ดิฉันตกลงเป็นแฟน
กับคนอายุน้อยกว่า 6 ปี
อย่างไม่ตั้งใจ
ดิฉัน เรียกเขาว่า "ตัวแสบ"
เขาอายุ 19 ปี ตัวสูง 180 ซม.
มีกล้าม รูปร่างสมส่วน ไม่อ้วนไม่ผอม
ผิวเข้ม ตาคม จมูกโด่ง หน้าตาหล่อ
แต่งตัวเสื้อเชิ้ตเข้ารูป กางเกงยีนส์
ลุคแบบเจ้าชู้นิดๆ
ขับรถ ford mustang เปิดหลังคาได้
เขายิ้มมุมปากเมื่อไหร่ สาวๆละลายกันเป็นแถว
เราเจอกันครั้งแรกที่เรียนภาษาอังกฤษที่อเมริกา
จากนั้นเขาก็มาตามจีบตามตื้อดิฉันเป็นเดือนๆ
ตอนแรกดิฉันก็ปฏิเสธ เพราะได้ยินข่าวลือมาว่า
ตัวแสบขายขนมจีบสาวๆอยู่หลายคน
แต่พอนานๆเข้าก็ใจอ่อน ทนลูกอ้อนไม่ไหว
แล้วตอนนั้น ดิฉันก็ไม่มีใคร
ก็เลยตกลงคบไปงั้นๆ ดีกว่าเหงาคนเดียว
(ก็คิดแบบสาวโสดที่ไม่เคยมีแฟน
เออ รีบๆมีแฟนไปเหอะ ยิ่งแก่ยิ่งขึ้นคาน)
ช่วง 2 เดือนแรก มีความสุขมาก
เพราะความที่ตัวแสบ ชอบกิน ชอบเที่ยว
ทำให้ดิฉัน ที่มักเก็บตัวในห้องสมุด
ได้ออกมาท่องโลกกว้างบ้าง
ได้ทานอาหารรสชาติใหม่ จากร้านใหม่ๆ ได้ไปเที่ยวที่ใหม่ๆ
ได้รู้จักเพื่อนใหม่ (เพื่อนของตัวแสบ)
ตัวแสบชอบทำเซอร์ไพร์ เอาดอกกุหลาบมาให้ทุกครั้งที่เจอ
บอกรักทุกครั้ง ยิ้มหวานให้ ไม่ให้รักได้ไงละคะ
(ลองหวนนึกถึง รักครั้งแรกของทุกคนนะคะ)
แต่แล้วลายของเขาก็เริ่มออก
หลังจากคบกันแค่ 7 เดือน
ดิฉันได้ข่าวมาจากเพื่อนผู้หญิงด้วยกัน (ชื่อเอ๋)
โทรมาบอกว่า
"รู้มั้ย...แฟนเธออ่ะ
พาผู้หญิงอีกคนไปเข้าเรียนด้วย
ท่าทางสนิทมาก กอดกันด้วย
พวกเธอเลิกกันแล้วเหรอ"
เพื่อนดิฉันปล่อยหมัดเด็ด
ถามคำถามที่ดิฉันไม่อยากได้ยิน
"ป่าวหนิ เมื่อวานยังคุยกันเลย"
ดิฉันตอบแบบงงๆ
ตอนนั้นหัวใจเต้นเร็วมาก
กำลัง งงว่า นี่เราโดนทิ้งแบบไม่ทันตั้งตัวเหรอเนี่ย??