๏ เสียงลมพัดใบไผ่
ยอดหญ้าไหวใจหวั่น
คืนนี้โศกแสงจันทร์
แหละเจ้าใกล้

๏ ปีบปรุงกลิ่นอากาศ
ดารดาษดาวดึก
โอ้นวลนาฏพี่นึก
น้ำตาไหล

๏ คิดวันก่อนคืนเก่า
คราสองเราพร่ำรัก
เคยแอบอุ่นหนุนตัก
มาต่างไกล

๏ อกหวิวหวิวโหวงโหวง
ทุกชั่วโมงชั่วมื้อ
คอยแต่ครวญเจ้าคือ
กันหรือไม่

๏ น้ำค้างราตรีราว
พะพร่างพราวอย่างเพชร
คละพี่รินหยาดเม็ด
น้ำตาไว้

๏ จิ้งหรีดจีบกันแจ้ว
เหมือนหมายแซวคนเศร้า
วะมายั่วมาเย้า
ให้หมั่นไส้

๏ หนาวลมลงลมโลม
หึ่มลมโหมใจหาย
น้องกระชิดกอดชาย
อยู่หรือไม่

๏ ข้าทิดศักดิ์บ้านแสลง
คนเขาแหยงกันทั่ว
จบรอบบ้านย่านรั้ว
นับถือใจ

๏ แม้นใครชิงเล่นชู้
ข้านักสู้ใช่พาล
ผิดนักเลงก็ต้องลาญ
กันแหลกไป

๏ หากน้องซื่อในศักดิ์
แลน้องรักในศรี
พี่ก็พร้อมภักดี
มิมีใคร

๏ พี่ถือสัตย์สาบาน
แลพยานคือดาว
หากเสียสัตย์ต่อสาว
ให้บรรลัย

๏ ฝากลมหนาวคืนนี้
พัดเพลงพี่ไปกล่อม
หอบถ้อยเห่ไปถนอม
ห่มจอมใจ ๚ะ๛
^______________^
พยุงศักดิ์ ดาวกระจ่าง
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๗