สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้ที่ 3 เเล้ว สำหรับเรื่องราวความรัก ขอบอกก่อนว่ามันเป็นเรื่องจริง ลักษณะการเขียนที่เขียนไปอาจจะดูเหมือนบทละคร มันเป็นเพราะผมใช้คำพูดให้เข้าใจง่ายเเละนึกภาพออกนะครับ

สำหรับ เรื่องราวต่อมาในกระทู้นี้ ...
       จากเดิมที่เเฟนของผมเขาได้คุยกับผู้ชายที่เป็นเพื่อนของเธอในห้องเรียนมาโดยตลอดทั้งๆที่ผมห้าม ยังจำได้ใช่ไหมครับ ผมนอนร้องไห้ จมกับน้ำตา ทั้งๆที่เธอคุยกับคนนั้น ผมทำไรไม่ได้ หลายคนสงสัยว่าทำไม เพราะผมรักเธอมาก เเม้เเต่จะโกรธยังไม่กล้าเพราะกลัวเธอจะไม่ง้อ เเละจากผมไป ผมได้เเต่ยอมๆ เธอกับคนนั้นก็ได้คุยกัน ปกติตามประสาเพื่อนเเต่ผู้ชายคนนั้นเขาไม่ได้คิดเเบบนั้นหนะสิครับ ผมสังเกตุจากการ คุยในเฟส การตอบ การโพสถึงเเฟนผม ถึงเเม้จะไม่แท็กชื่อก็ตาม ส่วนตัวผมเองก็ได้เเต่คอยมองดูเเฟนมีความสุข ทั้งๆที่เรามีความทุกข์มากมาก เเต่สุดท้ายเธอก็เลือกผมอยู่ดีเเหละครับ 5555+ ดีใจนะที่ยังไงเธอก็รักเรา ผมกับเธอก็คบกันไป ตอนนี้ของเรื่องราวคงคบกันได้ราวๆ 6-7เดือนเเล้ว มันใกล้จะช่วงปีใหม่ครับ ผมฝันมาตลอดว่า ปีใหม่อยากเค้าท์ดาวน์กับเเฟนอยากนอนดูดาว ดูพุ ด้วยกัน บอกรักกันเป็นคนเเรกของกันเเละกัน หอมกัน สุขสันต์วันปีใหม่พร้อมกัน เธอเองก็ดูเหมือนจะเฉยๆ ผมตั้งหน้าตั้งตารอวันนั้นมาถึงครับ เเต่กว่าจะมาได้เราทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง จนเธอเเทบจะบอกเลิก คิดดูครับ มีเหตุการณ์อยู่วันนึง ผมไม่สบายไปรรไม่ไหว เเต่ต้องยอมไปเพราะอยากเห็นหน้าเเฟน อยากเอากับข้าวที่เราตั้งใจทำไปให้เขาทานตอนเช้า อยากอยู่มองเขาทำการบ้าน ในเวลาพัก อยากพูดคุยกับเขา ผมก็ทนฝืนสังขารตัวเองไปครับ เเละผลสุดท้ายไปเป็นลม โดนส่งกลับบ้าน เเต่ก่อนจะโดนส่งกลับบ้านผมได้ยินว่าวันนี้ เธอจะไปกินงานวันเกิดบ้านผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ชอบเธอนั้นเเหละครับ ( >>ผมขอเรียกเขาว่า นาย ตอ ละกันนะครับ<< ) วันนี้เป็นวันเกิดของนาย ตอ เธอกับเพื่อนๆในกลุ่มก็เหมือนจะตกลงว่าจะไปวันเกิด ไปกินเหล้า มีผู้ชายเต็มงาน ผมด้วยความเป็นห่วงเเละรู้ว่าวันเกิดนาย ตอ มัน เลยไม่อยากให้เเฟนไป ก็ได้เเต่ร้องขอ ให้เธอไม่ไป เเต่เธอก็ยังจะไป เธอบอกว่า เพื่อนเราในกลุ่มไปหมดเเล้วถ้าเราไม่ไปไม่คิดอ่อ ว่ามันจะดูไม่ดี ผมเลยบอกเธอไปว่า " ไม่เกี่ยวหรอก ไปกินเหล้าบ้านผู้ชายมันก็ไม่ควรอยู่เเล้ว มันไม่เหมาะสม คนอื่นไปก็เรื่องของเขาเราไม่อยากให้เธอไปอีกอย่างเราไม่สบายอยู่ด้วย ก็อยากให้เธอมานอนดูเเลกันบ้าง " เเฟนของผมก็อารมณ์เสียเลยทันที ทะเลาะกันทั้งๆที่ผม ตัวซี้ดเดินไม่ไหว สุดท้าย เขาก็นั่งรถเเท็กซี่มาส่งผมที่บ้านครับ เเละก็อยู่ดูเเลสักพัก ผมก็ดีใจนะ ที่เธอฟังผมบ้าง เเต่สุดท้ายมันไม่ใช่อย่างนั้นหนะสิครับ เธอเอ่ยปากอีกว่าขอไปนะ ตัวเองนะนะนะ เขาอยากไป ผมก็บอกว่าไม่ อย่าเลย เดี๋ยวไปเมาผู้ชายก็เยอะ กลายเป้นเรื่องใหญ่เลยครับทะเลาะกันลั่นบ้าน ผมโมโหมากๆ ถึงกับจะทำร้ายตัวเอง เเต่เขากลับจะไปลูกเดียว โทรไปหาเพื่อนให้มารับ พอเพื่อนเขามารับผมก็บอกว่าอย่าไปเลยนะขอร้อง (ในใจผมที่ไม่อยากให้ไปขนาดนั้นก็อยากให้คิดตามว่าเเฟนเราจะไปงานวันเกิดของคนที่แอบชอบเเฟนเรา) มันหึงนะครับ มันเป็นห่วงอีกอย่างไปกินเหล้ากันด้วย สุดท้ายเธอก็ไปครับ นั่งมอไซค์ไปไม่หันกลับมามองผมเลยว่าจะเป็นยังไง ผมทนไม่ไหวเลยขับรถตามออกไป ไปถึงบ้านผู้ชายคนนั้น ไปบอกว่าถ้าอยากมาก็ให้มาเเล้วดูเเลตัวเองด้วย อย่าเมา เขารัก...นะ ผมพูดเเล้วก็ขับรถกลับ ก่อนกลับก็ฝากน้องชายที่รู้จักที่ไว้ใจได้บอกว่าฝากดูเเลด้วยนะ ผมขับกลับมาด้วยน้ำตาครับ เราเสียใจมากเเต่เขากลับเห็นงานเเบบนี้สำคัญกว่า สุดท้ายเขาก็ไม่โทรมาบอกเลยว่าจะกลับรึยัง ผมโทรไปถามตลอดว่าทำไรอย่ไหน เขาไม่ค่อยอยากคุย สักพักให้เพื่อนคุยเเทน เเละก็ผิดเครื่องไปเลย ผมโทรไปอีกทีก็ไม่ติดเเล้ว ได้เเต่โทรหาเพื่อนของเธอ สุดท้ายรับสายตอน ประมาณ ราวๆ4-5ทุ่ม เสียงลมดังมากอยู่บนมอไซค์ครับ ผมถามว่าเเฟนผมอยู่ไหน เพื่อนเธอบอกว่าอยู่บนมอเตอร์ไซค์ผมถามว่าใครครับ คำตอบก็คือ นาย ตอ นั้นเเหละครับ ผมเจ็บเลยครับ ผมได้เเต่เสียใจ สุดท้ายเธอก็ถึงบ้านผมกะจะขับรถไป อาบน้ำให้เธอ เช็ดตัว ให้ เพราะเธออยู่บ้านคนเดียว เเต่เพื่อนเธอไม่ให้ไป ผมก็โอเค ไม่เป้นไร ไอตัวเราก็ไม่สบายก็เลยนอนพักผ่อน พอวันรุ่งขึ้นเธอก็ไม่ตอบผมเลยหายไปเป็นวันๆ เราสองคนก็ไม่ได้คุยกัน สักระยะ มันเหมือนไม่เหมือนเดิม เธอเลยห่างๆไป สุดท้ายเธอโทรมาครับ บอกว่ามานอนบ้านเพื่อนผู้หญิง ไม่ต้องเป็นห่วง เเล้วผมกับเธอก็คุยๆกัน เธอเปลี่ยนไปครับไม่ค่อยพูด ตอบน้อย อืมบ่อย เงียบตลอด สุดท้ายเธอบอกผมว่า "เราห่างกันดูไหม???" ผมโคตรตกใจเเละทำอะไรไม่ถูกก็อ้อนวอนบอกขอโทษถ้าเราทำอะไรผิดไปยกโทษให้เราด้วยนะ เธอก็เงียบครับ ผมง้อเธออยู่สักพัก เธอให้เพื่อนเธอมาคุย ผมก็คุยไปๆมาถามถึงเเฟนผมว่าอยู่ไหน เพื่อนคนนี้ผมก็สนิทนะครับ เขาโกหกไม่เป็นเเละไม่อยากโกหก เขาบอกว่าเธอไปห้องน้ำ ผมก็เลยไม่อะไรคุยๆไปพอนานเข้าเลยถามอีกว่าไปไหน เขาบอกอยู่ข้างๆ ผมบอกว่าขอคุยหน่อย กับบอกว่าไม่ว่างดูทีวีสักพักผมย้ำว่าขอคุยหน่อย ทีนี้เพื่อนของเธอบอกเธอคุยโทรศัพท์ ผมถามว่าใคร เขาบอกพี่ของเธอ ผมก็เชื่อครับ ผลสุดท้ายซักไปซักมา ปรากฏว่าเป็นผู้ชายคนนั้นครับ นาย ตอ เธอไปคุยกับนายคนนั้นเเละทิ้งผมไว้ให้คุยในสายนี้ สุดท้ายผมก็โดนตัดสายทิ้งเเล้วปล่อยให้อยู่คนเดียว มันน่าเจ็บใจนะครับ ผมเสียใจมากมากจนน้ำตาจะออกมาเป็นสายเลือด เเต่เราก็ยังคงรักเเฟนของเรา มันเกินคำว่ารักไปเเล้ว เเละสุดท้ายเธอก็ไปโคราชครับไปบ้านเกิดของเธอ บอกว่าปีใหม่คงไม่ได้มาหา ผมก็ยิ่งเสียใจไปอีกผมอุตส่าวางเเพนไว้ สุดท้ายก่อนเธอจะไปวันนั้นเราได้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยพอดีเป็นคาบวิศว มันเป็นวันครบรอบของเราครับ ผมพาเธอเดินรอบมหาลัยได้เลย เล่นกันเธอให้ผมแบกเธอ(ขี่หลังหนะ)ไปทั่วเลยผมก็ยิ้มนะ สุดท้ายเธอบอกผมว่า เขารัก...นะเเล้วก็เอาหน้ามาใกล้ๆหอมผมครับทั้งที่ยังอยู่บนหลังของผมผมปวดมากนะตอนนั้น555+เเต่ต้องทนเพราะมีความสุข วันนี้ดูเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดีก่อนเธอจะไปโคราชครับ สุดท้ายตกเย็นผมต้องไปซื้อของจัดปีใหม่ที่โรงเรียนเเละได้รับประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาลบาดเจ็บในที่สุด ......


เรื่องราวหลังจากนี้ จะเข้มข้นมากขึ้นครับ ใกล้จะถึงจุดจบเเล้ว .....

อย่าพึ่งเบื่อกันนะ

"การที่คนคนนึงสามารถทำได้ทุกอย่างยอมได้ทุกสิ่งเพื่อคนที่เขารัก ให้รู้ไว้เลยคนคนนั้นเขารักคุณมากกว่าตัวเขาเองเเล้วหละ"
by; ความรัก