ต้องบอกก่อนเลยว่า ผมเชื่อว่าทุกคนมีความฝัน และผมก็มีความฝันครับ....
ในวัยเด็กบ้านผมไม่ได้รวยครับ ฐานะปลานกลางค่อนไปทางจนครับ คุณแม่แยกกันอยู่กับคุณพ่อ ผมเลยต้องอยู่แบบดูแลตัวเอง (เพราะคุณแม่ต้องทำงานส่งเสียให้ผมเรียนคนเดียว) การที่ต้องอยู่คนเดียวในบ้านหลังเล็กๆเพียงคนเดียวทำให้ผมมีอิสระมากครับ ถ้าไม่ทำให้คนอื่นเค้าเดือนร้อนผมสามารถทำได้หมดครับ ในวันเด็กผมเรียนโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ผมเห็นเพื่อนๆของเล่นอะไรแน่นอนผมก็ต้องอยากมีบ้าง.........
(โอเค เล่าซะอยู่ในวัยเด็กมากๆเลย 555) ขอตัดมาที่ว่าวันหนึ่งตอน ม.2 มันมีงานให้ร้องเพลงภาษาอังกฤษ และมีเพื่อนคนหนึ่งเอากล้องดิจิตอลมาโรงเรียน มันถ่ายรูปเพื่อนๆ ผมสนใจและอยากได้มันมากๆ ปิดเทอมผมจึงไปเป็นเด็กยกลังเบียร์ได้วันละ 100 บาท ที่กาญจนบุรี ได้ทิปบ้างอะไรบ้างผมก็มีเงินซื้อกล้องดิจิตอลราคา 6000 กว่าบาท แน่นอนครับว่าเด็กไม่มีความรู้เรื่องกล้องไปซื้อกล้องสิ่งที่ได้คือ กล้องจีนแดงที่ถ่ายได้ไม่กี่ครั้งก็พัง ผมก็เลยยกเลิกความคิดอยากที่จะมีกล้องไป..........
เมื่อวันหนึ่ง ความฝันของผมเป็นจริง และมันกำลังจะจบลง ผมควรทำอย่างไรต่อดีครับ ????
ในวัยเด็กบ้านผมไม่ได้รวยครับ ฐานะปลานกลางค่อนไปทางจนครับ คุณแม่แยกกันอยู่กับคุณพ่อ ผมเลยต้องอยู่แบบดูแลตัวเอง (เพราะคุณแม่ต้องทำงานส่งเสียให้ผมเรียนคนเดียว) การที่ต้องอยู่คนเดียวในบ้านหลังเล็กๆเพียงคนเดียวทำให้ผมมีอิสระมากครับ ถ้าไม่ทำให้คนอื่นเค้าเดือนร้อนผมสามารถทำได้หมดครับ ในวันเด็กผมเรียนโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ผมเห็นเพื่อนๆของเล่นอะไรแน่นอนผมก็ต้องอยากมีบ้าง.........
(โอเค เล่าซะอยู่ในวัยเด็กมากๆเลย 555) ขอตัดมาที่ว่าวันหนึ่งตอน ม.2 มันมีงานให้ร้องเพลงภาษาอังกฤษ และมีเพื่อนคนหนึ่งเอากล้องดิจิตอลมาโรงเรียน มันถ่ายรูปเพื่อนๆ ผมสนใจและอยากได้มันมากๆ ปิดเทอมผมจึงไปเป็นเด็กยกลังเบียร์ได้วันละ 100 บาท ที่กาญจนบุรี ได้ทิปบ้างอะไรบ้างผมก็มีเงินซื้อกล้องดิจิตอลราคา 6000 กว่าบาท แน่นอนครับว่าเด็กไม่มีความรู้เรื่องกล้องไปซื้อกล้องสิ่งที่ได้คือ กล้องจีนแดงที่ถ่ายได้ไม่กี่ครั้งก็พัง ผมก็เลยยกเลิกความคิดอยากที่จะมีกล้องไป..........