ตามหัวข้อเลยครับ
ส่วนตัวกระผมไม่ค่อยได้สังคมกับใครเท่าไหร่ ตอนเรียนก็เล่นเกมส์ จบมาก็ทำงานที่ไม่ค่อยพบปะผู้คนรุ่นราวคราวเดียวกัน ไม่เที่ยว ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ หน้าตาไม่ดี รูปร่างไม่เฟิม ฐานะก็พอมี อยากได้อะไรก็ได้ อยากกินอะไรก็กิน อยากไปเที่ยวไหนก็ไป อยากไปต่างประเทศก็ไป (แบบว่าข้ามไปท่าขี้เหล็กจากฝั่งแม่สายอ่ะ) อยากทำอะไรก็ทำ เพียงแต่ว่ากินคนเดียว ไปคนเดียว ทำคนเดียว
แรกๆก็โอเค หลังๆมาจะไปกินร้านปิ้งย่าง เจอป้ายบอกไม่บริการลูกค้าที่มาคนเดียว อ้าว เฮ้ย ทำไมทำกันอย่างนี้ คนโสดทำอะไรผิดถึงไม่ให้บริการ
พอไปซื้อของ เห็นคุณผู้หญิงเค้าเลือกเสื้อผ้า คุณแฟนก็จ่ายให้ ฝ่ายหญิงก็ซบใหล่กระหนุงกระหนิงงุ้งงิ้งง้องแง้ว เดินผ่านกระผมไปหน้าตาเฉย คือ อย่ากระหนุงกระหนิงให้กระผมเห็นได้มั้ย มันบาดตา อยากกระชากให้แยกออกจากกันให้รู้แล้วรู้แร่ด
พอไปเที่ยวทะเล ขนาดมาเป็นกลุ่มยังเดินแบ่งคู่กันให้เห็น จับมือ จูงมือ อุ้มกันลงทะเล จูจุ๊บดูดดื่มกลางทะเล มันไม่เค็มเรอะ จากที่จะมาเที่ยวพักผ่อนให้สบายใจกลายเป็นเหงายิ่งกว่าเดิม
เห็นคนอื่นเค้ามีคู่ แต่งงาน มีครอบครัวน่ารักๆก็เริ่มอิจฉา จากที่อยู่ตัวคนเดียว สบายๆชิวๆ ตอนนี้อยากมีแฟนกับเค้าบ้าง แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีครับ
คนที่หน้าตาดีที่กระผมรู้จักควงสาวเปลี่ยนคนเป็นว่าเล่น ทำไมมันหาง่ายวะ เหมือนหยิบขนมกินเล่นที่ไม่มีวันหมดยังไงยังงั้น เออ ถึงตอนนี้กระผมยอมรับว่าอิจฉามากครับ
ทุกวันนี้กระผมนอนไม่ค่อยหลับ เก็บเอาไปฝันทุกคืนครับ จำเนื้อหาไม่ได้ทั้งหมด แต่ที่จำได้ชัดเจนคือ ฝันว่าผิดหวังทุกครั้ง
ป.ล. สเปกกระผมก็ไม่ได้อะไรมาก ขอแค่หน้าตาโอเค ขาว ตัวเล็ก นิสัยดี ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่ติดยาเสพติด ช่วยนับเงินได้ ได้แค่นี้กระผมก็บูชาเช้าเย็นละครับ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะครับ