มีกระทู้เที่ยวญี่ปุ่นด้วยตัวเอง และประสบความสำเร็จเที่ยวกันตรงตามแผนที่วางไว้มีความสุขกันไปก็เยอะ วันนี้ขอแชร์เรื่องโง่ๆที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเองบ้างนะค่ะ ก็ไม่รู้จะได้ประโยชน์อะไรสำหรับท่านอื่นบ้างหรือเปล่า แต่อย่างน้อย หลายๆท่านอาจจะได้รู้ว่า เฮ้ย ไอ้โง่ แบบนี้ก็มีหรอเนี่ย
ซึ่งเนื้อเรื่องก็มีดังนี้เลยค่ะ
1. เราวางแผนเที่ยวญี่ปุ่นตั้งแต่เดือนสิงหา คงต้องเริ่มจากการหาตั๋วก่อนสินะ กะจองตั๋วถูกที่สุด ช่วงเวลาที่ถูกที่สุดกับแอร์หางแดง แล้วก็ได้สมใจอยาก ได้ขาไปวันที่ 12เดือน ตุลาคม เวลา01.00น. ขากลับวันที่ 17 ตุลาคม เวลา 10.30น. ในราคาไป-กลับ ประมาณ 13,000บาท (ดีใจมากๆ แบบว่าได้ถูกอ่ะ เก่งจริงกรู) ไปกับแฟน2คนนะคะ ราคารวมสองคนก็แค่ 26,000 จัดไป...
2. หาโรงแรมจากเวป บุคกิ้ง.คอม อ่านๆๆ หาๆๆ เปรียบเทียบๆๆๆ ดูๆๆๆๆ อ่านมันทุกโรงแรม อ่านมันทุกรีวิว ที่ไหนเขตไหน ใกล้อะไร ห้องนี้แคบไป แต่ใกล้ที่เที่ยวเยอะก็ไม่เอาดีกว่า ห้องนี้สวย ใกล้ แพงไป เกินสามพัน ไม่เอาๆ แพงๆ อันนี้ก็ถูกไป แคบไป กลัวอึดอัด เรื่องเยอะจริงกรู พินิจพิจารณาอยุ่นั่น
ใช้เวลาถ้านับเป้นชั่วโมงคงใช้เวลาราวๆ เกือบๆ10 ชม ในการนั่งอ่านวนไปวนมา กว่าจะตัดสินใจได้ที่ โรงแรม โอ๊ควูด อพาร์ทเม้นต์ แถวๆ รถไฟสถานี Arike ออกมานอกเส้นทางรถsubway นิดหน่อย ห้องใหญ่กว่าในตัวเมืองจ๋าๆ ราคาสามพันนิดๆ มีครบเลย ไม่ว่าจะเป็นพวกไมโครเวฟ กระติกน้ำร้อน เตาทำกับข้าว อ่างล้างจาน อ่างอาบน้ำใหญ่พอดีตัวแบบนอนเหยียดขาสบายๆ ( เพราะเห็นบางที่จะเป็นอ่างเล็กๆต้องหดขาลงไปแช่) ที่สำคัญขนาดห้อง 19 ตรม. ซึ่งอ่านมาโดยทั่วไปโรงแรมในญี่ปุ่นขนาดจะแค่ 12-15 ตรม ประมาณนั้น เผื่อจะได้ไม่อึดอัดคับแคบ
ซึ่งวิธีจองก็เป็นแบบที่ต้องใส่รหัสบัตรเครดิตไว้เป็นการันตีบุคกิ้ง แล้วไปจ่ายเงินสดหน้างานเอา จองไปเท่ากับ5คืน ประมาณ 47500 เยน
3.ที่เที่ยว กะลอกการบ้านเอาในพันทิพนี่แหล่ะ ใครๆเขาก็ไปกันมาเยอะแยะ ง่ายๆ ไม่ต้องคิดมาก จดๆ ลอกๆเอาในนี้ก่อนไป1 วัน บวกกับเดินผ่าน B2S
เจอหนังสือเที่ยวโตเกียว ก็ซื้อมาติดตัวไว้ เพราะอ่านแว๊บๆเขาก็บอกหมดนะ ที่ไหน มีอะไร ลงสถานีSubway ตรงไหน เอาเป็นว่าอุ่นใจ ไม่หลงหรอกน่า
ที่นู่นขึ้นชื่อการเดินทางสะดวก ที่ไหนๆก็ติดรถไฟฟ้า ง่ายๆ
4.Wifi มาสนใจจะหาใช้เอาก็ตอนจะออกเดินทางวันรุ่งขึ้นซะละ เห็นในเวปมี Pocket Wifi แต่จะต้องจองล่วงหน้ากัน 3 วัน ไม่ทันแล้ว คิดว่าเมือง
ไฮเทคอย่างญี่ปุ่น หาใช้ไม่ยากหรอก ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า สนามบินก็คงมีซิมWifi ขายละว้า
*************เสหมือนทุกอย่างโรยด้วยกลีบกุหลาบ ง่ายจริง ญี่ปุ่นนิ่ ไม่เห็นวุ่นวายอะไรนินา******************
วันเดินทางจริง อาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม ลั้นลาๆๆ เดินช็อปซื้อหนมเพลิดเพลินใจที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ร่ำลาเมืองไทย อาหารไทย จาไปญี่ปุ่นๆๆ เย้ๆๆๆ
ถึงดอนเมืองตอน ห้าทุ่มเป๊ะ เครื่องออก ตีหนึ่ง เวลาเหลือเฟือ ด้านล่างคือเหตุการณ์หน้าเคาท์เตอร์เรียงลำดับได้ดังนี้
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารเดินทางไปไหนคะ
เรา : นาริตะ ญี่ปุ่นค่ะ (หน้าตาเบิกบาน แบบคนเห่อจะได้เที่ยว) ว่าแล้วส่งพาสปอร์ตให้กราวด์
กราวด์โฮสเตส : คลิกๆ กรุ๊กกริ๊กๆ พิมพ์ๆ เคาะๆเม้าท์ ไม่มีรายชื่อผู้โดยสารนะคะ ขอเลขบุคกิ้งด้วยค่ะ
เรา : Bl1Kyz ค่ะ (ทำหน้างง)
กราวด์โฮสเตส : เหมือนผู้โดยการจะตกเครื่องนะคะ
เรา : เห้ย เป็นไปได้งัยอ่าคะ
กราวด์โฮสเตส : บุคกิ้งนัมเบอร์นี้ เครื่องออกไปเมื่อวานค่ะ
เรา : เป็นไปได้งัย (อ้าปากกำลังจะเถียง )
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารจองไว้วันที่ 12 ตุลาคม เวลา 01.00 น (ซึ่งเวลาที่เรายืนอยู่หน้าเค้าท์เตอร์ตอนนั้นมันวันที่ 12ตุลาคม 23.00 น.
ถ้าผ่าน เที่ยงคืนไปจะเป็นวันที 13 ตุลาคม)
เรา : (อ้าปากค้าง หน้าชา มองหน้าแฟน พร้อมทั้งอุทานออกมาอย่างไม่สนใจคนรอบด้าน) ตายห่าน !!!! แล้วทำไงอ่าคะ
กราวด์โฮสเตส : เดี๋ยวจะลองเช็คให้นะคะว่าถ้าเสียค่าปรับตั๋วราคาจะดีกว่าซื้อใหม่หรือเปล่า
เรา:คิดในใจ คงถูกปรับสองคนคงไม่เกินหมื่นละมั้ง เห้อ เซ็ง
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารคะ ถ้าซื้อใหม่จะถูกกว่าค่ะ
เรา: จริงหรอคะ เท่าไหร่คะ (ดีใจในโชคชะตาที่พอจะเหลืออยู่ เผื่อถูกกว่าหมื่น)
กราวด์โฮสเตส : ตอนนี้ราคาสองท่านจะอยู่ที่ สองหมื่นสองพันบาทค่ะ
เรา: .................(ยืนอึ้ง+เงิบ+หน้าชา+ดูน่าสมเพช+รู้สึกตัวเองโง่เป็นควาย+อยากเอาหัวกระแทกเค้าท์เตอร์ให้รู้แล้วรู้รอด
นี่เรา ฝันไปๆๆๆ ไม่จริงๆๆๆ)
แฟนเรา: เอางัย กลับป่าว
เรา: เด่วตบหน้าแหก มาถึงนี่ ตั๋วก็จองละ ที่พักก็จองละ เตรียมตัว เตรียมใจมาสองเดือนละ ไหนๆก็ไหนๆละ มาถามว่ากลับป่าว
แฟนเรา: ...(เงียบ)....
สรุป รูดบัตร ซื้อตั๋วใหม่ เดินขึ้นเครื่อง งงๆ คอตก ไรแว้ อุส่าห์จองล่วงหน้าสองเดือน ได้ตั๋วถูก แล้วนี่ต้องมาเสียเพิ่มสองหมื่นกว่า พยายามทำใจ คิดในแง่ดี เอาวะ คิดซะว่านั่งสารการบินดอกกล้วยไม้ประจำประเทศไทย ราคาเท่ากันเลย (คิดบวกสุดฤทธิ์ เอาชนะความเศร้า)
แฟนเรา: เนี่ย ราคานี้เค้าซื้อนาฬิกาที่เค้าอยากได้ๆเลยนะเนี่ย
เรา: อย่าซ้ำเติมได้ม้ายยยย งั้นไปนู่นก็ไม่ต้องช็อป ประหยัดๆเอาละกัน
******เหตุการณ์บนเครื่อง เป็นอะไรไม่รู้ค่ะ เราปวดท้องแบบจุกๆท้อง เหมือนโดนต่อยหนักๆ ท้องบิดๆ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้กินอะไรมั่วซั่ว นอกจากแวะกินกาแฟสตาร์บัค 1 แก้ว ตอนอยู่ในดิวตี้ฟรี นั่งขดๆ ปวดๆ คิดว่าเดี๋ยวคงหาย ที่ไหนได้ ปวดยาวยันลงผ่าน ตม ไปก็ยังไม่หายปวด ปวดจนเดินไม่ไหว ต้องนอนแผ่บนเก้าอี้ตรงทางออก Terrminal 2 ทั้งๆที่ปกติแข็งแรง กินส้มตำปูปลาร้า ซดน้ำจนแห้งจานท้องไม่เคยปวด ไม่เคยเสีย
นอนพักตรงเก้าอี้ผ่านไปสองชั่วโมงไม่ดีขึ้น แฟนไปซื้อยาแก้ปวดท้อง อารมณ์ผงๆเย็นๆ คล้ายๆอีโน ก็ไม่ค่อยดีขึ้น ยังคงนอนแผ่นบนเก้าอี้ต่อไป ดูเสียมารยาทจัง แต่ทำไงได้ ปวดจริงๆนินา ที่สนามบินใช้ Wifi ได้ฟรี เลยได้เปิดโทรศัพย์และได้รับเมลล์มาจากเวปบุคกิ้ง.คอม ว่าเราจะเสียค่าปรับเพราะเราไม่ได้แจ้งยกเลิกการพักล่วงหน้า เราก็เห้ย กำลังจะไปนี่ไง คิดว่าเต็มที่ยังไงก็หักแค่คืนแรกที่เราตกเครื่องไปก็พอนิ่ เลยพยายามโทรไปที่โรงแรม แต่ก็นะ ความโง่ยังไม่จบแค่นั้น เบอร์โรงแรมคือ +81335275821 เราก็ตัด+81 ออก คือรหัสประเทศ ที่เหลือที่เรากดคือ 335275821 (มารู้ทีหลังต้องเพิ่มเลข0เข้าไปข้างหน้าเบอร์ด้วย สรุป โทรยังไงสายก็ไม่ว่างเลย
ท้อใจ ถอดใจ ท้องก็ปวดมาก เดินตัวงอกลับมาตรงเก้าอี้ ด้วยอารมณ์น้อยใจในชะตาชีวิต ท้องก็ปวดมากไม่ดีขึ้นเลย อยากนอนพักบนที่นอนดีๆ งอนโรงแรมนี้ เลย กดหาที่พักจากเวปเดิม หาที่พักใหม่ คราวนี้เจอที่ไหนพอจะคุ้นๆจากที่คนไทยรีวิวกันเยอะๆ หาไม่ยาก ก็เลยกดมาเจอโรงแรม Ueno Hotel
เอาวะ อันนี้แหล่ะ ชื่อคุ้นหู น่าจะหาไม่ยาก คนมาพักนี่เยอะ ใกล้สถานีUeno หาในแผนที่ดูก็ไม่ยาก กดจองอีกครั้งเอาเป็นว่าลองก่อน 1 คืน ไม่ดีค่อยหาใหม่ อารมณ์เพลียและอยากนอนพักมากๆๆๆๆ ลากสังขารนั่งรถไฟเข้าเมือง เพื่อไปให้ถึงสถานีใต้ดิน Ueno เพื่อจะได้ไปโรงแรม
ตัดมาที่สถานี Ueno เลยนะคะ ได้กดจองที่พักจากโรงแรม Ueno Hotel มา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีข้อมูลแค่ชื่อโรงแรมจริงๆ กะว่าคงไม่ยาก เพราะอยู่ใกล้สถานีใต้ดิน Ueno แล้วค่อยเรียกแท็กซี่ให้ช่วยหา ปวดท้องมากไม่อยากคิดไรเลย นึกถึงแต่ที่นอน เดินมาแบบตัวงอๆ ประคองตัวไม่ค่อยจะไหวเท่าไหร่ แฟนก็ลากกระเป๋างกๆไป แฟนถามว่าไปไงต่อ เราบอก ให้แท็กซี่หาได้น่า โรงแรมน่าจะเป็นที่รู้จักอยู่ใน GPS สรุปแท็กซี่กดๆชื่อโรงแรมนี้ แล้วไม่มีในGPS คุยกับเขาก็ไม่รู้เรื่อง ภาษาอังกฤษเขาไม่ได้เลย แฟนเราถามว่าเราได้เซฟข้อมูลอะไรมาบ้างไหม เบอร์โทร แผนที่ โรงแรม เราบอกว่าไม่มีเลย ชั่วโมงนั้นเรางอน (งอนใครดีล่ะ ตัวเองโง่เอง +กับใช้อารมณ์อย่างเดียวละทีนี้ กะว่างัยก็หาง่ายถามใครก็คงรุ้จัก) สรุปต้องลงจาก Taxi เข้ามานั่งในสตาร์บัค กะว่ามี WiFi ให้ใช้แน่นอน จะได้หาเบอร์กะแผนที่โรงแรม พนักงานบอกว่า Wifi ใช้ได้เฉพาะ sim ของญี่ปุ่นเท่านั้น เราsim ไทยก็ใช้ไม่ได้ ซวยละทีนี้
จากนั้น เดินกุมท้องที่ยังคงปวดๆออกมา เดินตามข้างทางหาป้ายโรงแรม ซึ่งก็เป็นที่น่าดีใจเลยว่า เขาเขียนแต่ภาษาญี่ปุ่นเลยจร้า
ฝนก็ตรงพรำๆ หนาวก็หนาว ท้องก็ปวด ถามใครๆก็ไม่รู้จัก Ueno Hotel คนญี่ปุ่น พอถามว่า Can U Speak English เขารีบ Say No ออกมาฉับพลันทันใด (ไหนว่าSpeak english ไม่ได้งัย แต่ไหง Say No ล่ะ ไวจังแว๊) แฟนเราด้วยอารมณ์เหนื่อยปนหงุดหงิด เพราะต้องลากกระเป๋าไปมาเลยบอกให้เรายืนรอตรงร้านขายของและบอกว่า"รอตรงนี้แหล่ะดีแล้ว ไม่ต้องเดินไปไหน หยุดหาเรื่องได้ละ เด่วหาโรงแรมเจอแล้วจะเดินมาตาม" น้ำตาคลอเบ้าเลย ท้องก็ปวด โดนดุว่าหาเรื่อง หนาวก็หนาว แต่ก็นะเข้าใจ เขาพูดด้วยความโมโห สักพักแฟนเดินกลับมา บอกตึกเขาเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นหมด หาไม่เจอว่าไอ้โรงแรมนี่มันอยู่ตรงไหน เราเลยเดินข้ามถนนมั่วๆไป ตัดเข้ามาตามตรอกถนน ตามซอกซอยที่เดินมาเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น และเหมือนจะเป็นบาร์ญี่ปุ่น เพราะมีรูป ผู้หญิงแต่งโป๊ๆ อยู่หลายร้าน สักพัก เจอโรงแรมชื่อ Hotel Park Side เข้าไปถามราคา แม่เจ้าคืนละ14500เยน แต่ด้วยความเหนื่อย ปวดท้อง เพลีย ง่วง หนาว รวมมันทุกความรู้สึกกันเลยทีเดีย อยากนอนด้วย เลยตอบจองไป1คืน กะพักก่อนวะ เอาแรง Wifi ก็ใช้ได้แค่ตรงล็อบบี้
ขึ้นไปนอนพัก ห้องโอเคแบบสองเตียง กว้างประมาณเกือบ 19 ตรม ไม่สนไรทั้งนั้น โดดขึ้นเตียง นอนขดๆ หลับๆตื่นๆเพราะอาการปวดท้อง ตื่นขึ้นมาอีกที 6 โมงเย็น ท้องเริ่มดีขึ้น หายปวดแล้วแต่รู้สึกตึงนิดๆ เลยลงมาใช้ wifiที่ lobby เมลล์จากโรงแรม Ueno Hotel กระเด้งแจ้งมาว่า ท่านไม่ได้เข้าพักและไม่ได้ทำการยกเลิกล่วงหน้า เสียค่าปรับห้องราคา 14700 เยน รัสึกซึมเลย ไรวะ ซ้ำๆ ซ้อนๆ โง่อีกละ โดนไปละสองที่ เศร้า เสียดายเงินและยังคงปวดท้อง กินไรลงไปนิดนึงก็ปวด เดินไม่ไหว (สรุปก็พักไอ้โรงแรม Hotel Park Side ทั้งหมด4คืนที่เหลือเลยนะคะ)
แผนการที่วางไว้ตั้งแต่ลงเครื่องมาถึงสายๆกะจะเอากระเป๋าไปฝากที่โรงแรม แล้วลั้นลาเที่ยวโตเกียวในวันแรกได้เลยก็ได้ยุติลงไป หมดไปหนึ่งวัน กลับมาห้องพัก นั่งทบทวน เสียดายเงิน เสียดายเวลา ทั้งตกเครื่อง เสียเวลาเที่ยวตามแผนไปด้วย เผื่อจะได้ออกนอกเมืองสักวัน ก็ไม่เอาละ เวลาน้อยลงดูเร่งรีบ นั่งปรับอารมณ์อีกสักพัก มองหน้าแฟน เราโง่เองนินา กะว่ามาเที่ยวกันสองคนก็น่าจะมีความสุขสินะ มาไกลถึงญี่ปุ่น เอาวะ เสียเงิน เสียเวลา แต่ยังเหลืออีกสามวันเต็มๆ มานั่งคิดมากก็กะไรอยู่เซ็งป่าวๆโง่ไปแล้วนิโน๊ะ ทำไงได้ ทำเวลาที่เหลือให้ดีไปเลยดีกว่า
ว่าแล้วก็ปลอบใจตัวเองด้วยการ แพลนวันที่เหลือๆ เที่ยวตามไกด์บุค อยากกินไรก็ลองกิน อยากซื้อไรที่ไม่เกินความสามารถก็ซื้อละกัน ทำตัวปกติ อะไรที่เสียค่าโง่ไปก็จำไว้ ราคาแพงหน่อยแต่ก็นะ
ท้ายสุด ประทับใจในความสวยงาม ความสะอาด ความทันสมัย ความมีวินัย ความน่ารักในแบบฉบับของคนญี่ปุ่น ฟินมีความสุขและได้เที่ยว กิน ช็อป ไปกับวันที่เหลือและแอบเคืองตัวเองอยู่นิดๆกับความโง่ที่นับเวลาขึ้นเครื่องผิดวัน
กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาก็เพื่อแชร์ความโง่ที่มีอยู่จริงของคนๆหนึ่งที่คิดว่าตัวเองเจ๋ง จองตั๋วถูก เที่ยวตามแพลนแบบฉลาดๆ ประหยัด(ที่ไหนได้เกินงบไปอย่างแรง) ดูน่าจะมีความสุข สนุกสนานได้เต็มที่ มีเวลามากมายในการอ่านศึกษาหาข้อมูล แต่ดันมาตกม้าตายเอากับเรื่องนับวันหลังเที่ยงคืนคือวันใหม่ จวบเหมาะกับปวดท้องและงอแงไม่มีความอดทนที่จะโทรกลับหรือสอบถามวิธีโทรภายในประเทศจากเจ้าหน้าที่สนามบินก็ได้ ด้วยความอวดเก่งกะว่ามันไม่ยากหรอกน่า ใช้วิธีกะว่าไปตายเอาดาบหน้า ไม่ดีและไม่ประสบความสำเร็จอย่างเรานี้มีอยู่จริง
เขียนผิดถูกยังไง ขออภัยนะคะ
[CR] แชร์ประสบการณ์ความโง่ ตกเครื่องก่อนไปญี่ปุ่น เที่ยวแบบเสียแผน
ซึ่งเนื้อเรื่องก็มีดังนี้เลยค่ะ
1. เราวางแผนเที่ยวญี่ปุ่นตั้งแต่เดือนสิงหา คงต้องเริ่มจากการหาตั๋วก่อนสินะ กะจองตั๋วถูกที่สุด ช่วงเวลาที่ถูกที่สุดกับแอร์หางแดง แล้วก็ได้สมใจอยาก ได้ขาไปวันที่ 12เดือน ตุลาคม เวลา01.00น. ขากลับวันที่ 17 ตุลาคม เวลา 10.30น. ในราคาไป-กลับ ประมาณ 13,000บาท (ดีใจมากๆ แบบว่าได้ถูกอ่ะ เก่งจริงกรู) ไปกับแฟน2คนนะคะ ราคารวมสองคนก็แค่ 26,000 จัดไป...
2. หาโรงแรมจากเวป บุคกิ้ง.คอม อ่านๆๆ หาๆๆ เปรียบเทียบๆๆๆ ดูๆๆๆๆ อ่านมันทุกโรงแรม อ่านมันทุกรีวิว ที่ไหนเขตไหน ใกล้อะไร ห้องนี้แคบไป แต่ใกล้ที่เที่ยวเยอะก็ไม่เอาดีกว่า ห้องนี้สวย ใกล้ แพงไป เกินสามพัน ไม่เอาๆ แพงๆ อันนี้ก็ถูกไป แคบไป กลัวอึดอัด เรื่องเยอะจริงกรู พินิจพิจารณาอยุ่นั่น
ใช้เวลาถ้านับเป้นชั่วโมงคงใช้เวลาราวๆ เกือบๆ10 ชม ในการนั่งอ่านวนไปวนมา กว่าจะตัดสินใจได้ที่ โรงแรม โอ๊ควูด อพาร์ทเม้นต์ แถวๆ รถไฟสถานี Arike ออกมานอกเส้นทางรถsubway นิดหน่อย ห้องใหญ่กว่าในตัวเมืองจ๋าๆ ราคาสามพันนิดๆ มีครบเลย ไม่ว่าจะเป็นพวกไมโครเวฟ กระติกน้ำร้อน เตาทำกับข้าว อ่างล้างจาน อ่างอาบน้ำใหญ่พอดีตัวแบบนอนเหยียดขาสบายๆ ( เพราะเห็นบางที่จะเป็นอ่างเล็กๆต้องหดขาลงไปแช่) ที่สำคัญขนาดห้อง 19 ตรม. ซึ่งอ่านมาโดยทั่วไปโรงแรมในญี่ปุ่นขนาดจะแค่ 12-15 ตรม ประมาณนั้น เผื่อจะได้ไม่อึดอัดคับแคบ
ซึ่งวิธีจองก็เป็นแบบที่ต้องใส่รหัสบัตรเครดิตไว้เป็นการันตีบุคกิ้ง แล้วไปจ่ายเงินสดหน้างานเอา จองไปเท่ากับ5คืน ประมาณ 47500 เยน
3.ที่เที่ยว กะลอกการบ้านเอาในพันทิพนี่แหล่ะ ใครๆเขาก็ไปกันมาเยอะแยะ ง่ายๆ ไม่ต้องคิดมาก จดๆ ลอกๆเอาในนี้ก่อนไป1 วัน บวกกับเดินผ่าน B2S
เจอหนังสือเที่ยวโตเกียว ก็ซื้อมาติดตัวไว้ เพราะอ่านแว๊บๆเขาก็บอกหมดนะ ที่ไหน มีอะไร ลงสถานีSubway ตรงไหน เอาเป็นว่าอุ่นใจ ไม่หลงหรอกน่า
ที่นู่นขึ้นชื่อการเดินทางสะดวก ที่ไหนๆก็ติดรถไฟฟ้า ง่ายๆ
4.Wifi มาสนใจจะหาใช้เอาก็ตอนจะออกเดินทางวันรุ่งขึ้นซะละ เห็นในเวปมี Pocket Wifi แต่จะต้องจองล่วงหน้ากัน 3 วัน ไม่ทันแล้ว คิดว่าเมือง
ไฮเทคอย่างญี่ปุ่น หาใช้ไม่ยากหรอก ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า สนามบินก็คงมีซิมWifi ขายละว้า
*************เสหมือนทุกอย่างโรยด้วยกลีบกุหลาบ ง่ายจริง ญี่ปุ่นนิ่ ไม่เห็นวุ่นวายอะไรนินา******************
วันเดินทางจริง อาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม ลั้นลาๆๆ เดินช็อปซื้อหนมเพลิดเพลินใจที่เซ็นทรัลลาดพร้าว ร่ำลาเมืองไทย อาหารไทย จาไปญี่ปุ่นๆๆ เย้ๆๆๆ
ถึงดอนเมืองตอน ห้าทุ่มเป๊ะ เครื่องออก ตีหนึ่ง เวลาเหลือเฟือ ด้านล่างคือเหตุการณ์หน้าเคาท์เตอร์เรียงลำดับได้ดังนี้
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารเดินทางไปไหนคะ
เรา : นาริตะ ญี่ปุ่นค่ะ (หน้าตาเบิกบาน แบบคนเห่อจะได้เที่ยว) ว่าแล้วส่งพาสปอร์ตให้กราวด์
กราวด์โฮสเตส : คลิกๆ กรุ๊กกริ๊กๆ พิมพ์ๆ เคาะๆเม้าท์ ไม่มีรายชื่อผู้โดยสารนะคะ ขอเลขบุคกิ้งด้วยค่ะ
เรา : Bl1Kyz ค่ะ (ทำหน้างง)
กราวด์โฮสเตส : เหมือนผู้โดยการจะตกเครื่องนะคะ
เรา : เห้ย เป็นไปได้งัยอ่าคะ
กราวด์โฮสเตส : บุคกิ้งนัมเบอร์นี้ เครื่องออกไปเมื่อวานค่ะ
เรา : เป็นไปได้งัย (อ้าปากกำลังจะเถียง )
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารจองไว้วันที่ 12 ตุลาคม เวลา 01.00 น (ซึ่งเวลาที่เรายืนอยู่หน้าเค้าท์เตอร์ตอนนั้นมันวันที่ 12ตุลาคม 23.00 น.
ถ้าผ่าน เที่ยงคืนไปจะเป็นวันที 13 ตุลาคม)
เรา : (อ้าปากค้าง หน้าชา มองหน้าแฟน พร้อมทั้งอุทานออกมาอย่างไม่สนใจคนรอบด้าน) ตายห่าน !!!! แล้วทำไงอ่าคะ
กราวด์โฮสเตส : เดี๋ยวจะลองเช็คให้นะคะว่าถ้าเสียค่าปรับตั๋วราคาจะดีกว่าซื้อใหม่หรือเปล่า
เรา:คิดในใจ คงถูกปรับสองคนคงไม่เกินหมื่นละมั้ง เห้อ เซ็ง
กราวด์โฮสเตส : ผู้โดยสารคะ ถ้าซื้อใหม่จะถูกกว่าค่ะ
เรา: จริงหรอคะ เท่าไหร่คะ (ดีใจในโชคชะตาที่พอจะเหลืออยู่ เผื่อถูกกว่าหมื่น)
กราวด์โฮสเตส : ตอนนี้ราคาสองท่านจะอยู่ที่ สองหมื่นสองพันบาทค่ะ
เรา: .................(ยืนอึ้ง+เงิบ+หน้าชา+ดูน่าสมเพช+รู้สึกตัวเองโง่เป็นควาย+อยากเอาหัวกระแทกเค้าท์เตอร์ให้รู้แล้วรู้รอด
นี่เรา ฝันไปๆๆๆ ไม่จริงๆๆๆ)
แฟนเรา: เอางัย กลับป่าว
เรา: เด่วตบหน้าแหก มาถึงนี่ ตั๋วก็จองละ ที่พักก็จองละ เตรียมตัว เตรียมใจมาสองเดือนละ ไหนๆก็ไหนๆละ มาถามว่ากลับป่าว
แฟนเรา: ...(เงียบ)....
สรุป รูดบัตร ซื้อตั๋วใหม่ เดินขึ้นเครื่อง งงๆ คอตก ไรแว้ อุส่าห์จองล่วงหน้าสองเดือน ได้ตั๋วถูก แล้วนี่ต้องมาเสียเพิ่มสองหมื่นกว่า พยายามทำใจ คิดในแง่ดี เอาวะ คิดซะว่านั่งสารการบินดอกกล้วยไม้ประจำประเทศไทย ราคาเท่ากันเลย (คิดบวกสุดฤทธิ์ เอาชนะความเศร้า)
แฟนเรา: เนี่ย ราคานี้เค้าซื้อนาฬิกาที่เค้าอยากได้ๆเลยนะเนี่ย
เรา: อย่าซ้ำเติมได้ม้ายยยย งั้นไปนู่นก็ไม่ต้องช็อป ประหยัดๆเอาละกัน
******เหตุการณ์บนเครื่อง เป็นอะไรไม่รู้ค่ะ เราปวดท้องแบบจุกๆท้อง เหมือนโดนต่อยหนักๆ ท้องบิดๆ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้กินอะไรมั่วซั่ว นอกจากแวะกินกาแฟสตาร์บัค 1 แก้ว ตอนอยู่ในดิวตี้ฟรี นั่งขดๆ ปวดๆ คิดว่าเดี๋ยวคงหาย ที่ไหนได้ ปวดยาวยันลงผ่าน ตม ไปก็ยังไม่หายปวด ปวดจนเดินไม่ไหว ต้องนอนแผ่บนเก้าอี้ตรงทางออก Terrminal 2 ทั้งๆที่ปกติแข็งแรง กินส้มตำปูปลาร้า ซดน้ำจนแห้งจานท้องไม่เคยปวด ไม่เคยเสีย
นอนพักตรงเก้าอี้ผ่านไปสองชั่วโมงไม่ดีขึ้น แฟนไปซื้อยาแก้ปวดท้อง อารมณ์ผงๆเย็นๆ คล้ายๆอีโน ก็ไม่ค่อยดีขึ้น ยังคงนอนแผ่นบนเก้าอี้ต่อไป ดูเสียมารยาทจัง แต่ทำไงได้ ปวดจริงๆนินา ที่สนามบินใช้ Wifi ได้ฟรี เลยได้เปิดโทรศัพย์และได้รับเมลล์มาจากเวปบุคกิ้ง.คอม ว่าเราจะเสียค่าปรับเพราะเราไม่ได้แจ้งยกเลิกการพักล่วงหน้า เราก็เห้ย กำลังจะไปนี่ไง คิดว่าเต็มที่ยังไงก็หักแค่คืนแรกที่เราตกเครื่องไปก็พอนิ่ เลยพยายามโทรไปที่โรงแรม แต่ก็นะ ความโง่ยังไม่จบแค่นั้น เบอร์โรงแรมคือ +81335275821 เราก็ตัด+81 ออก คือรหัสประเทศ ที่เหลือที่เรากดคือ 335275821 (มารู้ทีหลังต้องเพิ่มเลข0เข้าไปข้างหน้าเบอร์ด้วย สรุป โทรยังไงสายก็ไม่ว่างเลย
ท้อใจ ถอดใจ ท้องก็ปวดมาก เดินตัวงอกลับมาตรงเก้าอี้ ด้วยอารมณ์น้อยใจในชะตาชีวิต ท้องก็ปวดมากไม่ดีขึ้นเลย อยากนอนพักบนที่นอนดีๆ งอนโรงแรมนี้ เลย กดหาที่พักจากเวปเดิม หาที่พักใหม่ คราวนี้เจอที่ไหนพอจะคุ้นๆจากที่คนไทยรีวิวกันเยอะๆ หาไม่ยาก ก็เลยกดมาเจอโรงแรม Ueno Hotel
เอาวะ อันนี้แหล่ะ ชื่อคุ้นหู น่าจะหาไม่ยาก คนมาพักนี่เยอะ ใกล้สถานีUeno หาในแผนที่ดูก็ไม่ยาก กดจองอีกครั้งเอาเป็นว่าลองก่อน 1 คืน ไม่ดีค่อยหาใหม่ อารมณ์เพลียและอยากนอนพักมากๆๆๆๆ ลากสังขารนั่งรถไฟเข้าเมือง เพื่อไปให้ถึงสถานีใต้ดิน Ueno เพื่อจะได้ไปโรงแรม
ตัดมาที่สถานี Ueno เลยนะคะ ได้กดจองที่พักจากโรงแรม Ueno Hotel มา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีข้อมูลแค่ชื่อโรงแรมจริงๆ กะว่าคงไม่ยาก เพราะอยู่ใกล้สถานีใต้ดิน Ueno แล้วค่อยเรียกแท็กซี่ให้ช่วยหา ปวดท้องมากไม่อยากคิดไรเลย นึกถึงแต่ที่นอน เดินมาแบบตัวงอๆ ประคองตัวไม่ค่อยจะไหวเท่าไหร่ แฟนก็ลากกระเป๋างกๆไป แฟนถามว่าไปไงต่อ เราบอก ให้แท็กซี่หาได้น่า โรงแรมน่าจะเป็นที่รู้จักอยู่ใน GPS สรุปแท็กซี่กดๆชื่อโรงแรมนี้ แล้วไม่มีในGPS คุยกับเขาก็ไม่รู้เรื่อง ภาษาอังกฤษเขาไม่ได้เลย แฟนเราถามว่าเราได้เซฟข้อมูลอะไรมาบ้างไหม เบอร์โทร แผนที่ โรงแรม เราบอกว่าไม่มีเลย ชั่วโมงนั้นเรางอน (งอนใครดีล่ะ ตัวเองโง่เอง +กับใช้อารมณ์อย่างเดียวละทีนี้ กะว่างัยก็หาง่ายถามใครก็คงรุ้จัก) สรุปต้องลงจาก Taxi เข้ามานั่งในสตาร์บัค กะว่ามี WiFi ให้ใช้แน่นอน จะได้หาเบอร์กะแผนที่โรงแรม พนักงานบอกว่า Wifi ใช้ได้เฉพาะ sim ของญี่ปุ่นเท่านั้น เราsim ไทยก็ใช้ไม่ได้ ซวยละทีนี้
จากนั้น เดินกุมท้องที่ยังคงปวดๆออกมา เดินตามข้างทางหาป้ายโรงแรม ซึ่งก็เป็นที่น่าดีใจเลยว่า เขาเขียนแต่ภาษาญี่ปุ่นเลยจร้า
ฝนก็ตรงพรำๆ หนาวก็หนาว ท้องก็ปวด ถามใครๆก็ไม่รู้จัก Ueno Hotel คนญี่ปุ่น พอถามว่า Can U Speak English เขารีบ Say No ออกมาฉับพลันทันใด (ไหนว่าSpeak english ไม่ได้งัย แต่ไหง Say No ล่ะ ไวจังแว๊) แฟนเราด้วยอารมณ์เหนื่อยปนหงุดหงิด เพราะต้องลากกระเป๋าไปมาเลยบอกให้เรายืนรอตรงร้านขายของและบอกว่า"รอตรงนี้แหล่ะดีแล้ว ไม่ต้องเดินไปไหน หยุดหาเรื่องได้ละ เด่วหาโรงแรมเจอแล้วจะเดินมาตาม" น้ำตาคลอเบ้าเลย ท้องก็ปวด โดนดุว่าหาเรื่อง หนาวก็หนาว แต่ก็นะเข้าใจ เขาพูดด้วยความโมโห สักพักแฟนเดินกลับมา บอกตึกเขาเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นหมด หาไม่เจอว่าไอ้โรงแรมนี่มันอยู่ตรงไหน เราเลยเดินข้ามถนนมั่วๆไป ตัดเข้ามาตามตรอกถนน ตามซอกซอยที่เดินมาเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น และเหมือนจะเป็นบาร์ญี่ปุ่น เพราะมีรูป ผู้หญิงแต่งโป๊ๆ อยู่หลายร้าน สักพัก เจอโรงแรมชื่อ Hotel Park Side เข้าไปถามราคา แม่เจ้าคืนละ14500เยน แต่ด้วยความเหนื่อย ปวดท้อง เพลีย ง่วง หนาว รวมมันทุกความรู้สึกกันเลยทีเดีย อยากนอนด้วย เลยตอบจองไป1คืน กะพักก่อนวะ เอาแรง Wifi ก็ใช้ได้แค่ตรงล็อบบี้
ขึ้นไปนอนพัก ห้องโอเคแบบสองเตียง กว้างประมาณเกือบ 19 ตรม ไม่สนไรทั้งนั้น โดดขึ้นเตียง นอนขดๆ หลับๆตื่นๆเพราะอาการปวดท้อง ตื่นขึ้นมาอีกที 6 โมงเย็น ท้องเริ่มดีขึ้น หายปวดแล้วแต่รู้สึกตึงนิดๆ เลยลงมาใช้ wifiที่ lobby เมลล์จากโรงแรม Ueno Hotel กระเด้งแจ้งมาว่า ท่านไม่ได้เข้าพักและไม่ได้ทำการยกเลิกล่วงหน้า เสียค่าปรับห้องราคา 14700 เยน รัสึกซึมเลย ไรวะ ซ้ำๆ ซ้อนๆ โง่อีกละ โดนไปละสองที่ เศร้า เสียดายเงินและยังคงปวดท้อง กินไรลงไปนิดนึงก็ปวด เดินไม่ไหว (สรุปก็พักไอ้โรงแรม Hotel Park Side ทั้งหมด4คืนที่เหลือเลยนะคะ)
แผนการที่วางไว้ตั้งแต่ลงเครื่องมาถึงสายๆกะจะเอากระเป๋าไปฝากที่โรงแรม แล้วลั้นลาเที่ยวโตเกียวในวันแรกได้เลยก็ได้ยุติลงไป หมดไปหนึ่งวัน กลับมาห้องพัก นั่งทบทวน เสียดายเงิน เสียดายเวลา ทั้งตกเครื่อง เสียเวลาเที่ยวตามแผนไปด้วย เผื่อจะได้ออกนอกเมืองสักวัน ก็ไม่เอาละ เวลาน้อยลงดูเร่งรีบ นั่งปรับอารมณ์อีกสักพัก มองหน้าแฟน เราโง่เองนินา กะว่ามาเที่ยวกันสองคนก็น่าจะมีความสุขสินะ มาไกลถึงญี่ปุ่น เอาวะ เสียเงิน เสียเวลา แต่ยังเหลืออีกสามวันเต็มๆ มานั่งคิดมากก็กะไรอยู่เซ็งป่าวๆโง่ไปแล้วนิโน๊ะ ทำไงได้ ทำเวลาที่เหลือให้ดีไปเลยดีกว่า
ว่าแล้วก็ปลอบใจตัวเองด้วยการ แพลนวันที่เหลือๆ เที่ยวตามไกด์บุค อยากกินไรก็ลองกิน อยากซื้อไรที่ไม่เกินความสามารถก็ซื้อละกัน ทำตัวปกติ อะไรที่เสียค่าโง่ไปก็จำไว้ ราคาแพงหน่อยแต่ก็นะ
ท้ายสุด ประทับใจในความสวยงาม ความสะอาด ความทันสมัย ความมีวินัย ความน่ารักในแบบฉบับของคนญี่ปุ่น ฟินมีความสุขและได้เที่ยว กิน ช็อป ไปกับวันที่เหลือและแอบเคืองตัวเองอยู่นิดๆกับความโง่ที่นับเวลาขึ้นเครื่องผิดวัน
กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาก็เพื่อแชร์ความโง่ที่มีอยู่จริงของคนๆหนึ่งที่คิดว่าตัวเองเจ๋ง จองตั๋วถูก เที่ยวตามแพลนแบบฉลาดๆ ประหยัด(ที่ไหนได้เกินงบไปอย่างแรง) ดูน่าจะมีความสุข สนุกสนานได้เต็มที่ มีเวลามากมายในการอ่านศึกษาหาข้อมูล แต่ดันมาตกม้าตายเอากับเรื่องนับวันหลังเที่ยงคืนคือวันใหม่ จวบเหมาะกับปวดท้องและงอแงไม่มีความอดทนที่จะโทรกลับหรือสอบถามวิธีโทรภายในประเทศจากเจ้าหน้าที่สนามบินก็ได้ ด้วยความอวดเก่งกะว่ามันไม่ยากหรอกน่า ใช้วิธีกะว่าไปตายเอาดาบหน้า ไม่ดีและไม่ประสบความสำเร็จอย่างเรานี้มีอยู่จริง
เขียนผิดถูกยังไง ขออภัยนะคะ