สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ พี่ ๆ สมาชิกทุกคน
นานๆ จะตั้งกระทู้ทีนึง ขออนุญาต ระบายอะไรซักนิดนะค่ะ
ถ้าเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก หรือดูบ่นมากเกินไป ขอโทษนะค่ะ แต่อยากระบายจริงๆ
คือตัวเราเป็นคนอ้วนค่ะ อ้วนมากด้วย น้ำหนัก 120 กิโลกรัม ส่วนสูง 162 เอง
วุฒิการศึกษาสูงสุดที่มีคือ ปวส. คอมพิวเตอร์ธุรกิจค่ะ เกรดเฉลี่ย 3.10
ปัจจุบัน ทำงานเป็นลูกจ้างของกระทรวง กระทรวงหนึ่งแถวนนทบุรี (ไม่มีบรรจุ ไม่มีประกันสังคม)
ต่อสัญญา เต็มที่ ก็ 3 เดือน 6 เดือน ต่อ 1 ครั้ง ทำมา จะ 2 ปีแล้วค่ะ
ฐานเงินเดือนแรกเข้าอยู่ที่ 9000 บาทค่ะ ปัจจุบัน 9360 บาทค่ะ
แต่บ้านเราจิงๆ อยู่แถววิสุทธิกษัตริย์ ค่ะ การเดินทางก็ 3 ต่อ เช้าและเย็น (ไป-กลับวันละ 94 บาท)
พยายามสอบ กพ. ก็ไม่ติดเลยค่ะ (ทั้งๆที่อ่านหนังสือมาตลอด 555)
ลองไปสอบที่ไหน ก็สอบได้นะค่ะ แต่ตกสัมภาษณ์ ทุกทีเลย
อย่างมีครั้งนึง เค้ารับสมัครพนักงานกระทรวงค่ะ รับ 7 ตำแหน่ง เราสอบข้อเขียนติด อันดับ 2 จากทั้งหมด 5 คน
ซึ่งความเป็นจริง ติดแค่ 5 คน ต้องรับหมดเลยใช่ไหมค่ะ เราก็ดีใจมากๆ
แต่พอมาสัมภาษณ์ เราก็ ยิ้มเลย เจอเพื่อนๆ อีก 4 คน ก็แลก Line คุยกัน คือมั่นใจว่า ยังไงก็ได้ร่วมงานกันแน่ๆ
ปรากฏว่า ทั้ง 4 คนได้งานค่ะ แต่เรา ไม่ได้ ค่ะ ' T-T จำได้ว่าวันนั้นร้องไห้เลย ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว
ล่าสุด เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ไปสอบอีกค่ะ ข้อเขียนผ่านเหมือนเดิม พอนัดสัมภาษณ์ เค้าบอก รอผลวันจันทร์ (13/10/2557)
เมื่อกี้เอง เค้าพึ่งโทรมาค่ะ บอกว่า ไม่ผ่านนะค่ะ ได้ที่ 2 (จากสอบติด 5 คน)
มันเลยเป็นความรู้สึกที่แบบบ เฮ้ยย แย่มากอ่ะ ' อะไรก็ไม่รู้ แต่รอบนี้เราไม่กล้าขอ Line ใครเลยนะค่ะ กลัวเป็นแบบรอบที่แล้วอีก
ก่อนหน้านี้ ทำงานที่ โตโยต้า ค่ะ ตำแหน่ง คอนโทรลเล่อ บอร์ด แต่ตอนนั้น เค้าบอกทำงาน 3-6 เดือน จะบรรจุ
เพราะถ้าไม่บรรจุ เราจะไม่ได้ค่าแรง วันอาทิตย์ เดือนนึงก็ได้เงินเดือนประมาณ 6000 บาท (วุฒิ ปวส)
ปรากฏว่าทำไป 7 เดือนแล้วก็ไม่บรรจุซักที เลยรู้สึกว่าโดนเอาเปรียบค่ะ เราเลย ขอลาออกจากตรงนั้น
อ๋อจะบอกก่อนว่า เราเป็นครอบครัวเล็กๆ ที่มีแม่ 1 คน หมา 1 ตัว แล้วก็เราค่ะ คุณพ่อ เสียตั้งแต่ 5 ขวบ
คุณแม่ เป็นซิงเกิ้ลมัมเลี้ยงเรามาเองคนเดียวเลยค่ะ แถมตอนที่คุณพ่อเสีย แม่ยังไม่มีงานทำด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกเป็นแค่แม่บ้าน
แม่เลี้ยงเรามาด้วยเงินเดือน 3000 บาท จนเราเข้า ม.1 แม่เงินเดือนปรับเป็น 4700 บาท (แม่วุฒิ ปวช.)
ปัจจุบันเงินเดือนแม่ ต่ำกว่า 7000 บาท เราถึงต้องประคองกัน 2 คน เพราะแม่มีหนี้นอกระบบ ร้อยละ 20 ด้วย
เป็นหนี้ที่ทบต้น ทบดอกไปหลายชั่วอายุแล้ว เพราะว่า เป็นหนี้ตั้งแต่สมัยเรียน ประถมมาเลยก็ว่าได้
ถ้าถามว่า เราเคยผ่านงานอะไรมาแล้วบ้าง จะบอกว่า เราเริ่มทำงานตั้งแต่ ม.1 นะค่ะ คือเป็นเด็กหน้าร้าน ร้านปาโป่ง ตามงานวัด
เป็นเด็กเสิร์ฟ ล้างจาน ช่วยขายก๋วยเตี๋ยว ผัดไท ตามสั่ง ขายขนมปังปิ้ง ขายกาแฟ ขายเค้ก ขายน้ำตามตลาดนัด ขายวุ้นมะพร้าว
ขายเสื้อผ้า ขายรองเท้า ขายน้ำหอม ขายกระเป๋าหนัง ขายทุกอย่าง ที่เค้าจะจ้าง ทำมาหมดแล้วค่ะ
ลงทุนเอง ขายของแบกะดินก็เคยมาแล้ว ขายที่ตรอกข้าวสาร เสาวรีย์ จตุจักร สยาม วิ่งหนีเทศกิจ ก็เคยค่ะ
เป็นคนสู้งานนะค่ะ และเป็นคนอดทนจิงๆ ซึ่งแตกต่างจากรูปร่างมากๆ (แต่คนที่พิจารณาเข้าสมัครงานเค้าไม่เคยเห็นค่ะ 55555)
พอมีเงินเก็บก้อนนึง ก็มาลงรถเข็น ขายยำ ขายผัดไท ขายตามสั่ง ขายข้าวไข่เจียวน้ำพริกกะปิ ผักต้ม ขายน้ำปั่น ขายขนมหวาน
ขายมาแล้วทุกอย่าง แต่ด้วยสภาพเศรษฐกิจ และ สถานที่แถวบ้าน ที่คนไม่พลุกพล่าน ทำให้ รายได้ เสมอทุน หรือเต็มที่ก็ได้แค่ 200 - 300 ต่อวัน
ซึ่งขายตั้งแต่ 10 โมงเช้า - 4 ทุ่ม มันไม่คุ้ม จิงๆ ค่ะ เลยเลือกที่จะทำงานที่ปัจจุบัน
ทุกวันนี้ สงสารแม่ สงสารตัวเอง ที่อายุ 25 ปีแล้ว แต่ยังไม่มีเงินเก็บ ซัก 1000 เลย
อยู่รอดด้วยการ หยิบยืม เดือนชนเดือน มาโดยตลอด ปัจจุบัน ทำงาน จ-ศ ที่กระทรวง
ส่วนเสาร์ - อาทิตย์ ขายผัดไท อยู่หน้าบ้าน (ซึ่งมันเป็นในซอย) คนมากินก็น้อย
ขายได้เต็มที่ ก็ 600 ต่อวัน (ทุนอยู่ที่ 900บาท) มาประทังชีวิต
เงินเดือน อย่าพูดถึงเลยค่ะ จัดการใช้หนี้ ใช้สิน เหลือออกมายังไม่ถึง 500 บาทเลย
ทำไงได้ ไม่มีเงินทบต้นให้เค้า ก็ต้องยินยอมจ่ายไปแบบนี้ค่ะ
คือ อยากจะฝากคนที่มีตำแหน่งหน้าที่ ในการพิจารณารับคนเข้าทำงานนิดนึงนะค่ะ
เข้าใจค่ะว่า คนอ้วนส่วนใหญ่ ช้า อืดอาด ขี้เกียจ แต่งตัวเชย
แต่ก็มีคนอ้วนส่วนนึง ที่ไม่ใช่แบบที่คุณคิด อยากให้คุณได้ลองรับพวกเราเข้าทำงาน
ลองให้โอกาส มากกว่าที่เป็นอยุ่ในปัจจุบันดู คนอ้วน ไม่ได้แปลว่า บ้านจะรวย ตามตัว
คนอ้วน ก็คือคนคนนึง ที่เรียนหนังสือ และจบมาเพื่อจะหางานทำ
เลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัว ต้องใช้เงินในการใช้ชีวิตประจำวันเหมือนกัน
ถ้าคุณให้โอกาสพวกเค้า แต่เค้าช้า อืดอาด ไม่ทำตามกฏเกณฑ์ คุณค่อยไล่เค้าออกก็ได้
แต่อย่าพึ่งตัดสิน โดยที่คุณยังไม่เห็นพัฒนาการ ของเค้าเลย
ส่วน วุฒิการศึกษา ปวส. มีสูงสุดได้แค่นี้จริงๆ เพราะถ้าเรียนต่อก็ไม่มีเงินเรียนค่ะ
ที่บ้านก็จะแย่อยู่แล้ว ส่งเรียนจบ ปวส มาได้ก็เก่งแล้วค่ะ เวลาไปสมัครงานตามบริษัท
พอบอกว่าจบวุฒิ ปวส สายตา ท่าทาง ทำไมต้องรังเกียจ ขนาดนั้น
แค่ไม่จบปริญญาตรี มันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอค่ะ (ก็ไม่มีเงินเรียน นี่หว่า)
ฝากไว้ด้วยนะค่ะ ทุกวันนี้ ท้อมากๆ ท้อจนร้องไห้ไปแล้วค่ะ 555555
อยากเป็นลูกที่ดี อยากสร้างครอบครัว แต่ไม่มีโอกาสจิงๆ
ขอโอกาสด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
อ๊ออ ตอนนี้ พยายามลดความอ้วนอยู่นะคะ จากตอนแรก 131 กิโลกรัม
ปัจจุบัน 120 แล้วค่ะ พยายามอยู่ค่ะ ฮึบๆ สู้ๆ เผื่อจะได้เจอสิ่งดีๆ บ้างค่ะ
ขอระบายหน่อยนะค่ะ อึดอัดจากใจคนอ้วน ที่ต้องการสมัครงานค่ะ
นานๆ จะตั้งกระทู้ทีนึง ขออนุญาต ระบายอะไรซักนิดนะค่ะ
ถ้าเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก หรือดูบ่นมากเกินไป ขอโทษนะค่ะ แต่อยากระบายจริงๆ
คือตัวเราเป็นคนอ้วนค่ะ อ้วนมากด้วย น้ำหนัก 120 กิโลกรัม ส่วนสูง 162 เอง
วุฒิการศึกษาสูงสุดที่มีคือ ปวส. คอมพิวเตอร์ธุรกิจค่ะ เกรดเฉลี่ย 3.10
ปัจจุบัน ทำงานเป็นลูกจ้างของกระทรวง กระทรวงหนึ่งแถวนนทบุรี (ไม่มีบรรจุ ไม่มีประกันสังคม)
ต่อสัญญา เต็มที่ ก็ 3 เดือน 6 เดือน ต่อ 1 ครั้ง ทำมา จะ 2 ปีแล้วค่ะ
ฐานเงินเดือนแรกเข้าอยู่ที่ 9000 บาทค่ะ ปัจจุบัน 9360 บาทค่ะ
แต่บ้านเราจิงๆ อยู่แถววิสุทธิกษัตริย์ ค่ะ การเดินทางก็ 3 ต่อ เช้าและเย็น (ไป-กลับวันละ 94 บาท)
พยายามสอบ กพ. ก็ไม่ติดเลยค่ะ (ทั้งๆที่อ่านหนังสือมาตลอด 555)
ลองไปสอบที่ไหน ก็สอบได้นะค่ะ แต่ตกสัมภาษณ์ ทุกทีเลย
อย่างมีครั้งนึง เค้ารับสมัครพนักงานกระทรวงค่ะ รับ 7 ตำแหน่ง เราสอบข้อเขียนติด อันดับ 2 จากทั้งหมด 5 คน
ซึ่งความเป็นจริง ติดแค่ 5 คน ต้องรับหมดเลยใช่ไหมค่ะ เราก็ดีใจมากๆ
แต่พอมาสัมภาษณ์ เราก็ ยิ้มเลย เจอเพื่อนๆ อีก 4 คน ก็แลก Line คุยกัน คือมั่นใจว่า ยังไงก็ได้ร่วมงานกันแน่ๆ
ปรากฏว่า ทั้ง 4 คนได้งานค่ะ แต่เรา ไม่ได้ ค่ะ ' T-T จำได้ว่าวันนั้นร้องไห้เลย ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว
ล่าสุด เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ไปสอบอีกค่ะ ข้อเขียนผ่านเหมือนเดิม พอนัดสัมภาษณ์ เค้าบอก รอผลวันจันทร์ (13/10/2557)
เมื่อกี้เอง เค้าพึ่งโทรมาค่ะ บอกว่า ไม่ผ่านนะค่ะ ได้ที่ 2 (จากสอบติด 5 คน)
มันเลยเป็นความรู้สึกที่แบบบ เฮ้ยย แย่มากอ่ะ ' อะไรก็ไม่รู้ แต่รอบนี้เราไม่กล้าขอ Line ใครเลยนะค่ะ กลัวเป็นแบบรอบที่แล้วอีก
ก่อนหน้านี้ ทำงานที่ โตโยต้า ค่ะ ตำแหน่ง คอนโทรลเล่อ บอร์ด แต่ตอนนั้น เค้าบอกทำงาน 3-6 เดือน จะบรรจุ
เพราะถ้าไม่บรรจุ เราจะไม่ได้ค่าแรง วันอาทิตย์ เดือนนึงก็ได้เงินเดือนประมาณ 6000 บาท (วุฒิ ปวส)
ปรากฏว่าทำไป 7 เดือนแล้วก็ไม่บรรจุซักที เลยรู้สึกว่าโดนเอาเปรียบค่ะ เราเลย ขอลาออกจากตรงนั้น
อ๋อจะบอกก่อนว่า เราเป็นครอบครัวเล็กๆ ที่มีแม่ 1 คน หมา 1 ตัว แล้วก็เราค่ะ คุณพ่อ เสียตั้งแต่ 5 ขวบ
คุณแม่ เป็นซิงเกิ้ลมัมเลี้ยงเรามาเองคนเดียวเลยค่ะ แถมตอนที่คุณพ่อเสีย แม่ยังไม่มีงานทำด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกเป็นแค่แม่บ้าน
แม่เลี้ยงเรามาด้วยเงินเดือน 3000 บาท จนเราเข้า ม.1 แม่เงินเดือนปรับเป็น 4700 บาท (แม่วุฒิ ปวช.)
ปัจจุบันเงินเดือนแม่ ต่ำกว่า 7000 บาท เราถึงต้องประคองกัน 2 คน เพราะแม่มีหนี้นอกระบบ ร้อยละ 20 ด้วย
เป็นหนี้ที่ทบต้น ทบดอกไปหลายชั่วอายุแล้ว เพราะว่า เป็นหนี้ตั้งแต่สมัยเรียน ประถมมาเลยก็ว่าได้
ถ้าถามว่า เราเคยผ่านงานอะไรมาแล้วบ้าง จะบอกว่า เราเริ่มทำงานตั้งแต่ ม.1 นะค่ะ คือเป็นเด็กหน้าร้าน ร้านปาโป่ง ตามงานวัด
เป็นเด็กเสิร์ฟ ล้างจาน ช่วยขายก๋วยเตี๋ยว ผัดไท ตามสั่ง ขายขนมปังปิ้ง ขายกาแฟ ขายเค้ก ขายน้ำตามตลาดนัด ขายวุ้นมะพร้าว
ขายเสื้อผ้า ขายรองเท้า ขายน้ำหอม ขายกระเป๋าหนัง ขายทุกอย่าง ที่เค้าจะจ้าง ทำมาหมดแล้วค่ะ
ลงทุนเอง ขายของแบกะดินก็เคยมาแล้ว ขายที่ตรอกข้าวสาร เสาวรีย์ จตุจักร สยาม วิ่งหนีเทศกิจ ก็เคยค่ะ
เป็นคนสู้งานนะค่ะ และเป็นคนอดทนจิงๆ ซึ่งแตกต่างจากรูปร่างมากๆ (แต่คนที่พิจารณาเข้าสมัครงานเค้าไม่เคยเห็นค่ะ 55555)
พอมีเงินเก็บก้อนนึง ก็มาลงรถเข็น ขายยำ ขายผัดไท ขายตามสั่ง ขายข้าวไข่เจียวน้ำพริกกะปิ ผักต้ม ขายน้ำปั่น ขายขนมหวาน
ขายมาแล้วทุกอย่าง แต่ด้วยสภาพเศรษฐกิจ และ สถานที่แถวบ้าน ที่คนไม่พลุกพล่าน ทำให้ รายได้ เสมอทุน หรือเต็มที่ก็ได้แค่ 200 - 300 ต่อวัน
ซึ่งขายตั้งแต่ 10 โมงเช้า - 4 ทุ่ม มันไม่คุ้ม จิงๆ ค่ะ เลยเลือกที่จะทำงานที่ปัจจุบัน
ทุกวันนี้ สงสารแม่ สงสารตัวเอง ที่อายุ 25 ปีแล้ว แต่ยังไม่มีเงินเก็บ ซัก 1000 เลย
อยู่รอดด้วยการ หยิบยืม เดือนชนเดือน มาโดยตลอด ปัจจุบัน ทำงาน จ-ศ ที่กระทรวง
ส่วนเสาร์ - อาทิตย์ ขายผัดไท อยู่หน้าบ้าน (ซึ่งมันเป็นในซอย) คนมากินก็น้อย
ขายได้เต็มที่ ก็ 600 ต่อวัน (ทุนอยู่ที่ 900บาท) มาประทังชีวิต
เงินเดือน อย่าพูดถึงเลยค่ะ จัดการใช้หนี้ ใช้สิน เหลือออกมายังไม่ถึง 500 บาทเลย
ทำไงได้ ไม่มีเงินทบต้นให้เค้า ก็ต้องยินยอมจ่ายไปแบบนี้ค่ะ
คือ อยากจะฝากคนที่มีตำแหน่งหน้าที่ ในการพิจารณารับคนเข้าทำงานนิดนึงนะค่ะ
เข้าใจค่ะว่า คนอ้วนส่วนใหญ่ ช้า อืดอาด ขี้เกียจ แต่งตัวเชย
แต่ก็มีคนอ้วนส่วนนึง ที่ไม่ใช่แบบที่คุณคิด อยากให้คุณได้ลองรับพวกเราเข้าทำงาน
ลองให้โอกาส มากกว่าที่เป็นอยุ่ในปัจจุบันดู คนอ้วน ไม่ได้แปลว่า บ้านจะรวย ตามตัว
คนอ้วน ก็คือคนคนนึง ที่เรียนหนังสือ และจบมาเพื่อจะหางานทำ
เลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัว ต้องใช้เงินในการใช้ชีวิตประจำวันเหมือนกัน
ถ้าคุณให้โอกาสพวกเค้า แต่เค้าช้า อืดอาด ไม่ทำตามกฏเกณฑ์ คุณค่อยไล่เค้าออกก็ได้
แต่อย่าพึ่งตัดสิน โดยที่คุณยังไม่เห็นพัฒนาการ ของเค้าเลย
ส่วน วุฒิการศึกษา ปวส. มีสูงสุดได้แค่นี้จริงๆ เพราะถ้าเรียนต่อก็ไม่มีเงินเรียนค่ะ
ที่บ้านก็จะแย่อยู่แล้ว ส่งเรียนจบ ปวส มาได้ก็เก่งแล้วค่ะ เวลาไปสมัครงานตามบริษัท
พอบอกว่าจบวุฒิ ปวส สายตา ท่าทาง ทำไมต้องรังเกียจ ขนาดนั้น
แค่ไม่จบปริญญาตรี มันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอค่ะ (ก็ไม่มีเงินเรียน นี่หว่า)
ฝากไว้ด้วยนะค่ะ ทุกวันนี้ ท้อมากๆ ท้อจนร้องไห้ไปแล้วค่ะ 555555
อยากเป็นลูกที่ดี อยากสร้างครอบครัว แต่ไม่มีโอกาสจิงๆ
ขอโอกาสด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
อ๊ออ ตอนนี้ พยายามลดความอ้วนอยู่นะคะ จากตอนแรก 131 กิโลกรัม
ปัจจุบัน 120 แล้วค่ะ พยายามอยู่ค่ะ ฮึบๆ สู้ๆ เผื่อจะได้เจอสิ่งดีๆ บ้างค่ะ