มันคือปัญหาโลกแตก ของเด็กที่เพิ่งเข้ามหาลัยของหลายๆคน ประเด็นคือเราต้องเรียนมหาลัยที่ไกลกัน ช่วงแรกที่เขาได้ย้ายไปอยุหอเราเชื่อใจเขามาก เพราะก่อนน่านี้ที่เราคบกันมาเขาไม่เคยนอกใจเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่พออยุได้ซักพักเหมือนเขาเริ่มแปลกไป เหมือนมีบางอย่างบอกไม่รุว่าเขาไม่เหมือนเดิม จนวันนึงเขาหายไปจากประมาณบ่ายกว่าๆถึงประมาณสองทุ่ม ติดต่อไม่ได้ เราก้อไม่ได้อาไรมากเพราะเราก้อเรียน พอถามว่าหายไปไหนเขาบอกว่านอน เพลีย เราก้อไม่ได้อาไร แต่มันก้อรุสึกแปลกๆ จนเราทนไม่ไหว ต้องแอบเข้าไลน์เขาโดยที่ไม่บอก เท่านั้นแหละ เราถึงได้รุว่าเขาไม่ได้คุยกันเราแค่คนเดวเหมือนก่อน แต่เขากับมี ผช คุย5-6 คน เรา ทำไรไม่ถูกเรย แร้วที่แย่คือวันที่หายไปเขาไปดูหนังกับ ผช  1ใน6ที่เขาคุยด้วยมา ซึ่งเราช๊อคมาก และสุดท้ายก้อเลิกกัน แต่เรื่องยังไม่จบ เราเองที่แย่ และยังคิดถึงเขาอยุ เพื่อนเตือนไม่ฟัง สุดท้ายเรากับเปนฝ่ายที่ไปขอคืนดีเขา และเขาให้สันยาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก เราก้อเครียทุกอย่างจบ แต่เราก้อแอบมีระแวงบ้าง จนวันนึงเราเรียนเสดไว เรยตัดสินใจขับรถไปหาเขาร่วม200โล กะว่าจะใช้โอกาศไปดูที่หลับที่นอน ดูหอดูอาไรเผื่อเราจะหายคิดมากไปบ้าง พอไปถึงเราก้อกะดูหอดูอาไรเสดหาไรกินเยนๆกลับ ก้อขอโทรสับเขามานอนเร่นเพราะเราก้อไม่ได้เตรียมอาไรมา ดันไปเจอของดีอีก คือ เขายังโทหากันอยุ เราทำไงได้หละ นอกจากให้เขาอธิบาย ซึ่งมันก้ออธิบายอาไรไม่ได้อยุแร้ว แต่เราเปนคนใจอ่อนเองเหนเขานั่งร้องไห้ กับใจอ่อนให้อภัยเขาง่ายๆซะงั้น เราก้อยัง งง ตัวเอง... แต่หลังจากนั้นเรากับระแวงเขามาตลอด โทหาโทเชคบ่อย ห้ามนู้นห้ามนี่ จนบางทีเรารุสึกได้ว่าเขาดูอึดอัด และเราเองที่คิดมาก มโนไปซะทุกอย่างจนทะเลาะกันมาตลอด เลิกกันเพราะเรื่องนี้ก้อหลายต่อหลายรอบ จนมาเมื่อสองวันก่อนโทสับเขาดันพังงง... เสดเรยทีนี้ความมโนของเราพุ่งทะยานไปกันใหญ่ซึ่ง ปกติเวลาทุ่ม-สองทุ่มจะเปนเวลาคุยกับเราตลอด แต่หลังจากโทรสับพัง เขากับไม่ได้ทำให้เราสบายใจ แต่กับไปนู้นไปนี่มากกว่าเดิม จนตอนนี้เราเลิกกันอีก และก้อไม่รุว่าควรทำยังไงต่อออ......????