songshan Ciyou Temple

ลืมเล่าไป Poven มีอาชีพเป็นครูสอนพิเศษเขาทำงานวันละ 4 ชั่วโมง เราเลยนัดหมายเจอกันอีกทีช่วงหัวค่ำที่ตลาดอันโด่งดัง Shihlin Night Market ส่วนตัวผมเองก็กลับเข้าโหมดลัดเลาะเกาะฮิปสเตอร์แถทบสถานีรถไฟไต้ดิน Zhongshan ก่อนจากกันผมแวะชิมชานมไข่มุกชื่อดัง Chatime ตามความคิดเห็นส่วนตัวชาให้ความหวานระดับกลมกล่อม เข้มขนระดับที่คุ้มราคา อย่าได้ลังเลที่จะได้ลองหาคุณมาไต้หวัน


เมื่อใกล้เวลานัด Poven ที่สถานี Jiantan Station ผมวาดฝันไว้ว่าผู้คนใน Shihlin Night Market คงบางตาแต่ปรากฎว่า อุ่นหนาฝาคั่งมากกว่าเดินอยู่ข้าวสารเสียอีก ร้านรวงขายของที่ระลึก เสื้อผ้า ของใช้จุกจิก แบรนด์เสื้อผ้า รองเท้าเซลกันเป็นว่าเล่น

เราหลบฝูงชน หย่นก้นลงฟู้ดคอท+ร้านตามสั่ง+ตลาดสด ซีเรียสนะผมเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายมันยังไง

อาหารครบเครื่องทั้ง ปิ้ง-ย่าง-นึ่ง-ทอด-อบ-ชุดแป้งทอด / จีน-ฝรั่ง-ญี่ปุ่น มีให้เลือกเยอะกว่าแคตตาล็อกฟาย์เดย์ ด้วยจมูกและสายตาอันเฉียบคมผมเลือบมองเห็นซุปมหัศจรรย์ ซุปไม่โชยกลิ่นแต่มีสีเขียวเข้มคล้ายน้ำผักขม ไม่สะใจเลยเดินไปอ่านป้ายให้กระจ่างว่าป้าขายซุปอะไร หิวจะซื้อกิน!! คำตอบที่ได้เล่นเอาผงะ ขนลุกขนพองไปพร้อมกัน นี่คือซุปไข่กบ หรือ ซุปกบก็ไม่รู้แหละ

ท้องอิ่มหนังตาย่อนเป็นธรรมดา รถไฟฟ้าจวนปิดเราเลยรีบกลับ ... กลับไปเล่นบิงโก อันดับแรกเลือกดั้มมี่คนละ 20 ตัว หงายดูภาพวาดใต้ดัมมี่ จากนั้นเรียงให้เป็นรูปเป็นร่างแบบฉบับเกมส์บิงโก ครบแถวก็บิงโก ถามว่าชนะมั้ยนะเหรอผมตอบเลยว่าไม่ แต่ Poven ชนะ! เราดินกลับสถานีรถไฟด้วยเสียงหัวเราะแลกด้วยความเขล่าที่เกือบหมดตัว 100 TWD แต่ได้รางวัลแค่ปากกาหัวเป็ด 5555555


วันที่ 4 ของการเดินทาง ผมตื่นขึ้นพร้อมกลิ่นอาหารที่ลอยแตะจมูก Poven กล่าวทักทายก่อนลุกลีลุกลนภูมิใจนำเสนออาหารเช้า! อาหารถูกปรุงเรียบง่ายแบบเศษฐกิจพอเพียง เขาใช้เตาแก๊สปิกนิกขนาดจิ๋วทำข้าวต้มที่คลุกเคล้าผักและเนื้อหมู รสชาติจืดตามธรรมเนียมอาหารจีนแต่เขาก็ยื่นปลากระป๋องหวานเป็นเมนูเสริม อาหารมื้อนี้อาจไม่พิเศษจนร้องว้าวแต่ผมกลับรู้สึกทราบซึ้งกับน้ำใจที่เขามี การท่องเที่ยวอันแท้จริงเราไม่ต้องอ่านเพื่อเรียนรู้ว่าเมืองนั้นมีเอกลักษณ์ยังไง ผมว่าผู้คนในเมืองนี้สะท้อนตัวตนของเมืองออกมาได้ชัดเจนที่สุด เราเองต้องหาหนทางสัมผัสโอกาสด้วยตัวเราเอง

Taiwan Revealed ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/32798389
Taiwan Revealed ตอนที่ 3 http://ppantip.com/topic/32808018
ชื่อสินค้า:   ไต้หวัน ไทเป
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่