เมื่อวันที่ 25 ตุลาคมที่ผ่านมา ผมได้รีบสะสางงานเพื่อที่จะเตรียมตัวไปชมคอนเสิร์ตของพี่ๆวงโปรดนั้นก็คือวง"บอดี้สแลม" ในชื่อคอนเสิร์ตที่สุดแสนจะอลังการณ์ว่า บอดี้สแลม ปรากฎการณ์ ดัม-มะ-ชา-ติ แหม่...แค่ชื่อก็สุดยอดแล้วครับ ส่วนความมันส์ผมไม่ได้ตั้งความหวังไว้ เพราะมั่นใจเหลือเกินว่ามันส์แน่นอง!!!!!!!
เวลา 16.15 น. ผมไปถึงที่เอเชียทรีค สถานที่จัดงานในครั้งนี้ โดยระหว่างการเดินทางมาผมได้เช็คดูข้อมูลจากคนที่มาดูวันที่ 23 ต.ค. ว่าการเดินทางมาจะติดปัญหาอะไรบ้าง โดยผมเลือกที่จะนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน ต่อด้วยบีทีเอส และ มาขึ้นเรือข้ามฟาก เพราะผมเองไม่มีรถส่วนตัว ซึ่งจริงๆแล้วไม่ต้องพิมพ์บอกก็ได้ แต่ทำไมต้องพิมพ์ก็ไม่รู้ ( ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย)
บรรยากาศในงานด้านนอก ถือว่ายอดเยี่ยมเลยครับ แทบจะทุกคนที่เดินสวนกันไปมา จะใส่เสื้อของวงโปรดในเวอร์ชั่นต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อยืดหลากหลายรุ่น เสื้อฮูท และ ที่ฮิตมากคือเสื้อบอลที่ทางบอดี้สแลมจัดทำขึ้นมาใหม่ ผมรู้สึกอินกับงานนี้เข้าไปใหญ่
ตัดไปที่ทางเข้าครับ เวลา 17.00 น. มีกลุ่มคนจำนวนประมาณ 200 กว่าคนได้ ที่มานั่งรอเข้าคิวแล้ว ซึ่งต่อคิวกันอย่างเป็นระเบียบมาก ผมถามคนแถวนั้นเขาบอกว่านี่มาต่อกันตั้งแต่บ่ายกว่าๆแล้ว เพราะกลุ่มนี้อยากจะใกล้ชิดเวที ส่วนผมเองก็เสียดายอยากจะใกล้ชิดมากเช่นเดียวกัน จะไปแทรกคิวเขาก็เกรงว่าจะโดนถ่ายคลิปประนาม เลยเลือกที่จะเดินเล่นรอบๆงานรอประตูเปิดเวลา 19.00 น.
ระหว่าง 2 ชั่วโมงที่เหลือ ผมก็เลือกที่จะไปนั่งรอริมน้ำ เพราะบรรยากาศค่อนข้างดี วิวสวย อีกอย่างสาวๆที่มาดูงานนี้ก็น่ารักหลายคนเลย ทำให้เพิ่มความเพลินเข้าไปใหญ่ ในใจก็คิดนะว่าเฮ้ย!!! พี่ตูนจะร้องเพลงไรบ้างว้าาาาา เพลงใหม่ๆหลายๆเพลงจะร้องไหม แล้วเราจะร้องตามได้ป่าววววว
เฮ้ย!!! นี่ยังไม่เข้าเรื่องอีกเหรอนี่ พิมพ์มาตั้งนาน เอาเป็นว่าผมตัดมาที่ตอน 19.00 น. เลยครับ ผมเข้าแถวเพื่อตรวจอาวุธ ตรวจบัตร แถวยาวพอใช้ได้ แต่ว่าการตวรจก็ใช้เวลาไม่นาน เพราะเชื่อว่าคนที่มาดูคอนเสิร์ตนี้ไม่มีเจตนาที่จะมารบ แต่จะมาเสพความสุข
จนผมและเพื่อนอีก 4 คน ได้เข้ามาข้างใน จุดที่ผมยืนนั้นอีกประมาณ 2 เมตรจะเข้าไปอยู่ในเต้นท์ที่กางไว้จากหน้าเวทีคอนเสิร์ต ซึ่งสภาพอากาศค่อนข้างไม่น่าไว้วางใจ เพราะมีท่าทีที่ฝนจะตก แต่ถามว่ากลัวไหม??? บอกเลยไม่กลัว!!!!!!
จนเวลา 20.00 น. เสียงซาวนด์ประกาศข้อตลงต่างๆก็ดังขึ้น เป็นที่รู้แล้วว่า ความมันส์กำลังจะบังเกิด.....ตัวผมเองขอแค่ได้เห็นพี่ตูนเล่นสดๆด้วยสายตาของตัวเองจะถือว่าเป็นสิ่งที่ประทับใจที่สุดแล้ว และ จุดที่ยืนนี่บอกเลยว่าอาจจะเห็นพี่ตูนไม่ชัด แต่ก็พอรู้ว่าพี่ตูนและบนเวทีเขาทำอะไรกัน
(ภาพจาก เจน เนชั่น เพื่อนที่ไปด้วยกัน ยืมมาประกอบหน่อยนะ )
ก่อนม่านจะปูกเปิดออก มีภาพที่ประทับใจคือทางฝ่ายจัดบอกว่าให้เปิดแฟรชโทรศัพท์ส่องไปที่ผ้าม่านช่วยกันแล้วจะเห็นอะไรบางอย่าง ซึ่งพอถึงกำหนดการปุ๊ป ภาพที่ออกมาสวยมาก จนถึงนาทีที่ผ้าม่านถูกเปิดออก กรี๊ดดดดดดดดดด เพ่ตูนส์!!!! กรี๊ดดดดดดดดด ผมและเพื่อนๆโยกและร้องไปกับเพลงแรกอย่างสนุก สิ่งที่ผมต้องการได้เป็นไปตามที่ตั้งไว้แล้ว มุมที่ยืนมองแม้จะไกลแต่มันก็ชัดพอที่จะได้ซึมซับด้วยสายตาของเราเอง แต่...............
แต่........แล้ว ความสนุกของผมก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไป เมื่อแฟนๆพี่ตูนด้านหน้าของผม ต้องการที่จะเก็บภาพบรรยากาศ ด้วยการ"ยกโทรศัพท์มือถือ ทั้งรุ่นไอโฟน และ ซัมซุง ชูออกมาถ่ายภาพ" โอเคผมเข้าใจนะว่าเราก็อยากจะมีภาพไว้ในความทรงจำ มีภาพไปอวดเพื่อนๆในเฟส ไอจี เป็นเรื่องปกติ อันนี้ผมเข้าใจ แต่..........
แต่เขาเล่นถ่ายวีดีโอเลยครับ ชูค้างไว้ คือเหมือนมาเป็นทีมงานบันทึกภาพคอนเสิร์ตเพื่อจะเอาไปทำดีวีดีซะอย่างนั้นเลย คือถ่ายเกือบทั้งเพลง จริงๆก็ทั้งเพลงเลยครับ ช่วงแรกผมเข้าใจนะครับ คือก็พยายามเขย่งให้สูงขึ้น และ เบี่ยงตัวออกมาอีกเล็กน้อย แต่การเบี่ยงตัวนี่มันก็ส่งผลกระทบต่อคนข้างๆ ที่ยืนได้ที่อยู่แล้ว ไอ้เราก็เกรงใจเขาเหลือเกิน แต่ในระหว่างนั้นผมก็ยังสนุกกับโชว์ของพี่ๆอยู่ ก็ยังไม่อยากให้เสียบรรยากาศอะไร เลยไม่กล้าตะโกนออกไป
จนแล้วจนรอดครับ หลายเพลงผ่านไป โทรศัพท์ยังอยู่ บางก็ 2 เครื่อง บางก็ 3 เครื่อง แต่ผมเองก็คิดว่า ไม่ใช่ผมคนเดียวที่โดน จากรอบๆข้างก็มีการยกโทรศัพท์ค้างไว้แบบนี้เช่นเดียวกันครับ ผมภาวนาให้แบทเขาหมดไวๆ แต่มันไม่ง่ายครับ เห้อออออ....เศร้าจริงๆ
ความสุขในการร้องเพลงตาม ได้เห็นวงที่เราชื่นชอบเล่นสดๆด้วยตาของตัวเอง ได้เก็บไว้เป็นความทรงจำว่า เฮ้ย เราได้เป็นส่วนนึงในงานนี้นะ จริงครับ...มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลในการถ่ายที่ใครก็สามารถจะทำได้ แต่การใช้สิทธิ์ส่วนบุคคล หากมันกระทบหรือสร้างปัญหาให้กับคนอื่นก็ควรต้องคิดบ้าง....
เอาว่ะ!!! อย่างน้อยที่สุดก็ได้ดูสุดยอดคอนเสิร์ตที่มีภาพคมชัดจากจอ ไอโฟน และ ซัมซุงละว่ะ !!!!!
รู้ไหมว่า คอนเสิร์ตบอดี้สแลม สามารถดูผ่าน ไอโฟน และ ซัมซุง ได้นะครับ
เวลา 16.15 น. ผมไปถึงที่เอเชียทรีค สถานที่จัดงานในครั้งนี้ โดยระหว่างการเดินทางมาผมได้เช็คดูข้อมูลจากคนที่มาดูวันที่ 23 ต.ค. ว่าการเดินทางมาจะติดปัญหาอะไรบ้าง โดยผมเลือกที่จะนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน ต่อด้วยบีทีเอส และ มาขึ้นเรือข้ามฟาก เพราะผมเองไม่มีรถส่วนตัว ซึ่งจริงๆแล้วไม่ต้องพิมพ์บอกก็ได้ แต่ทำไมต้องพิมพ์ก็ไม่รู้ ( ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย)
บรรยากาศในงานด้านนอก ถือว่ายอดเยี่ยมเลยครับ แทบจะทุกคนที่เดินสวนกันไปมา จะใส่เสื้อของวงโปรดในเวอร์ชั่นต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อยืดหลากหลายรุ่น เสื้อฮูท และ ที่ฮิตมากคือเสื้อบอลที่ทางบอดี้สแลมจัดทำขึ้นมาใหม่ ผมรู้สึกอินกับงานนี้เข้าไปใหญ่
ตัดไปที่ทางเข้าครับ เวลา 17.00 น. มีกลุ่มคนจำนวนประมาณ 200 กว่าคนได้ ที่มานั่งรอเข้าคิวแล้ว ซึ่งต่อคิวกันอย่างเป็นระเบียบมาก ผมถามคนแถวนั้นเขาบอกว่านี่มาต่อกันตั้งแต่บ่ายกว่าๆแล้ว เพราะกลุ่มนี้อยากจะใกล้ชิดเวที ส่วนผมเองก็เสียดายอยากจะใกล้ชิดมากเช่นเดียวกัน จะไปแทรกคิวเขาก็เกรงว่าจะโดนถ่ายคลิปประนาม เลยเลือกที่จะเดินเล่นรอบๆงานรอประตูเปิดเวลา 19.00 น.
ระหว่าง 2 ชั่วโมงที่เหลือ ผมก็เลือกที่จะไปนั่งรอริมน้ำ เพราะบรรยากาศค่อนข้างดี วิวสวย อีกอย่างสาวๆที่มาดูงานนี้ก็น่ารักหลายคนเลย ทำให้เพิ่มความเพลินเข้าไปใหญ่ ในใจก็คิดนะว่าเฮ้ย!!! พี่ตูนจะร้องเพลงไรบ้างว้าาาาา เพลงใหม่ๆหลายๆเพลงจะร้องไหม แล้วเราจะร้องตามได้ป่าววววว
เฮ้ย!!! นี่ยังไม่เข้าเรื่องอีกเหรอนี่ พิมพ์มาตั้งนาน เอาเป็นว่าผมตัดมาที่ตอน 19.00 น. เลยครับ ผมเข้าแถวเพื่อตรวจอาวุธ ตรวจบัตร แถวยาวพอใช้ได้ แต่ว่าการตวรจก็ใช้เวลาไม่นาน เพราะเชื่อว่าคนที่มาดูคอนเสิร์ตนี้ไม่มีเจตนาที่จะมารบ แต่จะมาเสพความสุข
จนผมและเพื่อนอีก 4 คน ได้เข้ามาข้างใน จุดที่ผมยืนนั้นอีกประมาณ 2 เมตรจะเข้าไปอยู่ในเต้นท์ที่กางไว้จากหน้าเวทีคอนเสิร์ต ซึ่งสภาพอากาศค่อนข้างไม่น่าไว้วางใจ เพราะมีท่าทีที่ฝนจะตก แต่ถามว่ากลัวไหม??? บอกเลยไม่กลัว!!!!!!
จนเวลา 20.00 น. เสียงซาวนด์ประกาศข้อตลงต่างๆก็ดังขึ้น เป็นที่รู้แล้วว่า ความมันส์กำลังจะบังเกิด.....ตัวผมเองขอแค่ได้เห็นพี่ตูนเล่นสดๆด้วยสายตาของตัวเองจะถือว่าเป็นสิ่งที่ประทับใจที่สุดแล้ว และ จุดที่ยืนนี่บอกเลยว่าอาจจะเห็นพี่ตูนไม่ชัด แต่ก็พอรู้ว่าพี่ตูนและบนเวทีเขาทำอะไรกัน
(ภาพจาก เจน เนชั่น เพื่อนที่ไปด้วยกัน ยืมมาประกอบหน่อยนะ )
ก่อนม่านจะปูกเปิดออก มีภาพที่ประทับใจคือทางฝ่ายจัดบอกว่าให้เปิดแฟรชโทรศัพท์ส่องไปที่ผ้าม่านช่วยกันแล้วจะเห็นอะไรบางอย่าง ซึ่งพอถึงกำหนดการปุ๊ป ภาพที่ออกมาสวยมาก จนถึงนาทีที่ผ้าม่านถูกเปิดออก กรี๊ดดดดดดดดดด เพ่ตูนส์!!!! กรี๊ดดดดดดดดด ผมและเพื่อนๆโยกและร้องไปกับเพลงแรกอย่างสนุก สิ่งที่ผมต้องการได้เป็นไปตามที่ตั้งไว้แล้ว มุมที่ยืนมองแม้จะไกลแต่มันก็ชัดพอที่จะได้ซึมซับด้วยสายตาของเราเอง แต่...............
แต่........แล้ว ความสนุกของผมก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไป เมื่อแฟนๆพี่ตูนด้านหน้าของผม ต้องการที่จะเก็บภาพบรรยากาศ ด้วยการ"ยกโทรศัพท์มือถือ ทั้งรุ่นไอโฟน และ ซัมซุง ชูออกมาถ่ายภาพ" โอเคผมเข้าใจนะว่าเราก็อยากจะมีภาพไว้ในความทรงจำ มีภาพไปอวดเพื่อนๆในเฟส ไอจี เป็นเรื่องปกติ อันนี้ผมเข้าใจ แต่..........
แต่เขาเล่นถ่ายวีดีโอเลยครับ ชูค้างไว้ คือเหมือนมาเป็นทีมงานบันทึกภาพคอนเสิร์ตเพื่อจะเอาไปทำดีวีดีซะอย่างนั้นเลย คือถ่ายเกือบทั้งเพลง จริงๆก็ทั้งเพลงเลยครับ ช่วงแรกผมเข้าใจนะครับ คือก็พยายามเขย่งให้สูงขึ้น และ เบี่ยงตัวออกมาอีกเล็กน้อย แต่การเบี่ยงตัวนี่มันก็ส่งผลกระทบต่อคนข้างๆ ที่ยืนได้ที่อยู่แล้ว ไอ้เราก็เกรงใจเขาเหลือเกิน แต่ในระหว่างนั้นผมก็ยังสนุกกับโชว์ของพี่ๆอยู่ ก็ยังไม่อยากให้เสียบรรยากาศอะไร เลยไม่กล้าตะโกนออกไป
จนแล้วจนรอดครับ หลายเพลงผ่านไป โทรศัพท์ยังอยู่ บางก็ 2 เครื่อง บางก็ 3 เครื่อง แต่ผมเองก็คิดว่า ไม่ใช่ผมคนเดียวที่โดน จากรอบๆข้างก็มีการยกโทรศัพท์ค้างไว้แบบนี้เช่นเดียวกันครับ ผมภาวนาให้แบทเขาหมดไวๆ แต่มันไม่ง่ายครับ เห้อออออ....เศร้าจริงๆ
ความสุขในการร้องเพลงตาม ได้เห็นวงที่เราชื่นชอบเล่นสดๆด้วยตาของตัวเอง ได้เก็บไว้เป็นความทรงจำว่า เฮ้ย เราได้เป็นส่วนนึงในงานนี้นะ จริงครับ...มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลในการถ่ายที่ใครก็สามารถจะทำได้ แต่การใช้สิทธิ์ส่วนบุคคล หากมันกระทบหรือสร้างปัญหาให้กับคนอื่นก็ควรต้องคิดบ้าง....
เอาว่ะ!!! อย่างน้อยที่สุดก็ได้ดูสุดยอดคอนเสิร์ตที่มีภาพคมชัดจากจอ ไอโฟน และ ซัมซุงละว่ะ !!!!!