สวัสดีทุกๆคนค่ะ
คือตอนนี้ชีวิตเราปวดหัวมาก ทำยังไงดี!!!!
เกริ่นก่อนคือว่าตอนนี้ จขกท อยู่อเมริกาค่ะ มาเรียน ป.ตรี สาขา Biochem คือฟังดูดีอะ แต่แบบ...สมองเรามันไม่ค่อยให้ความร่วมมือ
ตั้งแต่ไหนแต่ไร เราไม่ใช่คนเก่งวิทย์ หรือเอาง่ายๆว่าวิชาที่เป็นวิชาการเราไม่เก่งเลย สองเสร็จคาบเส้นตลอดดด นานๆๆๆทีจะมีAโผล่มาให้เห็น
ณ ตอนนี้ทุกคนอาจจะสงสัยว่า...แล้วนางจะเลือกเรียน Biochem ทำอะไรวะ คือว่าพ่อของเราเค้ามีธุรกิจส่วนตัว เป็นธุรกิจแบบเคมีจ๋ามากๆ แต่ที่สำคัญคือ พ่อสร้างมันขึ้นมาเอง พ่อเหนื่อยมาก พ่อเล่าให้ฟังว่าตอนเปิดบริษัทใหม่ๆพ่อวางบิลเองส่งของให้โรงพยาบาลเอง แพ็คของเองติดต่อลูกค้าเอง จนบริษัทตอนนี้ค่อนข้างใหญ่มาก เราทนเห็นพ่อขายมันให้คนอื่นไม่ได้หรอก เกิดมาก็วิ่งตามพ่อเข้าห้องแล็บ เข้าไปนั่งเล่นกับพี่ๆฝ่ายธุรการ คือถึงหัวจะไม่ให้แต่ก็ใจสู้ อยากทำให้พ่อภูมิใจ อยากกลับไปช่วยพ่อกลับไปสานธุรกิจพ่อต่อ
ฟังดูมุ่งมั่นเนอะ แต่อีกใจนึงคือเราทรมานมากตอนนี้ ทำแล็บเสร็จ เขียนแล็บรีพอร์ทก็แบบ...อะไรวะ จะทำแล็บอันนี้เพื่อหาอะไรไม่เข้าใจ คะแนนที่ได้มาก็เขียนโมโมไป คือ ทำอะไรที่ไม่ชอบ ไม่ถนัดมันทรมานมาก แล้วแบบใจตอนนี้คือคิดไว้เลยว่ากลับไทยจะเป็นร้านอาหารเก๋ๆ อยู่ที่นี่เราเขียนบันทึกทุกวัน แล้วในบันทึกแต่ละวันก็มีรายการอาหารที่เราคิดขึ้นมาเอง คือแบบ ไอเดียมันเต็มหัวไปหมด ความฝันพุ่งพล่านมาก แต่ก็ต้องมาหยุด เพราะว่าต้องเรียนวิทย์กลับไปช่วยพ่อ
จะร้องไห้ เกรดไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ได้ A
มีความสุขมั้ย ไม่มีเลย ทรมาน
ผู้ใหญ่เกือบทุกคนก็พูดว่า เรียนๆไปก่อน พอจบค่อยมาเรียนอะไรที่ชอบ
แต่หนูทรมานมากเลยนะ TT^TT ชีวิตทุกวันนี้ล้อมรอบไปด้วยตารางธาตุและหนังสือเรียน
ถ้าเป็นพวกคุณ จะทำยังไงดี เลือกความถูกต้องหรือความฝันค้ะ
การตัดสินใจของชีวิต เรียน Biochemistry หรือ ทำอาหารดี
คือตอนนี้ชีวิตเราปวดหัวมาก ทำยังไงดี!!!!
เกริ่นก่อนคือว่าตอนนี้ จขกท อยู่อเมริกาค่ะ มาเรียน ป.ตรี สาขา Biochem คือฟังดูดีอะ แต่แบบ...สมองเรามันไม่ค่อยให้ความร่วมมือ
ตั้งแต่ไหนแต่ไร เราไม่ใช่คนเก่งวิทย์ หรือเอาง่ายๆว่าวิชาที่เป็นวิชาการเราไม่เก่งเลย สองเสร็จคาบเส้นตลอดดด นานๆๆๆทีจะมีAโผล่มาให้เห็น
ณ ตอนนี้ทุกคนอาจจะสงสัยว่า...แล้วนางจะเลือกเรียน Biochem ทำอะไรวะ คือว่าพ่อของเราเค้ามีธุรกิจส่วนตัว เป็นธุรกิจแบบเคมีจ๋ามากๆ แต่ที่สำคัญคือ พ่อสร้างมันขึ้นมาเอง พ่อเหนื่อยมาก พ่อเล่าให้ฟังว่าตอนเปิดบริษัทใหม่ๆพ่อวางบิลเองส่งของให้โรงพยาบาลเอง แพ็คของเองติดต่อลูกค้าเอง จนบริษัทตอนนี้ค่อนข้างใหญ่มาก เราทนเห็นพ่อขายมันให้คนอื่นไม่ได้หรอก เกิดมาก็วิ่งตามพ่อเข้าห้องแล็บ เข้าไปนั่งเล่นกับพี่ๆฝ่ายธุรการ คือถึงหัวจะไม่ให้แต่ก็ใจสู้ อยากทำให้พ่อภูมิใจ อยากกลับไปช่วยพ่อกลับไปสานธุรกิจพ่อต่อ
ฟังดูมุ่งมั่นเนอะ แต่อีกใจนึงคือเราทรมานมากตอนนี้ ทำแล็บเสร็จ เขียนแล็บรีพอร์ทก็แบบ...อะไรวะ จะทำแล็บอันนี้เพื่อหาอะไรไม่เข้าใจ คะแนนที่ได้มาก็เขียนโมโมไป คือ ทำอะไรที่ไม่ชอบ ไม่ถนัดมันทรมานมาก แล้วแบบใจตอนนี้คือคิดไว้เลยว่ากลับไทยจะเป็นร้านอาหารเก๋ๆ อยู่ที่นี่เราเขียนบันทึกทุกวัน แล้วในบันทึกแต่ละวันก็มีรายการอาหารที่เราคิดขึ้นมาเอง คือแบบ ไอเดียมันเต็มหัวไปหมด ความฝันพุ่งพล่านมาก แต่ก็ต้องมาหยุด เพราะว่าต้องเรียนวิทย์กลับไปช่วยพ่อ
จะร้องไห้ เกรดไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ได้ A
มีความสุขมั้ย ไม่มีเลย ทรมาน
ผู้ใหญ่เกือบทุกคนก็พูดว่า เรียนๆไปก่อน พอจบค่อยมาเรียนอะไรที่ชอบ
แต่หนูทรมานมากเลยนะ TT^TT ชีวิตทุกวันนี้ล้อมรอบไปด้วยตารางธาตุและหนังสือเรียน
ถ้าเป็นพวกคุณ จะทำยังไงดี เลือกความถูกต้องหรือความฝันค้ะ