๏ คล้อยค่ำย่ำโค้งฟ้า..........ลาแสง
ตาวันวิ่งไปแฝง..................ขอบฟ้า
รถเข็นขายข้าวแกง.............มื้อค่ำ
ขายแข่งแรงเรียกแบงค์.......คู่ค้าแข่งขัน ๚

๏ สีสันไฟฝั่งข้าง.................ทางถนน
แทนแสงตาวันบน...............ฝั่งฟ้า
สว่างทั่วทุกหน....................ถนนนี่
วิถีเมืองใหม่ปล้น.................หมดสิ้นวิถีสยาม ๚

๏ งดงามไปเถิดโลก..............มายา
เปล่าดายใดนำพา.................ได้เล่า
ท้ายธาตุรกโลกา....................เป็นฝุ่น
ปลิวป่วนสรรพสิ่งหล้า.............หลากล้วนขยะแขยง ๚

๏ ยื้อแย่งโอกาสย่ำ................เหยียบหัว
รวยเเต่เห็นเเก่ตัว...................ทั่วหน้า
สังคมโสมมมัว-......................เมากิเลส
สมเพชมนุษย์ใจชั่ว.................ยุดแย่งแข่งขัน ๚

๏ กระสันประโยชน์ยัด.............พุงยื่น
กามเกียรติกระเดือกกลืน..........ชื่นหน้า
บ่อโลภบ่เคยตื้น......................ตีนหยั่ง
เมาตราบตายไปฟื้น.................ชาติหน้ายังหลง ๚

๏ จันทร์ลอยลงต่ำคล้อย..........คลายแสง
ตลาดเช้าข้าวแกง...................กู่ค้า
แดดเช้าเจิดเเจรง....................ปลุกโลก
ปลุกข้าขึ้นหาแบงค์.................แข่งแสงตะวันฉาย ๚ะ๛
________________________
๘ ตุลาคม ๒๕๕๗
พยุงศักดิ์ ดาวกระจ่าง