สวัสดีน้าๆที่ประจำการหน้าห้องมอเตอร์ไซค์ ห้องบันทึกนักเดินทาง ห้องเที่ยวไทย ครับ ^^

คำเตือน -  เนื้อหาที่ท่านจะอ่านต่อไปนี้ ไม่เหมาะกับคนที่อ่านไม่เกินเจ็ดบรรทัด และคนที่กดข้ามสปอยยยย!!!!

  lotteidol เตเต้กลับมาอีกครั้งตามคำ(ที่ไม่มีใคร)เรียกร้อง

-ในช่วงเวลานึงๆ เมื่อมีเวลาที่เหมาะสม โอกาสที่เหมาะสม และ ระยะทางที่เหมาะสม คนเรามักมีความคิดว่าจะไปโน่น ไปนี่ ไปนั่น
แต่เพราะความคิดเหล่านี้ทำให้คนเรายังไปไม่ถึงไหนสักที ทั้งๆที่มีพื้นที่อีกมากมายให้เราเดินทางไป

-แก่นแท้ของการเดินทางไม่มีข้อกำกับที่ตายตัว ถ้าเราทำได้ ทุกเส้นทาง มันมีความสุขและสนุกเสมอ

-ระยะทางไกล ระยะทางใกล้ เป็นแค่การข่มกันด้วยระยะทาง

   วันนี้จะเอาเรื่องราวไหว้พระระยะทางใกล้ๆมาฝากกันครับ บางครั้งคนบางคนก็มองว่าไกลนะ แฮ่ๆ การเดินทางไปพร้อมๆกับใครบางคนแถวบางแค และเป็นคนที่เราแคร์ ^^ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆจะพาซ้อนให้เข็ดหลาบจะได้ไม่ต้องมาซ้อนทางไกลบ่อยๆ หึหึ

   ในเช้าของวันที่ 16/10/2557 ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตั้งแต่ตีห้า แต่นาฬิโกงความขี้เกียจกลับเลยล่วงไปจนถึงราวเจ็ดโมง -*-
วันหยุดหนึ่งวันอันแสนสั้นของผมโดนหดไปสองชั่วโมงเพราะความขี้เซาของตัวเองแท้ๆ วันหยุดหนึ่งวันของผมหายไปทีละนิดแล้วววว
   ความตั้งใจในวันนั้นคือ เดินทางไปไหว้พระอยุทธยาครับ และการเดินทางก็เริ่มขึ้นอย่างเร่งรีบ เพื่อชดเชยเวลาสองชั่วโมงที่เราทำลายลงด้วยตัวเอง
ว๊าปปปปปป การเดินทางครั้งนี้ผมเลือกใช้น้องบิ๊กเปาครับ Click 125i



    การเดินทางครั้งนี้ได้แรงทรมานใจจากกิจกรรรม RIDE NOW ที่ใครๆเค้าก็ออกกันไป ในขณะที่กุญแจทั้งของเจ้ากล้วยหอมและน้องบิ๊กเปาในมือผมสั่นกระพือ พึ่บๆๆๆ แต่ผมต้องสกัดกั้นความอยากไว้ภายใต้จิตวิญญาณของนักเดินทางและใบหน้าอันหล่อแบบไม่ต้องเหลาของผม

       บางครั้งการเราก็จะไปไหนสักที่ ที่ยังไม่รู้ว่าที่ไหน จะแวะตรงไหน จะไปเส้นไหน ข้อจำกัดเหล่านี้จะหายไปทันทีครับ ถ้ามีใครสักคน สองคน สามคน
สี่คน ห้าคน พอๆๆๆๆ เยอะไปละ เพียงแค่มีใครสักคนที่เอ่ยปากว่าอยากจะไปกับเรา ต่อให้เราไม่พร้อมก็ต้องพร้อมครับ ฮ่าๆ
และเนี่ยคือคนที่กำหนดเส้นทางในวันนั้น ^^


        บางคนพร้อมลำบากกับเราในเส้นทางที่เรากำลังมุ่งหน้าไป ด้วยโปรไฟล์ของผมเองไม่มีรถเก๋งแอร์เย็นอย่างใครเขา มีเพียงมอเตอร์ไซค์ท่อดังคันเก่าๆ ไม่มีหน้าตาในสังคมไฮโซ แต่จะเจอผมได้แค่ตามวงโลโซ .. เพราะฉนั้นไม่ยากเลยครับที่เราจะพาเค้ากระเตงไปด้วย อย่างที่เคยบอกไว้ในกระทู้เก่าๆ
ถ้าพร้อมจะเจอความลำบาก ผมก็มีความลำบากให้แน่นอน ฮรี่ๆ


        จุดแรกที่แวะเป็นทุ่งมะขามหย่องครับ เป็นสถานที่ที่แม้นแดดจร้อนตับแลบแต่ก็มีลมโชยให้เย็นชื่นใจได้ตลอดเวลา




         การทำบุญ เป็นความสุขทางใจอย่างนึงที่หลายๆคนก็มีมุมมองที่ต่างกัน ผมชอบการไหว้ตามสถานที่ ที่เราไม่รู้สึกถึงภัยคุกคาม และไม่มีธุรกิจมากจนเกินไป ณ ที่แห่งนี้ มีตู้ให้หยอดครับ หยอดเท่าไหร่ก็ได้ ไม่บังคับ ไม่ฝืน ทำตามกำลัง ไม่ใช่ใช้กำลังให้ทำตาม และถึงไม่หยอดท่านก็นำดอกไม้ในถาดไปไหว้ได้อยู่ดี





       หลังจากนั้นขับมาเรื่อยๆครับ ร้อนก็จอด เย็นหน่อยก็ขับ ผมลืมเรื่องเวลาที่หายไปสองชั่วโมงเพราะนาฬิโกงยี้ห้อขี้เกียจไปได้แล้ว
เข้าสู่เขตอยุทธยาก็แวะๆๆ






อันนี้ตากแดดนาน หน้ามืด ฮ่าๆๆ



  ด้วยความที่คนซ้อนมีความสามารถทางเส้นทางเลเวล 0
หุหุ หัวเราะพึมพำในลำคอเบาๆแบบตัวโกงช่องสี่บางขุนพรม เสร็จช้านนนน จะพาลากยาวๆไปต่อซะเลยเพื่อระบายความอยากขับรถของตัวเอง
และแน่นอนครับว่า ไม่มีการบอกกล่าวล่วงหน้า พอขับออก ผมมุ่งหน้าสู่อ่างทองเบาๆ แบบไม่ให้รู้ตัว กรั๊กๆๆๆ
และจอดพักอีกครั้งเมื่อถึง ปตท ก่อนวัดม่วง คนซ้อนเริ่มสงสัย ทำไมอยุทธยาไกลจัง

จินตลีลาประกอบการถาม ฮรี่ๆ


  ด้วยความหน้าตาดีและเม่นยำในแผนที่ของผมเลยบอกไปว่า ก่อนถึงอยุทธยา ต้องผ่านอ่างทองไปก่อนนะเค๊อะ ไหนๆก็มาอ่างทองละ แวะไหว้พระวัดม่วงกันหน่อยครับ ^^


ถึงมุมน่ารักๆระหว่างการสนทนากันนิดนึงนะครับ
คำเตือน-กรุณาเตรียมถุงอ๊วกกกกกไว้ด้วยยย

สเต้ฟาน - หนูรู้มั้ยเค๊อะว่าตัววนี้เค้าเรียกว่าอะไร ชี้นิ้วไปที่รูปนี้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คนซ้อน - รู้สิก็เปรตไงทำไมเหรอ
สเต้ฟาน - หนูรู้มั้ยว่าตอนนี้หนูเหมือนเปรตเลย
คนซ้อน - บ้า!!! หนูเหมือนนางฟ้าจะมาเหมือนเปรตได้ไง(นางช่างกล้ากับคำตอบเสียจริงๆ)
สเต้ฟาน - เปรตคนพิเซ็น[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กรุณาผวนคำด้วยตัวท่านผู้อ่านเอง
คนซ้อน - >/////<

เอาล่ะครับ คั่นเวลาด้วยบทสนทนามุ้งมื้งฟรุ้งฟริ้งกันแล้ว กลับเข้ามาสู่การเดินทางกันต่อ
วัดม่วง เป็นแลนด์มากร์ค และเริ่มเข้าสู่มุมธุรกิจมากขึ้น ในมุมของผมนะ การไหว้พระใหญ่ ไหว้ด้วยใจสงบๆก็เพียงพอ
ผมเลือกที่จะเดินชมบริเวณรอบๆวัดที่มีป้ายคำสอนมากกว่าการไปแออัด แข่งบุญ กับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ




  หลังจากออกจากวัดแวะหาของกินกันเล็กน้อยครับ
ร้านอยู่ในหลืบในซอย บรรยกาศดีเด็กเสิร์ฟน่ารัก ฮี่ๆ




ในภาพด้านบนไข่เจียวกุ้งกับปลาช่อนแช่น้ำปลาทอด อร่อยครับ แต่แกงป่ารสชาดไม่จัดจ้าน ไม่ผ่านๆ
ชื่อร้านนิรมิตรอยากจะลองควานๆหาดูเวลาผ่านไปลองแวะไปชมได้ครับ ราคาไม่แพงจนเว่อร์เหมือนร้านข้างทางเห็นเด่นๆ


   คราวนี้ได้เวลาเดินทางสู่จุดหมายจริงๆแล้วครับ พระนอนอยุทธยา คือเป้าหมายที่ผมเลยมาหลายกิโลเมตร คำถามเกิดขึ้นว่า ด้วยเวลาขนาดนี้
เราควรจะเดินทางกลับดีมั้ย ..... คำตอบคือ.... ความเงียบพร้อมสีหน้าบูดเล็กน้อยถึงปานกลางเข้ามาครอบงำบทสนทนาสั้นๆซะแล้ว
โอเค๊ๆ ผมได้คำตอบแบบไม่ต้องถามต่อเลย
   สรุปย้อนกลับทางเดิมเพื่อสิ่งที่ผมแกล้งที่จะผ่านมาเอง ปลดล็อคเวลาในการเดินทางใหม่อีกครั้ง วันว่างที่เหลือมันจะไม่ว่างอีกแร๊ววววว
ขับแบบหมดปลอก หึหึ หันไปดูในกระจกหลัง นางพิงกล่องหลับสบ๊ายยยย
   เดินทางมาสู่เขตพระนครศรีอยุทธยาอีกครั้ง เราพากันแวะที่นี่ก่อนครับ


ที่ไหนก็ไม่รู้ แค่อยากจอดถ่ายรูปเฉยๆ แฮ่ๆ
ยิ้มแย้มสิครับ สตาร์ทรถอย่างไวเพื่อไปหาพระนอนต่อ =_=


  พระนอน เป็นองค์พระที่ผมเคารพศรัทธา แต่ด้วยเวลาที่ล่วงเลย นักท่องเที่ยวมากขึ้น ธุรกิจที่เพิ่มมากขึ้น
ความมีเสน่ห์แบบเก่าๆที่เคยมีก็ค่อยๆจางหายไปหรือเปล่าอันนี้โดยส่วนตัวผมเองก็ยังไม่แน่ใจนัก
เพียงท่านก้าวขาออกจากมอเตอร์ไซค์หรือรถที่ท่านโดยสารมา กลุ่มพวงมาลัยเคลื่อนที่เร็วพร้อมกองกำลังพวงมาลัยครบมือ
ก็จะเข้าประชิดตัวตีโอบเป็นวงล้อมเข้ามาหาท่านอย่างรวดเร็ว ดีที่ผมอ่านไทยเพล์บอยมาเยอะจึงงัดกลยุทธทวนแทงโล่ห์ฝ่าดงกองกำลังติดเครื่องเซ่นไหวครบมือออกมาได้ แต่ถึงกระนั้น อย่าหวังว่าจะหมดนะครับ จะมีหน่วยพวงมาลัยเร็วใช้วิชานินจาฝากรูปฝากรอยติดตามไปจนเหมือนจะเป็นเงาตามตัว จนกว่าจะห่างจากบริเวณอง์พระ
  ผมคงทำได้แค่ไหว้พระจากระยะไกลแค่ไหนคือใกล้


ไกลแค่ไหนคือใกล้

ใกล้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลังเสียงชัตเตอร์ภาพนี้ก็มีเสียงชัตเตอร์ดังพลั๊กกกกก!!!!


   ออกจากบริเวณนั้นได้มุ่งหน้าที่ต่อไปก่อนจะกลับเข้ากรุงมามุ่งปั้นหน้าสู้สังคมกันต่อ
ตอนนี้คนไทยเข้าฟรีนะครับ เมื่อก่อนเสียค่าเข้า 50บาท


ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและธรรมมะ เป็นส่วนผสมที่ลงตัวในการดำรงเสน่ห์ของพื้นนี้อย่างต่อเนื่อง
การจัดสรรค์ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนครับ แต่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติก็ยังอุ่นหนาฝาคั่งแม้จะเป็นวันธรรมดา


รอยยิ้มของคนบางคนก็เป็นเหมือนน้ำมันที่เติมรถที่เราขับนั่นแหล่ะครับ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พร้อมไหม้ตลอดเวลาาาาา
แต่งหน้า รีดผมสองชั่วโมง เพื่อกระเซอะกระเซิง -*-
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้




    จบทริปของวันแบบเหงื่อแตกพลั่กครับ การเดินทางที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ตั้งใจ
เดินทางกลับสู่เมื่องกรุงอันแสนศิวิไล ต่อสู่เป็นฟันเฟืองตัวเล็กๆในสังคมกันต่อไป
เมืองไทยยังมีอะไรให้เราเดินทางไปอีกเยอะ ไม่ว่าจะใกล้ หรือ จะไกล
ไม่มีเวลาคงเป็นข้ออ้างที่ใช้ได้ผลในบางครั้ง แต่กับบางคน มันไม่มีผลอะไรเลย
จะปล่อยให้โลกรอคุณอีกนานแค่ไหน RIDE NOW!!!! กันเถอะครับ



   แล้วกลับมาพบกันกับการเดินทางครั้งใหม่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถึงแม้จะไม่มีใครต้องการ ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณที่ติดตามจนจบครับ  



                                          ด้วยรักและเคารพ
                                                 สเต้ฟาน