ตั้งแต่เด็กมาผมก็เป็นคนที่มีอาการคิดมากมาตลอดคิดมากในเกือบจะทุกเรื่องโดยเฉพาะกับแฟนของผม ยิ่งคิดมากคิดทุกวันหรือว่างตอนไหนเป็นต้องคิด เรื่องก็มีอยู่ว่าคือผมกับแฟนคบกันมาได้ยังไม่นานเท่าไหร่เกือบจะ1ปีแล้ว แต่ว่าเรารู้จักกันมาก็นานแล้วแต่ไม่เคยคบเป็นแฟนกัน จนกระทั่งเราสองคนได้คุยกันแล้วตัดสินใจที่จะมาคบกันเป็นแฟน แล้วพอคบมาได้สักพักผมก็ทำให้น้องเขาต้องเสียใจเพราะพฤติกรรมและนิสัยของผมที่เป็นคนเอาแต่ใจ ใจร้อน และคิดมาก จนทำให้ความสัมพันธ์ของเราลดลงถึงกับว่าวันไหนที่ปรับตัวเองให้ดีขึ้นกว่านี้ค่อยกลับมาเป็นแฟนกัน แต่ว่าเราก็ยังคุยกันทุกวันเหมือนเคย  เวลาถามเขาก็บอกว่ายังเหมือนเดิม ยังคิดถึง ยังใส่ใจตลอดเวลา  แต่ในความรู้สึกมันไม่เหมือนเคย เราก็คิดมากทั้งพยามที่ปรับปรุงตัวเองให้มากขึ้น ใจเย็นให้มากขึ้น แต่บางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดมาก เวลาโพสเฟสอะไรลงไปเพื่อให้เขารู้สึกดี แต่เขาก็ยังเฉยๆมีมากดไลค์ให้บ้างเม้นบ้างในบางครั้งทั้งๆที่ติดดาวไว้ แตกต่างจากเมื่อก่อนที่เวลาโพสอะไรก็จะเข้ามาเม้นกันตลอด เลยรู้สึกว่าต่างออกไป แล้วเราก็ติดดาวเขาไว้ เวลาเขาโพสอะไรเราก็เห็นก็รู้ตลอด แล้วเวลาเราเปิดดูก็มีไปกดไลค์ให้คนอื่นเยอะแยะมากมายมีแท็กโน้นนี่นั่นให้คนอื่นบ้าง แต่ของเราเฉยๆ ผมก็พยามที่จะไม่คิดมากในเรื่องนี้ แต่มันก็เป็นทางเดียวที่ทำให้เรารู้ความเคลือนไหวเพราะเราไม่ได้อยู่ใกล้กันผมอยู่ไทย น้องเขาก็อยู่ต่างประเทศ เขาก็บอกว่าไม่ต้องคิดมากหรอก ถ้าผมไม่รักเขาผมก็คงไม่คิดเกี่ยวกับเขามากขนาดนี้ ถ้าวันไหนที่ผมเลิกคิดมากเรื่องเขาได้วันนั้นผมก็คงหมดรักเขาไปแล้ว ขอบคุณทุกคนที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่านความรู้สึกของผมด้วยนะครับ