เคยเป็นไหมครับความรู้สึกนี้
ตอนแรกสนุกอยากปั่นทุกวัน จากที่ปั่นช้าต้วมเตี้ยมปั่น สั้นๆบนถนนก็เหนื่อยจะขาดใจ
จนถึงวันที่เราเหมือนจะประสบความสำเร็จในวงการ
อันดับในstrava ,endomondo จัดว่าโหด
เป็นขาแรงได้ ปั่นยืนระยะทางไกลได้ เป็นหัวลากได้
มีถ้วยประดับ ถ้วยหลากหลาย มีเสื้อระยะให้ภูมิใจ แต่ไม่เคยเอามาใส่
ปั่นข้ามจังหวัดคนเดียวเดี่ยวๆก็ทำได้แล้ว
ทั้งเหรียญรางวัลปั่นทางไกล รอบภูเขา 4จังหวัดในวันเดียว
แต่สักพักเรากลับเริ่มรู้สึกไม่เหมือนแต่ก่อน
เริ่มจากปั่นจักรยานก็ไม่อยากรู้แล้วว่าปั่นเท่าไหร่
ขี้เกียจอัพไมล์ลงอินเตอร์เน็ต
ไม่ได้ไปร่วมทริปจักรยานเหมือนเดิม
หนีจากกลุ่มจักรยาน
ไม่อยากเอาจักรยานไปปั่น ขี้เกียจปั่นรู้สึกเบื่อ
ไหนพล๊อพเยอะแยะไหนจะหมวกไฟ นํ้าเกลือแร่สายล็อค
เห็นจักรยานขายตามร้านรุ่นท็อปก็รู้สึกเฉยๆ ทั้งๆี่เมื่อก่อนเห็นของเห็นอุปกรณ์จักยานก็จะหลงไหลได้ปลื้ม
รู้สึกเสียดายตังกับของที่คิดว่าเกินจำเป็นหลายอย่างเช่นคลีท ไมล์gps
ตอนนี้เลิกปั่นมา สักพักใหญ่ๆ เหมือนหมดแรงจูงใจ
เคยปั่นเก่งเป็นขุนพล แต่อยู่ดีๆก็ไม่อยากปั่นแล้ว
ตอนแรกสนุกอยากปั่นทุกวัน จากที่ปั่นช้าต้วมเตี้ยมปั่น สั้นๆบนถนนก็เหนื่อยจะขาดใจ
จนถึงวันที่เราเหมือนจะประสบความสำเร็จในวงการ
อันดับในstrava ,endomondo จัดว่าโหด
เป็นขาแรงได้ ปั่นยืนระยะทางไกลได้ เป็นหัวลากได้
มีถ้วยประดับ ถ้วยหลากหลาย มีเสื้อระยะให้ภูมิใจ แต่ไม่เคยเอามาใส่
ปั่นข้ามจังหวัดคนเดียวเดี่ยวๆก็ทำได้แล้ว
ทั้งเหรียญรางวัลปั่นทางไกล รอบภูเขา 4จังหวัดในวันเดียว
แต่สักพักเรากลับเริ่มรู้สึกไม่เหมือนแต่ก่อน
เริ่มจากปั่นจักรยานก็ไม่อยากรู้แล้วว่าปั่นเท่าไหร่
ขี้เกียจอัพไมล์ลงอินเตอร์เน็ต
ไม่ได้ไปร่วมทริปจักรยานเหมือนเดิม
หนีจากกลุ่มจักรยาน
ไม่อยากเอาจักรยานไปปั่น ขี้เกียจปั่นรู้สึกเบื่อ
ไหนพล๊อพเยอะแยะไหนจะหมวกไฟ นํ้าเกลือแร่สายล็อค
เห็นจักรยานขายตามร้านรุ่นท็อปก็รู้สึกเฉยๆ ทั้งๆี่เมื่อก่อนเห็นของเห็นอุปกรณ์จักยานก็จะหลงไหลได้ปลื้ม
รู้สึกเสียดายตังกับของที่คิดว่าเกินจำเป็นหลายอย่างเช่นคลีท ไมล์gps
ตอนนี้เลิกปั่นมา สักพักใหญ่ๆ เหมือนหมดแรงจูงใจ