Marginal Operation: ปฏิบัติการส่งนีทไปเรียนรบ


รูปจาก http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20130731125952/ak-scans/images/0/07/Mo01_001nouee.jpg






ชื่อ: อาราตะ
เพศ: ชาย อายุ: 30ปี
สัญชาติ: ญี่ปุ่น
การศึกษา: วิทยาลัยสายอาชีพ สาขาเทคโนโลยี เอก Game developer
งานอดิเรก: Light novel, Anime, Figure
สถานะ: โสด
มีบุตรทั้งสิ้น: ไม่มีบุตร
ประวัติการทำงาน: กราฟฟิกดีไซน์ที่บริษัทดีไซนเล็กๆแห่งหนึ่ง
อาชีพปัจจุบัน: ไม่มี กำลังศึกษาต่ออยู่ที่: ไม่ได้ศึกษาต่อ
สาเหตุที่ลาออกจากงาน: บริษัทปิดกิจการ
ทักษะพิเศษ: ความจำดี

กรุณาเขียนแนะนำตัวท่าน เพื่อให้บริษัทรู้จักเกี่ยวกับตัวท่านมากขึ้น:

ผมเป็น neet ครับ neet หมายถึงผู้ที่ไม่มีงานทำ ไม่ได้อยู่ระหว่างศึกษาหรือฝึกทักษะใดๆ แต่กระนั้นผมเชื่อว่าไม่มีใครตั้งใจจะเป็นneet แต่ดันกลายเป็นneetไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อจบ ม.ปลาย เนื่องจากทางบ้านไม่มีทุนทรัพย์พอให้เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย ผมจึงไปศึกษาต่อที่วิทยาลัยสายอาชีพโดยตอนนั้นมองว่าอาชีพนักพัฒนาเกมน่าจะเหมาะกับผม

ตอนหลังถึงได้รู้ว่าตลาดเกมกำลังอยู่ในช่วงตกต่ำและผลการเรียนของผมก็ไม่ได้ดีเด่นอะไร ทำให้เมื่อจบออกมาก็หางานทำไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นneet ไปแล้ว

เมื่อเป็น neet จะรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก สองปีผ่านไปไว้เหมือนพึ่งผ่านมาสองวัน แต่กระนั้นก็ไม่น่ากังวลเท่าปัญหาอื่นที่พบ เช่น อยู่ในสังคมได้ยาก เมื่อผมได้พบปะกับเพื่อนเก่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงคุยเรื่อง Light novel, game, Anime ได้อย่างสนิทใจ แต่ตอนนี้พวกเค้าเปลี่ยนไป เค้าคุยเรื่องการเมือง การทำงาน หัวหน้าที่ไม่ชอบ แฟนภรรยาหรือลูก ใครจะแต่งงาน ทุกคนเปลี่ยนไป ความรู้สึกว่าตัวเองถูกทิ้งรุนแรงมาก ตัวเองออกตัวสู่สังคมช้าไปมากแล้ว

ผมเริ่มหางานอย่างจริงจังหลังจากนั้น

จากนั้นผมก็ได้งานที่บริษัทดีไซนเล็กๆแห่งหนึ่ง ทำด้านการออกแบบใบปลิว ผมพบว่าตัวเองน้ำตาตกหลายครั้งเพราะนอกจากจะต้องรับมือกับ Requirement ที่ตอนแรกที่พูดกับตอนหลังไม่ตรงกันจนต้องแก้งานซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ผมยังพบว่าตัวเองไม่มีฝีมือทางด้านนี้เลย

“ความจำคุณนี่สุดยอดน่ะ แต่ไร้ฝีมือสิ้นดี”

งานที่ผมออกแบบจึงเป็นการเอารูปแบบงานที่เคยออกแบบไว้มาผสมเข้าด้วยกันเพียงเท่านั้น ผมคิดว่าสิ่งต่างๆจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

บริษัทปิดกิจการ

ผมกลับไปเป็น neet อีกครั้งในวัย 30 ปี อายุขนาดนี้กอบกับสภาพเศรษฐกิจที่ไม่ดีทำให้หางานได้ยากมาก
จนกระทั้งผมเจอโฆษณารับสมัครงานของบริษัทนี้บนเว็ปไซค์หางาน  เป็นบริษัททหารเอกชนต่างชาติ

เงินเดือนมากกว่าเดิมสามเท่า ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ ต้องมีความรู้คอมพิวเตอร์และอายุไม่เกิน35ปี
อัตราการตายจากการต่อสู้มีน้อย ที่หนักคือโรคประสาทจากความเครียดในการทำงาน
ถึงงานอันตรายและมีความเครียดสูง ผลตอบแทนไม่คุ้มค่าแม้จะเกษียณเร็ว

แต่ผมนั้นไม่พิถีพิถันมากกับกับชีวิตและตระหนักว่าไม่อยู่ในฐานะที่จะเลือกงานได้อีกแล้ว
จึงได้ยื่นความจำนงขอสมัครงานกับบริษัท PMSC และขอเข้ารับการทดสอบครับ

ผลการทดสอบ: เหมาะสมอย่างดีเยี่ยม การปฏิบัติตามคำสั่งของเค้าไร้ซึ่งความรังเรหรือนำศีลธรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง
นับว่าเป็นบุคลากรที่มีคุณค่าสูงมากตามความต้องการของบริษัท ขอให้มีการส่งตัวไปยังสถานที่ฝึกเพื่อรับการฝึกต่อไป                        
                                
                                                                                                           ขอให้เป็นธุรกิจที่ดี
                                                                                                                   PMSC
                                                                                           Private Military and Security Companies







อ่านแล้วเรื่องเริ่มต้นที่การสมัครงานของตัวเอกครับ เลยเขียนเรื่องย่อให้อยู่ในแบบ Resume จะได้เข้ากัน
แน่นอนว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องทหารรับจ้างที่เลี่ยงบาลีเรียกตัวเองว่าเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยครับ
พูดถึงทหารรับจ้าง ชาวการ์ตูนหลายๆคนมักนึกถึง

ทหารบก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทหารเรือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ทหารอากาศ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แต่เรื่องนี้จะกล่าวถึงบุคลากรที่มีความสำคัญมากแต่มักถูกละเลยอยู่บ่อยๆครับ
ผู้บัญชาการรบจากภาพรวมที่แนวหลัง หรือตำแหน่งที่บริษัทเรียกว่า Operator Operator (OO)
เป็นผู้ที่ออกคำสั่งหน่วยรบจากฐานทัพ ทำให้สามารถพิจารณาและออกคำสั่งที่เหมาะต่อสถานะการได้ดีกว่า
เพราะสามารถเข้าถึงข้อมูลต่างๆในการรบได้มากกว่า
เพราะตนเองปลอดภัยทำให้ตัดสินใจด้วยความถี่ถ้วนและเหมาะสมได้มากกว่า
เพราะทุกชีวิตในสนามรบ เป็นเพียงจุดสัญญาณบนหน้าจอ ไม่ว่าใครจะตาย

ก็ไม่รู้สึกอะไร

สำหรับผมแล้วถือว่าเรื่องได้หยิบประเด็นที่แปลกใหม่ดีมาเล่า ยิ่งผมชอบเล่นเกมแนว RTS แล้วยิ่งอิน
ผมนี่ ชอบเอายูนิตทหารราบตัวเดียววิ่งเปิดแผนที่ด้วย พอหนีไม่พ้นก็ปล่อยตาย ไม่รู้สึกอะไร
บ้างผมก็เผาล้างหมู่บ้าน เอาพื้นที่มาตั้งฐานก็มี
ถ้าวันหนึ่งเกิดรู้ว่าคำสั่งในเกมเป็นคำสั่งจริง มีคนตายจริงๆขึ้นมา จะรู้สึกยังไง
เพราะเงื่อนไขข้างต้น ทำให้ Characters development ของเรื่องนี้เข้มข้นได้ใจ ช่วงการวิเคราะห์สถานการณ์ วางแผนการและออกคำสั่งก็สนุกมาก
และเพราะแนวเรื่องเป็นผู้ใหญ่ ทำให้องค์ประกอบพวก โลกสวย มีน้อยมากครับ

อีกจุดที่ประหลาดแต่ผมชอบก็คือการวางตำแหน่งหน้าสีครับ
LN ทั่วไปจะมีหน้าสีสี่-ห้าหน้าต้นเล่ม ส่วนตัวผมไม่ชอบเท่าไรเพราะหลายครั้งมันเป็นการสปอย์เรื่องอย่างรุนแรง
เรื่องนี้จะวางภาพประกอบสีระหว่างเล่มเลย ทำให้ไม่โดนกับดับสปอย์

และสิ่งที่หลายๆคนอาจจะรอคอยอยู่ ทางสำนักพิมพ์ได้ให้มาแล้วครับนั้นคือ
ริปบอนขั้นหน้าแบบติดกับสันหนังสือ เหมือนที่รักพิมพ์มี นั้นเอง
ผมจะได้ไม่ต้องคอยหาการ์ดมาขั้นหน้าหนังสืออีกแล้ว

แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าไม่มีข้อเสีย มีจุดที่ผมไม่ชอบเหมือนกันดังนี้
หน้าสีแต่กระดาษเป็นกระดาษธรรมดา มันมีส่วนทำให้สีไม่สดสวยเท่าที่ควรและไม่รู้ว่าเก็บไปนานๆจะเป็นอย่างไร

การแปลที่การเว้นช่องไฟหรือการวางตำแหน่งคำที่ชวนให้สับสนหรืออ่านไม่เข้าใจ ดีที่ว่า99%ของเรื่องไม่มีปัญหาดังกล่าว
จุดที่มีปัญหาที่สุดสำหรับผมคือย่อหน้าสุดหน้าก่อนจบเล่ม ผมอ่าน4-5รอบก็ยังไม่เข้าใจ ต้องรอวันถัดมาถึงจะอ๋อ

ลายเส้นงานภาพ ตามปกเลยครับ

สรุป สี่ดาวครึ่งครับ เรื่องนี้เหมาะมากสำหรับขาเกม RTS หรือคนที่ชอบเรื่องแนวการวางแผนและบัญชาการรบ
คนที่ชอบ code geass โดยเฉพาะช่วงซีซั่นแรกนี่ห้ามพลาด

ปล.
คนที่ดูรูปประกอบทหารบกแล้วรู้จัก คุณแก่แล้วน่ะ
คนที่ดูรูปประกอบทหารอากาศแล้วไม่รู้ว่าสำนักพิมพ์แรกที่พิมพ์เรื่องนี้คือ วิบูลย์กิจ คุณคือวัยรุ่นตอนปลายแล้ว
คนที่ดูรูปประกอบทหารเรือแล้วรู้จักแค่รูปเดียว คุณยังหนุ่มอยู่น่ะ