คือเรากับเพื่อนคนนี้ ขอเรียกว่า จ นะคะ รู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ม.ต้น แต่อยู่คนละโรงเรียน เขาอยู่ชายล้วน เราอยู่หญิงล้วน

รู้จักกันครั้งแรกคือเค้ามาชอบเรา รร เราไม่ไกลกันมาก แต่เค้าไม่ได้จีบเราแบบจู่โจม จะออกแนวคุยกันไปเรื่อยๆ สมัยนั้นคือยุค msn

ก็คือแชทกันทุกวันจนเริ่มสนิท โทรคุยกันตลอด มีนัดดูหนังบ้าง แต่ไม่ได้เป็นแฟนกันซะที คือก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆ มาเกือบปี

เราก็เลยสนิทกับเค้ามาก แต่ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแบบ ไม่ได้อยากเป็นแฟน แต่ก็ไม่ได้อยากอยู่ในฐานะเพื่อนธรรมดา

แต่ตอนนั้น จ เค้าอยากเป็นแฟนกับเรานะคะ เค้าก็ลองเชิงขอเป็นแฟนตลอดแบบ นี่เราก็คุยกันมานานแล้วนะ เธอจะเป็นแฟนกับเราเมื่อไหร่

เราก็บอก ดูๆกันไปก่อนละกัน เป็นแบบนี้ก็มีความสุขดีนะ เค้าก็แล้วแต่เรานะคะ คือ จ เป็นเพื่อนที่ดีมากก ดูแลเทคแคร์ สามารถคุยกับเค้าได้ทุกเรื่อง

จนเรารู้สึกผูกพันธ์กับเค้ามาก จนวันนึง จ ไปเรียนต่อ ม.5 ที่ต่างประเทศ ระหว่างที่เค้าอยู่นู่นเราก้อคุย msn กันตลอด ส่ง FWD เมลให้

เราติดต่อกันตลอด จนประมาณครึ่งปีกว่าเรามีแฟน แล้วซักพักนึงเค้าก็มีแฟนเหมือนกัน แต่เราสองคนก็ยังติดต่อ ยังคุยกันเหมือนเดิม

คือยังอยากคุย ไม่ว่าจะแชทอะไรกับใครอยู่ถ้าเค้าตอบมา เราจะกดอ่านของเค้าก่อนเสมอ เราบทสนทนาของเรามันเลยจุดจีบกันมาแล้วอ่ะค่ะ

จะเป็นคุยกันแนวเพื่อน แต่ก็ไม่ได้เพื่อนขนาดนั้น มีหยอดบ้างเล็กน้อย เรารักแฟนเรานะคะ แต่เวลาคุยกับเค้า เวลายังรู้สึกว่ามีเค้าอยู่มันโอเคกว่า

ที่พอมีแฟนแล้วต้องตัดเค้าไป มันคงเป็นความเคยชินผสมกะความผูกพันธ์อ่ะค่ะ ซึ่งแฟนเราสองคนก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่หรอก

โดยเฉพาะแฟนเรา เค้าอยากให้เราเลิกคุยกับ จ แต่เราก็เข้าใจแฟนเราอ่ะค่ะ เราเลยบอก จ ว่าแฟนเราพูดมาแบบนี้ ช่วงนี้เราคงคุยกันเยอะๆเหมือนเดิม

ไม่ได้แล้วล่ะ ตั้งแต่นั้นมาเรากับ จ ก็เริ่มคุยกันน้อยลงๆ เพราะ จ ก็ไม่ค่อยออน msn ตลอดเวลาเหมือนแต่ก่อน แต่เราก้อส่งพวก FWD เมล

รูปภาพ ข้อความต่างๆให้เค้าตลอด ไม่รู้ว่าเค้าได้อ่านมั่งรึปล่าว ประมาณ 2 ปี ค่ะที่เราห่างๆกันไป เพราะเรามีแฟน แต่ระหว่างนั้น จ เปลี่ยนแฟนบ่อย

แล้ว จ เค้ากลับมาเรียนมหาวิทยาลัยที่เมืองไทยค่ะ แต่เราก็ยังห่างๆกันอยู่ดี จนกระทั่งแฟนเราไปเรียนต่อต่างประเทศ แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยเล่น msn

เราก็เลยรู้สึกว่าเราเหงา แล้วกลับไปคุยกับ จ ความรู้สึกกับเค้าเหมือนเดิม คิดถึงมาก เหมือนไม่ได้เจอไม่ได้คุยกันมาทั้งชีวิต ตอนกลับมาคุยกันครั้งแรก

โทรคุยกันนะคะ ตั้งแต่สามทุ่ม ถึง แปดโมงเช้า ไม่รู้เอาเรื่องอะไรมาคุยกันได้นานถึงเช้าขนาดนี้  ระหว่างนั้น จ ก็มีแฟนอยู่ที่มหาลัยค่ะ

ส่วนเราก็คบแฟนคนเดิม เราก็คุยกับ จ เรื่อยๆแบบนี้ประมานเกือบ 2 ปี ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเราเริ่มชอบเค้าแล้วค่ะ จังหวะพอดีกับที่เค้าโดนแฟนบอกเลิก

เพราะแฟนเค้าไปมีคนอื่นบวกกับเราก็เริ่มระหองระแหงกับแฟนเพราะระยะทางและเพราะ จ ด้วย เราเลยบอกแฟนว่าห่างๆกันไปก่อนแล้วกัน แฟนเราก็ ok

ตอนที่ จ เลิกกับแฟนเค้าก็เฮิทหนักเลยค่ะ เราก็คอยปลอบใจ เป็นเพื่อนคุย จนเรากลับมาคุยแบบจีบๆกันเหมือนตอนเจอกันครั้งแรก

แต่ครั้งนี้เรามีใจให้เค้าแล้วไงคะ ตอนนั้นเปนยุค Whatsapp แล้วค่ะ คนยังไม่ค่อยนิยมใช้ line แต่เค้าบอกให้เราเล่น line เพราะสติ้กเก้อมันเยอะดี

เราก้อเลย line คุยกันตลอด ไปเที่ยว ไปดูหนัง มีไปต่างจังหวัดบ้างแต่ไปกันหลายคนค่ะ ก็มีกอด มีจับมือ หอมแก้ม มีจูบบ้างเวลาเมาๆ

แต่ยังไม่เคยถึงขั้นมีอะไรกันนะคะ เรารู้สึกว่าครั้งนี้เรามีความรู้สึกให้เค้าเยอะมาก อาจจะมากกว่าเค้าด้วยซ้ำ เราคุยกับเค้าแค่คนเดียว ไม่มีเผื่อเลือก

เราไม่รู้ว่าเค้าคุยกับเราคนเดียวรึปล่าว คือตอนนี้เป็นสมัยแห่งค่านิยม (คนรวย) แล้วจัดว่าที่บ้าน จ มีฐานะดีมาก เค้าขับรถหรู ซึ่งน่าจะมีตัวเลือกเข้ามาเยอะ

แต่ไม่กล้าถามเค้าตรงๆหรอกค่ะ เราเคยทำเป็นหยอดๆถามว่า

เรา : เดินจับมือกันงี้ ถ้าคนอื่นที่แกคุยด้วยมาเห็นจะทำไง

จ : อ๋อ ถามแล้ว วันนี้เค้าไม่มาแถวนี้

เรา : (จึ้กก เลยค่ะ เหมือนโดนไม้ฟาดหน้า นี่เค้าไม่ได้คุยกับเราคนเดียวหลอเนี่ยย!!? แต่พยายามทำหน้านิ่งๆ) อ่ออ งั้นโชคดีไปนะ แกคุยกี่สิบคนวะเนี่ย

จ : บ้าา หรอ ไม่ได้หล่อขนาดนั้นนะเว้ย ก้อมีแบบเข้ามาบ้าง แต่คุยจริงจังก็มี แก กับ อีกคนนึง แค่นี้เอง ไม่เยอะ

เรา : (หึ!! ทำไรไม่ได้ T___T) แล้วคนนั้นเรียนที่เดียวกับแกหรอ น่ารักมั้ยขอดูรูปหน่อยดิ

เรากับเค้าไม่โกหกกัน คือมีอะไรพูดตรงๆ แต่เค้าเป็นคนที่แบบถ้าเราไม่ถาม เค้าก็จะไม่บอก แต่ถ้าถามก็บอกค่ะ

สรุปคือเราไม่ใช่คนเดียวที่เค้าจะเลือกเหมือนเมื่อตอน ม.ต้น อีกต่อไปแล้ว ผู้หญิงอีกคนหน้าดูร้าย คมๆ ที่สำคัญเค้าเรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกัน

หมวยๆ จืดๆ อย่างเรา เริ่มเซ็งล่ะค่ะ แต่ไม่ท้อ ก็ยังคุยกับเค้าต่อเหมือนเดิม ก็มีแอบเชคคู่แข่งเหมือนกันค่ะ ว่าทำคะแนนแซงเรารึปล่าว

แต่เรื่องนี้ จ เริ่มดูจะนิ่งๆ เวลาถาม เก็บอาการมาก บางทีก็เปลี่ยนเรื่อง เราถามเค้าว่าเคยมีอะไรกับคนนั้นรึยัง เค้าเงียบแปบนึงและถาม

อยากรู้ไปทำไมหรอ (ตอบงี้มีแล้วชัวเบย TT) เราก็แบบ โอเคๆ ไม่เป็นไร ก็แค่อยากรู้เฉยๆ หลังจากนั้นเราก็เริ่มเยอะกับเค้า

ด้วยความเป็นห่วง บวกความระแวง ไหนจะต้องทำคะแนน ไม่รู้ว่าทำให้เค้ารำคารหรือปล่าว เพราะผู้หญิงคนนั้นดูนางไม่แคร์ ไม่เอาใจใส่เค้าเท่าเรา

เราเลยคิดว่าเราจะทำคะแนนตรงนี้เยอะๆ หลังๆบางทีเราโทรไป เค้าก็อยู่กับผู้หญิงคนนั้น เรามีเซ้นส์ รู้สึกได้ ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นรู้เรื่องเรา

เหมือนที่เรารู้เรื่องเค้ารึปล่าวนะคะ แต่เราก็ไม่วีนไปเหวี่ยงไม่ได้ เพราะเรายังไม่ได้เป็นแฟนเค้า คือทำไรไม่ได้เลย อึดอัดมาก

ช่วงนั้นเปนปล่างปีค่ะ เราชวนเค้าไปเที่ยวสกีรีสอร์ทที่เกาหลี แต่ก็มีเพื่อนคนอื่นไปด้วย เค้าตอบตกลง เรานอนห้องเดียวกันค่ะ

วันแรกยังไม่มีอะไร แต่วันที่สองบรรยากาศและอารมณ์มันพาไป เราก็เลยมีอะไรกับเค้าเป็นครั้งแรกค่ะ ไป 6 วัน เรามีอะไรกันไปแค่ 2 ครั้ง

ระหว่างที่ไปเที่ยวเวลามี wifi เค้าก็จะรีบหยิบโทรศัพท์มาคุย line อย่างจดจ่อตลอด เดาได้ไม่ยากเลยค่ะว่าเค้าคุยกับผู้หญิงคนนั้น

หลังจากกลับมาจากเกาหลี เค้าก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเลย ไม่ค่อยโทรหา ตอบไลน์แบบถามคำตอบคำ ขนาดรูปยังไม่ส่งให้เลยค่ะ

คือเค้าเป็นคนเดียวที่เอากล้องถ่ายรูปไป เราก็รู้สึกได้ว่ามันแปลกๆ แต่ก็ยังไม่อยากจะไปเยอะมาก ซักพักผ่านไปประมาณ 2 หรือ 3 อาทิตย์ นี่แหละค่ะ

เค้าไลน์มาบอกเราว่า เค้าคบกับผู้หญิงคนนั้นแล้วนะ แล้วก็ block ไลน์เราเลย เราเสียใจมากๆ รู้สึกเหมือนโดนเอารองเท้าฟาดหน้า

เหมือนโดนผู้ชายเ ี้ยๆ คนนึงฟันแล้วทิ้ง เค้าบอกกับเราว่า ที่ไม่เลือกเราเพราะความสัมพันธ์เรากับแฟนเก่ายังคลุมเคลือ แค่ห่างไม่ได้เลิก

พอเราบอกว่าเราห่างจนเราเลิกกับแฟนเราไปแล้ว เค้าบอกเราว่ามันสายไปแล้ว เค้าเลือกผู้หญิงอีกคนแล้ว จะให้เค้ากลับไปกลับมาเค้าทำไมได้หรอก

แต่เราก็ยังไม่เข้าใจมาจนถึงทุกวันนี้ว่าทำไมเค้าต้องทำแบบนี้กับเราด้วย กับคนที่สนิทกันมานานมาก เค้าน่าจะคิดมาก่อนอยู่แล้วว่ายังไงเค้าต้องเลือกอีกคน

เมื่อก่อนมีเรื่องราวดีๆ ต่อกันมากมาย แล้วมันมาจบลงด้วยที่เค้ามีอะไรกับเราแต่ไม่กี่วันกลับไปเลือกอีกคน คือมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับเรามากค่ะ

การที่เราให้ใครเเพราะเรามีความรู้สึกว่าเรารักคนนั้นจริงๆ แต่เราก็ผิดค่ะที่ยอมมีอะไรกับเค้า ถ้าเค้าไม่มีอะไรกับเรา เราอาจจะยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ก็ได้

ตอนนี้แม้แต่ชื่อก็ไม่อยากได้ยินเลยค่ะ รู้สึกเกลียดมาก และคงกลับไปคบเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว

เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้วค่ะ ตอนนี้เรากำลังจะแต่งงานกับคนที่เราคิดว่าดีและใช่ เลยอยากเตือนคนที่กินเพื่อนสนิทนะคะ จบดีก็ดีไป แต่ถ้า จบไม่สวยอย่างเรา มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกเลยค่ะ ทั้งๆที่อีกฝ่ายอาจจะเป็นคนดีกับเรามากในฐานะเพื่อน ถ้าเป็นอย่างงั้นก็จงรักษามันไว้เถอะค่ะ มีสติและคิดดีๆ ถึงผลที่จะเกิดขึ้น โชคดีทุกคนค่ะ ^^