ซีนในรถเมื่อสักครู่ เข้าถึงอารมณ์สุดๆ เพลงในรถเปิดมาได้จังหวะบิวท์อารมณ์พอดี พร้อมกับภาพความหลังของพิธานกับปัทมน
ยิ่งสีหน้าของป๊อกกับแท่งนี่ รู้เลยว่ายังลืมกันและกันไม่ได้ บวกกับภาพมือของปัทมนที่อยากจะเอื้อมไปจับพิธาน แต่ก็ทำไม่ได้
ให้อารมณ์อึดอัดมากๆ ชอบการแสดงของป๊อกเป็นพิเศษที่เหมือนจะร้องไห้ แต่ก็ร้องออกมาไม่ได้ ปรบมือเลย ฉากนี้ซึ้งได้ใจดี