สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของ จขกท เอง ><
ขอเกริ่นนำก่อนว่า จขกท เป็นคนตรงๆ ค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง ทำอะไรต้องการความชัดเจนทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องความรัก
ชอบบอกชอบ รักบอกรัก ไม่ชอบแบบที่มาหงึกหงักๆอยู่ 555 จขกท ค่อนข้างมีความคิดสมัยใหม่ หรือค่อนข้างคิดต่างจากคนส่วนมากคิดกัน !
เรื่องความรักก็เหมือนกัน คนที่เข้ามาเป็นแฟน จขกท ส่วนมาก จขกท จะเข้าหาเอง หมายถึงกึ่งๆเป็นฝ่ายเปิดเผยความรู้สึกก่อน ว่าชอบ ประมาณนั้น
*เพราะส่วนตัวคิดอยู่เสมอว่า การรอให้คนมาจีบ คือการรอให้เขาเป็นฝ่ายมาเลือกเรา แล้วทำไมเราต้องรอให้ผู้ชายมาเลือกอยู่ฝ่ายเดียว ในเมื่อผู้หญิงก็มีสิทธิ์เลือกผู้ชายที่เราชอบได้เหมือนกัน อีกอย่างสมมติว่าคนที่เราชอบ เกิดหน้าตาดีแล้วเราหน้าตาปกติติดไปทางไม่สวย ถามหน่อยมันจะมีโอกาสที่คนที่เราชอบเขาจะมาจีบเรามั้ย? เขาไปจีบคนที่สวยกว่าเราไม่ดีกว่าเหรอ? แต่ถ้าเราเข้าหาเองหรือจีบเองโอกาสที่จะเป็นไปได้คือ 50 : 50 ค่ะ
หลายคนอาจมองว่ามันจะเหมาะเหรอที่ผู้หญิงจะเข้าหาผู้ชายก่อนหรือจีบผู้ชายก่อน คือเข้าหาหมายถึงเข้าไปทำความรู้จักนะคะ ไม่ได้เข้าหาแบบเอาตัวเข้าแลก 555 แบบนั้นก็เกินไปเนาะ ยังไงเราก็เป็นผู้หญิงจ้า ต้องวางตัวให้ไม่น่าเกลียดจนเกินไป
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ที่มาตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็แค่อยากแชร์ประสบการณ์ความรัก ในทุกคนได้ลองอ่านกันดูจ้า
หลายๆคนคงคิดกันใช่มั้ยว่า ผู้ชายหล่อๆจะต้องคู่กับผู้หญิงสวยๆ แล้วผู้หญิงหน้าตาปกติแบบเราล่ะ จะมีแฟนหล่อกับเขาบ้างไม่ได้เหรอ?
จขกท ไม่เคยยึดติดกับหน้าตานะ เอาจริงๆหน้าตาแบบไหนก็โอเค ขอแค่คุยกันเข้าใจ รับในข้อเสียข้อดีของเราได้ ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงเรามากจนเกินไปก็พอ แต่แบบ เห็นผู้ชายน่ารักๆ บางทีมันก็แอบหวั่นไหว แอบเอาไปมโนเป็นเรื่องเป็นเราว เชื่อว่าหลายๆคนก็เป็น
อ่อ !! หน้าตาของ จขกท สมัยนั้น คือแบบว่า เอ่อออ..ผมติ่ง อวบ ตัน ดำ ครบสูตรเลยค่ะคุณขา แล้วบังเอิญไปปิ๊งรุ่นน้อง เขาเป็นผู้ชายที่มีสเน่ห์มากค่ะ เงียบๆ ออกไปทางแบดนิดๆ ชอบเดินมากับกลุ่มเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ แน่นอนว่าเขาค่อนข้างเป็นที่รู้จักของคนในโรงเรียน จริงๆ จขกท เคยเห็นผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เขาอยู่ ม.ต้นนะ แต่ตอนนั้น จขกท มีแฟนซะล่ะ เขาเลยไม่ได้อยู่ในสายตามาพักใหญ่ๆเลย แล้ววันหนึ่งเขาก็เริ่มเข้ามาในสายตาอีกครั้ง ><"
เดี๋ยวมาต่อๆๆ เรื่องราวยาวเป็นมหากาพย์มาก ฮ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...
ทำไมผู้หญิงหน้าตาไม่สวย จะจีบผู้ชายหล่อๆไม่ได้??
ขอเกริ่นนำก่อนว่า จขกท เป็นคนตรงๆ ค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง ทำอะไรต้องการความชัดเจนทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องความรัก
ชอบบอกชอบ รักบอกรัก ไม่ชอบแบบที่มาหงึกหงักๆอยู่ 555 จขกท ค่อนข้างมีความคิดสมัยใหม่ หรือค่อนข้างคิดต่างจากคนส่วนมากคิดกัน !
เรื่องความรักก็เหมือนกัน คนที่เข้ามาเป็นแฟน จขกท ส่วนมาก จขกท จะเข้าหาเอง หมายถึงกึ่งๆเป็นฝ่ายเปิดเผยความรู้สึกก่อน ว่าชอบ ประมาณนั้น
*เพราะส่วนตัวคิดอยู่เสมอว่า การรอให้คนมาจีบ คือการรอให้เขาเป็นฝ่ายมาเลือกเรา แล้วทำไมเราต้องรอให้ผู้ชายมาเลือกอยู่ฝ่ายเดียว ในเมื่อผู้หญิงก็มีสิทธิ์เลือกผู้ชายที่เราชอบได้เหมือนกัน อีกอย่างสมมติว่าคนที่เราชอบ เกิดหน้าตาดีแล้วเราหน้าตาปกติติดไปทางไม่สวย ถามหน่อยมันจะมีโอกาสที่คนที่เราชอบเขาจะมาจีบเรามั้ย? เขาไปจีบคนที่สวยกว่าเราไม่ดีกว่าเหรอ? แต่ถ้าเราเข้าหาเองหรือจีบเองโอกาสที่จะเป็นไปได้คือ 50 : 50 ค่ะ
หลายคนอาจมองว่ามันจะเหมาะเหรอที่ผู้หญิงจะเข้าหาผู้ชายก่อนหรือจีบผู้ชายก่อน คือเข้าหาหมายถึงเข้าไปทำความรู้จักนะคะ ไม่ได้เข้าหาแบบเอาตัวเข้าแลก 555 แบบนั้นก็เกินไปเนาะ ยังไงเราก็เป็นผู้หญิงจ้า ต้องวางตัวให้ไม่น่าเกลียดจนเกินไป
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ที่มาตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็แค่อยากแชร์ประสบการณ์ความรัก ในทุกคนได้ลองอ่านกันดูจ้า
หลายๆคนคงคิดกันใช่มั้ยว่า ผู้ชายหล่อๆจะต้องคู่กับผู้หญิงสวยๆ แล้วผู้หญิงหน้าตาปกติแบบเราล่ะ จะมีแฟนหล่อกับเขาบ้างไม่ได้เหรอ?
จขกท ไม่เคยยึดติดกับหน้าตานะ เอาจริงๆหน้าตาแบบไหนก็โอเค ขอแค่คุยกันเข้าใจ รับในข้อเสียข้อดีของเราได้ ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงเรามากจนเกินไปก็พอ แต่แบบ เห็นผู้ชายน่ารักๆ บางทีมันก็แอบหวั่นไหว แอบเอาไปมโนเป็นเรื่องเป็นเราว เชื่อว่าหลายๆคนก็เป็น
อ่อ !! หน้าตาของ จขกท สมัยนั้น คือแบบว่า เอ่อออ..ผมติ่ง อวบ ตัน ดำ ครบสูตรเลยค่ะคุณขา แล้วบังเอิญไปปิ๊งรุ่นน้อง เขาเป็นผู้ชายที่มีสเน่ห์มากค่ะ เงียบๆ ออกไปทางแบดนิดๆ ชอบเดินมากับกลุ่มเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ แน่นอนว่าเขาค่อนข้างเป็นที่รู้จักของคนในโรงเรียน จริงๆ จขกท เคยเห็นผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เขาอยู่ ม.ต้นนะ แต่ตอนนั้น จขกท มีแฟนซะล่ะ เขาเลยไม่ได้อยู่ในสายตามาพักใหญ่ๆเลย แล้ววันหนึ่งเขาก็เริ่มเข้ามาในสายตาอีกครั้ง ><"
เดี๋ยวมาต่อๆๆ เรื่องราวยาวเป็นมหากาพย์มาก ฮ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา...