กระต่ายโง่

กระทู้สนทนา

๐จันทร์เจ้าขาแจ่มฟ้านภารับ
งามระยับยามขับรัศมี
ห่มแสงนวลอวลฟ้า ณ ราตรี
            รัชนีคืนเพ็ญเด่นยองใย

๐กระต่ายน้อยคอยชะแง้แลจันทร์เจ้า
    เฝ้าวอนเว้าเล้าโลมโสมสดใส
แสงนวลเพ็ญเย็นตาติดตรึงใจ
กระต่ายน้อยหวังไกลใกล้ชิดจันทร์

๐กระโดดคว้าเอื้อมไขว่หวังได้ชิด
หวังใจจิตชิดจันทร์เจ้าเฝ้าใฝ่ฝัน
พร่ำออดอ้อนวอนขอพ้อรำพัน
ใจกระสันต์อยากจูบจันทร์ที่แสนไกล

๐กระต่ายตะกายหมายจันทร์ขวัญแห่งฟ้า
    กระโดดคว้าได้ลมตรมหม่นไหม้
กระต่ายเพ้อละเมอหาอ้อนอาลัย
    ไม่หลับไม่นอนร้อนใจใคร่ชมจันทร์

๐จันทร์เจ้าขาทายท้ากลางห้วงหาว
สุกสกาววาวแสงนวลเฉิดฉันท์
กระต่ายไม่เจียมเหิมใจให้จาบัลย์
ต้องโศกศัลย์เหตุเพราะจันทร์นั้นแสนไกล

๐มัวแต่หลงโง่งมชมแสงนวล
จึงต้องหวนครวญคร่ำร่ำร้องไห้
ยิ่งแสงนวลยวนฟ้าละมุนละไม
    ยิ่งตรอมใจอกไหม้ใต้แสงนวล