สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
สงสัยยังไม่เคยเสพงานราชการว่ามันหอมหวานขนาดไหน
เอาตามที่เคยได้สัมผัสมานะ
1.มาสายได้บ้างลงเวลาก็ขอๆกันเอา
2. 11โมงก็ แว๊บออกไปหาข้าวกินกันแล้วกว่าจะเข้างานก็บ่ายโมงกว่าๆ
3. บ่ายสามกว่าๆก็เริ่มอยากกลับกันแล้ว
4.หยุดเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดตามราชการอีก ยิ่งงานครูมีปิดเทอมให้อีกเป็นเดือนท่องเที่ยวได้ตามใจต้องการ
5.เงินเดือนก็การันตีตลอดชีวิต เอกชนเงินเดือนดีก็จริงแต่พออายุเริ่มเยอะเงินเดือนเยอะบริษัทก็เริ่มอยากบีบเราออกเพื่อเอาเด็กจบใหม่มาทำงานแทนเพื่อรายจ่ายจะได้น้อยลง
6.มีเงินงบประมาณมาก็......................
7.คนนับหน้าถือตา ทำผิดพลาดนิดๆหน่อยๆประชาชนก็ไม่กล้าตำหนิมาก ลองคุณไปอยู่เอกชนสิยิ่งงานบริการลูกค้าพร้อมกระทืบเราจมดิน
8.ทำงานไปด้วยกินขนมจ๊อกแจ๊กกันไปด้วยสบายใจ เอกชนบางทีห้ามแอบกินในเวลางาน
9.เล่นเน็ตเฟสบุคได้ตามสบาย
10.เวลางานแว๊บออกไปช๊อปปิ้งข้างนอกได้บ้างถ้าาเราว่าง
11.ทำงานไปสักพักยังขอลาไปศึกษาต่อได้อีกดีไม่ดีได้เงินเดือนตามปกติตอนไปเรียน
เดี๋ยวถ้าคิดอะไรได้เพิ่มจะมาเล่าให้ฟังต่อ
เอาตามที่เคยได้สัมผัสมานะ
1.มาสายได้บ้างลงเวลาก็ขอๆกันเอา
2. 11โมงก็ แว๊บออกไปหาข้าวกินกันแล้วกว่าจะเข้างานก็บ่ายโมงกว่าๆ
3. บ่ายสามกว่าๆก็เริ่มอยากกลับกันแล้ว
4.หยุดเสาร์อาทิตย์ และวันหยุดตามราชการอีก ยิ่งงานครูมีปิดเทอมให้อีกเป็นเดือนท่องเที่ยวได้ตามใจต้องการ
5.เงินเดือนก็การันตีตลอดชีวิต เอกชนเงินเดือนดีก็จริงแต่พออายุเริ่มเยอะเงินเดือนเยอะบริษัทก็เริ่มอยากบีบเราออกเพื่อเอาเด็กจบใหม่มาทำงานแทนเพื่อรายจ่ายจะได้น้อยลง
6.มีเงินงบประมาณมาก็......................
7.คนนับหน้าถือตา ทำผิดพลาดนิดๆหน่อยๆประชาชนก็ไม่กล้าตำหนิมาก ลองคุณไปอยู่เอกชนสิยิ่งงานบริการลูกค้าพร้อมกระทืบเราจมดิน
8.ทำงานไปด้วยกินขนมจ๊อกแจ๊กกันไปด้วยสบายใจ เอกชนบางทีห้ามแอบกินในเวลางาน
9.เล่นเน็ตเฟสบุคได้ตามสบาย
10.เวลางานแว๊บออกไปช๊อปปิ้งข้างนอกได้บ้างถ้าาเราว่าง
11.ทำงานไปสักพักยังขอลาไปศึกษาต่อได้อีกดีไม่ดีได้เงินเดือนตามปกติตอนไปเรียน
เดี๋ยวถ้าคิดอะไรได้เพิ่มจะมาเล่าให้ฟังต่อ
สมาชิกหมายเลข 766636 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1128205 ขำกลิ้ง, ดาวน้อง&เดือนพี่ ขำกลิ้ง, ฉันจะจำเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถูกใจ, Imim KA ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, บุยบุย สยอง, earthpro ถูกใจ, Mr SmaLL สยอง, สมาชิกหมายเลข 708091 สยองรวมถึงอีก 97 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 1
แม่เราเคยบอกว่า ถ้าทุกบ้านคิดกันแบบนี้หมด คิดว่า ต้องมีงานที่มั่นคงทำ งั้นก็ไม่มีคนกล้าไปทำงานที่มีความเสียงเลยดิ ประเทศชาติก็จะไม่มีความสมดุล ถ้ามัวแต่คิดจะหางานที่มั่นคงโดยไม่ได้ก้มมองดูความสามารถ ความถนัดของตัวเอง ความชอบของตัวเอง เราก็คงไม่มีโอกาสได้แสดงความสามารถที่แท้จริงของเราออกมาได้ เพราะเราดันมาอยู่ไม่ถูกที่ถูกทาง
aha_dada ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3114754 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 766636 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1536038 ถูกใจ, nongkikdekdee ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, บุยบุย ถูกใจ, earthpro ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 708091 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1394741 ถูกใจรวมถึงอีก 30 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
พ่อแม่คิดถูกแล้วครับ ประเทศนี้ถ้ามีโอกาสควรเข้ารับราชการหรือรัฐวิสาหกิจ ตอนนี้พวกคุณยังไม่รู้หรอก อาจจะมองว่าเงินเดือนน้อย ไม่ก้าวหน้า แต่พออายุขึ้นเลข 4 แล้วจะรู้
สมาชิกหมายเลข 884616 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1128205 ถูกใจ, Bartboy ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, เซี่ยวลี้ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1498678 ถูกใจ, มังคลา ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 773073 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1606925 ถูกใจ, แทนบุญ ซึ้งรวมถึงอีก 28 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 9
เราตอนนี้ก็ทำงานรับราชการนะ ถามว่าพ่อแม่บังคับให้เป็นไหมไม่เลย พ่อกับแม่หวังเพียงให้เราสามารถดูแลตัวเอง เลี้ยงตัวเองให้ได้เมื่อเติบโตขึ้นในอนาคต ความฝันเรามีหลายทางมาก อยากทำงานเกี่ยวกับทางดนตรี เพราะชอบเล่นดนตรีทั้งไทยและสากล ชอบอะไรที่อยู่กับเพลงแล้วมีความสุข
แต่สภาพฐานะทางบ้านเรา เป็นครอบครัวที่หาเช้ากินค่ำ พ่อแม่ทำงานรับเหมาก่อสร้าง เราก็โตมาอยู่ในโรงงานก่อสร้างตั้งแต่เด็ก บวกกับพ่อแม่อายุเยอะแล้วด้วย อายุ หกสิบ กว่ายังแบกหามปูนอยู่เลย แต่พ่อเราแข็งแรงมากเลยนะ เดินเร็วกว่าเราทั้งที่เราก็ยังวัยรุ่นอยู่เลย ฮ่าๆ แม่ก็ทำงานรับจ้างทั่วไป ทำกับข้าว ทำขนมขายเองก็มี เราคิดมาตลอดทำอะไรเพื่อที่จะให้ท่านอยู่สุขสบายบ้าง ก็เลยไม่กล้าที่จะออกนอกลู่นอกทางเท่าไหร่ แถมเรายังมีโรคประจำตัวด้วย นอน รพ. ท่านก็ต้องหาเงิน หยุดงานมาเฝ้าเราตลอด เหตุผลนี้มันทำให้เรารู้สึกผิดเสมอ แหะ ๆ หลังจากที่พ่อใกล้จะ 70 ครอบครัวเราก็ย้ายกลับบ้านเกิดของแม่เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราเองก็เรียน ครุศาสตร์ ราชภัฏนะ จบมาโชคดีมีงานทำได้รับราชการพอดี นอกจากความมั่นคงในชีวิตตัวเองและพ่อแแม่แล้ว คือความตั้งใจในการเข้ามาทำงาน มากกว่าการหาความมั่นคง เราเป็นครูนะ มีเด็กนักเรียนไม่น้อย ที่ก็กำลังผ่านชีวิตที่ยากลำบากเหมือนกับตัวเราเองสมัยเป็นนักเรียน เป็นมาทำหน้าที่ตรงนี้บางทีไม่ใช่เพียงการสอนหรืองานวิชาการต่างๆ แต่เพื่อผู้เรียน ผู้รับบริการจากเรา และคนอื่นๆ ในสังคมด้วย
แต่สภาพฐานะทางบ้านเรา เป็นครอบครัวที่หาเช้ากินค่ำ พ่อแม่ทำงานรับเหมาก่อสร้าง เราก็โตมาอยู่ในโรงงานก่อสร้างตั้งแต่เด็ก บวกกับพ่อแม่อายุเยอะแล้วด้วย อายุ หกสิบ กว่ายังแบกหามปูนอยู่เลย แต่พ่อเราแข็งแรงมากเลยนะ เดินเร็วกว่าเราทั้งที่เราก็ยังวัยรุ่นอยู่เลย ฮ่าๆ แม่ก็ทำงานรับจ้างทั่วไป ทำกับข้าว ทำขนมขายเองก็มี เราคิดมาตลอดทำอะไรเพื่อที่จะให้ท่านอยู่สุขสบายบ้าง ก็เลยไม่กล้าที่จะออกนอกลู่นอกทางเท่าไหร่ แถมเรายังมีโรคประจำตัวด้วย นอน รพ. ท่านก็ต้องหาเงิน หยุดงานมาเฝ้าเราตลอด เหตุผลนี้มันทำให้เรารู้สึกผิดเสมอ แหะ ๆ หลังจากที่พ่อใกล้จะ 70 ครอบครัวเราก็ย้ายกลับบ้านเกิดของแม่เพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เราเองก็เรียน ครุศาสตร์ ราชภัฏนะ จบมาโชคดีมีงานทำได้รับราชการพอดี นอกจากความมั่นคงในชีวิตตัวเองและพ่อแแม่แล้ว คือความตั้งใจในการเข้ามาทำงาน มากกว่าการหาความมั่นคง เราเป็นครูนะ มีเด็กนักเรียนไม่น้อย ที่ก็กำลังผ่านชีวิตที่ยากลำบากเหมือนกับตัวเราเองสมัยเป็นนักเรียน เป็นมาทำหน้าที่ตรงนี้บางทีไม่ใช่เพียงการสอนหรืองานวิชาการต่างๆ แต่เพื่อผู้เรียน ผู้รับบริการจากเรา และคนอื่นๆ ในสังคมด้วย
สมาชิกหมายเลข 884616 ถูกใจ, ไขกาชาปอง หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 1835208 ถูกใจ, คิมหันต์ฤดู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1204761 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1625298 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 924048 ถูกใจ, แทนบุญ หลงรัก, ขนมพายเขียวหวาน ทึ่ง, ราร์ดั๊ก ถูกใจรวมถึงอีก 28 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
จะกี่ปีกี่ชาติ พ่อแม่ก็อยากให้เราทำงานราชการ
แต่เด็กจบใหม่แบบเราเอาจริงๆนะ ก็จะคิดว่าสตาร์ทเงินเดือนน้อย อยากทำงานบริษัทเอกชนมากกว่า แต่ผู้ใหญ่จะมองว่างานราชการมีความมั่นคงกว่า ทุกวันนี้เราได้งานแล้ว พ่อแม่ก็ยังจะอยากให้เราไปสอบราชการอยู่เหมือนเดิม มีครอบครัวไหนเป็นแบบเราบ้างคะ