ไม่รู้นะเริ่มยังไงดีนะ
มีความรู้สึกมากมายในหัวที่อยากจะระบาย
เราชอบคนๆนึงค่ะ ซึ่งเค้าก็เป็นเพื่อนเราเอง
มันเริ่มยังไงน่ะหรอ ก็เราเคยเป็นเพื่อนกันสมัยมัธยม
เคยพูดคุยกันบ้างแต่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก มันนานจนเราเองก็ลืมไปแล้วเหมือนกัน
พอจบ ม.3 เราก็ย้ายไปเรียนที่อื่นค่ะ ก็ได้ติดต่อกันบ้าง
แต่พักหลังก็ห่างหายกันไป แต่ก็ยังมีบางที เราก็บังเอิญเจอกันอยู่บ้าง
ที่ห้างแถวบ้าน ก็ได้ทักทายและบางทีพอเรากลับมาถึงบ้านก็ทักเฟสไปคุยกันบ้าง
แต่ก็ไม่มีไรมาก คุยกันนิดหน่อยก็แยกกันไป
จนกระทั่งตอนนี้ เราได้มาเรียนมหาลัยเดียวกันค่ะ
ก็ได้เจอกันอยู่บ่อยๆค่ะ แบบบังเอิญเจอนะ
ก็ทักทายได้ตามปกติ แต่แล้วก็มีวันนึงเราได้มีโอกาสคุยกับเค้าในเฟสบุค
ตอนแรกเราก็ทักไปเล่นๆบอกให้เค้าช่วยหาแฟนให้
แต่พอคุยไปคุยมา เค้าก็ทำให้เรารู้สึกดีค่ะ จนเราชอบเค้าค่ะ
เราชอบเพื่อนเราไปแล้วค่ะ

อื้ม แล้วก็มีวันนึงเรามีโอกาสได้เจอกัน
ตอนแรกเค้าเหมือนไม่ค่อยอยากมาหาเราแต่เค้าก็มาค่ะ
แล้วหลังจากที่แยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว
พอถึงบ้านเราก็โพสเพลงในเฟสบุคเพลงนึงก็สื่อถึงเค้าแหละค่ะ
ประมาณว่าดีใจที่ได้เจอ (เพราะไม่ได้เจอกันนานแหละค่ะ)
เราก็คุยแชทเฟสกันไปเรื่อยเปื่อยจนเค้าเห็นเพลงที่เราโพส
ก็ถามถึงว่าเราหมายถึงอะไร ถามแบบพยายามจะให้เราตอบ
เราเลยตัดสินใจบอกขอลองคุยกับเค้ามากกว่าเพื่อนค่ะ แต่ไม่ใช่เป็นแฟนนะ
ตอนแรกเค้าก็เหมือนลังเลแต่ก็ยอมตกลง
เราก็ทักเค้าไปเกือบทุกวัน แต่บางวันเราไม่ทักเค้าก็มีทักมาบ้าง
แต่พอหลังๆ เวลาคุยกันเรารู้สึกว่าเค้าตอบน้อยๆ หรือบางทีก็ตอบแบบกวนๆจนบางทีเราก็หมดใจ
แต่เราก็ยังทัก เราไม่รู้ว่าเค้าจะรำคาณเราไหม แต่เราเคยบอกนะว่าถ้าไม่สบายใจให้บอกเราตรงๆนะ
เพื่อนเราบอกเราต้องเล่นตัวบ้างเป็นผู้หญิงทักไปทุกวันเลย ดูง่ายไม่มีคุณค่าเราก็เลยลองไม่ทักหายๆไปดู
แต่นี่วันที่สองแล้วที่เราไม่ได้ทักเค้าไปและยังไม่มีวี่แววว่าเค้าจะทักมา
มันดูแย่มากไหมค่ะที่เราทำแบบนี้