ไม่มีใคร.. แทนใครได้จริงๆ

เรื่องมีอยู่ว่า

เราเลิกกับแฟนมาได้ซักพักแล้ว เรารักแฟนเก่ามาก จนไม่คิดจะคบใครอีกถ้าเลิกกันไป เพราะเราคิดจะสร้างอนาคตกับเค้า
เราก็มานั่งคิดค่ะ ว่าทำไมเราถึงรักเค้ามากจัง เค้ามีอะไรดีหรอ
แฟนเก่าเราเป็น process engineer หน้าตาดี นิสัยดี ไม่ค่อยกินเหล้า ไม่ดูดบุหรี่  เป็นผู้ชายค่อนข้างเรียบร้อยถ้าเทียบกับผู้ชายทั่วไป
แต่ข้อเสียคือ เค้าดูจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ตัดสินใจอะไรก็จะเด็ดขาดไปเลย ไม่ค่อยใส่ใจความรู้สึกเราเท่าไหร่ บ้างาน โลกส่วนตัวสูง อยู่ไกลกันด้วย
ตอนที่เลิกกันเค้าก็ตัดสินใจเองว่าเราคงไปกันต่อไม่ไหว เลยขอเลิกเรา

หลังจากนั้นเราก็มีคนเข้ามาคุยค่ะ แปลกเหมือนกัน คนนี้ก็วิศวะอีกละ
แต่คนนี้เป็น project engineer หน้าตาก็พอใช้ได้ นิสัยโอเคเข้ากะเราได้เราไม่ต้องปรับอะไรมาก กินเหล้า ดูดบุหรี่ เป็นผู้ชายปกติเท่าไป หน้าที่การงานโอเคกว่าคนเก่ามาก แต่เค้าต้องไปต่างประเทศบ่อยๆ ไม่ค่อยได้อยู่กับที่ คนนี้ก็ไกลกันอีกเหมือนเดิม

แต่เค้าดูใส่ใจความรู้สึกเรามากกว่า แตกต่างจากคนเก่ามาก ก่อนไปทำงานก็ทักมาปลุก บอกจะไปทำงานแล้วนะ
เลิกงานแล้วก็ทักมาหา จะไปข้างนอกก็บอกเราตลอด ล่าสุดกลับจากพม่า ลงเครื่องปุ๊บก็โทรหาเราเลย ถึงจะอยู่ไกลกันแต่เราไม่เคยรู้สึกเหงาเลย เหมือนมีเค้าอยู่ด้วยตลอกเวลา

เรารู้สึกดีมาก เพราะเราไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้จากคนเก่าเลย

เราคิดว่าเราคงจะลืมแฟนเก่าได้แล้วแหละ... แต่จริงๆแล้วไม่เลย เราไม่ได้รู้สึกใจเต้น เวลาที่คุยกัน เรารู้สึกว่ามันแตกต่างจากเวลาที่คุยกับแฟนเก่า
เวลาแฟนเก่าทักมา เรายังตื่นเต้น ใจเต้น เหมือนเดิม

คนใหม่ก็ดีกว่าทุกอย่าง เติมเต็มส่วนที่เราไม่เคยได้รับจากแฟนเก่า
แต่ในใจเรา กลับไม่สามรถเอาเค้า เข้ามาแทนที่ความรู้สึกที่มีกับแฟนเก่าได้เลย เศร้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่