ขออนุญาตเกริ่นประวัติส่วนตัวก่อน จขกท. เรียนจบ ปวส.ช่างกล มาเมื่อประมาณปี 2540 ซึ่งเป็นช่วงวิกฤตเศรษฐกิจพอดี ตอนนั้นเรียน ป.ตรี ได้แค่เทอมเดียว ก็ต้องลาออกมา เพราะที่บ้านไม่มีเงิน ต้องมาหางาน หาเงินให้ครอบครัว ส่งน้องๆ เรียนให้จบก่อน หางานสายช่างไม่ได้เพราะโรงงานปิดตัวกันถ้วน โชคดีที่ยังได้งานขายของหน้าร้าน พอประคองครอบครัวให้รอดไปได้

     เวลาเดียวก็พยายามเจียดเวลาไปลงเรียน ม.รามฯ คณะบริหารฯ ก็จบแบบเฉียวเฉียด ( 8ปี กับ 7 ซัมเมอร์) และก็ไม่เคยได้กลับไปจับเครื่องมือช่างอีกเลย ( 20ปี คืนครูหมดแล้ว)  ทุกวันนี้ โชคดีที่ได้ทำงานในบริษัทที่อยู่ในอุตสาหกรรมน้ำมัน มีรายได้พอเหลือกิน เหลือเที่ยว

     งานที่ทำปัจจุบันอยู่นี่ เราทำงาน Support ด้านเอกสารให้แผนกและน้องๆ Engineer บรรยากาศในที่ทำงานก็ดี ถ้าเรายังพอใจกับตำแหน่งนี้อยู่นะ แต่พอนึกๆ ดูแล้วชีวิตมันไม่มั่นคงเอาซะเลย แต่พูดตรงๆ นะ งานตรงนี้ เอาเด็กใหม่มาทำก็ได้ เกิดวันใดวันหนึ่ง บริษัทเห็นว่าเราได้รับเงินเดือนสูงเกิน JD เพราะอยู่มานาน เกิดเขาจะ lay off พนักงานขึ้นมา เราคงเป็นตัวเลือกแรกๆ แน่เลย ความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษก็ไม่มี ตกงานตอนแก่นี่ไม่สนุกแน่

     เคยขอทำเรื่องย้ายตำแหน่งที่มัน Advance ขึ้น เพราะคิดว่าเรามีประสบการณ์และความรู้เพียงพอแล้ว ก็โดนเบรคกลับมา “ขอโทษนะ ผมอยากได้คนสาย Engineer มากกว่า”

     เลยกลับมาย้อนดูตัวเองว่า คงต้องกลับไปเรียนต่อเพื่อเพิ่ม Profile ของตัวเองเสียแล้ว แต่ติดนิดนึงที่ว่า เราไม่ใช่คนหัวดีนัก ให้ไปเรียน BMA สงสัยจะไม่ไหว เลยมอง ป.ตรีที่รับคนทำงาน และสามารถนำความรู้ที่ได้มาใช้กับงานประจำได้ เล็งๆ ไปที่สาขาวิชาที่เน้นด้านการจัดการอุสาหกรรมทำนองนี้ มากกว่าที่จะไปเป็นวิศวกร ใครพอจะแนะนำมหาวิทยาลัยที่เปิดรับสาขาวิชาในลักษณะนี้สำหรับคนทำงานบ้างไหม

แท็กสยาม เพราะ เรื่องเรียนต่อมหาวิทยาลัย
แท็ก สีลม เพราะ เป็นมนุษย์เงินเดือนที่กังวลเนื่องอนาคต
แท็ก หว้ากอ เพราะ ทำงานในบริษัทน้ำมัน คงมีคนในวงการแนะนำได้บ้าง