คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
ผมแต่งเพลงนี้ให้ทุกคนนะครับ จะดีไม่น้อยถ้าท่านประธานกลับไปทำหน้าที่ห้องเพลงอีกครั้ง ผมจะรอวันนั้นนะครับ และผมก็เชื่อว่าหลายคนก็รอวันนั้นเหมือนกับผม
ฉันอยู่กับเธอได้ไหม
Intro/key D
แปลกนะ เพียงฉันได้คุยกับเธอ ใจฉันละเมอแต่วันที่พ้นผ่าน
คิดถึงวันวาน ปลายฟ้าที่ยังสดใส
แปลกไหม ไม่รู้ทำไมผูกพัน ไม่รู้ทำไมอยากเจอเธอทุกวัน
หรือฉันเป็นคนมีฝัน เหมือนกันกับเธอ (หรือฉันเป็นคนอ่อนไหว แพ้ใจตัวเอง)
เพียงหนึ่งชีวิต ของคนๆหนึ่ง อยากจะรักจะซึ้งถึงใครต้องมีเหตุผล
หากในคืนนี้ ฉันเห็นเธอต้องเจ็บทุกข์ทน ขอให้รู้ว่าฉันนั้นอยู่ตรงนี้
ฉันอยู่กับเธอได้ไหม ที่รักฉันวันที่เธอทุกข์ใจ ฉันจะคอยปลอบใจ
จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ ที่รักฉันเธอก็คงยิ้มได้ ฉันก็คงสุขใจ รอวันที่ฟ้าใส
เก็บความรักของเรา ให้ความรักนำพาข้ามผ่านคืนนี้
Instru / key D
Repeat All
Intro/key D
แปลกนะ เพียงฉันได้คุยกับเธอ ใจฉันละเมอแต่วันที่พ้นผ่าน
คิดถึงวันวาน ปลายฟ้าที่ยังสดใส
แปลกไหม ไม่รู้ทำไมผูกพัน ไม่รู้ทำไมอยากเจอเธอทุกวัน
หรือฉันเป็นคนมีฝัน เหมือนกันกับเธอ (หรือฉันเป็นคนอ่อนไหว แพ้ใจตัวเอง)
เพียงหนึ่งชีวิต ของคนๆหนึ่ง อยากจะรักจะซึ้งถึงใครต้องมีเหตุผล
หากในคืนนี้ ฉันเห็นเธอต้องเจ็บทุกข์ทน ขอให้รู้ว่าฉันนั้นอยู่ตรงนี้
ฉันอยู่กับเธอได้ไหม ที่รักฉันวันที่เธอทุกข์ใจ ฉันจะคอยปลอบใจ
จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ ที่รักฉันเธอก็คงยิ้มได้ ฉันก็คงสุขใจ รอวันที่ฟ้าใส
เก็บความรักของเรา ให้ความรักนำพาข้ามผ่านคืนนี้
Instru / key D
Repeat All
แสดงความคิดเห็น
...มุมนี้อารมณ์ดี..."รอวันฟ้าใส...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง" ... 20 ต.ค. 2557...!!!
...ยินดีต้อนรับทุกท่าน ท่านใดมีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ...
...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ หมีแพน ฝ่ายที่ปรึกษาความฮา
คุณ Bit_Bloom ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ มะขวิดไฟ ฝ่ายเสนาทิกาน
คุณ หมีน้อยตัวเล็ก ฝ่ายเสมียนหน้าห้อง
คุณ ข้าวปุ้น ฝ่ายดูแลความสงบและความเรียบร้อย
คุณ TM ฝ่ายกิจการต่างประเทศ และลูกค้าสัมพันธ์
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราขดำเนินทุกท่านค่ะ...
...ตอนนี้คงถึงคราวเปลี่ยนแปลง
ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของลูกชาวนาหลายๆคน
ลูกชาวนาที่เรียนจบแล้วพากันไปทำงานโรงงาน
ไปทำงานก็ทิ้งลูกไว้กับพ่อกับแม่
นานๆได้กลับมาเยี่ยมลูกที
พอข้าวมีราคาก็พากันตัดสินใจ
กลับมาช่วยพ่อแม่ทำนา
เพื่อที่ว่าจะได้อยู่ใกล้ลูกจะได้ดูแลพ่อแม่
ต่อไปนี้ข้าวไม่มีราคาอีกแล้ว
ต้องจำใจทิ้งลูกไว้ให้พ่อเฒ่ากับแม่เฒ่าดูแลอีกครั้ง
วังวนของคนชนบทจะกลับมาอีกครั้ง
คนเฒ่าคนแก่อยู่บ้านเลี้ยงหลาน
คนหนุ่มคนสาวไปทำงานขายแรงในเมือง
ไม่ได้พูดเรื่องตัวเองหรอกค่ะ
พูดเรื่องคนอื่นแถวๆบ้านที่เราไปทำนา...
จึงเรียนมาเพื่อทราบว่าประธานสวย
"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"