สวัสดีค่ะนี้เป็นกระทู้แรกของเราจริงๆสมัคไว้นานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้เล่าประสบการณ์ของตัวเองสักที
ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...ช่วงนั้นmsnและhi5กำลังฮิตค่ะส่วนเฟสบุ๊คเริ่มเข้ามาบ้างแล้วแต่เรายังเล่นไม่เป็น
เราชอบเล่นmsnมากค่ะชอบเข้าไปแอดเพื่อนใหม่ๆในเว็ปโพสจังคนไหนบรรยายโปรไฟล์น่าสนใจก็แอดไปจน
ไปเจอผู้ชายคนนึง เราก็แอดไปปกติแล้วเค้าก็ทักมาค่ะเราก็คุยไปตามปกติเช่นเคยแต่จำได้ว่าเราคุยกันนานมากจนกระทั้งเค้าจะเลิกออนเพราะเวลาเค้าหมดเค้าเล่นที่ร้านเกมค่ะ ก่อนไปเค้าขอเบอร์เราไว้เผื่อจะไม่ได้ออนอีกนาน
เราก็ให้ไปค่ะไม่รู้ทำไมถึงให้ไปได้ง่ายๆเพราะปกติเป็นคนไม่ค่อยให้เบอร์ใครค่ะ หลังจากนั้นเที่ยงคืนเค้าก็โทรมาค่ะเราก็คุยกันจนดึกดื่นแล้วเค้าก็โทรหาเราทุกวันจนเรารู้สึกชอบเค้านะก็นัดเจอกันค่ะแล้วเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน
เรารู้สึกชอบเค้ารักเค้าหลงเค้ามากเลยค่ะตอนนั้นไม่รู้ทำไมทั้งๆที่เพิ่งคบกันไม่นาน หลังจากเราคบกันได้2อาทิตย์ก็มีผู้หญิงคนนึงโทรเข้ามาค่ะ คือจริงๆเราเคยแอบคิดนะว่าไม่แน่อาจมีผู้หญิงโทรมาหาเราเพราะเรื่องผู้ชายคนนี้แน่ๆไม่รู้ทำไมถึงคิดแบบนั้น
แต่แล้วก็มีจริงๆตามที่คาดไว้ค่ะ
ผู้หญิงคนนี้โทรมาบอกเราว่า เนี่ยเค้าเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้นะอยู่กินด้วยกันแล้วแต่เค้าน่ะต้องไปทำงานต่างจังหวัดทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน นานๆจะกลับมาอยู่ด้วยกันทีแต่เค้าพอจะรู้นิสัยผู้ชายดีเลยไม่แปลกใจที่ผู้ชายจะมาคุยกันเรา
เราก็แบบ อ่อค่ะแล้วยังไงคะ คือตอนนั้นเฉยๆมากไม่เสียใจไม่อะไรคิดอย่างเดียว ก็กูจะเอามีไรป้ะ!!!
ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็บอกว่า ในเมื่อรู้แล้วก็เลิกยุ่งซะนะ แล้วก็กดวางไปค่ะ
หลังจากวางสายเราก็โทรหา ผู้ชายเลยค่ะโทรไปบีบน้ำตาสุดฤทธิ์บอกว่า ผู้หญิงของเธอโทรมานะโทรมาด่าเราสารพัดเลย ( จริงๆไม่ได้ด่า ) เค้าก็โมโหค่ะบอกกับเราว่า เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไปนานแล้วแต่มันไม่ยอมจบมันชอบตามราวีแบบนี้แหละเดี๋ยวจะจัดการเอง
เราก็แบบหึหึ เพราะมั่นใจว่ายังไงผู้ชายก็เลือกเราแน่นอน
หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นโทรมาหาเราเกือบทุกวันค่ะ โทรมาขอผู้ชายคืนพูดดีบ้างหยาบบ้างแต่ทุกครั้งเธอจะร้องไห้ค่ะ
เราก็แบบไม่อะไรไม่ด่าไม่พูดอะไรแถมไม่สงสารด้วยจ้ะ
ไม่นานผู้หญิงคนนี้เค้าก็ไป คงทนไม่ไหวมั้งคะ แต่เธอได้ส่งข้อความครั้งสุดท้ายมาหาเราว่า "เวรกรรมมีจริงนะ" เราก็ลบข้อความไม่รู้สึกอะไรนอกจาก
กูชนะและ !!
หลังจากนั้นเราก็คบกันมาด้วยความสุขตลอดค่ะแฟนค่อนข้างขี้งอนเล็กน้อยแต่เราไม่เคยทะเลาะกัน
เพราะเราเป็นฝ่ายยอมเค้าตลอดเรารักเค้ามากค่ะทุ่มเททุกอย่างให้ใจให้ตัวสารพัดที่จะให้ เรารู้สึกว่าคนนี้แหละคู่ชีวิต
เราประคับประครองความรักของเราด้วยความราบรื่นมาตลอด1ปีเศษค่ะเค้าเองก็แสดงออกให้เรารู้ว่าเค้ารักเรามากขนาดไหนพาไปไหว้พ่อไหว้แม่แนะนำเราให้เพื่อนครอบครัวเค้ารู้จักหมด ช่วงเวลานั้นเรามีความสุขมากค่ะ
แต่หลังจากเข้าปีที่2 "เวรกรรมมันมีจริงนะ"....
เดี๋ยวมาต่อนะคะไม่รู้จะมีใครอยากฟังหรือป่าว555555
เวรกรรมมีจริงนะ "ฉันผู้หญิงที่โดนคืนสนองจากการกระทำที่ตัวเองก่อขึ้น"
ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...ช่วงนั้นmsnและhi5กำลังฮิตค่ะส่วนเฟสบุ๊คเริ่มเข้ามาบ้างแล้วแต่เรายังเล่นไม่เป็น
เราชอบเล่นmsnมากค่ะชอบเข้าไปแอดเพื่อนใหม่ๆในเว็ปโพสจังคนไหนบรรยายโปรไฟล์น่าสนใจก็แอดไปจน
ไปเจอผู้ชายคนนึง เราก็แอดไปปกติแล้วเค้าก็ทักมาค่ะเราก็คุยไปตามปกติเช่นเคยแต่จำได้ว่าเราคุยกันนานมากจนกระทั้งเค้าจะเลิกออนเพราะเวลาเค้าหมดเค้าเล่นที่ร้านเกมค่ะ ก่อนไปเค้าขอเบอร์เราไว้เผื่อจะไม่ได้ออนอีกนาน
เราก็ให้ไปค่ะไม่รู้ทำไมถึงให้ไปได้ง่ายๆเพราะปกติเป็นคนไม่ค่อยให้เบอร์ใครค่ะ หลังจากนั้นเที่ยงคืนเค้าก็โทรมาค่ะเราก็คุยกันจนดึกดื่นแล้วเค้าก็โทรหาเราทุกวันจนเรารู้สึกชอบเค้านะก็นัดเจอกันค่ะแล้วเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน
เรารู้สึกชอบเค้ารักเค้าหลงเค้ามากเลยค่ะตอนนั้นไม่รู้ทำไมทั้งๆที่เพิ่งคบกันไม่นาน หลังจากเราคบกันได้2อาทิตย์ก็มีผู้หญิงคนนึงโทรเข้ามาค่ะ คือจริงๆเราเคยแอบคิดนะว่าไม่แน่อาจมีผู้หญิงโทรมาหาเราเพราะเรื่องผู้ชายคนนี้แน่ๆไม่รู้ทำไมถึงคิดแบบนั้น
แต่แล้วก็มีจริงๆตามที่คาดไว้ค่ะ
ผู้หญิงคนนี้โทรมาบอกเราว่า เนี่ยเค้าเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้นะอยู่กินด้วยกันแล้วแต่เค้าน่ะต้องไปทำงานต่างจังหวัดทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน นานๆจะกลับมาอยู่ด้วยกันทีแต่เค้าพอจะรู้นิสัยผู้ชายดีเลยไม่แปลกใจที่ผู้ชายจะมาคุยกันเรา
เราก็แบบ อ่อค่ะแล้วยังไงคะ คือตอนนั้นเฉยๆมากไม่เสียใจไม่อะไรคิดอย่างเดียว ก็กูจะเอามีไรป้ะ!!!
ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็บอกว่า ในเมื่อรู้แล้วก็เลิกยุ่งซะนะ แล้วก็กดวางไปค่ะ
หลังจากวางสายเราก็โทรหา ผู้ชายเลยค่ะโทรไปบีบน้ำตาสุดฤทธิ์บอกว่า ผู้หญิงของเธอโทรมานะโทรมาด่าเราสารพัดเลย ( จริงๆไม่ได้ด่า ) เค้าก็โมโหค่ะบอกกับเราว่า เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไปนานแล้วแต่มันไม่ยอมจบมันชอบตามราวีแบบนี้แหละเดี๋ยวจะจัดการเอง
เราก็แบบหึหึ เพราะมั่นใจว่ายังไงผู้ชายก็เลือกเราแน่นอน
หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นโทรมาหาเราเกือบทุกวันค่ะ โทรมาขอผู้ชายคืนพูดดีบ้างหยาบบ้างแต่ทุกครั้งเธอจะร้องไห้ค่ะ
เราก็แบบไม่อะไรไม่ด่าไม่พูดอะไรแถมไม่สงสารด้วยจ้ะ
ไม่นานผู้หญิงคนนี้เค้าก็ไป คงทนไม่ไหวมั้งคะ แต่เธอได้ส่งข้อความครั้งสุดท้ายมาหาเราว่า "เวรกรรมมีจริงนะ" เราก็ลบข้อความไม่รู้สึกอะไรนอกจาก
กูชนะและ !!
หลังจากนั้นเราก็คบกันมาด้วยความสุขตลอดค่ะแฟนค่อนข้างขี้งอนเล็กน้อยแต่เราไม่เคยทะเลาะกัน
เพราะเราเป็นฝ่ายยอมเค้าตลอดเรารักเค้ามากค่ะทุ่มเททุกอย่างให้ใจให้ตัวสารพัดที่จะให้ เรารู้สึกว่าคนนี้แหละคู่ชีวิต
เราประคับประครองความรักของเราด้วยความราบรื่นมาตลอด1ปีเศษค่ะเค้าเองก็แสดงออกให้เรารู้ว่าเค้ารักเรามากขนาดไหนพาไปไหว้พ่อไหว้แม่แนะนำเราให้เพื่อนครอบครัวเค้ารู้จักหมด ช่วงเวลานั้นเรามีความสุขมากค่ะ
แต่หลังจากเข้าปีที่2 "เวรกรรมมันมีจริงนะ"....
เดี๋ยวมาต่อนะคะไม่รู้จะมีใครอยากฟังหรือป่าว555555