เราเรียนมหาลัยปีกลางๆแล้วค่ะ แล้วเราได้เรียนทางด้านภาษาจีน
เราชอบเรียนภาษาจีนมากๆ เวลาเดินเข้าร้านหนังสือจะมุ่งดิ่งไปทางหนังสือภาษาจีนก่อนเลยค่ะ
เหมือนเราตกหลุมรักภาษาเขามากเลย ไม่รู้ทำไม
และเราเรียนอยู่ระดับปานกลางไม่เก่งมาก แต่ไม่ถึงกับโง่ เพราะเราได้เรียนพื้นฐานตอนมัธยมมาบ้างแล้ว
เช่น สวัสดี ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ แนะนำตัว ถามอาชีพ และบลาๆ ได้หมด

แต่พอเริ่มเรียนเริ่มลงลึกขึ้นๆเรื่อยๆ เราเริ่มงงและเริ่มทำความเข้าใจในเรื่องต่างๆที่เรางงได้บ้าง
ส่วนใหญ่จะชอบงงไวยากรณ์ตัวที่มันใช้ได้เยอะๆในหลายกรณีกับการฟังค่ะ
แต่เราก็ชอบอยู่ดี เลยพยายามไป เพราะเราก็ถือว่าเราชอบภาษาเขา
แต่ยอมรับแบบแมนๆ(55)เลยค่ะ ว่าเราตั้งใจน้อยคือยังตั้งใจไม่เต็มที่นั่นแหละค่ะ
ไม่ได้มานั่งทบทวนแบบเป็นบ้า เป็นหลัง แต่ก็ทบทวนคืนก่อนสอบไม่กี่ชม. แค่นั้น (แค่นั่งคัดศัพท์ที่จะสอบ)
แต่พอผลสอบกลางภาคออกมา เรากลับได้คะแนนน้อยกว่าที่เราคาดคิดมากเลยค่ะ
เราไม่อยากจะโทษอะไรนอกจากตัวของเราเอง เพราะเราไม่ได้ทบทวนที่ออกสอบเอง ไม่ได้ตั้งใจเรียนเอง
ไม่ได้สนใจที่จะศึกษาเองอะไรเอง

แต่เราไม่ได้รู้สึกเกลียดภาษาจีนเลยแม้แต่น้อย
แต่เรารู้สึกท้อค่ะ เรายอมรับเลย เราเลยแอบคิดว่าคนอย่างเราไม่เหมาะกับเรียนในระบบรึเปล่า ?
แต่พอเราได้มานั่งอ่านเองทบทวนเอง(ที่ไม่ได้จะออกสอบ เหมือนอ่านภาษาจีนทั่วไป)เรากลับชอบ และมีความสุข รู้สึกดีมาก

ปล. เรายอมรับอีกอย่างนึงค่ะ ว่าที่มหาลัยเรา เพื่อนๆในสาขาแต่ละคนไม่มีใครปรึกษาได้เลย (เรื่องเรียน) เหมือนชิงดีชิงเด่นกันหน่อยๆ และพวกแนวข้อสอบ พวกที่เนิร์ดๆหน่อยจะตีสนิทกับอาจาร์ยเพื่อหวังเอาแนวข้อสอบมาได้เรื่อยๆ และเราที่ไม่ได้สนิทกับกลุ่มพวกเด็กเนิร์ด ก็จะพลอยไม่รู้พวกแนวข้อสอบอาจาร์ยคนนั้นไปด้วย เพราะพวกนี้เขามีไลน์กลุ่มกัน เพื่อแบ่งปันข้อสอบ หรือแนวข้อสอบ

ปล.2 เราคิดไว้ว่าถ้าเราย้ายสาขา แล้วออกมาเรียนนอกระบบจนคิดว่าเราโอเคแล้วนะแล้วมาสอบวัดระดับภาษาจีนHSKเพื่อหางานทำในอนาคต(อันอีกยาวไกล)มันจะโอเคไหมคะ ?

ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่เข้ามาแนะนำความเห็นด้วยนะคะ : D