ต้องบอกก่อนเลยที่ผ่านมาแอบอ่านกระทู้ประเภทเจ็บปวดมามาก
แล้วเกิดอาการอินครับ อินจนผมไม่สามารถที่จะอ่านจนจบหรืออ่านแบบติดๆกันได้
กระทู้นี้ผมจะสรุปมานะครับ รายละเอียดอาจจะจำได้ไม่หมด แต่ก็จำแบบเนื้อๆได้
ถ้าหากผมเผลอพิมพ์คำผิดพลาดขออภัยไว้ตรงนี้เลยนะครับผม

ผมขอใช้แทนตัวเองว่าSนะครับ
ชื่อจริงๆของผมเหมือนชื่อนักร้องคนดังคนหนึ่งครับ ที่ทุกคนเรียกเขาว่า พี่ S (แล้วตามด้วยยี่ห้อแม่กุญแจ)
ส่วนเธอคนนั้นผมขอแทนด้วยMนะครับ
ชื่อจริงๆก็มาจากชื่อสัตว์ประเภทหนึ่งครับเผื่อผู้อ่านอยากทราบ


ผมเรียนอยู่ในสถาบันแห่งหนึ่งครับย่านชานเมือง
แต่ว่าในสถาบันของผมเนี่ย ค่าเรียนมันแพงครับ
จึงมีแต่ลูกคนมีตังมาเรียน
*อันนี้บอกก่อนทางบ้านไม่ได้ทำธุรกิจร่ำรวยนะครับ แต่ว่ามีเงินเก็บเยอะ
พี่ชายผมมาอยู่ที่นี่มาก่อน ผมเคยมารับพี่ชายและผมก็พบว่า....
"เห้ยย สาวเด็ดหวะ"
ปกติผมเป็นคนที่ไม่ได้จีบคนพร่ำเพรื่อนะครับ
แต่คือมาที่นี่มันต้องมองครับมันต้องมอง
ต่อๆๆ ผมอยู่ปีแรกเนี่ย ยังอยู่ในช่วงปรับตัวครับผมไม่ได้แอบชอบใครหรือไปแอบจีบใครเลยฮ่าๆ
แต่พอมาปีที่2ครับ
มีรุ่นน้องคนใหม่เข้ามาจากสถาบันในเมือง(ผมก็มาจากในเมืองแหะๆ)
รุ่นน้องคนนี้ตอนแรกผมไม่ได้เห็นและไม่ได้สนใจนะครับ
จนถึงวิชาพละครับ เป็นปีแรกที่ทางสถาบันให้เรียนรวมกันหมดในวันเดียวกัน
เปิดมาวิชาแรก ก็ต้องทดสอบสมรรถภาพครับ
ตอนนั้นผมเห็นน้องMหลายบรอบแล้วแหละ
แต่ยังไม่รู้จักชื่อ แต่ก็แอบสนใจ ฮิฮิ
แต่เพื่อนผมที่สนิทกันเนี่ย มันเป็นนักม่อครับบอกเลย(ต้องใช้คำว่านักม่อนะครับ)
มันไปแอบสืบชื่อรุ่นน้องรวมถึงไลน์ ไอจีไว้เรียบร้อยแล้ว(บางคนมันก็หาไอจีไม่เจอ)
แต่วินาทีนั้นมันสับสนครับ เพราะรุ่นน้องเยอะ
มันจึงไปถามเพื่อนผู้หญิงว่า "เห้ยนั่นน้องBปะวะ"
เพื่อนผู้หญิงก็พูดชื่อน้องMออกมาว่า "ไม่ใช่และ นั่นM"
จากนั้นผมก็แอบได้ยินว่าเพื่อนผ็หญิงกับเพื่อนสนิทผมคุยกันว่า
เพื่อนผู้หญิง : "ทำไมอะสนใจหรอ"
เพื่อนสนิทผม : "เหร้ย บ้า ใครสนใจ ไม่มีๆ"
ฮ่าๆ ไม่สนกูสนเว้ย
ตอนนั้นผมได้รู้ชื่อของMแล้ว ก็แหม่ ขอแอบเหล่นิดนึง
Mเป็นคนที่มีสเหน่ห์มาก ถึงจะไม่ได้สวย แต่ผมว่ามีสเหน่ห์มาก
ผมไม่รอช้าครับ ไปส่องไอจีเพื่อนผู้หญิงครับ
จนผมได้ไอจีMมา ก็ฟอลซะ
แหม่ ได้ไอจีไม่ได้ไลน์มันตะหงิดๆ
แอบหาตามช่องคอมเม้นครับ คิคิ (ใครจะเอาไปใช้ลองดูนะครับถ้าเจ้าตัวไม่ลบก่อน)
ได้ไลน์มาครับ!
แต่ผมยังไม่ได้ทักไปนะ จนมีเพื่อนผมมันมาแอบเล่นโทรศัพท์ผม
แล้วก็ทักไปโดยไม่บอกผม
S : หวัดดีครัชชช
ตอนแรกผมไม่รู้ แต่พอผมมีรู้เท่านั้นแหละ
!! จะคุยไงวะเนี่ย คิดสคริปแปป มโนไป โหยยย ลนๆๆๆๆ
แต่ว่าน้องMไม่ได้ตอบกลับมานะครับ มาตอบอีกวันเสาร์เลย(ทักไปวันศุกร์)
M : : ) (10โมงเช้า)
เหร้ยยย ส่งหน้ายิ้มมา แอบคิดไรกะเราปะหว้าาา
S : เพิ่งตื่นหรอ555
M : ตื่นนานแล้วว แค่เพิ่งตอบ
S : รู้จักพี่ไหม
M : รู้จักเส่ะ555
ตอนนั้นผมต้องหาเรื่องคุยครับ ผมเข้าไปในไอจี
แล้วพบว่าMใส่วันเกิดไว้ หลังจากผม5วัน!  (สมมติผมเกิด 1 มกรา/M เกิด6 มกรา ปีเดียวกัน)
แต่ทำไมเรียนช้ากว่าละ ผมเรียนช้าแล้วนะ
(ขออนุญาต สมมติวันเกิด)
S : อ้าว เกิดวันที่เท่าไหร่
M : 5
S : แล้วเดือนอะ
M : 1
S : ปี 2014??
M : อ่าหะ
S : อ้าวว พี่เกิด 1/1/2014
M : -0-
S : ทำไมเรียนช้าละM?
M : ก็ซ้ำชั้นอะตอนป.1
แล้วผมก็ได้คุยกันระดับนึง
Mเรียนช้าเพราะไปเข้าโรงเรียนจีนตอนป.2 แต่ทางโรงเรียนจีนบอกให้ซ้ำป.1ใหม่เพราะเดี๋ยวจะไม่รู้เรื่อง
คุยไปเรื่อยๆ บลาๆๆ
M : พี่กรุ้ปเลือดอะไร (กูเดาได้เลย จะเอาไปทายนิสัย555)
S : เรียกSเฉยๆก็ได้ กรุ้ปB ค่ะ
M : เคๆ55
S : เอ้ะ เรียกป้าMดีกว่าคริๆ
M : เหร้ยยย ใครป้าแกกกก
ขอจบการสนทนาไว้แค่นี้555
จนวันจันทร์ครับ ผมเดินผ่านM แล้วผมก็ทัก
"อ่าว หวัดดีป้าM"แล้วแลบลิ้นใส่ด้วย (ตอนนั้นแอบเขินนะ)
จน2อาทิตย๋ถัดมามีงานที่สถาบันครับ
ช่วงนั้นแน่นอกกำลังดังระเบิดเลยครับ
งานมันจะฟีลประมาณ สลับกันขึ้นไปเต้นเพลงที่ดังอยู่ขณะนั้นครับ
เกิดอะไรขึ้นรู้ไหมครับ!?
กลุ่มห้องของM ไปเต้นแต่เพื่อนของM เต้นกันแบบอายมาก(ได้เพลงแน่นอกด้วยนะ)
แต่ว่าวินาทีที่ใบเตยกำลังจะร้องว่า "แน่นอก ต้องยกออก"
Mออกมาเต้นได้กินใจผู้ชมสุดๆครับ
ไม่เอาเพราะถอดเสื้อโชว์นะครับ5555
แต่Mเต้นแรงมาก ทั้งๆที่ผ่านมาจะเงียบๆหน่อย ไม่สุงสิงค์กะใคร
วินาทีนั้นผมแบบ อั้ยยย เอาใจกุไปเถอะะะ
ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะครับ ผมถึงรู้สึกว่าคนๆนี้มีอะไรผูกพันธ์กับผมฮ่าๆๆๆๆ
หลังจากงานจบไปสัก2-3วันผมจึงทักMไปอีกครับ
S : เฮ่ สวัสดี
M : ค่ะ
S : ทำอะไรอยู่อะ
M : ท่องโลกอินเทอร์เน็ต~
S : *0*
M : *0*
S : นี่Mมีไรจะถาม
M : ค้ะ?
S : ชอบใครอะ?
M : (เหมือนแอบเขิน)ไม่บอกกกก
M : แกอะชอบใคร
S : บ้าไม่บอก
M : งั้นมาทายกัน
S : ได้ คนที่เราชอบอะ เป็นคนบ๊องๆ อยู่แถวนี้แหละ
S : ของMอะ?
M : อ่อ เป็นคนบ้า
S : หืมม คนบ้าหรอ
M : ช่ายยย
M : มาทายต่ออ
S : M ถามไรหน่อย
M : หะ?
S : ถ้าเราบอกว่าชอบMอะ-//-
M : แล้วถ้าบอกว่าชอบSอะ -//-
S : ลองคบกันไหม
วินาทีตอนนั้น ผมยังจำได้แม่น
ผมยังแอบเขินกับตัวเองบ่อยๆถ้านึกถึง XD

ตั้งแต่วันนั้น ผมคบกับM ได้ระยะหนึ่ง
ผมยอมMทุกเรื่องนะครับ
แต่Mไม่ได้ว่าเป็นคนสั่งนู้นสั่งนี้ไปมั่ว หรือว่าอยากได้นู้นนี่พร่ำเพรื่อนะครับ
ผมกับMอยู่บ้านใกล้ๆกัน แต่เราไม่เคยไปนอนค้างกันและกันนะครับ
ตอนอยู่บ้านแล้ว ผมกับMไม่ได้เฟซทามหรือว่าวิดีโอคอลหากันนะ
เพราะว่าMต้องนอนห้องเดียวกับพี่สาวครับเกรงใจพี่ แต่ผมก็ไม่ได้มีปัญหาครับผมรับได้
จนกระทั่งวันนั้นมันมาถึงครับ
M : Sเรารู้สึกว่าเค้ายังไม่พร้อม
S : อ่าวเป็นอะไร!?
M : เค้าว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า
S : อ่า ถ้าเธอว่าแบบนั้น
M : เธอรักเค้าจริงไหม?
S : ก็รักสิ
M : ถ้าเธอรักเค้าจริง เธอต้องรอเค้าได้
S : รอได้สิ : )
M : ขอบคุณที่เข้าใจนะ : )
แต่หลังจากนั้นหลายเดือน ผมกับM ไม่ได้แยกกันอย่างสิ้นเชิงนะครับ
คุยกันทุกวันเหมือนเดิม แอบหยอดกันเหมือนเดิม
แต่รักษาระยะห่างระดับหนึ่งครับ
ถ้าเป็นคนไม่รู้จักมามอง ก็คงมองว่า2คนนี้เป็นแฟนนะ

*ผมเป็นคนที่พูดไปแล้วอาจจะไม่ได้ทำ
หรือคิดไว้แต่อาจจะไม่ได้เป็นนะครับ
แต่ถ้าผมสัญญาแล้วแสดงว่าผมจะทำและเป็นก็จะเป็นนะครับ
รวมถึงตอนที่ผมบอกจะรอ คือผมสัญญาว่าจะรอนะครับ

ผมกับMต้องรักษาระยะห่าง
จึงคุยกันให้น้อยลงดูบ้าง
แต่ก็ยังปรึกษากันเหมือนเดิม
จนเหมือนจะถึงจุดอิ่มตัวของMครับ
ปกติผมจะชอบทักไลน์หลังตื่นนอนเพื่อบอกว่าผมตื่นแล้ว(Mตื่นก่อนตลอด)
S : Hello (11:00)
ผมก็ไปทำกิจวัตรปกติ
จนประมาณ2โมงผมนั่งไลค์รูปไอจีก็ไปกดดูตรงFollowingว่าคนที่เราfollowไว้ทำอะไรบ้าง
พบว่าMก็กดไลค์รูปอยู่(เล่นโทรศัพท์อยู่)อันนี้ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรผมคิดว่าเดี๋ยวก็ตอบแน่
จน4โมงเย็น ผมเข้าไปดูไอจีอีกรอบ ก็เห็นเพิ่งกดไลค์รูปไปเมื่อ 3โมงครึ่ง
ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ
S : เฮ่ๆ อยู่มั้ย (16:00)
M : อืมมีไร (16:20)
S : ทำอะไรอยู่อะ ไม่เห็นตอบเราเลย (16:21)
M : ก็ไปเรื่อย มีไรป่าว? (16:50)
S : อ่อเห็นไม่ตอบเราไง555 (16:51)
M : อืมๆ (19:00)
โปรดสังเกตุเวลาที่ตอบครับ
ณ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆ แม้กระทั่งคนที่เขาปรึกษาเราบ่อยๆ
และเป็นคนที่เราปรึกษาเราบ่อยๆ ทำไมทำกันได้อย่างนี้
แต่เหตุการณ์มันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวนะครับมันเกิดขึ้นสม่ำเสมอเลย คือ ทุกครั้ง!
(หลังจากนั้นสัก7วัน)
S : เธอเป็นอะไรหรือป่าว (13:30)
M : ป่าวหนิ (15:40)
S : เธอมีอะไรบอกเราได้ทุกเรื่องเลยนะ (15:40)
M : อืม (17:00)
S : นี่พี่กลับบ้านยัง (17:02)
*ณ ตอนนั้นพี่สาวไปเที่ยวเมืองนอก
M : ยัง(18:30)
S : อ่อ คิดถึงเลยอะดินอนคนเดียว555 (18:33)
M : อืมนิดหน่อย (20:00)

ผมรู้สึกไม่เหมือนเดิมเลย
ที่ปกติคุยกันผมมีความสุขทุกครั้ง
กลายมาเป็นผมรู้สึกแย่ทุกครั้ง
นี่เธอหมดรักให้ผม?
หรือเธอกำลังรำคาณผม?
หรือเกลียดผมกันแน่?

S : เธอๆ
M : อะไร
S : รำคาณเราหรอ
M : แล้วจะทำไมอะ
S : ทำไมเธอถึงรำคาณเราอะ เพราะเราชอบถามเธอบ่อยๆหรอ?
M : รู้แล้วมันได้อะไรปะ
S : เห้ยไม่เห็นต้องอารมย์เสียนี่ บอกกันดีๆก็ได้
M : อืม ขอโทด เราผิดหมดอะ เราทำไรก็ผิด
S : เห้ยเราไม่ได้หมายความแบบนั้น
S : เราผิดเองๆ เราขอโทด

จนเวลาผ่านไป การสนทนาของเราก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง
ไม่มีรอยยิ้ม
ไม่มีความสุขเหมือนแต่ก่อนเลย
จนวันนึงผมมาพบว่าเธอเริ่มมีความสำพันธ์กับเพื่อนของผมเอง(ไม่ได้สนิทกันแต่อยู่Classเดียวกันนะ)
ขอใช้ตัวแทนว่าPนะครับ
ผมจึงไปแอบไอเพื่อนคนเดิมอะที่มันเป็นนักม่อ
ไปแอบฟังมันคุยกับเพื่อนผู้หญิง
นักม่อ : เห้ยทำไมไอPกับน้องMดูเหมือนเป็นอะไรกันเลยวะ
เพื่อนผู้หญิง : ก็นะ
นักม่อ : MชอบPหรอวะ
ตอนนั้นเพื่อนผู้หญิงเหมือนรู้ว่าผมแอบฟังอยู่แต่เขาไม่รู้นะว่าผมกับMมีเรื่องอะไรกันหรือคุยอะไรกันไว้บ้าง
เพื่อนผู้หญิง : (แอบพยักหน้าไม่ให้ผมรู้)
ณ ตอนนั้นผมก็ยังรู้สึกอึดอัดเหมือนตอนที่ผมคุยกับMปกติ
ผมไม่ได้เสียใจอะไรมากมาย เพราะMทำผมไปเยอะกว่านี้แล้ว

จนหลายวันผ่านไป
ตอนผมกำลังนั่งกินไอติมอยู่(ไอติมถือเป็นการเสวยสุขอันสูงสุดของผมเกือบๆจะเท่าการช่วยตัวเองเลยนะ!)
แต่ผมเห็นPไปส่งMโดยPถือกระเป๋าให้M
ทั้งๆที่ตอนผมคบกับM Mบอกผมว่า ไม่ต้องถือให้หรอก เดี๋ยวมันจะดูไม่ดีน้า
ผมก็ยอม ทั้งๆที่กระเป๋าMก็หนักมาก แบกแบบนี้ทุกวันด้วย
แต่Mดันยอมให้Pถือกระเป๋า
วินาทีนั้น การกินไอติมของผม เหมือนการกินมะเขือเทศที่คั้นออกมาแบบสดๆ(ผมเกลียดมะเขือเทศ)
ผมยังพอทนได้ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า
สติสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด

แต่วันต่อๆมา
ผมก็ยังเห็นP ไปส่งMอีก
และแต่ละวัน มันก็เหมือนกับการที่ผมไปส่งเหมือนแต่ก่อนเลย
ความรู้สึกที่ได้เห็นแบบนั้นมันเหมือนการเอาคัตเตอร์แบบมีสนิมมาจิ้มลงไปบนอกซ้ายลากยาวไปถึงสดือ

ผมทนแทบจะไม่ได้
S : มีไปส่งกันด้วยหรา(ผมต้องทำเป็นแซว)
M : อืม น่ารักปะละ
ไอคำว่าอืมมันเหมือนเอาคัตเตอร์กดลงไปบนท้องแล้วนะ
แต่ไอน่ารักปะละ เหมือนเอาเบ็ดตกปลามาเกี่ยวลำไส้แล้วกระชากออกในพริบตาเลย

บอกไม่ถูกว่าจะใช้คำว่าอะไร
ไหนละที่เคยบอกว่าให้เรารอ
เราก็ยังรออยู่
แล้วที่ทำแบบนี้มันคืออะไร
เรายอมหมดทุกอย่าง
ถามทุกข์ ถามสุข
ให้กำลังใจตลอด

ผมยังเห็นPไปส่งMอยู่ทุกวัน
แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่กันปากตัวเองแล้วบอกกับตัวเองว่า
เราต้องรอ เราจะเสียสัญญาเหมือนพ่อเราไม่ได้
ผมอดทน อดกลั้นที่จะรอ
และผมยังรออยู่จนถึงปัจจุบัน
ผมยังต้องรอต่อไป


ขอบคุณพันทิป ที่เป็นที่ระบายทางอ้อมดีๆทางหนึ่ง



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผมขอเพิ่มเติมในส่วนของพ่อผมนะครับ
ครอบครัวผมก็เหมือนครอบครัวปกตินะครับ
แต่ว่าพ่อผมคือโจทย์ที่ผมต้องพิชิตให้ได้ครับ
ผมต้องชนะพ่อ ในหลายๆเรื่อง
พ่อผมเคยสัญญากับผมไว้หลายเรื่องเอามากๆ
แต่พ่อไม่เคยทำได้เลยครับ
จนผมต้องบอกกับตัวเองว่า
ถ้าจะชนะพ่อ ผมต้องรักษาสัญญาให้ได้
ผมรู้จักคำว่าผิดหวังแบบสุดๆก็เพราะพ่อเนี่ยแหละ
พ่อผมเป็นทั้งพ่อ ครู อาจารย์ รวมถึงศัตรูและโจทย์ในชีวิตผมด้วยครับ