เราขอใช้ชื่อแทนผู้ชายว่า ว. และชื่อแทนผู้หญิงที่มาแทรกกลางว่า น. นะคะ ส่วนผู้หญิงในอดีตเราขอใช้ว่า ท. นะคะ

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนราวๆครึ่งปีก่อนเราได้รู้จักและรักผู้ชายคนหนึ่ง
ทุกอย่างดูดีมากค่ะ เรียบง่าย ไหลลื่น และไม่ทะเลาะกันเลย (แบบว่าง๊องแง๊งบ้างแต่เราพยายามไม่ให้ข้ามวันค่ะ)
จนเราทั้งคู่คิดว่าเราสมควรจะบอกให้พ่อแม่รับรู้ เราได้คุยกับพ่อแม่ผู้ชาย แต่เนื่องจากว.ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ เราเลยได้เจอพี่ๆน้องๆเค้าแทนค่ะ
ส่วนว.ก็มาบ้านเราแทบทุกสัปดาห์ พ่อแม่เราก็เห็นหน้าค่าตา ก็กินข้าวเย็นด้วยกันบ่อย แม้จะไม่ได้คุยกันมากเพราะพ่อแม่เราพูดน้อยเป็นทุนเดิมถ้าไม่ใช่เรื่องงาน

ขอท้าวความไปถึงน. นิดนึงนะคะ
คือก่อนที่จะรู้จักเรา นายว. เนี่ยอกหักจากแฟนมา แล้วมาจีบนาง น.
แต่นางน.เล่นตัวด้วยความที่นางมีผู้ชายที่ชอบแล้ว และคิดว่านายว. ยังไงก็เอาอยู่
เช่น ไปกินข้าวด้วยกัน ถ้านางน. เห็นคนที่เหมือนเป็นคนรู้จักเดินมา นางน.จะลุกหนีไปไกลๆทันที เพราะกลัวว่าคนนั้นอาจจะไปบอกนายผู้ชายคนที่นางพยายามจีบอยู่
นานๆเข้า นายว.ก็รับไม่ไหวกับสภาพตัวเอง นายว.จึงขอนางน.เป็นแฟน แต่คำตอบที่ได้คือ "ไม่" นายว.เลยตัดใจและเดินออกมา... จนเจอเรา

แต่แล้ววันหนึ่งหลังจากที่เราคบกับนายว.ได้ไม่นาน นางน.ก็โดนผู้ชายคนนั้นปฏิเสธค่ะ
นางจึงหันกลับมาหวังจะเกี่ยวตัวเลือกสุดท้ายไว้ แต่นางหันกลับมาไม่เจอใครแล้วค่ะ
สิ่งที่นางทำคือโทรมาร้องไห้กับแฟนเราว่า "ทิ้งนางทำไม จีบให้รักแล้วมาทิ้งทำไม"
สุดท้ายนางเล่นมุกนี้ค่ะ

นางจองห้องพักต่างจังหวัด แล้วบังคับให้แฟนเราไปนอนกับนาง ตอนวันหยุด (เพราะเรากับแฟนทำงานคนละที่เจอกันแค่วันหยุดค่ะ)
อ้างว่าจบจากตรงนี้ไป กรุกับเมริง จะไม่เกี่ยวข้องกันอีก (นางเปลี่ยนสรรพนามเป็นแบบนั้นจริงๆค่ะ)
แฟนเราก็ไม่อยากขัดใจนางเพราะเป็นคนไม่ชอบมีปัญหาและที่บ้านรู้จักกัน
ก็งอนกันไปยกนึง แต่นายว.ก็บอกว่าไม่มีอะไรจริงๆ บอกว่านางพู ก/ม ทุกคำ แถมที่ให้ไปนี่ก็เพื่อให้จ่ายค่าที่พักและเป็นคนขับรถค่ะ

พอ 2 คนกลับมา แฟนเราก็กลับมาใช้เวลากับเราปกติค่ะ แล้วก็บ่นว่า นางลาออกจากบริษัทไป ทิ้งขรี้ไว้กองใหญ่ (งานที่ค้าง) แฟนเราต้องมาตามเคลียหมดเลย ส่วนตัวนางก็ไปลัาใช้ตังค่ะ

แต่ช่วงหลังๆเราสังเกตว่าแฟนเราคุยกับเราน้อยลงแต่ตัดพ้อว่าเราต่างกันมากขึ้น ทั้งๆที่นายว. รู้ความต่างของเรา2คนก่อนจีบอีกค่ะ
เราเริ่มสงสัยแฟนเก่าของนายว.จะรีเทอร์น (คนที่เคยคบ)
แต่ตอนหลังมารู้ว่าคนที่นายว.คุยด้วยคือนางน.

นางชอบถามแๆนเราว่า คบกับเราเป็นไงบ้าง โอเคดีไหม

จนมาวันหนึ่ง นายว. มาบอกเราว่า เหนื่อยกับการที่เราต่างกันเกินไป
คือ เราเงินเดือนมากกว่าเค้า เราเป็นฝ่ายให้ทุกอย่าง ไปรับไปส่ง เป็นคนจ่ายค่ากิน
(ยกเว้นช่วงเงินเดือนออกแรกๆเค้าจะเป็นคนเลี้ยงเราค่ะ)
เพราะปกติถ้าอยู่บ้านเราไม่ใช้ตังค่ะ ต่างจากเค้าที่ต้องใช้ตังซื้อข้าวกินด้วย

เราเริ่มคิดว่ามันต้องมีใครมายุแฟนเราเรื่องนี้ ก็อยู่กันมาดีๆ คุยกันเข้าใจแล้ว
จนตอนหลังเรามารู้ว่านางน.กับแฟนเรากลับมาเป็นเพื่อนกันในเฟสบุคอีกครั้งหลังจากนางลบเฟสแฟนเราไป
นางไปไหนมาไหนกับแฟนเราบ่อยขึ้น เพราะบ้านนางอยู่ใกล้ออฟฟิตแฟนเรา แถมนางเคยทำงานออฟฟิตนั้นเลยเข้าออกง่าย


มีคนบอกว่านางแค่เล่นเกม เดี๋ยวพอนางดึงแฟนเราออกมาจากเราได้ นางชนะแล้วนางก็จะไป เพราะนางแค่รู้สึกแพ้ที่นายว.เลือกเรา
เพราะโดยส่วนตัว นางหัวสูงแล้วก็ชอบหลีผู้ชาย บ้าเกาหลี ใช้เงินเก่ง นางอยู่กับผู้ชายที่มีเงินเดือนพอเลี้ยงชีพไม่ได้หรอก

จนตอนนี้แฟนเราโกดเราแบบไม่มีสาเหตุ ถามอะไรก็ไม่ตอบ
แถมบอกเราว่าเป็นเพื่อนกันเหอะ มันคุยกันง่ายกว่า แล้วก็ขอให้เราทิ้งระยะห่างกับขอเวลา

ตอนนี้สับสนไปหมด
นางต้องการอะไร
ทำไมแฟนเราทำอย่างนี้
เราควรทำตัวยังไง

เพื่อนๆใครเคยมีประสบการณ์อย่างนี้ช่วยเราหน่อย
ทำยังไงถึงจะรอด เรารู้สึกตัวเองไม่เข้มแข็งเลย

ปล. ขอเสริมหน่อยนะคะ

ระหว่างที่เราคบกับนายว. แฟนเราจะเล่าเรื่องนางน. ให้ฟังตลอด รวมถึงผู้หญิงอีกคนที่เคยคบ
นายว. เล่าว่าระหว่างที่คบกับนางท. (เคยคบนางท. แต่จีบนางน. ตอนที่เลิกคบ ท. แต่ไม่ติดแล้วมาเจอเรา)
ซึ่งตอนนี้เรามองย้อนนะคะ ทุกอย่างที่นายว. เคยทำให้นาง ท. เราก็ทำให้นายว. ทุกอย่าง
เหมือนเรากลายเป็นตัวชดเชยสิ่งที่เค้าเคยทำแล้วบ่นว่าทำไปก็ไร้ค่า นางท. ไม่เคยเห็นค่าเลย
ตอนนี้เราก็คิดเหมือนกัน ทำไมนายว. ไม่เห็นค่าสิ่งที่เราทำให้บ้างทั้งๆที่เคยมีประสบการณ์ตรงทุกอย่าง


แทคห้องชานเรือนเพราะอยากถามคุณแม่ค่ะ
แทคห้องแป้งเพราะอยากถามสาวๆ
แทคความรักวัยรุ่นเพราะคิดว่าเรื่องแบบนี้วัยรุ่นเจอเยอะ