สวัสดีจ้ะ วันนี้ เราก็จะมาเล่าเรื่องราวความรักของเราให้ฟังอ่ะจ้ะ ก็อยากจะแบ่งปันเรื่องราวดีๆของมุมๆหนึ่งของความรักให้ อยากให้ฟินไปกับเรา และก็ขอโทษคนโสดด้วยน๊า TOT
เรากับแฟนคบกันมา3ปีแล้วค่ะ แต่เรารู้จักกันมา7ปีแล้ว ก่อนที่เราจะคบกันนี่ผ่านอะไรมามากมายกว่าจะลงเอยด้วยกันอ่ะ เรากับแฟนรู้จักกัน
ตั้งแต่ตอนม.1 ยังเด็กอยู่เลยอ่ะ 55555+ ตอนนั้นเราก็ปลื้มๆเขานะ แต่นานไป เขาไม่สนใจในตัวเราเลย ทั้งๆที่เราก็เปลี่ยนตัวเอง จนเราเลิกชอบเขาไป แต่เขาดันมาชอบเรา ดันมาจีบเราตอนเราเลิกชอบเขาแล้วน่ะสิ !! แถมก่อนหน้านั้นพ่อแม่ก็เทศน์เรื่องมีรักก่อนวัยอันควร เราก็ปฎิเสธเขาทุกทางอ่ะ เขาขอเบอร์ เราให้เบอร์พ่อ 55555+ พอเขาโทรมา เราฝากบอกพ่อไปเลย บอกเขาให้หน่อย "ไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ" อาจจะดูว่าเราใจร้ายนะ แต่คือ พอหลังจากพ่อแม่เทศน์ เราก็ไม่อยากมีรักเร็วอ่ะนะ อยู่ม.1เอง หากเรามีแฟนตอนนั้น เรากลัวคนข้างบ้านมองเราไม่ดีอ่ะ เราก็เลย อ้างว่าไม่ชอบคนแบบเขา เขาใส่แว่นเราก็บอกไม่ชอบผู้ชายใส่แว่น เราก็แกล้งไปคบกับผ็ชายคนนึง เพราะเพื่อนเชียร์ เราก็ เออ เผื่อเขาจะตัดใจจากเราเร็วขึ้น มีครั้งนึงเพื่อนเราผลักแฟนตัวปลอมนี้มาเกือบหอมแก้มเรา ดีนะที่มันไม่โดน แต่เขาคนนั้น เข้าใจผิดไปแล้วว่า เราอ่ะง่าย ยอมให้ผู้ชายโดนหอมแก้ม คือเราก็ยอมรับคำนั้นไปนะ เราไม่กล้าสู้หน้าเขาอ่ะ ที่ทำเขาเจ็บ อยากพูดขอโทษแต่ติดที่ตรงไม่กล้า เรารู้สึกผิดจริงๆนะ จนเราเลิกเปนแฟนปลอมๆกะผชคนนั้น จากเหตุการ์ณวันนั้น กว่าเราจะคุยกันได้เหมอืนเดิม ก็1ปี นั่นคือ ขึ้นม.2แล้ว.... เขาก็มีแฟนใหม่ล่ะ เจอกันในเกม ส่วนเราก็ลั้ลลาตามประสาสาวโสด แอบชอบผชคนๆนึงเหมือนกัน แต่ถ้าถามว่า เรายังรู้สึกดีกับเขาคนนั้นอยู่ใหม่ เรารู้สึกนะ เราคอยจับดูเขานะ ว่าเขาคบกันกับแฟนคนนั้นเป็นยังไงบ้าง เออ เขาก็มีความสุขดีเน้อะ ยินดีด้วยนะ ^^ ส่วนเราก็แอบชอบผชคนใหม่ไป (ดูเราหลายใจไงไม่รุ้แฮะ-*-) เขารุ้เรื่องนะว่าเรากำลังชอบผชคนๆนึงอยู่ มีอยู่ครั้งนึง มีจดหมายใต้โต๊ะเรา ในนั้นเขียนว่า "ชอบ..(ชื่อคนนั้น)...หรอ เขียนตอบกลับจดหมายนี้สิ เดี๋ยวเราจะเอาเบอร์โทรและภาพของเขามาให้" อุ๊บ๊ะ ตกใจสิครัช!!! แต่ว่าลายมือมันคุ้นๆนะ เราก็แกล้งถามเพื่อน นี่ของใครหรอ?? เพื่อนก็ตอบว่า ของเขานั่นแหละ เรารุ้อยู่ในใจนานล่ะ ว่ายังไงก็ต้องเป็นเขา เราจำลายมือเขาได้เสมอ แม้เราจะหมดชอบเขาแล้ว แต่ครั้งนึงเคยชอบ เราก็ไปถามเขานะ ว่า นี่ของเขาหรอ เขาบอกว่า ไม่ใช่ คือแบบ เอิ่บบบบบบบบ ลายมือในนี้กับลายมือชื่อบนหน้าปกสมุดเขานี้เป๊ะๆเลยนะยะ ปากแข็งอ่ะ แล้วตอนนั้นก็มีลูกเพื่อนพ่อแม่มาชอบเราอีก 555555+ แถมยังเป็นเพื่อนสนิทของเขาอีก(ทั้งคนใหม่และเก่า) โลกมันกลมจีจีเลย พอลูกเพื่อนพ่อแม่รู้ว่าเราชอบคนอื่นอยู่ เขาก็ไปล่ะจ้ะ -.- ม.2 ไม่ค่อยมีไรมาก ขึ้นม.3เลยละกันนะ เราก้เลิกชอบผชคนใหม่นั่นล่ะ ตอนนั้นเขาคนนั้นก็ยังคบกับผญคนนั้นที่เจอกันในเกมอยู่ รู้สึกจะเริ่มคบกันตอนม.2เทอม2นะ ไม่ถึงปีอ่ะ เราก้สังเกตุเขานะ เขาชอบเปิดโทรศัพท์ดูข้อความที่ส่งให้กัน ตอนแรกๆที่เห็นเขามีแฟน เราก็น่ารักดีนะ นานๆไป ม.3เทอม2 เรากลับเริ่มหึงหวงอ่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ว่าเป็นยังไง เอาเป็นว่าตอนนั้นเขาเหมือนต้าคบกับขนมปัง เราเหมือนเต้ย รู้สึกดีให้กันอยู่ เราเล่นกะเขามากขึ้น ความสุขแบบตอนม.1กลับมาอีกครั้งเล่นไปเล่นมา กำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เล่นพลาดจนมาจับนมเราอ่ะ TT^TT ไม่นะ นี่เขาเป็นผุ้ชายคนแรกที่จับนมเราหรอเนี่ย เราทรุดดดดดค่ะ จากนั้นเรารีบวิ่งหนีไปไหนก้ได้ ที่ห่างจากเขา หนีเข้าห้องน้ำหญิง ตอนนั้นหัวใจเราเต้นแรก ตึกๆๆ หลังจากทานข้าวเที่ยง เขาก็มาขอโทดเรานะ เราไม่กล้ามองหน้าเขา เราอายอ่ะ เราเขิน >///< เขาก็มาขอโทดเราหลายนะ วันแรกเขาพูดบ่อยมาก แต่เราไม่สนใจ จนเขาหงุดหงิดอ่ะ เพราะเราไม่แคร์เขาเลย พอวันต่อมา เขาก็มาพูดอีกครั้ง เขาบอก
"ขอโทดนะ แต่............มันก็นุ่มดีนะ หึหึ" เรากรี๊ดดดดดดในใจไป1200เดซิเบลเหอะ ไอหื่นหาม ไอลามก TT^TT นี่เขาน่าจะรุ้นะ ว่าเขาเป็นผชคนแรกที่จับนมช้านนนนนนนน ตอนนั้นเราเงิบบบบสถานเดียว แถมมาพูดแบบนี้กับเราสองครั้งเลยนะ -*- เรื่องก้จบไปล่ะ แต่นับแต่วันที่เขาจับนมเรา เราเริ่มหวั่นไหว หึงหวงเขามากกว่าเดิม เอาเป็นว่าความเป็นเต้ยเริ่มออกอาการ แต่แค่เราไม่ไปสนิทกับเขาเฉยๆ เราอยู่ห่างๆ เราไม่อยากไปเป็นมือที่สามของใคร เราก้ได้แต่แอบรักเขา (อีกแล้ว?? โดนจับนมทีเดียว ไฟเก่ามันคุมาเลยสินะ -..-) จนขึ้นม.4 เทอม1 ก็อยู่รร.เดียวกันแต่ต่างห้อง ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันเหมือนตอนม.ต้น วันนึงเขามาขอให้เราช่วยงานเรื่องการตกแต่งกลุ่มของเขาหน่อน ก็นัดกันไปทำที่เอสพลานาดรัชดา เราไปเพราะอยากยุ่วใกล้เขาน่ะแหละ อยู่ห้องเดียวกัน มีโอกาสแบบนี้ไม่ไปได้ไง เราก้ช่วยระบายสีนู่นนี่ เราหิว ก้เลยซื้อแมคโดนัลด์มากิน ซื้อเฟรนฟรายมาอ่ะนะ เราถามเขากินไหม เขาบอก กินไม่ได้ มือสกปรก เราก้เลยป้อนเขาเลย (ตอนนั้นเขามีปัญหากับแฟนเขาอ่ะ เราไม่ผิดนะ เราไม่ผิดจีจีนะ) เขาก้กิน อุ๊ยยยยยยยย เขินอ่ะ >///< หลังจากวันนั้น เพื่อนๆในห้องของเขาก็คิดว่าเราเป็นแฟนของเขา แอร๊ยยยยยยย >< ไม่ใช่สักหน่อย เขามีแฟนอยู่แล้ว เราแค่อยากดูแลเขาห่างๆเฉยๆ การแซวกันของเพื่อนในห้องเขา ทำให้เรากลับชอบเขามากขึ้นไปอีก รักเลยอ่ะนะ จนเราส่งขคในโทรศัพท์ไปหาเขานะว่า"นี่นี่ ถ้าตอนเราอายุ30แล้วยังไม่มีใคร มาแต่งงานกันไหมอ่า" กว่าจะกดไปนี่คิดแล้วคิดอีก เขาก็ส่งกลับมางงๆ เขาก็ขอบอกว่า ดูก่อนนะ อนาคตมันไม่แน่นอน จนเราทนไม่ไหวแล้วอ่ะ อยากบอกว่าชอบแล้วง่ะ เก็บไว้มันอึดอัดๆๆๆ เราก็บอกชอบเขาไป และถามเขาว่าจะกลับมารักเราอีกครั้งได้ไหม เขาก้ตอบกลับมาว่า ขอไม่ให้คำตอบล่ะกันนะ ขอใช้เวลาหน่อย วันต่อมา เราก้ทวงคำตอบ เราทนไม่ไหวแล้วอ่า เราใจร้อน อยากรุ้คำตอบ เขาก้บอกมา ยังไม่อยากตอบ กลัวเสียเพื่อนดีๆแบบเราไป เขาชมว่าเราเสน่ห์แรง เราน่ารัก มีผชมาจีบเยอะ สักวันเราต้องได้ผชดีๆเข้ามาในชีวิตแน่ๆ หลังจากที่เราอ่านขค คือ เอิ่บบบบบบบ ก้เราชอบนายอ่ะ เราไม่สนคนมาจีบอ่ะเข้าใจปะ ก้เราต้องการแค่นาย เราคิดได้แค่ในใจ เรายอมรับสินะ ตัดใจเถอะ อย่างน้อยเราก้บอกไปแล้ว เขามีแฟนแล้ว จนมาวันที่ 20 กรกฏาคม 2011 เขาส่งขคมาหาเราอีกครั้ง เขาบอกว่า เขามีค่ามากขนาดนั้นเลยหรอ เรไม่ได้ตอบกลับ ตังโทรสับเราหมด เขาเลยโทรมาบอกเราว่า งั้น......เรามาลองคบกันดูไหม เหอออ?? อะไรของมุง - - มุงมีแฟนยุนิ เขาบอกว่า เลิกกันแล้ว ผญคนนั้นทิ้งเขาไป เราก้เลย บางอ้อ นับจากนั้นเราก้ตอบตกลงแล้วคบกันตั้งแต่ตอนนั้นมา จนตอนนี้คบกันมา3ปีล่ะค่ะ แรกๆที่คบกัน ก้มีปัญหานิดหน่อย เพราะเรากลัวเราเปนตัวแทนคนเก่าของเขา แต่จิงๆแล้วไม่เลย เขารัในตัวตนของเราจิงๆ ตอนนี้เราไม่ได้รักกัน แต่มันกลายจนเป็นความผูกพัน เราทั้งสองเป็น1เดียวแล้ว เราคบกันมานานแล้วเราเข้าใจกัน เรายอมรับนิสัยต่างฝ่ายได้ นั่นเพราะ เป็นเพื่อนกันมาก่อน ถึงเห็นสันดารและกำพืดเลยว่าเปนยังไง ถึงแม้มีเรื่องไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราก้ยังประคองรักของเรา ความรัก มันจะไปได้นานถ้าเราเข้าใจกัน คุยกันตรงๆไปเลย มีอะไรอย่าปิดบังกัน ตอนนี้เราทั้งคู่อยู่ปี1แล้ว ต่างมหาลัย แต่เราก้ยังรักกันอยู่ค่ะ เขาและเรา ไม่เคยนอกใจกันเลย ตั้งแต่คบกับเขามา ก้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิต วันวาเลนไทน์เขาชวนเราสวดมนตีด้วยนะ 55555+ สวดชินบัญชรนะจ้ะ เราดีใจและชอบ ที่เขาให้เกียรติเราตลอดที่คบกันมา แม้จะมีติดเรทบ้าง แต่เขาก้ไม่เคยปล้ำเรานะ (ตรงไปป่าววะ-.-) พ่อแม่ของเขาและเรา ก็รุ้ตั้งแต่วันแรกที่เราคบกันนั่นล่ะค่ะ อิอิ
*
*
***สุดท้ายนี้ เราอยากขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เราไม้ต้องการจะมาอวดหรืออะไร เราแค่อยากให้คนที่มีแฟนตอนนี้ เห็นคุณค่าของคนที่คุณรักค่ะ กว่าจะรักกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย บางคู่อาจจะลำบากกมากกว่าจะรักกันด้วยซ้ำ และรักในวัยเรียน ขออย่าฉุดกันลง พาฉุดกันขึ้น พัฒนาตัวเอง ครอบครัวเราจะได้ไม่เปนห่วงนะคะ และรักกันนาน มันต้องใช้ความเข้าใจ รักกันมากไม่ได้การันตีว่าจะรักกันนานนะคะ ความเข้าใจต่างหากค่ะ ลดทิฐิลง พยายามปรับตัวเขาหากัน มีเรื่องอะไรคุยกันให้เข้าใจจะดีกว่า เราคบกันจนเพื่อนๆทุกคนถามว่า "เมื่อไรพวกมุงจะเลิกกัน -*-" 5555+ เพื่อนคนโสดถามงี้ แหละ ไปล่ะนะคะ บ๊ายบาย บ๊ายบุยย ดูแลคนที่คุณรักให้ดีที่สุดนะคะ ทะเลาะอะไรกันคุยกันให้เข้าในนะจ้ะ ความรักจะได้ยาวนาน
รักแรกของเรา ต้องใช้เวลา
เรากับแฟนคบกันมา3ปีแล้วค่ะ แต่เรารู้จักกันมา7ปีแล้ว ก่อนที่เราจะคบกันนี่ผ่านอะไรมามากมายกว่าจะลงเอยด้วยกันอ่ะ เรากับแฟนรู้จักกัน
ตั้งแต่ตอนม.1 ยังเด็กอยู่เลยอ่ะ 55555+ ตอนนั้นเราก็ปลื้มๆเขานะ แต่นานไป เขาไม่สนใจในตัวเราเลย ทั้งๆที่เราก็เปลี่ยนตัวเอง จนเราเลิกชอบเขาไป แต่เขาดันมาชอบเรา ดันมาจีบเราตอนเราเลิกชอบเขาแล้วน่ะสิ !! แถมก่อนหน้านั้นพ่อแม่ก็เทศน์เรื่องมีรักก่อนวัยอันควร เราก็ปฎิเสธเขาทุกทางอ่ะ เขาขอเบอร์ เราให้เบอร์พ่อ 55555+ พอเขาโทรมา เราฝากบอกพ่อไปเลย บอกเขาให้หน่อย "ไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ" อาจจะดูว่าเราใจร้ายนะ แต่คือ พอหลังจากพ่อแม่เทศน์ เราก็ไม่อยากมีรักเร็วอ่ะนะ อยู่ม.1เอง หากเรามีแฟนตอนนั้น เรากลัวคนข้างบ้านมองเราไม่ดีอ่ะ เราก็เลย อ้างว่าไม่ชอบคนแบบเขา เขาใส่แว่นเราก็บอกไม่ชอบผู้ชายใส่แว่น เราก็แกล้งไปคบกับผ็ชายคนนึง เพราะเพื่อนเชียร์ เราก็ เออ เผื่อเขาจะตัดใจจากเราเร็วขึ้น มีครั้งนึงเพื่อนเราผลักแฟนตัวปลอมนี้มาเกือบหอมแก้มเรา ดีนะที่มันไม่โดน แต่เขาคนนั้น เข้าใจผิดไปแล้วว่า เราอ่ะง่าย ยอมให้ผู้ชายโดนหอมแก้ม คือเราก็ยอมรับคำนั้นไปนะ เราไม่กล้าสู้หน้าเขาอ่ะ ที่ทำเขาเจ็บ อยากพูดขอโทษแต่ติดที่ตรงไม่กล้า เรารู้สึกผิดจริงๆนะ จนเราเลิกเปนแฟนปลอมๆกะผชคนนั้น จากเหตุการ์ณวันนั้น กว่าเราจะคุยกันได้เหมอืนเดิม ก็1ปี นั่นคือ ขึ้นม.2แล้ว.... เขาก็มีแฟนใหม่ล่ะ เจอกันในเกม ส่วนเราก็ลั้ลลาตามประสาสาวโสด แอบชอบผชคนๆนึงเหมือนกัน แต่ถ้าถามว่า เรายังรู้สึกดีกับเขาคนนั้นอยู่ใหม่ เรารู้สึกนะ เราคอยจับดูเขานะ ว่าเขาคบกันกับแฟนคนนั้นเป็นยังไงบ้าง เออ เขาก็มีความสุขดีเน้อะ ยินดีด้วยนะ ^^ ส่วนเราก็แอบชอบผชคนใหม่ไป (ดูเราหลายใจไงไม่รุ้แฮะ-*-) เขารุ้เรื่องนะว่าเรากำลังชอบผชคนๆนึงอยู่ มีอยู่ครั้งนึง มีจดหมายใต้โต๊ะเรา ในนั้นเขียนว่า "ชอบ..(ชื่อคนนั้น)...หรอ เขียนตอบกลับจดหมายนี้สิ เดี๋ยวเราจะเอาเบอร์โทรและภาพของเขามาให้" อุ๊บ๊ะ ตกใจสิครัช!!! แต่ว่าลายมือมันคุ้นๆนะ เราก็แกล้งถามเพื่อน นี่ของใครหรอ?? เพื่อนก็ตอบว่า ของเขานั่นแหละ เรารุ้อยู่ในใจนานล่ะ ว่ายังไงก็ต้องเป็นเขา เราจำลายมือเขาได้เสมอ แม้เราจะหมดชอบเขาแล้ว แต่ครั้งนึงเคยชอบ เราก็ไปถามเขานะ ว่า นี่ของเขาหรอ เขาบอกว่า ไม่ใช่ คือแบบ เอิ่บบบบบบบบ ลายมือในนี้กับลายมือชื่อบนหน้าปกสมุดเขานี้เป๊ะๆเลยนะยะ ปากแข็งอ่ะ แล้วตอนนั้นก็มีลูกเพื่อนพ่อแม่มาชอบเราอีก 555555+ แถมยังเป็นเพื่อนสนิทของเขาอีก(ทั้งคนใหม่และเก่า) โลกมันกลมจีจีเลย พอลูกเพื่อนพ่อแม่รู้ว่าเราชอบคนอื่นอยู่ เขาก็ไปล่ะจ้ะ -.- ม.2 ไม่ค่อยมีไรมาก ขึ้นม.3เลยละกันนะ เราก้เลิกชอบผชคนใหม่นั่นล่ะ ตอนนั้นเขาคนนั้นก็ยังคบกับผญคนนั้นที่เจอกันในเกมอยู่ รู้สึกจะเริ่มคบกันตอนม.2เทอม2นะ ไม่ถึงปีอ่ะ เราก้สังเกตุเขานะ เขาชอบเปิดโทรศัพท์ดูข้อความที่ส่งให้กัน ตอนแรกๆที่เห็นเขามีแฟน เราก็น่ารักดีนะ นานๆไป ม.3เทอม2 เรากลับเริ่มหึงหวงอ่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ว่าเป็นยังไง เอาเป็นว่าตอนนั้นเขาเหมือนต้าคบกับขนมปัง เราเหมือนเต้ย รู้สึกดีให้กันอยู่ เราเล่นกะเขามากขึ้น ความสุขแบบตอนม.1กลับมาอีกครั้งเล่นไปเล่นมา กำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เล่นพลาดจนมาจับนมเราอ่ะ TT^TT ไม่นะ นี่เขาเป็นผุ้ชายคนแรกที่จับนมเราหรอเนี่ย เราทรุดดดดดค่ะ จากนั้นเรารีบวิ่งหนีไปไหนก้ได้ ที่ห่างจากเขา หนีเข้าห้องน้ำหญิง ตอนนั้นหัวใจเราเต้นแรก ตึกๆๆ หลังจากทานข้าวเที่ยง เขาก็มาขอโทดเรานะ เราไม่กล้ามองหน้าเขา เราอายอ่ะ เราเขิน >///< เขาก็มาขอโทดเราหลายนะ วันแรกเขาพูดบ่อยมาก แต่เราไม่สนใจ จนเขาหงุดหงิดอ่ะ เพราะเราไม่แคร์เขาเลย พอวันต่อมา เขาก็มาพูดอีกครั้ง เขาบอก
"ขอโทดนะ แต่............มันก็นุ่มดีนะ หึหึ" เรากรี๊ดดดดดดในใจไป1200เดซิเบลเหอะ ไอหื่นหาม ไอลามก TT^TT นี่เขาน่าจะรุ้นะ ว่าเขาเป็นผชคนแรกที่จับนมช้านนนนนนนน ตอนนั้นเราเงิบบบบสถานเดียว แถมมาพูดแบบนี้กับเราสองครั้งเลยนะ -*- เรื่องก้จบไปล่ะ แต่นับแต่วันที่เขาจับนมเรา เราเริ่มหวั่นไหว หึงหวงเขามากกว่าเดิม เอาเป็นว่าความเป็นเต้ยเริ่มออกอาการ แต่แค่เราไม่ไปสนิทกับเขาเฉยๆ เราอยู่ห่างๆ เราไม่อยากไปเป็นมือที่สามของใคร เราก้ได้แต่แอบรักเขา (อีกแล้ว?? โดนจับนมทีเดียว ไฟเก่ามันคุมาเลยสินะ -..-) จนขึ้นม.4 เทอม1 ก็อยู่รร.เดียวกันแต่ต่างห้อง ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันเหมือนตอนม.ต้น วันนึงเขามาขอให้เราช่วยงานเรื่องการตกแต่งกลุ่มของเขาหน่อน ก็นัดกันไปทำที่เอสพลานาดรัชดา เราไปเพราะอยากยุ่วใกล้เขาน่ะแหละ อยู่ห้องเดียวกัน มีโอกาสแบบนี้ไม่ไปได้ไง เราก้ช่วยระบายสีนู่นนี่ เราหิว ก้เลยซื้อแมคโดนัลด์มากิน ซื้อเฟรนฟรายมาอ่ะนะ เราถามเขากินไหม เขาบอก กินไม่ได้ มือสกปรก เราก้เลยป้อนเขาเลย (ตอนนั้นเขามีปัญหากับแฟนเขาอ่ะ เราไม่ผิดนะ เราไม่ผิดจีจีนะ) เขาก้กิน อุ๊ยยยยยยยย เขินอ่ะ >///< หลังจากวันนั้น เพื่อนๆในห้องของเขาก็คิดว่าเราเป็นแฟนของเขา แอร๊ยยยยยยย >< ไม่ใช่สักหน่อย เขามีแฟนอยู่แล้ว เราแค่อยากดูแลเขาห่างๆเฉยๆ การแซวกันของเพื่อนในห้องเขา ทำให้เรากลับชอบเขามากขึ้นไปอีก รักเลยอ่ะนะ จนเราส่งขคในโทรศัพท์ไปหาเขานะว่า"นี่นี่ ถ้าตอนเราอายุ30แล้วยังไม่มีใคร มาแต่งงานกันไหมอ่า" กว่าจะกดไปนี่คิดแล้วคิดอีก เขาก็ส่งกลับมางงๆ เขาก็ขอบอกว่า ดูก่อนนะ อนาคตมันไม่แน่นอน จนเราทนไม่ไหวแล้วอ่ะ อยากบอกว่าชอบแล้วง่ะ เก็บไว้มันอึดอัดๆๆๆ เราก็บอกชอบเขาไป และถามเขาว่าจะกลับมารักเราอีกครั้งได้ไหม เขาก้ตอบกลับมาว่า ขอไม่ให้คำตอบล่ะกันนะ ขอใช้เวลาหน่อย วันต่อมา เราก้ทวงคำตอบ เราทนไม่ไหวแล้วอ่า เราใจร้อน อยากรุ้คำตอบ เขาก้บอกมา ยังไม่อยากตอบ กลัวเสียเพื่อนดีๆแบบเราไป เขาชมว่าเราเสน่ห์แรง เราน่ารัก มีผชมาจีบเยอะ สักวันเราต้องได้ผชดีๆเข้ามาในชีวิตแน่ๆ หลังจากที่เราอ่านขค คือ เอิ่บบบบบบบ ก้เราชอบนายอ่ะ เราไม่สนคนมาจีบอ่ะเข้าใจปะ ก้เราต้องการแค่นาย เราคิดได้แค่ในใจ เรายอมรับสินะ ตัดใจเถอะ อย่างน้อยเราก้บอกไปแล้ว เขามีแฟนแล้ว จนมาวันที่ 20 กรกฏาคม 2011 เขาส่งขคมาหาเราอีกครั้ง เขาบอกว่า เขามีค่ามากขนาดนั้นเลยหรอ เรไม่ได้ตอบกลับ ตังโทรสับเราหมด เขาเลยโทรมาบอกเราว่า งั้น......เรามาลองคบกันดูไหม เหอออ?? อะไรของมุง - - มุงมีแฟนยุนิ เขาบอกว่า เลิกกันแล้ว ผญคนนั้นทิ้งเขาไป เราก้เลย บางอ้อ นับจากนั้นเราก้ตอบตกลงแล้วคบกันตั้งแต่ตอนนั้นมา จนตอนนี้คบกันมา3ปีล่ะค่ะ แรกๆที่คบกัน ก้มีปัญหานิดหน่อย เพราะเรากลัวเราเปนตัวแทนคนเก่าของเขา แต่จิงๆแล้วไม่เลย เขารัในตัวตนของเราจิงๆ ตอนนี้เราไม่ได้รักกัน แต่มันกลายจนเป็นความผูกพัน เราทั้งสองเป็น1เดียวแล้ว เราคบกันมานานแล้วเราเข้าใจกัน เรายอมรับนิสัยต่างฝ่ายได้ นั่นเพราะ เป็นเพื่อนกันมาก่อน ถึงเห็นสันดารและกำพืดเลยว่าเปนยังไง ถึงแม้มีเรื่องไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราก้ยังประคองรักของเรา ความรัก มันจะไปได้นานถ้าเราเข้าใจกัน คุยกันตรงๆไปเลย มีอะไรอย่าปิดบังกัน ตอนนี้เราทั้งคู่อยู่ปี1แล้ว ต่างมหาลัย แต่เราก้ยังรักกันอยู่ค่ะ เขาและเรา ไม่เคยนอกใจกันเลย ตั้งแต่คบกับเขามา ก้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิต วันวาเลนไทน์เขาชวนเราสวดมนตีด้วยนะ 55555+ สวดชินบัญชรนะจ้ะ เราดีใจและชอบ ที่เขาให้เกียรติเราตลอดที่คบกันมา แม้จะมีติดเรทบ้าง แต่เขาก้ไม่เคยปล้ำเรานะ (ตรงไปป่าววะ-.-) พ่อแม่ของเขาและเรา ก็รุ้ตั้งแต่วันแรกที่เราคบกันนั่นล่ะค่ะ อิอิ
*
*
***สุดท้ายนี้ เราอยากขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน เราไม้ต้องการจะมาอวดหรืออะไร เราแค่อยากให้คนที่มีแฟนตอนนี้ เห็นคุณค่าของคนที่คุณรักค่ะ กว่าจะรักกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย บางคู่อาจจะลำบากกมากกว่าจะรักกันด้วยซ้ำ และรักในวัยเรียน ขออย่าฉุดกันลง พาฉุดกันขึ้น พัฒนาตัวเอง ครอบครัวเราจะได้ไม่เปนห่วงนะคะ และรักกันนาน มันต้องใช้ความเข้าใจ รักกันมากไม่ได้การันตีว่าจะรักกันนานนะคะ ความเข้าใจต่างหากค่ะ ลดทิฐิลง พยายามปรับตัวเขาหากัน มีเรื่องอะไรคุยกันให้เข้าใจจะดีกว่า เราคบกันจนเพื่อนๆทุกคนถามว่า "เมื่อไรพวกมุงจะเลิกกัน -*-" 5555+ เพื่อนคนโสดถามงี้ แหละ ไปล่ะนะคะ บ๊ายบาย บ๊ายบุยย ดูแลคนที่คุณรักให้ดีที่สุดนะคะ ทะเลาะอะไรกันคุยกันให้เข้าในนะจ้ะ ความรักจะได้ยาวนาน