สวัสดีคะ
เรื่องมีอยู่ว่าฉันเปนเด็กใหม่พึ่งเขาตอนม.4 แล้วเขาเปนเพื่อนในห้องแต่แทบไม่ได้คุยกันเลย คือเราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร จนขึ้นม.5 เขาก็เริ่มมาเล่นมาใกล้เรา
จนเราคิดว่าเขาคิดไรกับเราหรือป่าว จะเล่นอะไรเขาก็จะมานั่งข้างเรา ถามเราคนเดียวทั้งๆที่มีเพื่อนอีกตั้งหลายคนอยู่ เราก็เลยชอบเขาตั้งแต่ตอนนั้น
และอยู่มาวันนึงเปนช่วงกีฬาสีของโรงเรียนคะ ฉันอยู่สีฟ้าแต่ฉันได้ถือป้ายของโรงเรียน ส่วนเขาอยู่สีม่วงคอยช่วยเพื่อนคุมนักกีฬา เนื่องจากที่ฉันได้ถือป้ายโรงเรียนจึงเปนเหตุให้ฉันว่างมากกก ฉันเลยรวมกลุ่มกันอยู่กับเพื่อนสีฟ้าเหมือนกัน ซึ่งเพื่อนกลุ่มนี้ก็คือกลุ่มของคนที่เขาชอบเองแหละคะ แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเขาชอบใครหรอกแต่พอผู้หญิงคนนั้นบ่นกับเพื่อนประมาณว่า "ไม่ได้คิดไรกับคนนี้อะทำไงดี ไม่กล้าปฏิเสธด้วย" จึงทำให้ฉันรู้ว่าเขาชอบเพื่อนเราคนนี้นี้เอง แต่เวลาฉันเจอหน้าเขาฉันก็จะแซวเขาเล่นเรื่องนี้และพยายามตัดใจ
แต่ไม่เปนผลอะไรเลยมันกลับทำให้ฉันยิ่งรู้สึกดีกับเขามากๆเขาเล่นด้วยมากขึ้น จนทำให้วันนึงฉันทนไม่ไหวเลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท ว่า " กูชอบคนนี้อ้ะ แต่กูไม่กล้าบอกวะ กลัวเสียเพื่อน คิดว่ากูควรทำไงวะบอกหรือไม่บอก" เพ่ือนฉันบอกว่า "อย่าบอกเลยมีแฟนแล้วนะ" [ฉันลืมบอกไปว่าฉันมีแฟนแล้วแต่พึ่งทะเลาะกัน] แล้ววันนั้นฉันกับแฟนทะเลาะกันหนักมาก ฉันหงุดหงิดมากเลยทักไลน์เขาไปบอกว่า ฉันชอบเขา เขาตอบกลับมาว่า จริงหรอ แน่ใจแล้วหรอว่าชอบเขาจริง ฉันก็ตอบกลับไปว่า อื้ม จริง เขาตอบกลับมาว่า ขอโทษนะ เราคิดกับเธอแค่เพื่อนอะ ไม่เปนไรนะ ความรู้สึกฉันตอนนั้นคือแบบว่าพูดไม่ออกน้ำตาไหลออกมาเปนทางเลยคะ ทำอะไรไม่ค่อยถูกเลยตอบเขาไปว่า ไม่เปนไรหรอก โอเค แต่ขอให้เปนเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ เขาก็บอกว่า ดีแล้วที่ไม่เปนไร เหมือนเดิมได้ดิ ยังไงมีไรก็ทักได้ตลอดเลยนะ ฉันเลยตอบเขาไปว่า ไม่เปนไรหรอก ไม่อยากรบกวน
เขาบอกว่าไม่เปนไรทักได้ เราก็พยายามปฏิเสธที่จะไม่คุยยกับเขา จนเขาถามว่า "เรายังเปนเพื่อนกันคุยกันเหมือนเดิมได้ใช้ไหม" ฉันเงียบสักพักเลยตอบเขาไปว่า ได้ดิเพื่อนกันเหมือนเดิม ที่บอกไปเมื่อกี้ก็ลืมๆไปเลยนะ
ทุกวันนี้ฉันก็ยังให้คำปรึกษาเขาเรื่องคนที่เขาชอบอยู่ เขาจะรู้ไหมว่าเราก็เจ็บที่ต้องคอยรับฟังว่าเขาคิดถึงใคร รักใคร
เพื่อนๆว่าแันควรทำยังไงดีให้คำปรึกษาต่อไปหรือว่าเงียบๆไปเลยย
แอบรักเพื่อนในห้องแต่ก็รู้ว่าเขาชอบใคร
เรื่องมีอยู่ว่าฉันเปนเด็กใหม่พึ่งเขาตอนม.4 แล้วเขาเปนเพื่อนในห้องแต่แทบไม่ได้คุยกันเลย คือเราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร จนขึ้นม.5 เขาก็เริ่มมาเล่นมาใกล้เรา
จนเราคิดว่าเขาคิดไรกับเราหรือป่าว จะเล่นอะไรเขาก็จะมานั่งข้างเรา ถามเราคนเดียวทั้งๆที่มีเพื่อนอีกตั้งหลายคนอยู่ เราก็เลยชอบเขาตั้งแต่ตอนนั้น
และอยู่มาวันนึงเปนช่วงกีฬาสีของโรงเรียนคะ ฉันอยู่สีฟ้าแต่ฉันได้ถือป้ายของโรงเรียน ส่วนเขาอยู่สีม่วงคอยช่วยเพื่อนคุมนักกีฬา เนื่องจากที่ฉันได้ถือป้ายโรงเรียนจึงเปนเหตุให้ฉันว่างมากกก ฉันเลยรวมกลุ่มกันอยู่กับเพื่อนสีฟ้าเหมือนกัน ซึ่งเพื่อนกลุ่มนี้ก็คือกลุ่มของคนที่เขาชอบเองแหละคะ แต่ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเขาชอบใครหรอกแต่พอผู้หญิงคนนั้นบ่นกับเพื่อนประมาณว่า "ไม่ได้คิดไรกับคนนี้อะทำไงดี ไม่กล้าปฏิเสธด้วย" จึงทำให้ฉันรู้ว่าเขาชอบเพื่อนเราคนนี้นี้เอง แต่เวลาฉันเจอหน้าเขาฉันก็จะแซวเขาเล่นเรื่องนี้และพยายามตัดใจ
แต่ไม่เปนผลอะไรเลยมันกลับทำให้ฉันยิ่งรู้สึกดีกับเขามากๆเขาเล่นด้วยมากขึ้น จนทำให้วันนึงฉันทนไม่ไหวเลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท ว่า " กูชอบคนนี้อ้ะ แต่กูไม่กล้าบอกวะ กลัวเสียเพื่อน คิดว่ากูควรทำไงวะบอกหรือไม่บอก" เพ่ือนฉันบอกว่า "อย่าบอกเลยมีแฟนแล้วนะ" [ฉันลืมบอกไปว่าฉันมีแฟนแล้วแต่พึ่งทะเลาะกัน] แล้ววันนั้นฉันกับแฟนทะเลาะกันหนักมาก ฉันหงุดหงิดมากเลยทักไลน์เขาไปบอกว่า ฉันชอบเขา เขาตอบกลับมาว่า จริงหรอ แน่ใจแล้วหรอว่าชอบเขาจริง ฉันก็ตอบกลับไปว่า อื้ม จริง เขาตอบกลับมาว่า ขอโทษนะ เราคิดกับเธอแค่เพื่อนอะ ไม่เปนไรนะ ความรู้สึกฉันตอนนั้นคือแบบว่าพูดไม่ออกน้ำตาไหลออกมาเปนทางเลยคะ ทำอะไรไม่ค่อยถูกเลยตอบเขาไปว่า ไม่เปนไรหรอก โอเค แต่ขอให้เปนเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ เขาก็บอกว่า ดีแล้วที่ไม่เปนไร เหมือนเดิมได้ดิ ยังไงมีไรก็ทักได้ตลอดเลยนะ ฉันเลยตอบเขาไปว่า ไม่เปนไรหรอก ไม่อยากรบกวน
เขาบอกว่าไม่เปนไรทักได้ เราก็พยายามปฏิเสธที่จะไม่คุยยกับเขา จนเขาถามว่า "เรายังเปนเพื่อนกันคุยกันเหมือนเดิมได้ใช้ไหม" ฉันเงียบสักพักเลยตอบเขาไปว่า ได้ดิเพื่อนกันเหมือนเดิม ที่บอกไปเมื่อกี้ก็ลืมๆไปเลยนะ
ทุกวันนี้ฉันก็ยังให้คำปรึกษาเขาเรื่องคนที่เขาชอบอยู่ เขาจะรู้ไหมว่าเราก็เจ็บที่ต้องคอยรับฟังว่าเขาคิดถึงใคร รักใคร
เพื่อนๆว่าแันควรทำยังไงดีให้คำปรึกษาต่อไปหรือว่าเงียบๆไปเลยย