เรื่องของเราบางทีมันก็ดูแปลกๆ เอาละจะเริ่มเล่าละนะ ผิดพลาดอะไรก็ขอโทษนะ คือพึ่งเล่น แค่อยากเล่าบ้าง

ถ้าน่าเบื่อยังไงก็ขอโทดด้วยน๊าาาาาาาาาาา

คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนมอปลายเราย้ายโรงเรียนและเราก็ได้เจอ ผช คนนึ่งเขาเป็นเด็กใหม่เหมือนเรานี้แหละ (สมมติว่าเขาชื่อ นนท์)
เรากับนนท์เป็นเพื่อนต่างห้องกัน เหตุเริ่มจาก>>>> เรามีเพื่อนสวย

เขาชอบเพื่อนเรา เลยมาขอให้เราติดต่อให้ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรก้เลยรับปากไป
เขาเป็นผู้ชายขี้เล่นในสายตาคที่พึ่งรู้จักเขาเป็นคนกวนๆ อยู่ๆวันนึ่ง
นนท์ :เทอๆเราขอเบอร์หน่อยสิ เขายืนปากกากับมือให่
เรา: ห๊า จะเอาไปทำไม แนะ!คิดไรป่ะเนี่ย  ในขณะที่พูดมือก้เขียนเบอร์ให้ 555555
วันที่ขอเบอไปเขาก้โทมา  เราก็คุยโน่นนี้ั้น เขาก็บอกให้เราติดต่อเพื่อนเราให้เขาเราก้บอกได้ๆ

จากนั้นเราก็คุยโทรสับกันทุกวัน แรกๆเขาจะโทหาเราตลอด เพราะเราไม่คอยสนใจอะไร
เราคุยโทรสับกันหลังเลิกเรียนจนถึงหลับคาโทรสับเกือบทุกวัน ส่วนมากเขาจะเป็นคนชวนคุยเพราะเราคุยไม่เก่ง
แต่แล้ววันนึ่งเขาก็รู้มาว่าเพื่อนเรามีแฟนแล้ว ดูเหมือนเขาจะชอบเพื่อนเรามาก และเสียใจมาก

หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเรากลายเป็นคนติดโทรสับ เพราะทั้งวันทั้งคืนแทบไม่ได้วาง
วางอีกทีก็ตอนไป รร เราคุยกันในโทรสับแต่ที่ รร เราเหมือนคนไม่รู้จักกัน  (เอาจริงๆเราก็รู้สึกเจ็บนะ)
เราคุยกันมาประมาน 3 เดือน  เราก็รู้แล้วละว่าเราชอบเขา  ตอนนั้นเรารู้ว่าเขาไม่ชอบเราหรอก เพราะเขากับเราตกลงว่าจะเป็นพี่ชายกับน้องสาวตั้งแต่แรก

และแล้ววันที่เราร้องไห้ก็มาถึง
เขามีแฟนค่ะ!! บอกเลยว่ารู้ตอนแรกเราจุก แต่ยังนิ่งอยู่
พอเลิกเรียนกลับมาบ้านเขาก็โทหาเราปกตินะ  แล้วเขาก็บอกว่าเขาคบกับ ผญ คนนี้นะ (ผญ คนนนั้นเป็นเพื่อนต่างห้อง)
เราก็คุยเหมือนจะปกติ เอาง่ายๆเราคุยน้อยลงกว่าเดิมจากเมื่อก่อน
เขารู้ว่าเราเปลี่ยนไป เขาก็ถามเราว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร      ช่วงนั้นเราเสียใจนะแต่ต้องทำเป็นเฉยๆเพื่อนสนิทเราเท่านั้นที่รู้

เราพยายามห่างจากเขา พอรู้ว่าเขามีแฟน แต่ด้วยความที่คนคุยกันทุกวันเขายังทำตัวเหมือนเดิมโทหาเราปกติ
แต่น้อยลงเพราะเขาก็ต้องคุยกับแฟนเขา
จนวันนึ่งเราทนไม่ไหว เราเลยระเบิดออกมา
เรา: เราว่า พี่นนท์ เลิกคุยกับเราเถอะ (เราชอบเรียกเขาว่าพี่)
พี่นนท์: ทำไมพูอแบบนี้ (เสียงแบบโมโหมาก) พี่ทำอะไรผิด หรือว่าไม่อยากคุยกันแล้ว
เรา:มันไม่ใช่แบบนั้น แต่คือพี่มีแฟนแล้วเด๋วแฟนพี่ก็เข้าใจผิด ไม่อยากให้พี่ลำบากใจ
พี่นนท์: พี่ไม่เคยลำบากใจเรื่องของเรา พี่บอกแฟนพี่ไปแล้วว่าพี่คุยกับเราอยู่ เพราะพี่ก็ไม่อยากปิดบังอะไร และไม่อยากให้เราถูกมองว่าไม่ดี แต่ทำไมอยู่ๆมาพูดแบบนี้ ยังไงพี่ก็ไม่ยอม จะทิ้งพี่หรอ (เสียงพี่แกเหมือนคนจะร้องไห้ เราตกใจมาก)
เรา:ไม่ได้ทิ้ง แค่กลัวพี่ทะเลาะกัน (แก้ตัวแบบง่ายๆ ก้ให้ทำไงอ่ะ คุยต่อก็เจ็บ)
พี่นท์:พี่สัญญานะว่า ถึงพี่จะมีแฟนแต่พี่ก็จะคุยกับเราเหมือนเดิม เรื่องของเราจะเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิมเข้าใจไหม
และแล้วเราก็ยอม ให้ทำไงได้ ก็รักเขาแล้วนิ

แต่แล้วพี่เขาก็เลิกกับแฟนสาเหตุตามที่คิดไว้ มาจากเราเอง ตอนแรกพี่แกไม่บอกว่าเพราะอะไรแต่เรารู้เองเพื่อนเราไปสืบมาให้ 555555
จากที่เขาพูดถึงเรา(เรียกง่ายๆเลยนิทา ) แฟนพี่แก่เล่าให้เพื่อนๆฟังว่า พี่แกเอาเวลามาสใจแต่เราไม่สนใจคนที่เป็แฟนเลยสักนิดอะไรๆก็น้องสาว แบบนี้ไม่ใช่น้องสาวแล้ว  ที่สำคัญวันที่ตัดสินใจเลิก เพราะ พี่แกดันเผลอ คุยโทรสับกับแฟนอยู่แต่พี่แกง่วงเลย เรียกชื่อเรา แล้วบอกว่าเค้ารักตัวเองมากนะ แล้วพี่แกก็หลับนั้นแหละแฟนพี่แก เลยปิ๊ดแตก เลิกเลยค๊าาาาาาาาา  (แอบดีใจนะ55555555555)

พี่แกดูไม่ค่อยเสียใจเท่าไรกับแฟนคนนี้เพราะพี่แกเคยบอกคนนี้เอาแต่ใจมากจะทนไม่ไหวละ
จากเหตุการณ์ที่พี่แกเลิกกับแฟนเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม คุยกันมากกว่าเดิมอีก (คุยโทสับนะ)
แต่ที่เปลี่ยนคือ พี่แกติดเรามากขึ้น พอเราจะวางโทรสับก้ไม่ให้วาง พอไปไหนก้ต้องคุยตลอดเวลา
และที่สำคัญก่อนนอน พี่แกจะบอก พี่รัก... นะ และก้จะถามเรากลับว่า รักพี่ไหม แรกๆเราก็ คิดนะว่าสรุปตอนนี้เราเป็อะไรกันแน่
เป็นน้องสาว? หรือ เป็นแฟน? หรือเป็นเพื่อน? ความสัมพันมันไม่ชัดเจนเลยสักนิด

เราคุยกันอยู่ในความสัมพันแบบนี้มาจน 1 ปีกว่าๆ  เพื่อนๆที่อยู่รอบๆตัวหรือคนที่ รร คิดว่าเราเป็นแฟนกัน
เพราะทุกเช้ากับทุกเย็นพี่แกจะแวะมาหาเราที่ห้องเรียนตลอด  

แน่นอนค่ะ ความสุขอยู่กับเราได้ไม่นาน
เมื่อเปิดเทอม ก็ต้องมีน้อง มอ4 น่ารักๆเข้ามาเยอะ
แน่นอนค่ะด้วยความที่พี่แกมีความเจ้าชูอยู่ในตัว เยอะพอสมควร
พี่แกก็ไปจีบ เด็กมอ4 คนนี้ดูเหมือนพี่แกจะจริงจัง และเหมือนเด็กจะมีใจเหมือนกัน

เรารู้อีกทีตอนพี่แกเป็นแฟนกับเด็กคนนั้น รู้ตอนแรกเพื่อนมาบอก
เราฟังอยู่ๆ นํ้าตาไหลเลยค่ะ ทั้งที่ยังไม่ได้อะไรอยู่ๆมันก้ไหลเอง เพื่อนตกใจเราก้ตกใจ
คือตอนที่พี่แกคบกับเด็กคนนั้น ทุกคนก็ งง กันมากคิดว่าเลิกกับเราแล้วหรอ เราได้แต่บอกว่าไม่ได้คบกันเวลามีใครมาถามเรา

และแล้วความสัมพันของเราก็เริ่มแย่ลง
เมื่อ พี่แกเป็นแฟนกับเด็กคนนั้น พี่แกไม่สใจเราเลย พี่แกโทหาเราน้องละทั้งที่คุยกันแทบทุกตลอดเวลาเราเสียใจมาก เราร้องไห้เกือบทุกวัน และเราก็เริ่มชวนพี่แกทะเลาะ เวลาพี่แกโทหาเรา  ตามนิสัยเราคือเราเป็นคน ปากแข็ง เอาแต่ใจอ่ะนะ
เราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเราทนไม่ได้ เพราะพี่แกดูเหมือนรักเด็กคนนั้นมาก เราก็เลย ไม่คุยกับพี่แก ไม่รับโทสับ อยู่ รร ก็เดินหนี (คนกำลังจะตัดใจ ใครจะอยากคุยด้วย คุยไปเด่วใจอ่อนอีก)
จนพี่แกไม่รู้จะทำยังไง
พี่แกเลยส่งข้อความมาหาเรา ว่า  ชอบพี่หรอ?  แต่เราเป็นพี่น้องกันนะ
คือจะให้เราคิดยังไงแต่ละอย่างที่พี่เขาทำกับเรา มันเรียกว่าพี่ชายกับน้องสาวหรอ คือเราคิดไปเองแบบนี้นะหรอ
เราเลยตอบไปว่า  ใช่  ไม่เป็แล้วเป็นน้องให้ไม่ได้แล้ว แล้วก็เลิกโทมาสักที ขอร้อง  (อารมประมานพิมไปร้องไห้ไป)
พี่แกโทมาเป็น 30 40 สายแต่เราไม่หลับ เอาจริงๆคืนนั้น ไม่ได้นอนเลย เอาแต่ร้องไห้  
พี่แกเลยส่งข้อความมา  : ไม่ว่าจะยังไง เราก้จะเป็นเหมือนเดิม ยังไงพี่ก็ไม่ยอมจบเรื่องของเรา ยังไงพี่ก้รักเรานะ พี่รู้แล้วว่าต้องทำยังไง อย่าทิ้งพี่ไปนะ
อ่านแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิมอีกค่ะ ทั้งหัวเต็มไปด้วยคำถาม ทำไม หมายถึงอะไร สรุปเราเป็นอะไรกัน