จากเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอน ฆ่านางวันทอง
๏ เครื่องศพตบแต่งอยู่ดาษดื่น       ที่พ่างพื้นนั้นให้ผูกเป็นภูผา
ใครไม่รู้ดูเห็นเป็นศิลา                   รจนาแยบคายระบายดี
เงื้อมเขาเง้าชะโงกเป็นโตรกธาร        มีเชิงชานสำหรับใส่กุฏิฤๅษี
ตรงเหลี่ยมผาเมขลาล่อมณี        อสุรีขว้างขวานทะยานยัน
ทำชะง่อนชะโงกเป็นโตรกตรอก        เป็นซุ้มซอกใส่รูปอรหันต์
ทั้งเสือหมีสองสัตว์เข้ากัดกัน          ยิงฟันผันผงะตละเป็น
มฤคีที่วิ่งกระโดดมา                 พรานป่าแอบไม้มิให้เห็น
ใส่หัวล่อล้อเดินเด่นกระเด็น          มองเขม้นมุ่งมาดมฤคี
แล้วปั้นเป็นคนป่าทำตากลอก        ทะเลิกหลอกเล่นหน้าเหมือนท่าผี
โคกกระทิงยืนนิ่งอยู่มากมี          ตัดกระดาษให้สนิทแล้วปิดแผง
ประสานสีเขียวดำคล้ำแดง          วงแวงมีมากทั้งนากทอง
บ้างก็ทำเป็นบ่อก่อเป็นเกาะ          ซอกเซาะสดสีไม่มีสอง
ตะกุบตะกับเกะกะเป็นก้อนกอง        ทำเปลวปล่องเห็นพิลึกกึกกือ
ที่เหวนั้นดูลึกเป็นหนักหนา          มองลงมามืดคล้ำดำปืดปื้อ
ใส่ปักษาท่าทำปีกกระพือ        นกทึดทือจับกระทุ่มเป็นพุ่มชัฏ
ชั้นต้นหมดจดสดสะอาด          แลลาดตั้งกระถางต้นไม้ดัด
แล้วจัดแจงผูกแผงราชวัติ           จามรฉัตรงามดีมณีแกม
บัวทองรองหีบเหมกุดั่น             สามชั้นสามยอดสล้างแหลม
ดอกไม้ร้อยห้อยพวงพู่กลิ่นแซม          แกมกับระย้าแก้วดูแพรวพราย
ฝาผนังตั้งเขียนเรื่องอิเหนา           ที่ซุ้มเสาใส่กระจกกระจ่างฉาย
ม่านขาวปักทองละอองพราย          แล้วก็รายโคมแก้วทั้งแถวเทียน
สี่มุมยกพื้นดูแยบคาย              เอาแผงบังตั้งรายระบายเขียน
เป็นระยะที่พระจะสวดเรียน           เอาเสื่อสาดลาดเลี่ยนลออตตา ฯ