วันนี้เรามาเดินดูของในTซุปเปอร์มาเก็ตแห่งทุ่งรังสิตกะว่าจะซื้อของมาทำเบอเกอรี่จึงแวบไปดูวิปครีมก่อนค่อยเดินไปโซนวัถตุดิบเบอเกอรี่หยิบช็อคโกแลตแบบแท่งและแบบเม็ดมาถือไว้แล้วก็เดินดูอย่างอื่นด้วย สักพักนึงคิดได้ว่าต้องไปซื้ออุปกรณ์กับกดเงินก่อนเลยคิดว่าตอนจะกลับค่อยมาซื้อก็ได้ก็เลยเอาของที่หยิบมาไปวางที่เดิมแล้วเดินดูของอย่างอื่นไว้ก่อนค่อยมาซื้อทีหลัง แต่ตอนนั้นมีผู้ชาย2คนเริ่มมองหน้าแหละ 2คนนี้เค้าโทรศัพท์กันอยู่ (คิดขำๆในใจว่าเค้าคงคุยกันมั้ง) คนแรกจำได้เลยเพราะมาซื้อของเจอเค้าบ่อย คนที่2ไม่คุ้นแต่ตอนที่หยิบของเห็นเค้าเดินผ่านตรงนั้นพอดีนึกว่าเป็นลูกค้า(ใส่ชุดนอกเครื่องแบบทุ้งคู่) เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็เดินไปขึ้นบันไดเลื่อนจะไปชั้น3ไปดูอุปกรณ์ทำขนม เพิ่งขึ้นมาถึงชั้น2เอง (ซุปเปอร์อยู่ชั้นG) อยู่ๆก็มีผู้ชายคนแรกที่เป็นพนักงานขึ้นบันไดเลื่อนเดินมาดักหน้า เราก็งงสิว่ามาดักทำไม
ช1 : ขอโทษนะครับพร้อมชูป้ายพนักงาน น้องเมื่อกี้น้องได้หยิบช็อคโกแลตมาหรือป่าว
เรา : ทำหน้างงปนตกใจหัวเราะ เปล่าค่ะ อ๋ออ แต่ตอนนั้นหนูหยิบมาถือไว้ แต่ก็วางที่เดิมแล้วนะคะ
ช1 : (คุยโทรศัพท์ด้วย) หรอ ช่วยไปกับพี่หน่อยได้มั้ย ไปชี้ให้พี่ดูหน่อย ว่าวางตรงไหนที่เดิมหรือเปล่า เพราะPC (หรืออะไรเนี้ยแหละ)เค้าหาไม่เจอ
เรา : หนูก็วางไว้ที่เดิมนะ หาไม่เจอหรอช็อกโกแลตมันเหลือแค่2ชิ้นเอง พี่หาไม่เจอจริงๆหรอ
ช1 : น้องพี่รบกวนเวลาหน่อย แป๊บเดียวเองไปชี้ให้พี่ดูหน่อย
เรา : แต่หนูไม่ได้หยิบอะไรมาจริงๆนะพี่ เนี้ยดูกระเป๋าหนูได้ พร้อมกับแหวกกระเป๋าโชว์
แล้วนี้ก็เดินลงไปด้วยอยู่แล้วไม่ได้หนี เดินไปแบบงงๆด้วย อยู่ดีก็ซวยซะงั้น
ช1 : ถ้าของมันหาย PCเค้าต้องรับผิดชอบเอง รบกวนหน่อยนะครับ
พอถึงโซนวัตถุเบอเกอรี่ก็ชี้ให้เค้าดูว่านี้คือช็อคโกแลตที่หยิบมาอันนี้กับอันนี้
ช1 : (คุยโทรศัพท์) ถามคนในสายว่าใช่มั้ย มีอันนี้กับอันนี้ บลา บลา ๆ ก่อนจะหันหน้ามาแบบว่ายังไม่เชื่ออยู่ดี
-ช2 หายไปไหนก็ไม่รู้ไม่เห็น
ก็เลยขอตัวออกมาแบบอารมณ์งงๆโมโหตกใจแถมไม่มีคำขอโทษใดๆทั้งนั้น ตอนนั้นรู้สึกเหมือนโดนตบหน้ากลางผู้คนในห้าง ขาก็สั่น มือก็สั่น ตกใจว่าทำอะไรผิดดดด แถมบริสุทธิ์ใจด้วยยยยยย


ปล.คราวหน้าจะซื้อของต้องระวังตัวให้ดีไม่หยิบของมาถืออีกละ เดี๋ยวตกเป็นผู้ต้องสงสัยอีก หึหึ