"ปลายฝนต้อนหนาว" แบบนี้
จ่านึกถึงเพลง "นักเดินทาง" ของ กัมปะนีครับ

กัมปะนี คือ วงทริโอ "โคดเก๋า" ของไทย ที่มีงานออกมาแค่ชุดเดียว

"พี่ฉ่าย" สมชัย ขำเลิศกุล
"พี่จ๊อด" กฤษณ์ โชคทิพย์พัฒนา
และ "อาจารย์ป๋อง" อรรณพ จันสุตะ

จ่าว่าเห็นแค่ชื่อแค่นี้
นักฟังเพลง หรือ นักดนตรีก็ร้องซี๊ดส์ส์กันเป็นแถว



อารมณ์เพลงคล้ายบางเพลงของ the beatles ครัฟฟ
มีเสียงร้องประสาน เสียงเพียโนย่ำแทรกเข้ามาเป็นระยะ
กีต้าร์โซโล่ได้สำเนียง "ย้อนยุค" ดีจัง...ซาวด์คล้ายยุค 60-70 โน่นเลย

จ่าว่ามันคงเป็นเพราะอายุของนักดนตรี
ที่โตมากับอิทธิพลของ เดอะ บีเทิ่ลส์ แน่ๆครับ
ก็เลยทำให้เพลงที่พวกเขาทำออกมามันมี "กลิ่น" ของพวกเต่าทองปนอยู่

ในความเป็นจริง สมชัย , กฤษณ์ และ อรรณพ แห่งกัมปะนีนั้น
ในตอนหลังก็อวตารร่างกลายมาเป็นวงที่ชื่อ "บีเทิ่ลส์นัท" ที่โคฟเวอร์เพลงของบีเทิลส์
โดยมีการเพิ่ม "พอล เภกะนันนท์" เข้าไปอีก 1 คน เพื่อให้กลายเป็น 4 คนตามสูตรครัฟฟฟ

จ่าชอบตอนท่อนกลางของ "นักเดินทาง"
ที่จู่ๆเพลงมันเปลี่ยนจังหวะ เปลี่ยนอารมณ์

ก่อนที่เพลงจะกลับมาสู่ที่อารมณ์เดิมหน้าตาเฉย !!!!!

ปัจจุบันวง "กัมปะนี" ไม่มีแล้วครับ
เพราะอาจารย์ป๋องเสียชีวิตไปหลายปีก่อน

พวกเขาไม่ได้ทำอัลบั้มอะไรเพิ่ม
นานๆของขึ้นที ก็จะเปิดโชว์ตามคลับเล็กๆ ดูกันฟังกันไม่กี่คนในนามของ "บีเทิ่ลส์นัท"

จ่าล่ะ...ชอบจริงๆโชว์เล็กๆแบบนี้...

ฟังเพลง "นักเดินทาง" แล้ว
มันต้อง "ตีความ" ไปตามประสบการณ์ของแต่ละคนครัฟฟ
เพราะตัวเพลงมันไม่ได้เกี่ยวกับ "การท่องเที่ยวเดินทาง" เลยแม้แต่น้อย

แต่หากมันเป็นเรื่องของ "การผ่านชีวิต" ของคนๆหนึ่ง








สนุกกับการเดินทางของคุณๆที่รักทุกๆคนนะครับ














จ่าพิเชษฐ์